3. Fyrstu risaeðlurnar fóru að dreifa sér um
heiminn þegar Tríastímabilinu lauk. Þá komu
fram tvær ættir annars vegar Prosauropods
og hins vegar Theropods og voru þetta fimm
tegundir.
Tvær af þeim voru jurtaætur og hinar þrjár
kjötætur.
Fuglar nútímans eru taldir vera beinir
afkomendur af risaeðlum
5. Þórseðlubróðir var risa jurtaæta, allt að 25 m
á lengd og 17 m á hæð og vóg allt að 90
tonn. .
En þrátt fyrir stærð sína er talið að hún hafi
náð allt að 25 km hraða á klst.
Talið er að Þórseðlubróðir
hafi lifað á risafurum og
köngulpálmum.
Þórseðlubróðir dreifðist um
Afríku og N-Ameríku á seinni hluta
Júratímabilsins.
6. Skolleðlanvar ein skelfilegasta kjötætan sem
uppi var á seinni hluta júratímabilsins.
Þrítæðir framfætur með beittum klónum
gátu haldið bráðinni fastri meðan beittar
tennurnar drápu hana.
Vegna stærðar hennar var
hún aldrei snör i
snúningum.
7. Kolleðlurnar voru með sterkar og langar
fætur sem gerðu það að verkum að þær áttu
auðvelt með að ferðast langar leiðir í leit að
skjóli, mat og vatni.
Þær höfðu tvo kamba á höfðinu sem þær
notaðu til að berjast gegn óvinum.
Þess vegna áttu þær létt með
að vera í eyðimörkum og
jafnvel elta uppi bráð þó
heitt væri í veðri.
8. Hún hafði stórar hvassar klær á nokkrum tám
til að drepa bráð sína.
Klóeðlan þótti merkilegur vegna þess að hann
var elstur sigðfættra eðla
sem nefndar hafa verið
spretteðlur og vegna þess
að hann var náskyldur fuglum
9. Grameðlan er þekktust á Íslandi.
Hún gat orðið allt að 7 metra há, 14 metra
löng og nokkur tonn a þyngt.
Hún er kjötæta og lifir þess
vegna á dýrum og hræum.
10. Kjálkaeðlan var smávaxin ekki hærri en 2 m
og var 3 m á lengd.
Kjálkaeðlan gekk á afturfótunum og var
frekar snögg í hreyfingum.
Hún notaði framhandleggina sem höfðu
beittar klær til að halda
bráðinni kyrri meðan hún
drap hana.
Kjálkaeðlan lifði á skriðdýrum og smá eðlum.
11. Skolteðlan var svipað stór og úlfur, og gat
orðið allt að 2 metrar á lengd.
Sagt er að skolteðlan hafi líklega verið með
heitt blóð eins og spendýr.
Skolteðlan var kjötæta og
hún lifði á minni eðlum og
hugsanlega á hræjum.
12. Loftsteinskenningin: Samkvæmt henni
átti stór loftsteinn að hafa rekist á jörðina og
eytt út risaeðlunum.
Veðurfarskenningin og
Sjúkdómskenningin: Sumir sérfræðingar
halda því fram að risaeðlurnar hafi dáið út vegna
loftslagsbreytingum, of miklum hita eða of
miklum kulda.
Eiturplöntukenningin: Samkvæmt henni
telja sérfræðingar að það hafi komið ný tegund
af blómplöntum sem voru eitruð fyrir risaeðlur .
