3. Αφηγητής: Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν η Ελλάδα πολεμούσε με το Βασίλειο της Τροίας. Ο
Πάρης γιος του Βασιλιά της Τροίας Πρίαμου έχοντας επισκεφθεί τη Σπάρτη
ερωτεύτηκε την Ελένη την ομορφότερη γυναίκα του κόσμου και σύζυγο του
Βασιλιά της Σπάρτης Μενέλαου. Ο Πάρης την έκλεψε και ο Μενέλαος θύμωσε
που του πήρε την Ελένη, γι΄αυτό είπε στον αδελφό του Αγαμέμνονα να στείλει
μήνυμα σε όλα τα βασίλεια της Ελλάδας και να καλέσει όλους τους βασιλιάδες
να θυμηθούν τον όρκο τους, δηλαδή να την προστατεύουν πάντα. Πήγε ο γερο-
Νέστορας, ο Αίαντας από τη Σαλαμίνα, ο Ιδομενέας από την Κρήτη, ο Διομήδης
από το Άργος, ο άλλος Αίαντας από τη Λοκρίδα, ο Οδυσσέας από την Ιθάκη και
άλλοι πολλοί. Α! ξέχασα και τον Αχιλλέα το βασιλιά των Μυρμιδόνων και γιο
της Θέτιδας. Αρχηγός σε αυτό τον πόλεμο ήταν ο Αγαμέμνονας γιατί είχε εκατό
καράβια.
4. Ωραία Ελένη: Δε θα είμαστε για πολύ καιρό μαζί. Σύντομα θα έρθουν για ΄μένα.
Πάρης: Ας έρθουν! Δεν πρόκειται να σε δώσω πίσω.
Ωραία Ελένη: Η μοίρα θα αποφασίσει για μας.
Αφηγητής: Όλα ξεκίνησαν όταν ο βασιλιάς Πηλέας παντρεύτηκε μια Νηρηίδα τη Θέτιδα.
Χάρη στη θεϊκή καταγωγή της Θέτιδας, ο γάμος είχε την ευλογία όλων των
θεών, οι οποίοι τους τίμησαν με την παρουσία τους και με τα δώρα τους. Ακόμη
και οι μούσες τραγούδησαν για τους νεόνυμφους. Την Έριδα όμως δεν την
κάλεσαν στο γάμο γιατί ήταν η θεά της διχόνοιας και όπου πήγαινε προκαλούσε
φιλονικία! Η Έριδα θυμωμένη αποφάσισε να σπείρει διχόνοια, πήγε στον «κήπο
των Εσπερίδων» και στην επιστροφή για τον Όλυμπο πήρε μαζί της ένα χρυσό
μήλο που έγραψε επάνω του «Για την ωραιότερη».
Έφτασε στον Όλυμπο και κύλησε το μήλο στην Ήρα, στην Αφροδίτη και
στην Αθηνά γιατί θεωρούσε η κάθε μια τον εαυτό της ωραιότερη. Οι τρεις θεές
είδαν το μήλο και άρχισαν να τσακώνονται για αυτό! Τελικά ο Δίας σταμάτησε
τον τσακωμό των τριών θεών και τους είπε να πάνε στον Πάρη το γιο του
Πρίαμου, του βασιλιά της Τροίας.
Μια μέρα έγινε αυτό που τους είπε ο Δίας πήγανε μαζί στον Πάρη και λίγο
μετά ο Πάρης αποφάσισε να δώσει το μήλο στην Αφροδίτη γιατί του είπε ό,τι θα
του δώσει την ωραιότερη γυναίκα του κόσμου την «ωραία Ελένη»!
Έριδα: Χα, αυτό θα έχει ενδιαφέρον! Λοιπόν, αφού δε με κάλεσαν στο γάμο δε θα τους
αφήσω να χαρούν καθόλου.
