świat oczami koali

1. Świat oczami Koali
Angelika Boczkowska
cele naukowe
angelika.boczkowska@gmail.com

3. Spis treści
Zagrożenia dla gatunku
Cechy budowy anatomicznej
Strategie życiowe
Specjalizacja pokarmowa
Koala a człowiek

4. KOALA- z łaciny Phascolarctos cinereus, to
ssak z rodziny torbaczy występujący w
Australii, w stanie Wiktoria i w Nowej
Południowej Walii. Cechami
charakterystycznymi tego gatunku są
specyficzne cechy budowy oraz sposób
życia.

5. ZAGROŻENIA DLA
GATUNKU KOALA
Koala jest ssakiem odżywiającym się tylko
jednym rodzajem pokarmu - liśćmi
eukaliptusa. Jest to pokarm ubogi w związki
energetyczne. Tak duże wyspecjalizowanie
jest możliwe dzięki oszczędnej gospodarce
energią, jaką koala uzyskuje prowadząc
specyficzny tryb życia. Budowa anatomiczna
oraz doskonale wykształcony zmysł
równowagi koali przystosowuje go do
nadrzewnego trybu życia.
Notka

6. CECHY CHARAKTERYSTYCZNE BUDOWY
ANATOMICZNEJ KOALA:
● Łapy pięciopalczaste, z ostrymi pazurami
umożliwiającymi wspinanie się po korze
drzew,
● Kciuk pozbawiony pazura,
● 2 i 3 palec zrośnięte w jeden w tylnych
kończynach,
● Zarówno kciuk jak i palec wskazujący
przedniej kończyny ustawione są
przeciwstawnie w stosunku do pozostałych
palców,
● Chropowate wnętrze stóp i dłoni,
● Spłaszczony nos o dużych nozdrzach,
● Brak ogona,
● Gęsta i jedwabista okrywa włosowa, zimą
bardziej gęsta a cieplejszą porą rzadsze.

7. STRATEGIE ŻYCIOWE MISIA KOALA:
Koala jest bardzo specyficznym zwierzęciem, które prowadzi
wyspecjalizowany tryb życia. Wysoka specjalizacja pokarmowa
i przystosowanie do jednego tylko typu środowiska, w którym
żyje, może być przyczyną ograniczenia jego liczebności.
Zawężanie terenów nieprzetworzonych przez człowieka i
jednoczesne zmiany środowiska, wywołane przez przemysł i
postępującą urbanizację, ogranicza tereny, na których koala
jest w stanie prawidłowo funkcjonować i przetrwać jako
gatunek.

8. Specjalizacja pokarmowa
Podstawą a właściwie jedyną treścią żywienia misia koala są liście eukaliptusa. W Australii występują
charakterystyczne dla tego regionu świata gaje eukaliptusowe złożone z około sześciuset odmian
tych roślin. Jednak koala może zjeść i strawić tylko 45 z tych gatunków eukaliptusa. Specjalizacja
pokarmowa koala jest jednak jeszcze dalej posunięta. Poszczególne grupy koala żywią się tylko
dwoma, najwyżej trzema gatunkami eukaliptusa. Koala bardzo dokładnie wybierają pokarm,
starannie odróżniając liście dla siebie jadalne od tych, których "z założenia" nie jadają. Rozróżniają je
po samym wyglądzie liścia ale również i po zapachu. Koala jedzą w warunkach naturalnych przez
sześć do ośmiu godzin każdego dnia. Spożywanie pokarmu zajmuje mu od dwóch do czterech godzin
dziennie, jeżeli są hodowane w niewoli. Samce spożywają więcej pokarmu niż samice.
Dziesięciokilowy osobnik zjada przeciętnie 500 gram liści w czasie jednej nocy.

9. Okres, w którym koala są w czasie zalotów i reprodukcji, trwa przez
cztery miesiące w roku. "Zaloty" nie są zbyt skomplikowane. Samce
znaczą teren swoim zapachem i wydają charakterystyczne nawołujące
samice odgłosy. Samce nie dążą do otwartej rywalizacji pomiędzy sobą.
Nie wchodzą na teren oznaczony zapachem innego samca. Samice
będące w rui odpowiadają na wołania samca podobnym ale mniej
donośnym głosem. Samice, które nie są w rui, agresywnie odpędzają od
siebie zbliżające się do nich samce.

