kankertherapie d.m.v. abrikozenpitten, goed uitgelegd in bijgaand document. Het hele boek lezen is beter!!! Dit is een korte samenvatting

2. KANKER ONDER CONTROLE HOUDEN MET VOEDING?
EEN BEKNOPTE UITLEG OVER VITAMINE B17
Hierna volgt een uit het Engels vertaald interview op youtube
https://www.youtube.com/watch?v=ZFnP9sU1KW4&nohtml5=False
van Fritt Helsevalg met G. Edward Griffin naar aanleiding van de uitgave in het Noors
van het boek “World without cancer” (wereld zonder kanker ) van G. Edward Griffin
Goeiedag meneer Griffin, ik ben blij om U te zien. Kunt U in het kort omschrijven
wie U bent?
Ik ben voornamelijk een schrijver, onderzoeker. Ik heb enkele boeken geschreven en
ook TV documentaires gemaakt. Mijn specialiteit is non-fictie. Ik heb voornamelijk over
onderwerpen geschreven die ikzelf beschouw als zeer belangrijk voor mensen in het
algemeen, niet dingen die enkel voor mij interessant zijn. Belangrijk op politiek gebied
of gezondheid. Ik ben geïnteresseerd in geologie, maar ik schrijf niet veel over dat
onderwerp omdat het niet zo belangrijk is vergeleken met wat heden ten dage aan het
gebeuren is, en het verbeteren van onze gezondheid, bijvoorbeeld.
Ik heb voornamelijk geschreven over politieke en economische aangelegenheden en
gezondheid. Ik ben geen specialist in elk van deze gebieden. Als ik een onderwerp
kies, dan heb ik een zeer steile leercurve waar ik doorheen moet om het onderwerp te
begrijpen. Wat ik gewoonlijk doe is een onderwerp nemen dat er zeer ingewikkeld
uitziet. Dan graaf ik mij er diep in om uit te vissen over wat het gaat. En als ik het dan
zelf begrijp, dan probeer ik het uit te leggen aan de mensen op een meer algemene
eenvoudige manier. Dat probeer ik te doen. Zo heb ik dingen geschreven over de
Verenigde Naties, en ook enkele biografieën. Ik heb ook een boek geschreven over
de Federal Reserve, dat is ons banksysteem in de Verenigde Staten. En natuurlijk heb
ik een boek geschreven over leatrile dat een niet giftige stof is ter behandeling van
kanker die men in de natuur kan vinden. Dat is hetgeen ik doe.
Uw boek “Wereld zonder kanker” is recent vertaald in het Noors. Daar heet het
“En Verden Uten Kreft”. Wat bracht u ertoe het boek schrijven over de
metabolische stoffen erin en hun gebruik tegen kanker?
Ik heb dit boek geschreven als gevolg van mijn vriendschap met Dr. John Richardson
die zijn praktijk uitoefende in het gebied San Francisco. Hij is die stof genaamd
leatrile gaan gebruiken in de behandeling van zijn patiënten, en hij had daar veel
goede resultaten mee. En als gevolg van dat medisch succes, begonnen mensen
van over de hele Verenigde Staten naar hem toe te komen. En zelfs van over de
ganse wereld. En dat begon wat op te vallen. En de medische autoriteiten in het
gebied van San Francisco, en van California in het algemeen, benaderden hem en
vertelden hem dat hij deze stof niet kon gebruiken. U moet stoppen om dit nog te
gebruiken omdat het niet goedgekeurd is door de FDA (het voedsel en
geneesmiddelen agentschap).Natuurlijk was hij daar zeer verbolgen over, omdat hij
veel meer succes had met deze stof, dan met om het even wat hij ooit gebruikt had in
zijn praktijk. Hij had een graad van genezing die vele malen groter was dan die van
de andere dokters die hem nu oplegden om te stoppen met het gebruik van dit
materiaal.

3. Dr. J. Richardson:
Hij was daar zeer kwaad over, en wegens onze vriendschap was ik daarvan op de
hoogte want hij sprak er al eens over. Hij zei, Ed, ik ben de dokter, ik behandel de
patiënten, en jij bent de schrijver, en ik heb je hulp nodig om deze zaak te vertellen
op een manier dat de mensen kunnen begrijpen. Misschien voor een artikel in een
magazine, zodat we het eens kunnen publiceren, zodat de mensen erover kunnen
lezen, en zodat we verder kunnen gaan met onze opdracht om mensenlevens te
redden, en zodat we deze bureaucraten van ons kunnen afschudden.