Αφροδίτη: Ακριβώς! Στην πιο όμορφη θεά, όχι στην πιο έξυπνη, δηλαδή σ΄εμένα! Δόξα
και εξουσία δεν μπορώ να σου δώσω είμαι η Αφροδίτη, η θεά του έρωτα και
μπορώ να κάνω να σε αγαπήσει η Ελένη της Σπάρτης! Η ομορφότερη γυναίκα
του κόσμου!
Αθηνά: Μη την ακούς είμαι η Αθηνά, η θεά της Σοφίας και αν με διαλέξεις θα σε κάνω
σοφό και ανίκητο στον πόλεμο!
Ωραία Ελένη - Μενέλαος – Πάρης
Έριδα
5. Θεά Ήρα
Θεά Αθηνά
Ήρα: Είμαι η Ήρα, η βασίλισσα των θεών διάλεξε εμένα και θα σε κάνω βασιλιά
ολόκληρης της γης!
Πάρης: Πως βαριέμαι, μακάρι να ήμουν στην Τροία! Η Αφροδίτη είναι η ομορφότερη.
Αποφασίζω ότι η Αφροδίτη είναι η νικήτρια του διαγωνισμού.
Δίας: Αρκετά!
Πάρης: Όμορφη θεά μακάρι να κρατήσεις την υπόσχεσή σου.
Αφροδίτη: Εγώ δεν ξεχνώ ποτέ τις υποσχέσεις μου!
Αφηγητής: Μεγάλος στρατός συγκεντρώθηκε στην Αυλίδα, αλλά φύλλο δεν κουνούσε,
γιατί ο αέρας δε φυσούσε διότι η Αρτέμιδα κρατούσε τους ανέμους. Γι΄αυτό ο
Μάντης Κάλχας τους είπε ό,τι ο μόνος τρόπος να κατευνάσει τη θεά είναι να
θυσιαστεί η κόρη του Αγαμέμνονα η Ιφιγένεια.
Μάντης Κάλχας: Ο χρησμός είναι σαφής. Πρέπει να θυσιάσεις την κόρη σου την
Ιφιγένεια για να ελευθερωθούν οι άνεμοι.
Θεά Αφροδίτη
6. Κλυταιμνήστρα
Ιφιγένεια
Θεά
Άρτεμις
Αγαμέμνονας: Τι; Τι λες μάντη; Δε θα σκοτώσω την κόρη μου, αυτό είναι αδύνατον!
Μάντης Κάλχας: Αγαμέμνονα, η θεά Άρτεμη σε τιμωρεί γιατί της σκότωσες, στο κυνήγι,
το ιερό της ελάφι. Αν δε δεχτείς να θυσιάσεις την κόρη σου δε θα φύγετε ποτέ!
Αγαμέμνονας: Αυτό που μου ζητάτε δε θα γίνει ποτέ!
Αφηγητής: Ο Αρχηγός των Αχαιών με βαριά καρδιά ειδοποίησε την κόρη του να έρθει
στην Αυλίδα γιατί τάχα θα παντρευόταν με τον Αχιλλέα. Μόνον όταν έφτασε η
Ιφιγένεια και η μαμά της, η Κλυταιμνήστρα, στην Αυλίδα, τότε μόνον ο πατέρας
της Ιφιγένειας, Αγαμέμνονας, τους αποκάλυψε τον σκοπό του. Μετά από
πολλές προσπάθειες η Ιφιγένεια δέχτηκε να θυσιαστεί για το καλό της χώρας
της.
Κλυταιμνήστρα: Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Είσαι ο ίδιος ο πατέρας της. Νόμιζα ότι
θα παντρέψουμε την κόρη μας με τον Αχιλλέα, αλλά τελικά εσύ θέλεις το
θάνατό της.
Αγαμέμνονας: Μη νομίζεις κι εγώ πονάω πάρα-πάρα πολύ, αλλά εγώ είμαι και ο
αρχηγός των Ελλήνων πολεμιστών. Πρέπει να υπακούσω τη θεά Άρτεμη και να
υπερασπιστώ το στρατό μου, αλλιώς δε θα φτάσουμε ποτέ στην Τροία.
