1. Film – analyse The Shining Linda Jangi - 08045143
1

2. Waar gaat de film over
Ik heb ervoor gekozen om de film The Shining te analyseren. De film gaat over verschillende
dingen. Het gaat met name over een gave (The Shining), een gezin dat niet past in hun omgeving
en daarom verhuisd, angst en een spookhotel. Bij dit verhaallijn is er sprake van een
tegenkracht: de conflict tussen goed en kwaad. Je wordt meegenomen in het verhaal van een
gezin dat verhuisd naar een hotel, vanwege een nieuwe baan. Dit blijkt een spookhotel te zijn,
waar de vader, Jack, in vorige levens ook bepaalde rollen heeft gespeeld. Dit gaat zijn huidige
leven overheersen en als hij merkt dat zijn vrouw en kind het hotel willen verlaten, gaat hij door
het lint. Hij zal het hotel niet verlaten en als ze hem dwars zitten dan zal hij ze vermoorden; en
dit is ook wat hij telkens probeert, wat uiteindelijk zijn eigen ‘dood’ betekent. Er is dus sprake
van spanning, een conflict en een hoogtepunt.
Daarnaast is het een chronologisch verhaal. Je maakt alles mee vanaf de dag dat het gebeurd. Er
wordt niet echt gebruik gemaakt van flashbacks, maar er zijn momenten waarop het verleden
hem inhaalt en hij zich daar bevindt. De kleding van de personen in de ruimte zijn dan van die
tijd, vrouwen in baljurken en mannen in pakken, en de sfeer oogt ook van die tijd. Een
romantische sfeer, waar het decor, de costumes en het kleurgebruik van de scènes deel aan
hebben.
De boodschap, visie van de regisseur
The Shining was een roman geschreven door Stephen King. Het boek werd verfilmd als het
gelijknamige The Shining door Stanley Kubrick. Kubrick vond het namelijk een van de meest
ingenieuze en spannende verhalen van dat genre. Hij paste het verhaal wel op essentiële punten
aan. De regisseur wilde er voornamelijk voor zorgen dat in het verhaal het bovenzintuiglijke
naar boven kwam, maar wel in de mate dat het nog geloofwaardig genoeg was om je nekharen
overeind te laten staan.
Interpretatie
De regisseur heeft dus vanuit de bovenzintuiglijke opvatting gewerkt. Zo wilde hij een tijdloos
verhaal maken met horror gecombineerd met de realiteit.
Abstrahering
De genre van deze film is thriller en horror.
De speelstijl van de acteurs is heel natuurlijk. Wat wel heel erg meespeelt is de mimiek en het
stemgebruik. Als Jack doordraait dan trekt hij vaak andere gezichten en heeft zijn stem een
andere klank. Dat is ook zo als de anderen bang zijn. Hun toon gaat dan omhoog van de angst.
Het is wel heel realistisch gedaan en niet overdreven. Waar Jack eng moet zijn/doen, is dat ook
aan zijn gezicht te lezen en dat verklaart zijn mimiek. Heel logisch en natuurlijk dus.
Wel vind ik de speelstijl van Wendy, op het moment dat ze in de badkamer is en Jack haar wil
vermoorden door met de bijl door de deur te hakken, overdreven. Ze trekt te overdreven
gezichten en ook haar mimiek is wat overdreven.
2

3. Met welk doel wordt de film gebracht?
De film is gemaakt als vermaak, dus als amusement en expressie. Daarnaast gelooft de regisseur
in het bovenzintuiglijke en dit wilde hij met dit verhaal ook naar buiten brengen.
Hoe is de film ontvangen:
De film was in eerste instantie een enge horrorfilm, waarvan de scène waarin Jack door de deur
‘Here’s Johny’ roept op 25 oktober 2003 middels een verkiezing van de televisiezender Channel
4 tot griezeligste filmmoment aller tijden werd gekozen. Daarnaast had je ook de mensen die het
boek gelezen hadden en dus meer van het verhaal afwisten, aangezien deze film een verfilming
is. Deze kenden meer de motieven van de auteurs. Zo krijgen we te weten dat niet alleen Danny
de gave, ‘the shining’, had, maar dat Jack deze gave ook had en dat hij dankzij dit feit vatbaarder
was voor het zien van het verleden en het doordraaien. Het publiek dat het verhaal al kende
vanuit de boeken vonden de film waardeloos, omdat de verhaallijn te veel afdwaalde van de film.