Ik zei, natuurlijk John, ik zal het proberen. En zo kwam ik voor het eerst in contact met
deze stof. Ik wist er totaal niets van. Het was eigenlijk wel grappig omdat ik dacht, nou
dit lijkt wel een plezierig project, en het is ook een belangrijk project, zo ik zal er 2 of 3
maand aan spenderen, en ik zal een kleine documentaire film erover maken, gewoon
de klus klaren en dan verder gaan met iets anders. Maar ik had totaal geen idee over
de enorme spanning die op de draad zat, die ik op punt stond vast te grijpen! Een zeer
hoog voltage!
Ik ontdekte dat er twee verhalen waren: Een verhaal ging over de wetenschap van de
kanker therapie, hetgeen een relatief eenvoudig verhaal is. Maar de hoge spanning
zat bij het andere verhaal over de kanker politiek. En ik ontdekte zeer tot mijn ontzetting
, dat alhoewel iedereen in het medisch gebied zeker geïnteresseerd was in het vinden
van een geneesmiddel voor kanker, dat ze niet geïnteresseerd waren in het vinden
van een geneesmiddel voor kanker, tenzij men er geld aan kon verdienen. En dat vond
ik verschrikkelijk.
3
Eerst kon ik het niet geloven. Maar hoe dieper ik in de materie dook, des te meer begon
ik mij te realiseren dat de kanker industrie werkelijk gebaseerd is op geldstromen en
er zijn waarschijnlijk veel meer mensen in deze industrie die leven van kanker dan er
mensen zijn die ervan sterven.
En U kunt zich wel de impact voorstellen op deze zeer economische industrie met
grote geldstromen, indien we vandaag een geneesmiddel zouden hebben voor kanker,
dat niets zou kosten. Het was gratis, het kwam van de natuur. Kunt U zich voorstellen
wat deze mensen zouden moeten doen?
Wat zou de Amerikaanse kanker vereniging doen? Elk jaar zamelen ze tientallen,
honderden miljoenen dollars in voor onderzoek naar kanker. Stel U voor dat ze die
plotseling zouden vinden! Ze zouden geen werk meer hebben. Dus U ziet wat het
dilemma hier is. Ik had daar voordien nooit over nagedacht.
Zo kreeg ik interesse in het verhaal, dat was het wat ik ontdekte. Het koste me geen
twee of drie maand, maar wel enkele jaren voor ik het tot op de bodem uitgezocht had.
Daarom heb ik het boek geschreven.
Natuurlijk kunnen mensen de details lezen in uw boek, maar kunt U in het kort
proberen vertellen hoe vitamine B17, Amygdalin werkt?
Het kan op enkele manieren samengevat worden. Laten we starten met de vraag wat
is amygdalin? Deze stof heeft 3 verschillende namen. Amygdalin, vitamine B17 of
Leatril. Ze zijn alle drie ongeveer dezelfde stof. De natuurlijke stof zoals die inde natuur
gevonden wordt, noemt men Amygdalin. En dat kun je in alle chemieboeken vinden.
Het is al zeer lang bekend. Als die stof gezuiverd en geconcentreerd wordt, zodat het
kan gebruikt worden in de behandeling van kanker, dan noemen ze het leatril.

4. Dokter Ernst T. Krebs Jr. was de man die voor het eerst deze stof isoleerde en het
zuiverde voor het gebruik in kanker. Hij noemde het vitamine B17. Dat is niet de
officiële naam. Die zul je niet vinden in de officiële encyclopedieën, maar hij zei dat de
eigenschappen van deze stof overeenkwamen met de eigenschappen van andere B-
vitamines. Hij zei dat het onontbeerlijk was voor gezondheid, en omdat er toen reeds
16 geidentificeerd waren, zou dit nummer 17 moeten zijn. En daarom noemen ze het
vitamine B17.
Maar de stof zelf wordt Amygdalin genoemd. Het werkt op een zeer eenvoudige
manier. En dat is geen theorie maar bewezen in het laboratorium. De molecule
Amygdalin is opgebouwd uit 4 onderdelen: Er zijn 2 delen glucose of suiker, er is een
deel benzaldehyde, en een deel cyanide:
Suiker suiker cyanide benzaldehyde
Het woord cyanide maakt heel wat mensen bang omdat ze weten dat het een giftige
stof is. En ze denken: Hoe kunnen we cyanide nemen en leven? Ze zijn er bang van.
