1. KONSEP DAN DEFINISI
Konsep Pembangunan :
Proses perubahan daripada rendah kepada tinggi sama
ada dalam bidang ekonomi, sosial serta kemudahan² asas
yang lain. Kesimpulannya pembangunan merujuk kepada
perubahan masyarakat dari mundur kepada maju dalam
aspek ekonomi, politik dan sosial.
2. a. Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) per kapita;
Ialah pendapatan yang diperolehi oleh setiap penduduk hasil
kerja penduduk
Berlaku Peningkatan KDNK di setiap negeri
penduduk di negeri maju memiliki pendapatan per kapita yang
tinggi. Contohnya. Selangor, KL, Pulau Pinang yang melebihi RM
10 000 sebulan.
penduduk di negeri mundur memiliki pendapatan per kapita
yang rendah. Contohnya. Kelantan, Terengganu, Pahang sekitar
RM 2 500 sebulan.
3. b. Peratus tenaga kerja dalam sektor
ekonomi;
Berlaku peningkatan tenaga kerja dalam
pertanian, perindustrian dan perkhidmatan.
kadar pengangguran dan kemiskinan yang
rendah. Contohnya. Selangor dan Pulau Pinang.
manakala kadar pengangguran dan kemiskinan
yang tinggi menunjukkan sesebuah negeri itu
mundur. Contohnya. Kelantan dan Terengganu
4. c. Ciri demografi;
Merujuk kepada kadar kelahiran,
kematian, jangka hayat dan struktur umur
penduduk.
negeri maju mempunyai ciri demografi
yang lebih baik dan berkualiti. Contohnya.
Selangor dan Pulau Pinang. Ini kerana
peningkatan dalam taraf kesihatan dan
perubatan
5. d. Kemudahan asas yang berkualiti
kemudahan elektrik, air bersih, kesihatan dan
pendidikan.
kesihatan : taraf kesihatan, nisbah doktor dengan
pesakit, teknologi perubatan, bilangan hospital dan klinik.
pendidikan : kadar buta huruf, kemahiran ICT, kolej,
universiti dll.
6. e. Pemilikan barangan;
Pemilikan barangan semakin banyak
seperti peralatan rumah, pakaian, Kenderaan
dan alat perhubungan.
Disebabkan oleh peningkatan dalam
pendapatan, tabungan dan kuasa beli
penduduk
7. Maksud: Aras pembangunan
sosioekonomi yang tidak sama
rata yang dicapai dalam
sesebuah negara @ wilayah iaitu
terdapatnya kawasan yang maju
dan juga kawasan yang mundur.
8. Jenis-jenis
Ketidakseimbangan
pembangunan
Ketidakseimbangan
pembangunan sektor ekonomi
sektor ekonomi moden berbanding sektor
ekonomi tradisi.
Ä perindustri dan perkhidmatan :
pertanian dan perikanan
Ketidakseimbangan
pembangunan zon-zon
wilayahpembahagian wilayah mengikut
RMK 7 dan RMK 8 dibangunkan
tidak seimbang.
Ä wilayah tengah lebih maju
berbanding wilayah timur dan
sabah serta Sarawak.
Ketidakseimbangan
pembangunan kawasan
pembangunan berbeza antara kawasan
bandar dengan kawasan luar bandar.
Ä kemudahan asas lebih bertumpu di
kawasan bandar dan memajukan kawasan
tersebut.
Ketidakseimbangan
pembangunan antara kaum
kaum bukan bumiputera lebih
maju menguasai ekonomi,
manakala kaum bumiputera
mundur dan ketinggalan
9. Faktor
Ketidakseimbangan
Pembangunan
Faktor fizikal;
Taburan sumber alam;
Dasar kerajaan Faktor ekonomi moden
meliputi bentuk muka bumi dan
kesuburan tanih.
Ä BMB : kawasan tanah
rendah, rata, datar dan beralun
mudah dimajukan berbanding
kawasan bergunung ganang,
berbukit-bukau, bercerun
curam dll.
