In de loop van 2015 zal in Duitsland een beeldkwaliteitscatalogus verschijnen. Diverse Duitse werkgroepen en onderzoeksinstellingen zijn al maanden druk bezig om allerlei beeldmeetlatten aan te passen aan de Duitse praktijk. Want in Duitsland werkt men anders, heeft men al een objectenbibliotheek, en zien ook de contracten er anders uit. Kunnen we van de Duitse aanpassingen leren, of maken zij juist dezelfde beginnersfouten die wij 10 jaar geleden maakten?