Ιφιγένεια: Είμαι έτοιμη για τη θυσία στο όνομα της πατρίδας μου. Θα κατευνάσω την οργή
της θεάς Άρτεμης.
Αφηγητής: Η Ιφιγένεια πήγε στο βωμό για να θυσιαστεί και ο Μάντης Κάλχας σήκωσε
το μαχαίρι, όμως η Θεά Άρτεμις εμφανίστηκε κρυμμένη μέσα σε ένα σύννεφο και
άρπαξε την Ιφιγένεια. Για τη θυσία άφησε ένα ελάφι. Ύστερα οι άνεμοι φύσηξαν
και τα πλοία έβαλαν πλώρη για την Τροία.
7. Ταξιδεύοντας για την Τροία οι Αχαιοί πέρασαν από τη Δήλο. Εκεί στο ναό του
Απόλλωνα ήταν ιερέας ο γιος του Θεού, ο Άνιος που είχε τρεις κόρες τις
Οινότροπες. Ότι άγγιζε η Σπερμώ γινότανε σιτάρι, ό,τι άγγιζε η Οινώ γινόταν
κρασί και ό,τι άγγιζε η Ελαΐδα γινόταν λάδι. Ο Άνιος που ήταν και μάντης τους
αποκάλυψε ό,τι σε δέκα χρόνια θα νικούσανε τον πόλεμο και τους προσκάλεσε
να μείνουν εννέα χρόνια και το δέκατο χρόνο να πάνε στην Τροία. Εκείνοι όμως
δε δέχτηκαν και έβαλαν πλώρη για την Τροία.
8. Αφηγητής:Μετά από λίγες ημέρες έφτασαν στην Τροία.
Εκεί τους περίμενε ο τρωικός στρατός με αρχηγό τον
Έκτορα, τον μεγαλύτερο γιο του Πρίαμου και καλύτερο
πολεμιστή της Τροίας. Κανείς όμως, από τους Αχαιούς δεν
κατέβαινε από τα πλοία για να πατήσει το χώμα της Τροίας
γιατί σύμφωνα με έναν χρησμό, ο πρώτος που θα πατούσε
στο χώμα της Τροίας θα πέθαινε. Γι΄αυτό ο πολυμήχανος
Οδυσσέας για να ξεγελάσει τους συντρόφους του πήδησε,
αφού πρώτα έριξε την ασπίδα του στο χώμα και πάτησε
πάνω της. Ο πρώτος Αχαιός που τον ακολούθησε ήταν ο
Θεσσαλός, ο Πρωτεσίλαος, ο οποίος όρμησε γενναία ενάντια
στους Τρώες, καθώς όμως πάτησε στο χώμα της Τροίας
έπεσε νεκρός από το κοντάρι του Έκτορα. Ύστερα έγινε
άγρια μάχη.
Έκτορας
ΦΩΤΟ Έκτορα
Πρίαμου
9. Αχιλλέας: Ήρθα Τροία. Θα σε κατακτήσω!
Αχαιοί και Τρώες: ΕΠΙΘΕΣΗ!
Ωραία Ελένη: Όου, ο Αχιλλέας είναι πολύ καλός
στη μάχη!
Θεραπενίδα Ελένης: Αααααα! Πάρτε με
μακριάάάάά!
Αφηγητής: Τελικά, οι Τρώες υποχώρησαν και
κλείστηκαν στα τείχη. Οι Αχαιοί έφτιαξαν
ένα ξύλινο στρατόπεδο και έστησαν τις
σκηνές τους. Εννέα χρόνια οι Αχαιοί
πολιορκούσαν την Τροία, μα το κάστρο
του Πριάμου ήταν απόρθητο. Οι Αχαιοί
δεν ήθελαν να επιστρέψουν στη χώρας
τους χωρίς την «ωραία Ελένη». Ήταν
θέμα τιμής! Αλλά και οι Τρώες αντιστέκονταν.
