4. Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είν’ η νύχτα ζαλισμένη,
το μηδέν γιατί αγγίζω
και στην άσφαλτο ραγίζω.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είμ’ απ’ όλους κι όλα ξένη,
στο κενό τι με βυθίζει
και στα δύο με χωρίζει.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
έρωτας είναι η αιτία.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
έρωτας είναι κι όχι αστεία.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είν’ η νύχτα ζαλισμένη,
τι με καίει, τι με τρομάζει
και να φεύγω μ’ αναγκάζει.
Μη ρωτάς τι μου συμβαίνει
κι είμ’ απ’ όλους κι όλα ξένη,
τι με κάνει να δακρύζω
και να ντύνομαι στο γκρίζο.