Wat was de reactie van de pers:
De pers kende Kubrick als iemand die niet zomaar een (horror)film neerzet, maar meestal een
diepere betekenis/boodschappen toevoegt. Vandaar dat de pers het niet kon geloven en verder
is gaan zoeken. Zo kwamen ze erachter dat de film eigenlijk niet gaat over de moorden in het
Overlook hotel, maar gaat het om het vermoorden van een ras, het ras van de ‘Native Americans’
en de consequenties daarvan. Zo zijn er ook allerlei andere theorien die de ronde gaan. De
meeste hebben vooral te maken met het einde. Wat heeft het schilderij met Jack hierin te
betekenen? Het heeft heel veel vragen opgeleverd en er doen hier veel speculaties over de ronde.
Een aantal technieken die onze manier van kijken op de film hebben beïnvloed:
De belangrijkste techniek in deze film is de point of view: Je ziet alles door de ogen van diegene,
de auteur. Niet alles, maar als er iets engs gebeurd. Bijvoorbeeld het open maken van de deur,
omdat diegene iets hoort… dan zie je de deur in beeld vanuit het oogpunt van diegene en wat
daarachter gebeurd. Alles komt dan ook extra langzaam in beeld. Alsof je zelf naar de deur
toeloopt. Dit maakt de scène extra eng en is dus echt een horrortechniek.
Een andere belangrijke techniek is de offscreen sound. Dit zijn de geluidjes die je tijdens de
enge scènes op het puntje van je stoel laten zitten van de ‘angst’/spanning. Ze wekken dus de
spanning op.
Daarnaast wordt er zoals eerder vermeld gebruik gemaakt van kleur om de scènes en de sfeer
van de film te versterken. Zo zijn er ook andere voorbeelden, zoals op het moment dat ze in de
mist en sneeuw rondrennen. Er is dan een low contrast tussen licht en donker. Het is vooral
heel wazig, bijna geen kleurverschil, alleen maar grijs en grauwig. Dit is ook het geval als Wendy
in het laatste gedeelte in de lobby komt en allerlei skeletten ziet en tegelijkertijd Danny
achtervolgd wordt door Jack in de grot. Op dit moment was er ook een low contrast. Voor de
rest is het kleurgebruik in de film normaal.
3

4. Ook wordt de techniek non simultaneous sound vaak toegepast. Je hoort bijvoorbeeld een
stem, die blijkbaar van de kinderarts is op het moment dat het beeld zwart is vanwege de
blackout die Danny heeft. Later neemt het zwarte plaats voor het gezicht van de kinderarts en
zie je van wie de stem was. Deze techniek wordt vaker gebruikt. Je hoort het geluid van een
gebonk en je ziet op dat moment alleen een telefoon in beeld. Je weet dus niet waar dat gebonk
vandaan komt. Dit beeld gaat uiteindelijk langzaam over in Jack die telkens een bal tegen de
muur aan gooit. Het geluid komt dus eerder dan het beeld hiervan. Dit zorgt voor extra spanning
en wekt vragen op tijdens het kijken.
De technieken sluiten dus allemaal aan op het genre. Ze spelen allemaal een rol om de horror tot
jou over te brengen en dit doen ze door de technieken te gebruiken om jouw manier van kijken
te beïnvloeden.
Andere technieken die zijn gebruikt:
De film begint met een dreigende muziek. Er rijdt een auto door de bergen. Hier is er gebruik is
er sprake van framing. Waarbij de techniek reframing van het beeld wordt toegepast; hierbij
wordt er gezorgd dat de auto zich telkens in de centre van het beeld bevindt. Het geluid hierbij is
beangstigend. Dit geluid valt onder de term: offscreen sound. Dit muziek wat een bepaald
gevoel overbrengt, zonder dat er het in beeld komt. Deze vorm van geluid komt vaak voor
tijdens de film. De reframing techniek wordt vaker in de film gebruikt, een ander voorbeeld
hiervan is de rondleiding door het hotel. Hierbij wordt er ook voor gezorgd dat ze zich telkens in
het midden van het beeld bevinden.