Έκτορας: Επίθεση Τρώες!
Όλοι οι Αχαιοί μαζί: Φύγετε μη σκοτωθούμε! Βοήθεια!Αχιλλέας
10. Αφηγητής: Το δέκατο χρόνο που τα τρόφιμα λιγόστευαν και ο στρατός πεινούσε ο
Αγαμέμνονας διέταξε να φέρουν σε ένα καράβι τις Οινότροπες. Όμως, εκείνες
προσκάλεσαν το Θεό Διόνυσο να τις βοηθήσει και εκείνος τις μεταμόρφωσε σε
περιστέρια και γύρισαν στη Δήλο.
Τον ίδιο χρόνο ο Αγαμέμνονας και ο Αχιλλέας μάλωσαν για δύο όμορφες
σκλάβες τη Χρυσηίδα και τη Βρισηίδα. Σκλάβα του Αγαμέμνονα ήταν η
Χρυσηίδα. Ο Χρύσης, ο πατέρας της και ιερέας του Απόλλωνα πήγε στο
στρατόπεδο των Αχαιών και παρακάλεσε τον Αγαμέμνονα, να του δώσει πίσω
την κόρη του.
Χρύσης: Σε παρακαλώ, Αγαμέμνονα, δώσε μου πίσω την κόρη μου, τώρα που είμαι γέρος
πια και δεν μπορώ να αγωνιστώ μαζί σου για να την ελευθερώσω.
Αγαμέμνονας: Εξαφανίσου, η κόρη σου είναι πια δική μου και θα πάει στο Άργος και εκεί
θα μείνει να γεράσει μαζί μου.
Αφηγητής: Ο Αγαμέμνονας δε δέχτηκε και τον έδιωξε θυμωμένος. Ο Χρύσης οργισμένος
προσευχήθηκε στον Απόλλωνα να τιμωρήσει σκληρά τους Αχαιούς. Ο
Απόλλωνας τον άκουσε και κατέβηκε με το τόξο και τα βέλη του και αμέτρητοι
Αχαιοί έπεσαν νεκροί.
Βρισηίδα και Χρυσηίδα
11. Αχιλλέας: Τι συμβαίνει; Τι έχουμε κάνει στο Θεό Απόλλωνα και μας κάνει τέτοιο κακό;
Μάντης Κάλχας: Ο Αγαμέμνονας έφταιξε και πρέπει να γυρίσει πίσω τη Χρυσηίδα.
Αφηγητής: Εννέα ημέρες κράτησε το κακό. Τη δέκατη ημέρα ο Αγαμέμνονας επέστρεψε
τη Χρυσηίδα, αλλά πήρε την Βρισηίδα από τον Αχιλλέα. Μίσος και οργή γέμισε
την ψυχή του Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας θέλησε να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα για
την προσβολή που του έκανε, αλλά τελικά, δεν τον σκότωσε, ανακοίνωσε ό,τι
δεν θα ξαναπολεμήσει.
Αχιλλέας: Τα λάφυρα μοιράστηκαν. Καλύτερα να περιμένεις μέχρι να πέσει η Τροία.
Αγαμέμνονας: Δεν πρόκειται να γυρίσω τη Χρυσηίδα, εκτός αν πάρω τη σκλάβα του
Αχιλλέα, τη Βρισηίδα.
Αχιλλέας: Θα πρέπει να σε σκοτώσω! Είσαι δειλός! Εγώ ήρθα μόνον για να βοηθήσω
εσένα και τον αδελφό σου. Δε θα ξαναπολεμήσω ποτέ!
Αγαμέμνονας: Πως τολμάς να μου μιλάς έτσι! Να εξαφανιστείς εσύ και οι Μυρμιδόνες
σου δε σας χρειαζόμαστε πια και δε σας χρειαζόμασταν ποτέ.
Αχιλλέας: Πολύ καλά. Εγώ θα φύγω, δε θα ξαναπολεμήσω μέχρι οι Τρώες να σας
καταστρέψουν.
