1. De Gooische Sticker
Alle ramen zijn dicht. De lampen staan op een tijdklok en
de goudvis is naar oma. Klaar om op vakantie te gaan. De
enige tijd van het jaar dat je op mijn brievenbus een NEE/
NEE sticker vindt. Eerst maakte ik nog mijn eigen sticker-fröbel:
een ingekleurde strook papier met zelfgeschreven blokletters.
Maar tegenwoordig download en print ik hem. Aan vier
zijden vastzetten met plakband en met een gerust hart trek
ik de voordeur dicht. En vooral weer eenvoudig open als ik
terug kom; niet gehinderd door stapels Stadsbladen, Spotta-
pakketten en Axender origami met verlopen aanbiedingen.
De plakresten van de tape verwijderen, is mijn enige probleem.
En hoewel ik openlijk uitkom voor mijn folderliefde, heb ik
inmiddels ook een heimelijke affaire met de brievenbussticker.
Haar diversiteit boeit me en haar verschijningsvorm is voor mij
een profetie van het huishouden dat er achter is geplakt. Het
oude hippy-echtpaar met de eerste -inmiddels vergeelde-
NEE/NEE sticker van Milieudefensie. De anonieme starter
in zijn duiventil-nieuwbouwflat waar stickers als aan- en
afwezigheidplaatje open en dicht geschoven kunnen worden.
De eeuwige student met lollige Loesje-stickers die geen
reclame wil omdat ze alles al hebben. En natuurlijk de brave
burgers met officiële stickers met onderliggende gereguleerde
reclamecode, braaf opgehaald bij gemeente of bibliotheek.
“NEE zeggen kon nog nooit
in zo’n luxe uitvoering”
Deze week ontdekte ik een nieuwe parel in brievenbusland.
In een posh winkel voor bezoekers met ‘PC Hoofdtrekkers’
viel mijn oog op hun luxe-assortiment deurartikelen. Naast
de welkomstmat van Riverdale lag… de Gooische sticker. In
gegraveerd RVS voor de Jan de Bouvrie woning, in glanzend
zwart emaille voor de Piet Boon woonboerderij en in messing
voor het woningtype ‘oud geld’. NEE zeggen kon nog nooit in
zo’n luxe uitvoering. De ‘versnobbing’ van de sticker is een feit.
Al filosoferend dacht ik na over de toekomst van de
sticker. Direct gegraveerd in koperen op maat gemaakte
brievenbuskleppen die online te bestellen zijn. Zijn uitvoering
met digitale lampjes die oplichten in rood of groen als de
verspreider er met zijn RFID fiets langsrijdt. Of de klep die geen
sticker meer nodig heeft, omdat die na visual-detection van het
Spotta-logo weigert open te gaan. Dat laatste biedt overigens
ook kansen. Voor het low-end pakket blijft de klep dicht, terwijl
die voor het high-end pakket met Breitling horloges, Uggs
laarzen en Gucci-pyjama’s wagenwijd open gaat.
Op ieder potje past een stickertje. Ondertussen heb ik
daarom mijn eigen sticker ontwikkeld: een magnetische strip
die je tijdelijk kunt ‘plakken’ als je op vakantie gaat. Mijn
crowdfunding-folder daarvoor valt binnenkort bij u op de mat.
Tenminste … als u geen sticker heeft.
- Marianne Robben -
G
P
H www.hpgroup.nl