Er wordt ook gebruik gemaakt van direct sound. Je ziet een gebouw in beeld komen in een
gebied tussen de bergen. Hierbij hoor je de bijpassende buitengeluiden: geblaf van een hond,
straatgeluiden, en dit gaat over in het geluid van de tv. Hier is ook gebruik gemaakt van de
editing-optie: cut-in en cut out. Jet ziet namelijk het gebouw in beeld, eerst van een afstand,
maar het komt steeds dichterbij en opeens ben je in het gebouw, thuis aan de eettafel.
Het decor hier is heel erg huiselijk. Er is een eettafel, bedekt met een geruit rood tafellaken.
Mama, Wendy, zit in een ouderwets, rood/blauw gestreept jurkje aan de tafel met een broodje
en een kopje koffie, hiernaast zit het kindje, Danny, in zijn pyjama met zijn eigen broodje en een
glas melk. Op de achtergrond zie je een paar boekenplanken vol met rommelige, rijen boeken, je
ziet een strijkmand, een platenspeler en wat dozen. Het zorgt voor een erg huiselijk sfeertje. De
costumes helpen dus ook mee aan het overbrengen van dit sfeertje.
Scale: het komt vaak voor dat de figuren niet helemaal in beeld zijn. Er zijn met name veel
medium longshots en medium close ups. Denk hierbij aan een scène in de keuken, aan de
eettafel of als de vader, Jack, in gesprek is met zijn nieuwe baas. Het is telkens één shot met één
persoon half in beeld, meestal vanaf de borst naar boven. Hierbij is er sprake van three point
lightning. De acteur is hierbij belicht en de achtergrond is wat waziger, zodat de focus op de
acteur ligt. De level of framing is dan ook in het midden. Dit houdt de hoogte van de camera in.
De overgangen van de scènes worden ge-edit volgens de techniek elliptical editing. Hierbij
vervaagd het beeld en verschijnt er een ander beeld voor in de plaats. Een voorbeeld is dat er
aan het einde van de interview het gezicht van Jack vervaagt en zo langzaam het huis zichtbaar
4

5. wordt waarin Danny zijn tanden aan het poetsen is. Hierbij wordt de sfeer versterkt door een
dreigend geluid. Dat aan de andere kant ook een nieuwe scène aankondigt: sound bridges.
Deze bridges worden vaak gebruikt, het zijn dan vooral vreemde, enge, dreigende geluiden.
Er zijn ook momenten dat het gezin in een rijdende auto zit. De focus is dan op hen, maar je ziet
door het raampje dat ze aan het rijden zijn. Hierbij is er gebruik gemaakt van rear projection,
waardoor het lijkt alsof de auto beweegt, maar het is eigenlijk de achtergrond die beweegt. Er
wordt hier volgens mij ook gebruik gemaakt van de matteshot. Zo lijkt het alsof ze in de bergen
zijn, dankzij het uitzicht uit het raampje, terwijl het gewoon een foto is dat beweegt.
Een andere geluidstechniek is de post synchronization: Wendy slaat Jack neer met een
baseballknuppel, waarna er een muziekje komt. Dus de shot is er eerst en dan komt het geluidje
als versterking van de schot.
Jack kijkt eerst naar een miniatuur versie van een doofhof en dit gaat over in een echte doolhof,
waarin Wendy en Danny lopen. Er worden hier twee technieken bij gebruikt. De eerste techniek
is de angle of framing. De shot is hier genomen van een hogere positie. De miniatuurversie
wordt van bovenaf gefilmd en deze gaat over in de echte doolhof, waar je opeens de Wendy en
Danny ziet lopen en hun stemmen hoort. Je hebt het in het begin dus niet door. Hier komen we
op de tweede techniek: graphic match. De miniatuurversie gaat over in een echte doolhof, wat
je pas later beseft, door de stemmen.
Er wordt gebruik gemaakt van trackingshot als we Danny volgen, hoe hij op zijn driewielertje
door de gangen van het hotel fietst. Een andere techniek in de film is de whip pan: dit is de
overgang van de scène waar Danny aan de deur van de verboden hotelkamer zit en snel gaat
naar de scène van de mysterieuze tweeling die hij steeds vaker ziet. Een ander voorbeeld is dat
het beeld in een oogwenk verandert van de twee meisjes naar de twee dode meisjes.
5