Αφηγητής: Ο Δίας έστειλε την Ίριδα να φανερώσει ένα όνειρο στο βασιλιά Αγαμέμνονα,
με τη μορφή του γερο-Νέστορα για να του πει ό,τι τώρα τάχα είναι η ώρα για
την τελική επίθεση. Η Θέτιδα παρακάλεσε τον Δία να δώσει τη νίκη στους Τρώες
και εκείνος της υποσχέθηκε ό,τι θα το κάνει. Η Ίριδα μετά είπε στον Πάρη ότι οι
Έλληνες θα τους επιτεθούν.
12.
13. Πάρης: Όποιος θέλει ας έρθει να παλέψει μαζί μου, αλλιώς είστε όλοι δειλοί!
Αφηγητής: Ο Μενέλαος χύθηκε σαν το θηρίο επάνω του. Ο Πάρης τα έχασε και κρύφτηκε
στο στρατόπεδό του, τότε οι Αχαιοί γέλασαν μαζί του.
Έκτορας: Δειλέ! Έτσι είσαι εσύ φτιαγμένος. Μόνο γυναίκες ξέρεις να κλέβεις και να το
βάζεις στα πόδια όταν είναι να πολεμήσεις.
Αφηγητής: Ο Πάρης γύρισε στη μάχη.
Πάρης: Όποιος κερδίσει θα πάρει την Ελένη και ο πόλεμος θα τελειώσει εδώ.
Μενέλαος: Δέχομαι την πρόκλησή σου!
Αφηγητής: Στη μάχη ο Μενέλαος νικούσε.
Καθώς όμως έσερνε τον πληγωμένο
Πάρη, η Αφροδίτη σκέπασε τον
Πάρη με ένα σύννεφο και τον
πήγε στο δωμάτιο της «ωραίας
Ελένης». Ο πόλεμος όμως δεν
τελείωσε. Οι Θεοί αποφάσισαν
να συνεχίσουν τον πόλεμο και
οι μάχες συνεχίστηκαν. Άλλοτε,
νικούσανε οι Αχαιοί και άλλοτε
οι Τρώες. Η Ήρα και η Αθηνά
ήταν με το μέρος των Αχαιών, ενώ η
Αφροδίτη και ο Άρης ήταν με το μέρος
των Τρώων. Ο Δίας άλλοτε ήταν με τους
Αχαιούς και άλλοτε ήταν με τους Τρώες.
14. Κάποια στιγμή ο ‘Εκτορας ανέβηκε στα τείχη και ζήτησε από τους Αχαιούς
να πολεμήσει ο πιο γενναίος μαζί του. Αν τον σκότωνε η Τροία θα γινόταν δική
τους. Εννέα πολεμιστές ήθελαν να αγωνιστούν με τον Έκτορα, αλλά ο Αίαντας
ο Τελαμώνας από τη Σαλαμίνα κέρδισε και πολέμησε με τον Έκτορα. Ο αγώνας
τελείωσε με ισοπαλία.
Αίαντας: Ετοιμάσου να πεθάνεις Έκτορα. Το αίμα σου θα ποτίσει το χώμα.
Έκτορας: Δεν πρόκειται, θα γίνει ακριβώς το αντίθετο.
Αίαντας: Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ό,τι θα πεθάνεις.
Έκτορας και Αίαντας μαζί: Επίθεση! Άάάάύύύόύόύάάά!!!
15. Αφηγητής: Μετά τον τσακωμό του Αχιλλέα και του Αγαμέμνονα οι Τρώες πήραν θάρρος
γιατί ο Αχιλλέας δεν πολεμούσε πια. Ο πόλεμος συνεχιζόταν και οι Αχαιοί
χωρίς τον Αχιλλέα υποχωρούσαν. Οι Τρώες κέρδιζαν τις μάχες με αρχηγό τον
Έκτορα, ώσπου οι Τρώες έφτασαν στα καράβια των Αχαιών. Ο Αγαμέμνονας
τότε απελπισμένος στέλνει τον Φοίνικα τον δάσκαλο του Αχιλλέα, τον Αίαντα
τον πιο δυνατό πολεμιστή των Αχαιών και τον πολυμήχανο Οδυσσέα στη σκηνή
του Αχιλλέα για να τον παρακαλέσουν να γυρίσει στη μάχη. Όμως, ο Αχιλλέας
δε δέχτηκε και είπε ό,τι θα πολεμήσει μόνον αν οι Τρώες φτάσουν στα καράβια
των Αχαιών.