En vooral als ze artikels uit de pers lezen waarin staat: Eet geen leatril of abrikozepitten
want er zit cyanide in!
Ze zijn een gemakkelijke prooi om bang te maken want er is een truc hier! Cyanide is
giftig in zuivere vorm, dus de gasvorm. Daar kun je mensen mee doden. Maar als de
cyanide vastzit in een molecule samen met andere stoffen, dan kan het wel of niet
giftig zijn. En in de meeste gevallen is het niet giftig.
Bijvoorbeeld in het geval van vitamine B12, is de officiële naam cyanocobalamine.
Daar zit ook cyanide in. Er zijn vele voedingsstoffen waar cyanide inzit. Ze zijn niet
alleen NIET GIFTIG voor ons maar zelfs LEVENSNOODZAKELIJK voor ons. Men kan
niet leven zonder vitamine B12. Dus het feit dat er cyanide inzit is helemaal niet
alarmerend, het is gewoon iets dat je kan verwachten. Het kan een vitamine zijn of een
voedingsmiddel.
Maar de vraag is hier, wat zou de cyanide kunnen vrijstellen? Als de cyanide en de
benzaldehyde, die trouwens ook giftig is, zouden vrijgesteld worden uit de amygdalin
molecule, dat zou dat een zeer giftige gebeurtenis zijn. Dus de vraag is, wat stelt het
dan vrij? En het verbazingwekkende antwoord hierop is dat er één bepaald enzym
bestaat dat de amygdalin molecule openbreekt, en deze stoffen vrijstelt, en dit enzym
kan men vinden in kankercellen, en hoofdzakelijk alleen maar in kankercellen.
Hetgeen betekent dat als je voedsel eet waarin een zeer kleine hoeveelheid,
spoorelementen maar, amygdalin zit, en het komt in contact met een kankercel, dan
komt het ook in contact met dit enzym dat de amygdalin moleculen openbreekt,
waardoor de benzaldehyde en de cyanide vrijgesteld worden, en deze de kankercel
aanvallen.
Gewone cellen bevatten dit enzym niet, en daarom is dit een zeer selectief
mechanisme, dat de kankercellen aanvalt en ENKEL de kankercellen.
Het is een verbazingwekkend mechanisme in de natuur, dat deel uitmaakt van het
natuurlijk proces. Het is de manier waarop het lichaam moet functioneren. Op die
manier werkt de amygdalin molecule in het aanvallen van kanker.
Waar kunnen we amygdalin vinden?
Amygdalin wordt gevonden in ongeveer 1400 eetbare planten. Het is overal. Je vind
het in grassoorten, vooral de breedbladige. Als dieren, zoals honden en katten, ziek

5. zijn, dan hebben het instinkt om gras te eten, en ze kiezen altijd de breedbladige
grassen, die, met hun instinkt weten ze dat, genezende eigenschappen hebben.
Wij hebben een verse abrikoos meegenomen naar de San Diego Dierentuin, om iets
uit te testen, dat ik gelezen heb in een boek. Iemand heeft gezegd dat primaten, apen,
de abrikozezaden zouden eten. Ze zouden de pit openbreken, en niet het vlezige deel
eten, maar enkel het zaad eten. Het zou een instinkt zijn en ik wilde het niet geloven.
Daarom ben ik naar de dierentuin geweest, en we hebben met de mensen daar
gesproken dat we een klein experiment wilden doen, en dat was oké. Dus gingen we
naar de kooi waar een grote gorilla zat. We zaten naar hem te kijken en hij keek naar
ons. We gooiden enkele verse abrikozen naar binnen, en eerst was hij niet erg
geïnteresseerd. Maar daarna kwam hij naar beneden, en nam er een vast, keek
ernaar, rook eraan, proefde ervan, keek er nog eens naar, deed het vlezige deel opzij,
kwam tot aan de harde pit, stak het tussen zijn tanden en brak de pit open, nam het
zaad eruit en at het op. Dit was een dier dat nog nooit een abrikoos gezien had.
Het gaat dus om een instinkt. En het zit ook in heel wat voeding. We kunnen heel wat
leren door de natuur te bestuderen. Je hoeft helemaal geen laboratorium
wetenschapper te zijn om halfweg tot de juiste antwoorden te komen. Het helpt
natuurlijk wel om een wetenschappelijke basis te hebben.
Een van de aanwijzingen die men al heel vroeg had in dit verhaal, is dat in het mid
westelijk deel van de Verenigde Staten, de boeren al heel lang opmerkten dat het vee
dat gedurende de wintermaanden op stal kankers ontwikkeld had aan en rond de mond
(winterkankers genoemd), in de lente als de sneeuw smolt en het vee het gras begon
te eten, dat dan de kankers verdwenen.
