2. Uwarunkowania behawioralne
Pies jest zwierzęciem
stadnym
Rodzina jest
odzwierciedleniem
stada i dlatego tak
ważne jest, aby
ukształtować
odpowiednią
hierarchię w tym
„stadzie” możliwie jak
najwcześniej
3. Szczenięta- pierwsze relacje z
właścicielem
Faza socjalizacji z człowiekiem 7-12 tydzień
szczenięta uczą się, jak przystosować się do
życia wśród ludzi
najlepiej, aby szczeniak zmienił dom tuż po
zakończeniu 7 tygodnia, ponieważ w tym wieku
szczenię samodzielnie zaczyna poznawać swoje
nowe otoczenie, rejestruje wszystkie
dochodzące z niego bodźce i przyzwyczaja się
do nich, co jest ważnym etapem w trakcie nauki
wychowania
4. Szczenięta- pierwsze relacje z
właścicielem
W okresie socjalizacji właściciel musi
postępować rozważnie z możliwie jak
największym zrozumieniem psychiki psa
5. Nauka posłuszeństwa
Dwa podstawowe słowa, na które pies musi
reagować:
swoje imię-istotne, gdyż umożliwia
przyciągnięcie uwagi psa i przychodzenie na
wołanie. Imienia zwierzęcia należy używać przy
każdej zabawie, karmieniu, rozmowie z nim
Słowo „nie”. W momencie niepożądanego
zachowania zwierzęcia należy natychmiast
zareagować stanowczym „nie” i przerwać
szczenięciu czynność.
6. Nauka relacji między człowiekiem a
szczenięciem
Wybór szczenięcia
Socjalizacja
szczenięcia w nowym
środowisku
Pierwsza edukacja
szczenięcia
7. Nauka czystości
Rozpocząć od razu
po przyniesieniu psa
do domu
Uwzględnić potrzeby
fizjologiczne
zwierzęcia
Reagować na sygnały
zwierzęcia (niepokój,
kręcenie się,
skomlenie,
podchodzenie do
8. 10 podstawowych zasad
Rozpocząć naukę w optymalnym wieku
Wyprowadzać zwierzę na dwór 6-8 razy
dziennie
Stosować hasło kojarzące się z
potrzebami fizjologicznymi
Nagrodzić szczenię natychmiast po
załatwieniu się na dworze
Stale obserwować zwierzę w domu
9. Ograniczyć przestrzeń, w której
zostawiamy psa
Nigdy nie karać po fakcie
Nie zostawiać psu stałego dostępu do
jedzenia
Starannie zmywać wszystkie miejsca
zabrudzone wydalinami
Konsekwencja postępowania
Nigdy nie wolno karać psa za
załatwianie potrzeb fizjologicznych
10. Sposoby uczenia się psów
Socjalizacja ze środowiskiem
Ma inne podłoże
neurofizjologiczne niż sposoby
uczenia się. Zawsze łatwiejsza
wobec własnego gatunku, ale
możliwa wobec innych
gatunków.
Kapitulacja
elementarny sposób uczenia
się polegający na zaprzestaniu
reakcji na bodźce, jeśli nie są
one szczególnie nieprzyjemne.
Możliwość powstania fobii
11. Sposoby uczenia się psów
Warunkowanie klasyczne pawłowoskie
sprzężenie pewnego naturalnego bodźca z
bodźcem, który ma znaczenie fizjologiczne
Warunkowanie instrumentalne i sprawcze
Jest to wytworzenie pewnej reakcji pożądanej,
po której następuje bodziec wzmacniający
(konkretna reakcja zawsze nagrodzona,
najpierw reakcja, później bodziec wzmacniający,
eliminacja bodźców dyskryminujących).
12. Sposoby uczenia się psów
Wzmocnienie
czynnik wywołujący
zwiększenie
prawdopodobieństwa
wykonania reakcji na
bodziec zewnętrzny
(wyróżniamy wzmocnienie
pozytywne i negatywne)
Karanie
stosowanie bodźca
awersyjnego w trakcie, lub
po wykonaniu reakcji, mniej
skuteczne niż
warunkowanie pozytywne
13. Zasady stosowania kar
Możliwie jak najszybsza reakcja na negatywne
zachowanie
Po każdym negatywnym zachowaniu
Każdorazowa nagroda za posłuszeństwo
Sukcesywne zmniejszanie dotkliwości kary
Karaniu nie może towarzyszyć złość osoby
karającej
Karanie fizyczne tylko w określone miejsce
„karająca ręka” nie zawsze będzie kojarzona z
karą
Nie wolno wykonywać kar poprzez przekaźniki
14. Kształtowanie
Działanie polegające
na tym, że
początkowo
nagradzamy każde
zachowanie zbliżone
do zachowania
pożądanego np.
nauka siadania-
kolejność
wykonywanych
czynności
15. Odwrażliwianie
Proces wygaszania reakcji, w których
bodźce stracą zdolność wywoływania lęku
Najpierw bodźce najsłabsze,
przechodzące stopniowo do
najmocniejszych
Bodźce muszą być podprogowe
System nagradzania
Nie wolno nagradzać napięcia
16. Przeciw warunkowanie
Postępowanie, w
którym złe
zachowanie zostaje
wyparte innym,
wykluczającym
reakcję niepożądaną,
poprzez
konkurencyjność
17. Teoria w praktyce-kilka przykładów
Właściciel
wychodzi/wchodzi
zawsze pierwszy
Pies je zawsze po
domownikach i nie wolno
karmić go przy stole
Po pojawieniu się
nowego domownika,
który ma być ważniejszy
w hierarchii, pies
przychodzi do niego
Odpowiedni dobór
smyczy i obroży
(skórzana, max. 1,5m)
18. Bibliografia
W.G.van der Kloot "zachowanie się
zwierząt"
S.Coren "Inteligencja Psów" Książka i
Wiedza 2001
www.psy.edu.pl
www.inus.pl