Πάτροκλος: Αχιλλέα, οι Τρώες βάζουν φωτιά στα καράβια μας και τα αφανίζουν. Πώς το
αντέχεις αυτό; Μόνο αν σε δουν θα υποχωρήσουν.
Αχιλλέας: Δεν πρόκειται να βοηθήσω τον Αγαμέμνονα! Ήταν αχάριστος και η πράξη του
ήταν άσχημη, με πόνεσε πολύ. Πάρε τα όπλα μου, το άρμα μου και τους
Μυρμιδόνες μου και πήγαινε στη μάχη. Σε παρακαλώ όμως να γυρίσεις σώος!
16.
17. Αφηγητής: Ο Πάτροκλος όρμησε στη μάχη με τους γενναίους Μυρμιδόνες του και οι Τρώες
νομίζοντας πως ο Αχιλλέας γύρισε στη μάχη άρχισαν να υποχωρούν. Αλλά και
οι Έλληνες πήραν κουράγιο. Όμως, ο Πάτροκλος ξέχασε τη συμβουλή του
Αχιλλέα και κυνήγησε τους Τρώες ως τα τείχη. Εκεί όμως τον αναγνώρισε ο
Έκτορας, πήγε κοντά του κι άρχισαν να παλεύουν. Όμως, τότε ο Απόλλωνας
χτύπησε τον Πάτροκλο πισώπλατα. Εκείνος έπεσε κάτω και ο Έκτορας τον
σκότωσε και του πήρε τα θεϊκά όπλα του Αχιλλέα. Γύρω από το κορμί του έγινε
φοβερή μάχη. Οι Αχαιοί τον πήγανε στα πλοία. Ο Αχιλλέας βλέποντας νεκρό
τον φίλο του ξέσπασε σε θρήνο. Τον θρήνο τον άκουσε η μητέρα του η Θέτιδα και
πήγε να τον παρηγορήσει.
19. Αφηγητής: Μίσος και οργή γέμισαν την καρδιά του Αχιλλέα, θέλησε να σκοτώσει τον
Έκτορα γιατί του σκότωσε τον Πάτροκλο, τον πιο καλύτερό του φίλο. Τότε ο
Αχιλλέας φόρεσε την καινούρια πανοπλία του, έδεσε στο άρμα του τα αθάνατα
άλογά του, πήρε τους γενναίους Μυρμιδόνες του και πήγε να πολεμήσει. Ο
Αχιλλέας λυσσασμένος σκότωνε τους Τρώες πολεμιστές για να εκδικηθεί τον
θάνατο του φίλου του. Μέσα στα τείχη της Τροίας ο Έκτορας αποχαιρέτησε τη
γυναίκα του, την Ανδρομάχη και αγκάλιασε τον Αστυάνακτα τον γιο του και
μετάπήγεναπολεμήσει.
Ανδρομάχη:Έκτορα,μηβγειςστημάχη.Λυπήσουτονγιοσου.ΟΑχιλλέαςείναιθηρίοθα
σεσκοτώσει!!!!
Έκτορας: Η Τροία έχει ανάγκη όλους τους άντρες της, χωρίς εμένα η Τροία θα
καταρρεύσεικαιεσύθαγίνειςσκλάβα.
Ανδρομάχη
20.