Waarom is dat? Wel als de sneeuw smelt, kan het vee terug aan het gras en
breedbladige grassen, en dat is een bron van amygdalin. En zo kan men nog verder
gaan. De beste bron van amygdalin vandaag, in de meest geconcentreerde vorm, is
in de zaden van de vruchten van de rosea familie. En dat zijn de perziken, de pruimen,
de abrikozen, enz. Mensen kopen ze in commerciële hoeveelheden als abrikozen
zaden. Daar komt vandaag het meeste amygdalin vandaan.
Abrikozen:

6. Abrikozen pitten:
Abrikozen zaden:
Als je een appelzaadje eet, erin bijt en op kauwt, dan smaakt dat zeer bitter. En dat is
de smaak van amygdalin. Er zijn dus veel bronnen van amygdalin, maar het probleem
is dat het een bittere smaak heeft, en daarom lust men het meestal niet als men een
overvloedige keus heeft in een rijkere leefomgeving. Men kiest de zoetere vruchten.
In primitieve gemeenschappen heeft men die keuze niet. Ze zullen de vruchten eten,
zelfs als ze bitter zijn. Maar wil je nu wat weten? In die primitieve gemeenschappen
komt kanker veel minder voor, dan in de moderne gemeenschappen! En je kunt het
perfect in grafiek zetten: Terwijl de moderne mens steeds verder gaat om het voedsel
meer en meer te raffineren en te synthetiseren en zoeter en zoeter te maken, komt
kanker steeds meer voor.
Maar als je naar die culturen gaat waar ze nog altijd het primitieve voedsel eten, dan
vind je dat kanker bijna niet voorkomt. En we zijn overtuigd dat dit door de voeding
komt.

7. De Noorse voedselveiligheid autoriteiten, op een aanbeveling van de Duitse
voedselveiligheid autoriteiten, waarschuwen sedert 2007 tegen het consumeren
van meer dan 1 tot 2 abrikozen zaden per dag om cyanide vergiftiging te
vermijden. Kunt U daar commentaar op geven? Is het gevaarlijk?
Het eerste dat je daarmee moet doen is eens goed lachen om die waarschuwing,
omdat het voortkomt uit een totaal onbegrip voor wat er zich echt afspeelt. Bijvoorbeeld
de mensen van het Hunza volk hebben nooit kanker gehad, en tot zeer recent werd
de rijkdom van iemand gemeten aan het aantal abrikozen bomen dat hij of zij bezat.
En de mensen eten daar de hele tijd abrikozen zaden. Veel meer dan 1 of 2. Ze eten
ze als snoepjes. Kanker komt er niet voor en ze leven allemaal tot ze 90 of 100 jaar
oud worden.
Het eerste dat we nu moeten doen is ons haasten naar het Hunza volk om deze
mensen te waarschuwen dat ze geen abrikozen zaadjes meer mogen eten!? Want de
medische autoriteiten hier zijn natuurlijk veel slimmer. Het is om te lachen.
Nu is het wel mogelijk om te veel abrikozen zaadjes te eten in één keer. Je kunt daar
ziek van worden. En er is ooit eens melding geweest van iemand die overleden zou
zijn, na het eten van een grote kom abrikozen zaden in één keer. Maar ik twijfel aan
dat verhaal, omdat ik mensen gekend heb die er ook zoveel gegeten hebben, ineens
en ze kregen maagpijn en moesten overgeven.
Maar laat ons eens aannemen dat het waar zou zijn. Feit is dat het openbrekende
enzym ook in zeer kleine hoeveelheden gevonden wordt in de abrikozen zaden zelf,
waardoor als je de abrikozen zaden eet, dan wordt een zeer kleine hoeveelheid
benzaldehyde en cyanide vrijgesteld in de mond en de maag. Dit is op zich gezond:
Mensen die dat doen hebben minder gaatjes in de tanden omdat de bacteriën in de
mond aangevallen worden, die tandbederf veroorzaken. En het is goed voor de
vertering in kleine hoeveelheden, wat het ook moet zijn. Maar als je overdreven
hoeveelheden neemt, zoals een grote kom ervan, dan kun je wel ziek worden, misselijk
of hoofdpijn. Je kunt natuurlijk altijd overdrijven en de natuur misbruiken.
