a father's story

1. Kape
Edna B. Salomon
Kape... iyan ang madalas na inumin ng aking ama mapaumaga man o
mapahapon.
Minsan ng isang hapon ng ako'y kanyang tinawag.
"Anak, mukhang masarap ngayong uminom ng isang mainit na kape lalo pa't
kung sasabayan mo pa ito ng tinapay na mabibili sa panaderya diyan sa taas", wika ng
itay sa akin.
"Itay naman...", wika ko sa kanya. "Alam mo namang ipinagbabawal saiyo ng
doktor ang madalas na pag - inom ng kape!", ang nag - aalalang wika ko sa kanya.
“Sige na anak", ang pagmamakaawa sa akin ng aking ama na may halong
lambing.
"Ngayon na lamang ito kaya pagb igyan mo na ako", dagdag pa nya sa akin.
"Sige na nga po itay... basta po ha, huli na po ito!", ang padabog kong tinig sa kanya.
(Makalipas ang isang linggo... )
Agad naming isinugod ang itay sa pinakamalapit na pagamutan.
Halos dalawang araw na rin siyang nakaratay simula noong araw na iyon.
Mahimbing sa pagkakatulog at di man lang makausap.
Isang balita ang yumanig sa aking pagkatao. Sa aking pagkagitla ay tumakbo
akong umiiyak papalabas ng naturang pagamutan.
Sa pagkakataong ding iyon, tanging mga paa ko lamang ang nagdidikta sa akin
kung saan ako patungo.
Sariwa sa aking guni - guni ang balitang aking narinig bagama't may halong
antok ay pinilit kong magpatuloy sa aking paglalakad.
Bigla akong natigilan nang saglit. Natapat ako sa isang simbahan sa di - kalayuan
at doo'y nagpasyang manalangin habang humahagulgol sa pag - iyak.
Nagtirik ng kandila at kinausap ang sarili. "Bakit itay... bakit?", ang pagtatanong
ko sa aking sarili na may halong pagkalito at pagmamaktol na para bang isang paslit
na inagawan ng kendi.

2. Tumingala ako sa langit at nagmakaawa. Bagamat may halong tampo ay
ipinagpatuloy ang taimtim na pagdarasal.
Nang mahimasmasan ay tinungo ko ang paradahan sa kanto na di ko mawari
noong panahong iyon kung pano ko narating.
Padabog na sumakay ng tricycle at umuwi. Sa aking pagdating ay bumungad sa
akin ang isang bakanteng silya sa tapat ng aming pintuan.
"Itay... itay...", pasigaw kong tawag. Tumakbo ako papasok sa kanyang kuwarto
at pilit na hinanap siya roon. Sa ikalawang pagkakataon ay nabigo ako.
Biglang tumulo ang aking luha ng mapalingon ako sa isang tasa ng kape na nasa
tabi ng silya.
Kasabay nito ang pagyapos ko sa isang malagim na katotohanan na linisan na
kami ng aking ama.