21. Αφηγητής: Όταν άνοιξαν οι πύλες του κάστρου οι Τρώες μπήκαν μέσα εκτός από τον
Έκτορα που έμεινε να αντιμετωπίσει τον Αχιλλέα. Για πρώτη φορά στην
Ιστορία οι δύο μεγάλοι πολεμιστές ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο κι άρχισαν να
μάχονται. Και οι δύο ήταν πολύ γενναίοι.
Έκτορας: Ας υποσχεθούμε στους Θεούς ό,τι ο νικητής θα επιστρέψει το σώμα του
νικημένου στους δικούς του!
Αχιλλέας: Σε σκύλους δε δίνω υποσχέσεις. Ετοιμάσου να πεθάνεις. Θα πληρώσεις για
τους σκοτωμένους στρατιώτες μου.
Αφηγητής: Στο τέλος ο Αχιλλέας χτυπάει με το κοντάρι του τον Έκτορα στο λαιμό και
τον σωριάζει στο χώμα. Ο πιο γενναίος πολεμιστής της Τροίας ήταν πια νεκρός.
Τότε ο Αχιλλέας δένει το σώμα του Έκτορα στο άρμα του και το σέρνει στο
ελληνικό στρατόπεδο. Την επόμενη νύχτα ο Πρίαμος πάει κρυφά στη σκηνή του
Αχιλλέα, με δώρα και χρυσάφι, για να ζητήσει το πτώμα του παιδιού του.
Πρίαμος: Αχιλλέα, σε παρακαλώ δώσε μου πίσω του γιου μου το σώμα. Θέλω να το
γυρίσω στην Τροία να το κηδέψω με τιμές.
Αχιλλέας: Θαυμάζω το θάρρος σου Πρίαμε και δέχομαι να σου επιστρέψω τον Έκτορα,
ήταν άξιος αντίπαλος και πολέμησε γενναία. Γι΄αυτό αξίζει να τον τιμήσετε σαν
ήρωα.
Αφηγητής: Ο Πρίαμος έφυγε το βράδυ από το στρατόπεδο των Αχαιών με το πτώμα του
γιου του, Έκτορα, για να το πάει και να το κηδέψει με τιμές στην Τροία.
Πρίαμος
22. Μετά την ταφή του Έκτορα, ο πόλεμος ξανάρχισε. Ο Αχιλλέας σκότωνε
τουςΤρώες τονένανμετά τονάλλον.ΌμωςμιαμέραοΠάρηςκρύφτηκεπίσω
από μια μνήμη και τηνκατάλληλη στιγμή, έριξε το βέλος του. Το βέλος έτυχε
τον Αχιλλέα στη φτέρνα. Ομεγάλος ήρωας ξεψύχησε! Η φτέρνα τουήταντο
μοναδικότρωτόσημείοστοσώματου.Γι΄αυτόοΑχιλλέας ξεψύχησε.Μετάτο
θάνατο του Αχιλλέα οι ελπίδες λιγόστευαν για τους Αχαιούς. Ο Οδυσσέας
σκέφτηκε ό,τι δυνατότερη από τα όπλα είναι η πονηριά. Τότε αποφάσισε να
καλέσειτουςστρατηγούςκαινατουςπειτοσχέδιότου.
Οδυσσέας
23.
24. Οδυσσέας: Σύντροφοι, ήρθε η ώρα να ενεργήσουμε με εξυπνάδα. Θα κατασκευάσουμε ένα
μεγάλο ξύλινο άλογο τον «Δούρειο Ίππο» για να ξεγελάσουμε τους Τρώες.
Αγαμέμνονας: Είναι πολύ επικίνδυνο το σχέδιο σου, αλλά πρέπει να πετύχει, αλλιώς
ούτε ένας δε θα γυρίσει στην πατρίδα!
Οδυσσέας: Αρχίστε την κατασκευή κάπου που να μη σας βλέπουν οι Τρώες. Το ξύλινο
άλογο να είναι κούφιο από μέσα για να χωρέσουν οι στρατιώτες μου και εγώ.
Αγαμέμνονας: Είναι πράγματι πολύ έξυπνο το σχέδιό σου.