Ons advies is: Eet zoveel abrikozenzaden ineens, als je ook zou eten als je de hele
vrucht zou eten. Hoeveel abrikozen kun je ineens opeten? Voor de gemiddelde mens
waarschijnlijk 6 of 8 of 9 en dan ben je verzadigd. Dat is een zeer veilige hoeveelheid
voor de meeste mensen. Zelf eet ik er 6 of 8 of soms 10 ineens, en ik doe dat soms
verscheidene keren per dag, en ik heb nog nooit een slechte reactie daarop gehad.
En ik ken mensen die minder wegen dan ik, en hetzelfde doen.
Ons advies is dan uiteindelijk: Eet er 4 of 5 per keer en er zal helemaal geen gevaar
zijn.
De Noorse autoriteiten zeggen dat het effect van amygdalin in de kankertherapie
niet bewezen is. U zegt in uw boek dat het Memorial Sloan Kettering Cancer
Center enig onderzoek gedaan heeft naar Amygdalin. Kunt U daar commentaar
op geven?
Dit is een van de moeilijkste dingen om te begrijpen. Dat was het zeker voor mij. En
dat is dat de wetenschappelijke gemeenschap zeer vooringenomen is. En dat de
wetenschappelijke waarheid soms opgeofferd wordt voor andere motieven. In essentie
komt het hierop neer dat van leatril bewezen is dat het werkt, maar als je kijkt naar
wetenschappelijke dokumenten die vanuit het Sloan Kettering komen, dan vind je dat
er een vrijwillige vervalsing van de data is geweest. Ik heb dat in mijn boek

8. gedokumenteerd. Niemand heeft ooit deze dokumentatie aangevochten, omdat ze van
het Sloan Kettering Instituut zelf komt.
Zie je, de eerste tests in Sloan Kettering zelf, hebben bewezen dat leatril uiterst
effectief was in de behandeling van kanker. En ze hebben die rapporten begraven.
Ze wilden ze niet publiceren. En ze namen het onderzoeksproject weg van de weten-
schappers, die er aan werkten, en gaven het aan andere mensen die met een
“correct” antwoord kwamen. En die rapporten werden in de doofpot gestopt.
Uiteindelijk waren er mensen binnenin Sloan Kettering, die hier totaal verontwaardigd
over waren, en zij hebben de dokumenten toch vrijgegeven.
Een van hen was het hoofd van Public Relations voor Sloan Kettering, Dr. Ralph Moss.
Uiteindelijk moest hij op het einde ontslag nemen. Hij gaf dan nog een persconferentie
waarin hij zij dat men hem opzettelijk gevraagd had om de resultaten van het
onderzoek te vervalsen, en hij zei dat hij dat niet kon doen.
Het is moeilijk te geloven voor mensen, dat prestigieuze instituten zoals Sloan
Kettering, informatie zouden vervalsen, maar ze doen het wel. De reden waarom ze
het doen is hoofdzakelijk de reden die ik in mijn boek geschreven heb, namelijk de
politiek en het economisch aspect van kanker is veel gecompliceerder dan de
wetenschap van kanker. Die wetenschap is gemakkelijk. Maar als je in de andere kant
komt namelijk die van de geldstromen en de politiek, dan kom je in vuile zaken terecht.
Daarom heb ik mijn boek ook geschreven.
Hoe effectief is amygdalin in de behandeling van kanker, vergeleken met de
conventionele behandeling? Weet U iets van de statistieken?
Ja, ik weet er wel wat van. Maar eerst moet ik wel zeggen dat er geen hele grote
statistische analyses zijn geweest van dubbelblinde studies en dergelijke.
Laten we dat toegeven. Maar dat betekent niet dat er geen statistieken zijn, want er
zijn er heel wat beschikbaar van de klinieken en dokteren die amygdalin gebruikt
hebben. Ik bestudeer dat al verscheidene jaren en ik heb de meeste van die
kankerklinieken bezocht overal ter wereld, en ik heb gesproken met de patiënten, en
ik heb ook nogal wat conventies bezocht waar er over gesproken werd.
Ik heb met duizenden mensen gesproken en ook veel brieven gekregen vanwege mijn
boek. Ik heb een heel goed inzicht in wat er zich in werkelijkheid afspeelt. Eerst moet
je begrijpen dat de meeste van de mensen die leatril proberen, dit pas doen nadat ze
al de rest uitgeprobeerd hebben. Ze hebben al operaties doorstaan en ook
bestralingen en chemotherapie. En ze zijn op het punt aangekomen waarop de
dokteren gezegd hebben: Sorry, er is niets meer dat we kunnen doen voor jou, U hebt
waarschijnlijk nog 4 of 5 weken te leven. Breng uw zaken in orde, sorry, en vaarwel.
