άνοιξη,κούκος

1. Ο κοφκοσ
Κοφκοσ είμαι και λαλώ
πωσ θ άνοιξθ είναι εδώ.
Πρώτοσ βλζπω ςτο νοτιά
χελιδόνια ςπακωτά.
Κοφκου, κοφκου, ςου μιλώ,
βγάλε το χοντρό παλτό.
Έδιωξ’ από τα βουνά
το χιονιά και το βοριά.
Κοφκοσ είμαι και λαλώ
πωσ θ άνοιξθ είν’ εδώ.
Δεν αξίηω μια φωλιά
για ν΄αφιςωπζντ’ αυγά.
Σοφία Φίλντιςθ