Jak zawsze w nowym projekcie na początku chłonąłem wiedzę jak gąbka I codziennie uczyłem się czegoś nowego. Atmosfera w pracy była świetna. Był względny spokój, terminy nas nie goniły. Żyć nie umierać. Niestety po jakimś czasie czułem, że nie rozwijam się tak szybko jak na początku I z każdym kolejnym rokiem było gorzej. Niestety, ...
zasiedziałem się tam kilka lat…. Uczyłem się po godzinach, brałem jakiś dodatkowe projekty po godzinach, żeby nie kręcić się ciągle wokół tego samego stosu technologicznego. Ale efekt był taki, że byłem ciągle zmęczony, rzeczy, których się uczyłem a nie praktykowałem zanikały po jakimś czasie a do tego zawsze znajdowałem sobie jakąś wymówkę, że to nie jest najlepszy moment na zmianę otoczenia. Na szczęście zrozumiałem w końcu, że...
Z każdą kolejną chwilą jestem coraz bardziej wciągany w stare projekty pisane w wewnętrznej technologii, której w firmie już mało kto znał. Wiedziałem, że jeśli tam zostanę to skończę jako programistyczny dinozaur, którego nikt nie będzie potrzebował. Później prowadząc rozmowy rekrutacyjne widziałem takie osoby I wiedziałem jak nie wiele brakowało, żebym był w takiej sytuacji. Opuściłem więc swoją strefę komfortu...
I postanowiłem zacząć od nowa w innym miejscu. Na początku nie było łatwo, bo większość tego czego nauczyłem się w poprzednich projektach poszła do piachu, na szczęście miałem otwarty umysł I solidne podstawy, więc było na czym budować nowe doświadczenie. Postanowiłem że od tej pory zostanę prawdziwym ...
...rzemieślnikiem oprogramowania. Że bedę kowalem swego losu.
Kto to jest Software Craftman?
- Człowiek, który ciągle pracuje nad swoim warsztatem I nad swoim kodem
- Człowiek, który sam wyznacza sobie drogę którą chce podążać, a nie jest tylko liściem na rzece życia
- Człowiek, który dzieli się swoją wiedzą z innymi, przez co również się uczy
- Człowiek, który nie zgadza się na wszystko, ale wie kiedy powiedzieć nie,
- Człowiek, który jest proaktywny a nie reaktywny
Z ruchem Software Craftmenship często wiązane jest programowanie extremalne. Zachęcam was do zapoznania się z taką formą programowania.
- Ciągła modyfikacja architektury, architektura powinna wynikać z potrzeb w trakcie pisania programu a nie być narzucona na początku
- TDD - w dużym uproszczeniu pisanie kodu dopiero jak napisze się test
- Programowanie w parach - daje całkiem inną perspektywę. Code review + Gumowa kaczka.
Czytaj….
Dużo czytaj.
-Nie tylko książki czysto techniczne. Szybko się starzeją. Dokumentacja.
- Książki o charakterze pojęciowym I książki przełomowe
- Książko behawioralne – zarządzanie, praca w zespole,
JVM BLOGERS, Twitter – bądź na bieżąco
Nagrania z konferencji
INFOQ, Vimeo, Youtube
VJUG
MOOC – coursera, edX, udacity, pluralsight
RSS – strony typu, javaWorld, java code geek
Sama nauka I czytanie nie wystarczy.
KATA
PET PROJECT
Przemycajcie pojedyńcze technologie do projektów relaiwanych w pracy
No tak, wiemy już czego się uczyć więc zdradzę wam kilka sposobów na to jak się uczyć
Tryb skupiony
Tryb rozproszony
Pinball
Edison
Myślenie przed snem I nie sprawdzanie poczty od razu po przebudzeniu
Dlatego tak ważne jest, żebyśmy pozwalali naszemu umysłowi wędrować I myśleć o niebieskich migdałach. Nasz mózg rozwiązuje wtedy problemy, których nie potrafimy rozwiązać skupiając się.
Nie maltretujmy naszych mózgów ciągłym używaniem smartfonów. Dajmy mu odpocząć. Ostatnie badania pokazują, że ludzie, którzy nie używaja smartfonów w każdej wolnej chwili są szczęśliwsi, myślą więcej o swoim życiu I są bardziej kreatywni.
Naszym największym wrogiem w byciu produktywny i w rozpoczęciu nauki jest prokrastynacja. Wyobraźcie sobie, że w naszym mózgu mamy hordę zombie.
Zombie to taki nasz autopilot.
Jazda na rowerze, włożenie kurtki - Pomyślcie ile to ruchów.
Niestety te zombie wolą robić przyjemniejsze rzeczy niż praca np oglądać youtube
Proces odkłądania wszystkiego na póżniej nazywamy prokrastynacją..
Dlaczego tak jest? Fizyczny ból.
Na szczęście możemy pomóc sobie eliminując wyzwalacze tego trybu np wyciszając telefon, albo blokując niektóre strony na jakiś określony czas.
POMODORO
Skup się na procesie a nie na produkcie
Daj sobie nagrodę! Twój mózg będzie chętniej wspópracował następnym razem
FOREST
Zbrylanie (podzielenie na części)
Big Picture – nawet jak nie wiemy wszystkiego to możemy sobie z tym poradzić
Nauka z góry, nauka z dołu
Zbrylanie neuronów
3 kroki:
1. Zapamiętanie
2. Znalezienie pdstawowej idei
3. Osadzenie w kontekście
intuicja
Einstellung
4 Sloty w pamięci roboczej
Ośmiornica sięgająca swoimi mackami do pamięci długotrwałej
Przy uczeniu twórz klucze, które pozwolą Ci zapamiętać
Rób listy zadań. Pozwók swojej ośmiornicy zwolnić macki, żeby mogły wykonywać ważniejszą pracę
Miej zawsze przy sobie notatnik – nie musi być papierowy – może to być np Evernote dostępny nawet w telefonie.
Twoja ośmiornica nie musi zajmować slotu w pamięci roboczej na myślenie o tym co będziesz musiał zrobić. Wykorzystuj tę przestrzeń do rozwiązywania problemów.
GROMADZENIE: noś ze sobą notatnik i zapisuj w nim wszystkie zadania, pomysły, projekty i inne informacje, które przychodzą ci do głowy. Przelewaj je na papier, żeby ci nie umknęły.
PRZETWARZANIE: nie zwlekając sprawnie decyduj o losie rzeczy zgromadzonych w skrzynce spraw przychodzących.
PLANOWANIE: wyznaczaj Kamienie Milowe tygodnia i Najważniejsze Zadania na każdy dzień. Zajmuj się Najważniejszymi Zadaniami rano, żeby zwiększyć szansę osiągnięcia sukcesu i wcześniej mieć je już za sobą.
DZIAŁANIE: skupiaj się na jednym zadaniu naraz.
MEDYTACJA
Jak znaleźć na to wszystko czas?
Infoq – mp3 w samochodzie
Zaplanuj sobie czas na naukę
pommodoro
Uczenie się przez uczenie innych
Amatorzy w kosmosie – o duńczykach, Max Kestner.
By samotnie zbudować rakietę, potrzeba wiedzy i determinacji. Wiedza jest w sieci, więc pozostaje już tylko odwaga - stwierdza reżyser Max Kestner.