Dat is het moment dat ze leatril nog eens willen proberen. Dan is het ook niet
verwonderlijk dat velen onder hen het niet meer halen. Wat wel verrassend is, dat is
hoeveel het nog wel halen. Hier zijn de statistische resultaten: Van diegenen die leatril
proberen, nadat ze al de rest doorstaan hebben, gaat slechts 15% uiteindelijk terug
keren tot een normaal leven. Wel, dat is natuurlijk niet erg goed, maar het is zeker niet
zo slecht als je bedenkt dat zonder leatril ze allemaal dood zouden zijn. Dus in die
groep is 15% niet zo indrukwekkend tenzij je behoort tot die 15%, en dan is het wel
zeer goed.
Maar ze starten wel met een enorme handicap omdat hun immuunsysteem reeds
verzwakt is door chemotherapie en bestralingen. Maar laten we nu eens kijken naar
de andere groep: Deze groep die leatril therapie beginnen, zonder hun
immuunsysteem eerst te verzwakken met chemotherapie en bestralingen. Dan zijn de

9. resultaten totaal anders: 85% van hen kunnen terugkeren tot een normaal leven, en
slechts 15% gaan het niet halen. Dat is de echte vergelijking en dat is een zeer sterke
reden waarom mensen keuzevrijheid zouden moeten hebben, om de alternatieve
therapieën te kiezen, als ze die willen doen.
In de 85% die terugkeren naar een normaal leven, verdwijnt de tumor dan
volledig?
Dat is een goede vraag. In de meeste gevallen wel, maar het juistere antwoord is dat
het geen verschil maakt, omdat alternatieve dokters het inzicht hebben dat de tumor
niet de kanker is. De tumor is het symptoom van de kanker. Hun zorg is wat de groei
van de tumor veroorzaakt heeft. Ze geloven dat het een onbalans is in de natuurlijke
mechanismen van het lichaam. De meeste tumoren zijn niet pure kankers. Ze zijn een
mengeling van kanker en goedaardige cellen. En hoe groter het percentage
kankercellen daarin is, des te ernstiger of snelgroeiender de kanker is. Maar de meeste
zijn dus een mengeling.
Indien alle kankercellen verwijderd zouden zijn, dan zit je dus nog altijd met een tumor,
maar men kan dan niet meer van kwaadaardige kanker spreken. En dus moet men er
zich geen zorgen over maken. Het ziet er misschien niet zo goed uit maar zo is het.
En gradueel verkleint het dan tot een knobbeltje of zo, en dan kan het operatief
verwijderd worden om cosmetische redenen.
Is het niet vreemd dat de klassieke dokters deze stof niet méér gebruiken?
Dat lijkt op het eerste gezicht vreemd dat ze het niet gebruiken, maar als je begrijpt
hoe het systeem werkt, en hoe geneesmiddelen goedgekeurd worden, en hoe ze
verkocht worden, en hoe de geldstromen in elkaar zitten, dan is het helemaal niet
vreemd meer!!
Dat is omdat er geen of zeer weinig geld te verdienen valt door kankerpatiënten te
behandelen met een natuurlijke stof Leatril want de therapie is in vergelijking met
chemotherapie uiterst goedkoop.
Iemand die met de klassieke reguliere geneeswijze behandeld wordt, vooral in de
Verenigde Staten, zou (als hij niet verzekerd was) zijn huis moeten verkopen en al het
spaargeld dat vergaard is gedurende zijn leven, moeten uitgeven in de laatste
maanden van het leven, om uiteindelijk dan toch te sterven. De klassieke behandeling
is extreem duur vergeleken met de leatril behandeling. Het enige dat daar wat kost is
de tijd die moet besteed worden, terwijl de stof zelf zeer goedkoop is.
Het lijkt op het eerste zicht vreemd dat doktoren het niet kennen of niet méér gebruiken,
maar als je de geldstromen kent, en het gezondheidszorgsysteem, dan is er niets
vreemds meer aan. Dit betekent niet dat de doorsnee dokter die kankerpatiënten
behandelt, opzettelijk beslist om de patiënt te laten sterven, om wat geld te verdienen.
Dat is het helemaal niet. Hij is er zich zelfs niet van bewust. De meeste artsen zijn er
rotsvast van overtuigd dat leatril niet werkt, dus waarom zouden ze het proberen?