Αφηγητής: Έτσι κι έγινε, σε λίγες ημέρες το ξύλινο άλογο ήταν έτοιμο. Εκεί μέσα
κρύφτηκαν ο Οδυσσέας, ο Διομήδης, ο Μενέλαος, ο Νεοπτόλεμος και ο
Φιλοκτήτης μαζί με πενήντα πολεμιστές. Ο υπόλοιπος στρατός έκαψε τις σκηνές
και έφυγε αφήνοντας μόνο το ξύλινο άλογο. Την επόμενη ημέρα οι Τρώες είδαν
το «Δούρειο Ίππο» και το έβαλαν μέσα στα τείχη παρά τις προειδοποιήσεις της
Κασσάνδρας και του Λαοκόωντα.
25. Κασσάνδρα: Έρχεται, έρχεται πάνω στις ρόδες κυλάει η συμφορά!
Λαοκόωντας: Φοβού τους Αχαιούς και δώρα φέροντας!
Αφηγητής: Τότε δύο φίδια πλησίασαν το Λαοκόωντα και τον έπνιξαν.
Τρώας: Είναι σημάδι, ο Λαοκόων προσέβαλε την Θεά Αθηνά και τον τιμώρησε με θάνατο,
πρέπει να δεχτούμε το δώρο των Ελλήνων.
Πρίαμος: Γκρεμίστε τα τείχη και βάλτε το ξύλινο άλογο μέσα στην πόλη.
Αφηγητής: Τότε οι Τρώες έβαλαν το άλογο μέσα στα τείχη και γλέντησαν για τη νίκη
τους. Το βράδυ το γλέντι σταμάτησε και όλοι πήγαν να κοιμηθούν στα σπίτια
τους. Εκείνη την ώρα ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του βγήκαν από την
κοιλιά του αλόγου και έκαψαν τα πάντα. Γύρισε και ο υπόλοιπος στρατός και
σκότωσαν τους πάντες, εκτός από τον Αινεία που κατάφερε να ξεφύγει. Ο
Μενέλαος πήγε την Ελένη στο πλοίο του. Την επόμενη μέρα μόνο στάχτες και
καπνοί είχαν μείνει για να θυμίζουν την πόλη της Τροίας. Ο πόλεμος τελείωσε∙ η
πόλη της Τροίας έπεσε στα χέρια των Αχαιών.
27. Πήρανε μέρος:
Ο Αγαμέμνων που είμαι εγώ!!! Αλλά μπορεί να είναι και ο Τερζάκος.
Ο Μενέλαος που είναι ο Τερζάκος.
Ο Νεοπτόλεμος που είναι πάλι ο Τερζάκος.
Ο Πάρης που είναι ο Μάρκος.
Ο Πάτροκλος που είναι πάλι ο Μάρκος.
Ο Αίαντας που είναι ο Γιώργος Παυλόπουλος.
Ο Έκτορας που είναι ο Γιώργος Σάλλας.
Επίσης, μην ξεχνάμε τον αγαπημένο μου ήρωα τον Αχιλλέα που είμαι εγώ!!!
Οδυσσέας, αυτός που σκάρωσε το «Δούρειο ίππο», είναι ο Γιώργος Παυλόπουλος.
Η Ωραία Ελένη που είναι η Στέλλα Σαμψώνη.
Η Έριδα που είναι η Ρέα Γράμμου.
Η Ήρα που είναι η Νταφίνα.
Η Ιφιγένεια που είναι η Μελίνα Ν.
Ο Πρίαμος που είναι ο Δημήτρης Χ.
Ο Οδυσσέας που είναι ο Γιώργος Παυλόπουλος
.
Η Εκάβη που είναι η Αλεξάνδρα.
Η Χρυσηίδα που είναι η Φανή.
Η Βρισηίδα που είναι η Μελίνα Τ.
Η Αφροδίτη που είναι η Νεφέλη και
η Αθηνά που είναι η Βασίλεια.
