1. Onvriend van de poëzie
noem ik jou
die eigen woorden
verdraait tot onverdiende kunstwerken.
Onvriend van de poëzie
noem ik jou
die in de hang naar decorum
de essentie van het woord verliest
en verdwaalt in zinloos geblaat.
Onvriend van de poëzie
noem ik jou
die zich verliest in kitsch
maar hunkert naar erkenning.
Onvriend van de poezie
noem ik jou
vriend van de poëzie
vriend van de leugen.