Ä tanih yang subur
memajukan aktiviti ekonomi
iaitu pertanian.
taburan sumber alam seperti sumber mineral,
hutan, dll. menyebabkan penerokaannya giat
dijalankan.
Ä kawasan yang kaya dan berpotensi akan giat
dimajukan berbanding kawasan yang tiada @
kekurangan sumber
dasar @ rancangan pembangunan
pihak kerajaan terutamanya pada awal
kemerdekaan.
Ä penumpuan pembangunan hanya
di bandar² utama, kawasan
perindustrian dan pertanian sahaja.
industri; tertumpu di kawasan pantai
barat semenanjung seperti
Selangor, Wilayah Persekutuan,
Pulau Pinang dan lain-lain.
10. Kemudahan sosial
kemudahan asas : pendidikan tinggi dan
kesihatan kelas satu banyak diwujudkan
di Pantai Barat,
Ä kemudahan infrastruktur :
pengangkutan dan perhubungan tertumpu
di Pantai barat seperti Kuala Lumpur
(LRT, ERL, )
Faktor demografi
Faktor sejarah
kemudahan asas : pendidikan
tinggi dan kesihatan kelas satu
banyak diwujudkan di Pantai
Barat,
Ä kemudahan infrastruktur :
pengangkutan dan perhubungan
tertumpu di Pantai barat seperti
Kuala Lumpur (LRT, ERL, )
Kepadatan penduduk tinggi di Pantai
barat : tenaga kerja mahir lebih berbanding
dengan pantai timur.
11. Langkah
Menyeimbangkan
Pembangunan
Pembangunan In Situ Pembangunan
Pertanian Bersepadu
(IADP)
Pembangunan Wilayah Penyelerakan Perindustrian desa
Membangun dan memajukan
kawasan yang sedia ada
- Pertanian - kemudahan pengairan,
teknik saintifik, baja kimia, benih berbaka
baik, R & D biji benih sintetik oleh
MARDI,klon getah.
- Penternakan – baka haiwan,
bioteknologi, sistem perladangan
berteknologi
Tinggi
Matlamat – menyatukan pertanian dan
menambah baik kemudahan prasarana
- Menggalakkan pertumbuhan baru
ekonomi berkaitan pertanian baru, industri
asas tani dan sektor perkhidmatan. Antara
agensi yang terlibat – Kementerian
Pertanian dan Industri Asas Tani,
Kementerian Sumber Manusia, Kementerian
Pembangunan Usahawan dan Koperasi
Dilaksanakan akibat wujudnya
ketidakseimbangan dalam pembangunan
sosioekonomi antara kawasan dalam
negara dan meningkatkan sosioekonomi
penduduk di wilayah mundur. Cth: Pertanian
berkelompok atau mini estet di Mulong,
Kelantan. Wilayah Tiga Segi JENGKA
(Pahang), DARA(pahang
Tenggara),KETENGAH (Trengganu
Tengah), KEJORA (JOHOR), KESEDAR
Tujuan – mewujudkan struktur ekonomi yang lebih
seimbang, mempelbagaikan peluang pekerjaan,
memajukan sepenuhnya tenaga rakyat terutama di
kawasan pertanian yang kurang maju dan berpenduduk
padat. Cth; industri asas tani dan kraftangan :- kerepek,
bepam beras, gertas, dodol dll. Bakul buluh, tikar
mengkuang dll.
12. (a) menjelaskan impak pembangunan ekonomi
terhadap alam sekitar, iaitu
(i) kemerosotan dan kepupusan sumber;
(ii) pencemaran alam sekitar (pencemaran
udara, air, tanih, bau, bunyi,
sampah sarap, dan sisa toksik);
(iii) kemerosotan kualiti alam sekitar
(peningkatan suhu setempat, hakisan,
tanah runtuh dan tanah tandus, banjir
dan kemarau, ancaman kepupusan
kepelbagaian biologi, kemusnahan
habitat, dan rantaian makanan)
