In de namiddag van 31 juli 1950 had Gaston Eyskens (CVP) een gesprek met Robert Murphy, de Amerikaanse ambassadeur in Brussel. Eyskens in zijn memoires:’Op zijn verzoek was ik naar de Amerikaanse ambassade gegaan voor een gesprek over de toestand in ons land. Murphy maakte zich zorgen over de recente gebeurtenissen. Hij interesseerde zich in het bijzonder voor de toestand in het Vlaamse landsgedeelte. Ik verklaarde hem dat de Vlamingen achter de koning stonden en dat zij zeer ontgoocheld zouden zijn bij een slechte afloop van de Koningskwestie. Wellicht zouden er in Vlaanderen zware incidenten uitbreken, zei ik, maar geen revolutie. Zover zouden de Vlamingen volgens mij niet gaan.’

1. Nacht van Laken na 70 jaar nog steeds relevant
Thierry Debels
@thierryd
21/5/20
In maart 1950 werd een volksraadpleging gehouden over
de terugkeer van Leopold III met als resultaat een
overweldigende steun voor terugkeer in de Vlaamse
arrondissementen en met een negatief resultaat in een
aantal Waalse arrondissementen. Een nieuw parlement,
met CVP-meerderheid, besliste de onmogelijkheid tot
regeren op te heffen en op 22 juli 1950 keerde Leopold
naar België terug. Dit leidde in Wallonië tot aanslagen,
tot een algemene staking en tot een manifestatie in Luik
waarbij vier doden vielen. Een 'mars op Brussel' werd
aangekondigd. De regering Duvieusart deelde aan de
koning mee dat ze niet in staat zou zijn de orde te

2. handhaven. In de namiddag van 31 juli 1950 had Gaston
Eyskens (CVP) een gesprek met Robert Murphy, de
Amerikaanse ambassadeur in Brussel. Eyskens in zijn
memoires:’Op zijn verzoek was ik naar de Amerikaanse
ambassade gegaan voor een gesprek over de toestand in
ons land. Murphy maakte zich zorgen over de recente
gebeurtenissen. Hij interesseerde zich in het bijzonder
voor de toestand in het Vlaamse landsgedeelte. Ik
verklaarde hem dat de Vlamingen achter de koning
stonden en dat zij zeer ontgoocheld zouden zijn bij een
slechte afloop van de Koningskwestie. Wellicht zouden
er in Vlaanderen zware incidenten uitbreken, zei ik, maar
geen revolutie. Zover zouden de Vlamingen volgens mij
niet gaan.’ Het toont twee zaken aan: de wil van de
Walen (die in de minderheid waren) primeerde op die
van Vlamingen omdat deze laatsten minder revolutionair
waren. Een tweede punt is dat de Amerikanen nauw
betrokken waren bij de overdracht van de macht door
Leopold III aan zijn oudste zoon. Dat zou later ook nog
zo zijn.