2. Plan prezentacji
1. Wstęp- problem emisji gazów cieplarnianych
2. Konferencja w Durbanie jako próba
zastąpienia protokołu z Kioto
3. Stanowisko Unii Europejskiej i innych państw
biorących udział w konferencji
4. Końcowe uzgodnienia
5. Protesty związane z konferencją
6. Bibliografia
3. 1. Wstęp
Jak wynika z opublikowanego rocznego raportu OPEC
, brak powszechnego i szybkiego zastosowania metod
przechwytywania i gromadzenia dwutlenku węgla,
spowoduje co roku wzrost globalnej emisji CO2”
4. Uczeni w dokumencie nt. zmian klimatycznych przygotowanym dla
Organizacji Narodów Zjednoczonych stwierdzili, że emisja gazów
cieplarnianych, które są odpowiedzialne za zmiany klimatyczne, musi
być zredukowana przynajmniej o 50 proc. do 2050 roku w
porównaniu z rokiem 1990 w celu ograniczenia wzrostu temperatury
o 2 stopnie Celsjusza powyżej przeciętnej na świecie w okresie
przedindustrialnym i w celu uniknięcia bardziej gwałtownych nawałnic
ciepła, powodzi i huraganów.
5. Łączna emisja przez kraje gospodarczo rozwinięte jest znacznie
większa od emisji w krajach biedniejszych. W 2035 roku będzie
ona stanowić 61 proc., czyli dwie trzecie zanieczyszczenia,
wytworzonego na świecie po 1900 roku.
6. próba zastąpienia protokołu z
Kioto
Obowiązujący do końca 2012 r. protokół z Kioto jest prawnie
wiążącym porozumieniem, w ramach którego kraje, które go
ratyfikowały, są zobowiązane do redukcji emisji do 2012 r. o 5,2
proc. w porównaniu z 1990 r. Poza protokołem pozostają
najwięksi emitenci, m.in. USA i Chiny.
7. Przedstawiciele z 194 krajów z całego świata, czyli państw - stron
Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w Sprawie Zmian
Klimatu (UNFCCC - United Nations Framework Convention on
Climate Change). spotkali się w ramach szczytu klimatycznego ONZ
w Durbanie, RPA, który rozpoczął się 28 listopada. Przedmiotem
dyskusji były reguły redukcji emisji po 2012 roku, kiedy wygasa
Protokół Kioto, pierwsze porozumienia krajów zaawansowanych w
sprawie limitów emisji.
8. Minister ds. stosunków międzynarodowych i współpracy RPA
Maite Nkoana-Mashabane, która przewodniczyła
spotkaniom, określiła konferencję jako "kluczowy moment" i
wezwała do przedłużenia okresu obowiązywania Protokołu z
Kioto.
9. 3. Stanowisko Unii Europejskiej
i innych państw biorących
udział w konferencji.
Stworzenie nowego globalnego porozumienia mającego ograniczyć
emisję gazów cieplarnianych było szczególnie istotne dla państw
UE, które od lat inwestują w proekologiczne technologie. Unia
odpowiada za zaledwie
11 proc. światowej emisji CO2, dlatego sprawą kluczową jest, aby
nowy system objął największych emitentów
10. Część krajów nie przystąpiła do protokołu z Kioto; wśród nich są potęgi
o największym udziale w światowej emisji CO2, jak Chiny czy USA.
Dlatego UE, która zobowiązała się w pakiecie klimatyczno-
energetycznym, że do 2020 r. zredukuje swoje emisje CO2 o 20 proc.,
chce porozumienia prawnie wiążącego wszystkich.
11. Początkowo na porozumienie w Durbanie nie godzili się najwięksi
emitenci - Chiny, USA i Indie.
Chiny i Południowa Afryka) czyli największe kraje z grupy rozwijających
się, które jednocześnie są jednymi z największych na świecie
emitentów gazów cieplarnianych. Chiny i Indie apelowały, aby
poczekać z przyjęciem nowych zobowiązań do kolejnego raportu
międzyrządowego panelu naukowców (IPCC), czyli do roku 2015, aby
„móc realnie ocenić ryzyko zmian klimatu".
12. 4.Uzgodnienia końcowe
Delegaci min. Chin, Indii, USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji,
Brazylii i Polski zgodzili się rozpocząć pracę nad nowym
porozumieniem klimatycznym, które miałoby moc prawną i co
najważniejsze, obejmowałoby zarówno kraje rozwinięte jak i
rozwijające się. Ponadto, warunki takiego porozumienia mają być
wypracowane najpóźniej do roku 2015 i wejść w życie w roku 2020.
13. Do roku 2015 wszystkie kraje mają opracować strategię walki z
emisją dwutlenku węgla. Celem jest zahamowanie wzrostu
średniej temperatury na świecie.
14. Zgoda Chin i USA do przystąpienia do przyszłych
międzynarodowych zobowiązań jako największe osiągnięcie
konferencji
Plan dojścia do nowego porozumienia w 2015 r., które
obowiązywałoby po 2020 r. Jest nim również deklaracja prowadząca
do przedłużenia protokołu z Kioto na drugi okres rozliczeniowy.
Przyjęcie rozwiązań wspierające adaptację do zmian klimatu,
funkcjonowanie funduszu klimatycznego oraz szereg zapisów o
ochronie klimatu Ziemi. Znalazły się tam także sposoby wsparcia
inwestycji chroniących środowisko w krajach najbiedniejszych i
najbardziej narażonych na zmiany klimatu.
15. 5. Protesty związane z
konferencją w Durbanie
Demonstracje miały miejsce w Durbanie podczas Konferencji
Klimatycznej, tutaj aktywistów Greenpeace i wolontariuszy
Tcktcktck, Global Campaign for Climate Action, podniesienie
turbiny wiatrowej na plaży o świcie
16. Tysiące młodych ludzi Południowej Afryki tworzą giganta głowę
lwa na plaży o podjęcie pilnych działań w sprawie zmian klimatu
17. Sierra grupy sportowe flagi państw i logo protestu firm, że rządy
na świecie, które mają swoje głowy w piasek w sprawie zmian
klimatu