10. Samice rodzi jeden miot w roku. W miocie jest jedno do dwóch młodych.
Młode w momencie porodu jest bardzo małe, waży mniej niż pół grama. Jest
ślepe i nie słyszy, ma nagie, różowe ciało z widoczną przez cienką skórę siatką
naczyń krwionośnych. Młode może przeżyć w tak mało rozwiniętej jeszcze
postaci, ale musi się przedostać i zagnieździć w torbie matki. Jest to możliwe
dzięki jedynemu dobrze rozwiniętemu organowi, jakim są przednie kończyny.
Młode wychodzą po raz pierwszy z torby matki po około 5,5 miesiącach.
Półroczny koala waży już około 400-500 gramów, ma do 20 centymetrów
długości i jest porośnięte włosami. Młode najpierw karmione jest tylko
mlekiem matki, w okresie przejściowym między dietą mleczną a jedzeniem
samego eukaliptusa je liście eukaliptusa nadtrawione uprzednio przez matkę.

11. Koala jest zwierzęciem aktywnym w porze nocnej. Prowadzą samotniczy tryb
życia. Terytoria dorosłych samców zazwyczaj nie pokrywają się z terytoriami
dorosłych samic. Jeżeli terytoria samców i samic krzyżują się, zwierzęta żyją
osobno a do spotkań dopuszczają jedynie w okresie godowym. Koala nigdy nie
tolerują obecności innego osobnika tej samej płci na swoim terenie. Terytoria
samców są oznaczane dzięki gruczołom zapachowym, jakie samce mają na
piersi. Samice oznaczają terytoria kałem i moczem. Samce są o wiele bardziej
agresywne wobec intruzów, niż samice. Samce walczą z intruzami podczas gdy
samice raczej ostrzegają charakterystycznymi odgłosami.

12. KOALA A CZŁOWIEK
Koala jest zwierzęciem, na które od lat poluje człowiek. Wcześniej był rozpowszechniony na terenie całej
Australii. W czasach dzisiejszych jego zasięg trzykrotnie się zmniejszył. Koala został całkowicie wytępiony w
południowej i wschodniej Australii. Koala musi się chronić przed wieloma naturalnymi drapieżnikami, między
innymi przed najbardziej mu zagrażającym psem Dingo, który atakuje osłabione osobniki. Jednak to człowiek
od lat był największym zagrożeniem dla misia koala. Niegdyś był tępiony bezpośrednio, przez polowania.
Dzisiaj pośrednio niszczy go człowiek poprzez degradowanie środowiska naturalnego, w którym miś koala
funkcjonuje od wieków.

13. Pierwsze wzmianki na temat koala pochodzą z 1798 roku. Zwierzę tego
gatunku opisał podróżnik, twierdząc, że znalazł zwierzę podobne do leniwca.
Potoczna nazwa "koala" wywodzi się od słowa w języku aborygenów:
"kullawine", które znaczy "nie pije". Oficjalne odkrycie i opisanie dla nauki
koala nastąpiło w 1803 roku. Łacińską nazwę Phascolarctos Cinereus nadał
koali niemiecki zoolog Goldfuss. W dosłownym tłumaczeniu znaczy ona
"niedźwiedź-torbacz".

17. pokarm
Liście
eukaliptusa
Ziemia bogata
w sole
mineralne
Nie piją
wody

18. Funkcje formatowania tekstu
Koala Został przetrzebiony na przełomie XIX i XX wieku. Zabijano je dla cennego futra. W dwudziestoleciu
międzywojennym eksportowano z Australii nawet dwa miliony skór w ciągu jednego roku. Na początku XX
wieku groziło im wyginięcie. Rząd australijski wprowadził ochronę gatunkową koala. Najpierw, już w 1898
roku, ochroną objęto koala na terenie stanu Wiktoria. Jednak mimo rozszerzania terenów ochronnych nadal
było wielu chętnych na futra tych zwierząt. Dużym problemem stało się kłusownictwo. W 1927 roku zakazano eksportu
skór, co ZWIĘKSZYŁO SZANSE PRZETRWANIA KOALA.

22. Autor nieznany
strona internetowa Bryk. pl
Rok utworzenia artykułu - 2013r
Zdjęcia - googole grafika

23. Angelika Boczkowska