Waarom is hij zo overtuigd? Omdat hij zo getraind is als arts en het gelezen heeft in
de medische vakbladen.En dat is heel geselecteerd.
Traditionele artsen sterven ook vaak aan kanker net als ieder ander. Het is zelfs zo dat
kanker iets meer voorkomt bij dokteren, dan in de gewone bevolking. En ze
behandelen hun familie ook met de klassieke behandelingen. Het is dus helemaal niet
zo dat de behandelende arts een beslissing neemt om de levens van zijn patiënten op
te offeren, om wat geld te verdienen. Dat is het helemaal niet. Maar op het hoogste
niveau van het zorgsysteem zelf, waarin de artsen werken, het systeem dat hen oplegt

10. welke stoffen ze wel en niet mogen gebruiken bij de behandeling, dat systeem is zeer,
zeer corrupt.
De autoriteiten zeggen dat het niet klinisch wetenschappelijk bewezen is. Wat is
er nodig om het klinisch wetenschappelijk te bewijzen?
Het woord bewijzen is een zeer misleidend woord. Als iemand zegt van een middel dat
het niet bewezen is dat werkt. Als de gewone man/vrouw in de straat dat hoort, dan
denkt hij/zij dat het onwerkzaam is. Als het niet bewezen is dat het werkt, dan is het
ook niet bewezen dat het niet werkt. Maar in de medische wereld heeft het woord
bewijzen een heel bijzondere betekenis. Het betekent dat het door het
goedkeuringsproces is gegaan, of het proces van de wetenschappelijke studie. In de
Verenigde Staten, dat het enige land is waar ik met enige autoriteit over kan spreken,
is dat een zeer dure aangelegenheid.
Om een anti kanker geneesmiddel op de markt te brengen, kost dit vandaag zeker 80
miljoen dollar. En dan ga je door het laboratorium onderzoek met muizen en ze testen
van alles, en je moet de pathologische werking beschrijven, en het papierwerk alleen
kan gerust vele duizenden pagina’s omvatten, en honderden mensen worden aan het
werk gezet in het onderzoekswerk. Dit alles is zeer duur en het verbazingwekkende is
dat het leeuwendeel van het testen niet bedoeld is om uit te vinden of het werkt, maar
wel om te zien hoe giftig het is.
Het grootste deel van het geld wordt besteed aan het produceren van een LD50. Dat
betekent dodelijke dosis (lethal dose) voor 50% van de proefdieren. Ze willen de
hoeveelheid vinden die de helft van de proefdieren doodt. Dat is het vertrekpunt voor
verdere bepalingen waarbij een toediening lager dan LD50 genomen wordt. Niets van
dat alles bewijst dat het middel werkt tegen kanker.
Een geneesmiddel dat het ganse proces doorlopen heeft, krijgt de stempel van
bewezen therapie. Dat betekent niet dat men bewezen heeft dat het effectief werkt of
geneest. Men heeft enkel bewezen dat het giftig is. Men heeft enkel bewezen op welk
niveau het mensen zal doden. Als je het niet kunt veroorloven om door dat proces
heen te gaan, en de stempel van bewezen therapie te verkrijgen, dan kun je nooit
zeggen dat het een bewezen therapie is.
Met leatril en nog veel andere stoffen die in de natuur gevonden worden is het zo dat
ze niet kunnen gepatenteerd worden. Iets in de natuur kan niet gepatenteerd worden.
Zo, wie kan er 80 miljoen spenderen om iets te bewijzen over een middel dat alle
concurrenten aan dezelfde prijs kunnen verkopen? De essentie is de volgende:
Alles dat van de natuur afkomstig is zal altijd niet bewezen zijn. Omdat niemand het
zich kan veroorloven te betalen voor het proces dat ze zal toelaten te zeggen dat het
bewezen is.
Dat het niet bewezen is wil dan niet zeggen dat het niet werkt?
Nee, dat is het helemaal niet. We weten zeker van statistisch bewijs, dat de meeste
mensen die chemotherapie zullen ondergaan, sterven. Hoe kan je dan zeggen dat het
een bewezen kanker kuur is? Het is helemaal niet bewezen. Het werkt maar in een
zeer klein percentage van de gevallen. En zelfs in dat kleine percentage, kun je je
afvragen: leefden ze dankzij de chemotherapie of ondanks de chemotherapie? Wat
bewees je daar? Dat dit werkt? Of dat de patiënt het overleefd heeft? Ik ben meer
geneigd te denken dat de patiënt de behandeling overleefd heeft in plaats van dat de
behandeling het leven redde van de patiënt.

