3. Είναι το όγδοο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και είναι
ηφαιστειογενές. Αν και δεν έχει δάση, έχει εκτεταμένες
εύφορες πεδιάδες καλλιεργημένες με σιτηρά κι αμπέλια.
Είναι ξακουστό το «Λημνιό» κρασί.
4. Ένας μύθος μας λέει πως ο Ήφαιστος, ο θεός της Φωτιάς
και των αρχαίων σιδεράδων, έπεσε στη Λήμνο όταν ο πατέρας του ο Δίας,
θυμωμένος γιατί αυτός είχε πάρει το μέρος της μητέρας του της Ήρας
σε έναν από τους φοβερούς καυγάδες του ζεύγους, τον άδραξε
και τον πέταξε μακριά από τον Όλυμπο. Εκεί, πάνω στο όρος Μόσυχλον,
έφτιαξε το εργαστήρι του.
5. Το όνομά του νησιού πιθανολογείται ότι είναι προελληνικό και
σημαίνει Λευκή, λόγω ίσως του χθαμαλού της εδάφους και της
λευκής όψης που παρουσιάζει σ' αυτόν που την προσεγγίζει από
την θάλασσα. Για πρώτη φορά το όνομα Λήμνος παρουσιάζεται σε
πινακίδες της Πύλου (1200 π.χ) με το εθνικό όνομα Lamniae (δηλ.
Λήμνιες γυναίκες). Άλλη άποψη είναι ότι το όνομα Λήμνος
προέρχεται από το λήιον που σημαίνει το σπαρμένο χωράφι.
6. Πρωτεύουσα της Λήμνου είναι η Μύρινα, που είναι και λιμάνι. Είναι
κτισμένη στην ίδια θέση με την ομώνυμη αρχαία πόλη.
Η ονομασία Μύρινα προήλθε από τη θυγατέρα του βασιλιά
της Ιωλκού, την οποία πήρε σύζυγο ο Θόας, πρώτος βασιλιάς της
Λήμνου.
7. Ο Μούδρος είναι το δεύτερο λιμάνι της Λήμνου, γνωστό ως ένα
από τα ασφαλέστερα φυσικά λιμάνια της Μεσογείου.
8. Σημαντικό αξιοθέατο του νησιού είναι το ιερό των Καβείρων, όπου γίνονταν
στην αρχαιότητα τα Καβείρια μυστήρια. Στη θάλασσα κάτω από τα Κάβειρα,
βρίσκεται βρίσκεται η περίφημη Σπηλιά του Φιλοκτήτη, όπου σύμφωνα με τη
μυθολογία είχε μεταφερθεί από τους συντρόφους του ο Ομηρικός ήρωας,
έπειτα από δάγκωμα φιδιού, ελπίζοντας πως η «Λήμνια γη» θα τον γιατρέψει.