11. In uw boek beschrijft u in detail hoe amygdalin werkt. Maar is van dit
mechanisme ooit bewezen dat het niet werkt?
Van het theoretisch mechanisme, dat ik beschreven heb in het boek, is nog nooit
bewezen dat het niet werkt. Omdat het een zeer bekend mechanisme is. De mensen
die tegen de leatril theorie zijn, spreken daar nooit over, omdat ze weten dat ze dat
niet kunnen. Ze weten dat het betrouwbare wetenschap is.
Hoe groot is de kankerindustrie in dollars, in de wereld en in de VS? Weet U dat?
Ik weet geen exacte bedragen, maar ik schat dat de kanker industrie ongeveer een
vierde vertegenwoordigt ban het bruto nationaal product (BNP) van de VS. Het kan
zelfs meer zijn. En binnenin de medische industrie, daarmee bedoel ik
geneesmiddelen en therapieën en al de rest, het is ook een reusachtige industrie,
daarvan schat ik dat de kanker industrie ongeveer een derde vertegenwoordigt.
We praten dus over vele miljarden dollars, en veel daarvan is dan nog verborgen,
omdat het ook in de belasting boven water komt. Belastingen die gebruikt worden om
onderzoek te bekostigen.
En wil je nu wat weten? Het meeste onderzoek wordt gedaan naar medicijnen. Ze
zoeken altijd naar medicijnen. Weet je waarom? Omdat medicijnen door de mens
gemaakt zijn en dus kunnen gepatenteerd worden. En daarom kunnen
geneesmiddelen op de markt gebracht worden voor winst. De hedendaagse kanker
industrie heeft een heel ernstige handicap. En dat is dat ze gedreven wordt door
winstbejag, en het is niet winstgevend om werkelijk genezing te vinden voor om het
even wat.
Het is wel winstgevend om een ziekte te behandelen, maar het is niet winstgevend
om een ziekte te genezen. En dus zit het systeem zo in elkaar dat de patiënt steeds
maar moet terugkomen. Voor meer medicijnen, meer behandeling, voor altijd.
Maar werkelijke genezing voor de patiënt die dan de deur kan uitwandelen, en dan
vrij is van medicijnen en behandeling, dat is niet goed voor de inkomsten.
Normaal wordt men gestraft als men mensen verwond, maar Jason Vale werd
naar de gevangenis gestuurd. Weet U iets van hem?
Ja, ik weet er een beetje van. Jason werd naar de gevangenis gestuurd omdat hij
abrikozen zaden verkocht voor het tot stilstand brengen van kanker.
En hij had zelf kanker?
Ja, en hij geloofde dat hij zichzelf genezen had, en dat de amygdalin of de leatril het
gedaan had. En hij was daar zeer dankbaar over, en ook zeer moedig. Ze
waarschuwden hem dat hij moest stoppen om erover te praten. En hij zei dat hij dat
niet kon doen omdat hij voelde dat hij andere mensen moest helpen. Hij was dankbaar
dat hij het geluk had om nog in leven te zijn en daarom kon hij niet stoppen met erover
te praten. En ze gooiden hem in de gevangenis.
Als u de activiteiten zou moeten opsommen van de Amerikaanse Kanker
Vereniging, vergelijkbaar met onze lokale Noorse Kanker Vereniging, wat zou u
dan zeggen? Bent u onder de indruk van hun werk?
Ik geloof dat de Amerikaanse Kanker Vereniging bijna dezelfde motivatie, uitzicht en
financiële bindingen heeft als de farmaceutische industrie en klassieke geneeskunde.
De Amerikaanse Kanker Vereniging doet zich voor als een non profit vereniging, die
geld inzamelt voor onderzoek om genezing te vinden voor kanker. Maar in
werkelijkheid is het een Public Relations afdeling voor de klassieke geneeskunde.

12. De Amerikaanse Kanker Vereniging maakt het brede publiek bewust van de gevaren
van kanker, en drijft ze in de spreekkamers van de artsen voor onderzoeken, en in de
apotheken om daar middelen te kopen. Het is werkelijk een reclame operatie voor de
farmaceutische industrie. Dat is zeer choquerend. En zoals ik reeds gezegd heb, indien
een geneeswijze voor kanker zou gevonden worden, dan zou de Amerikaanse Kanker
Vereniging zonder werk komen te zitten.
Je kunt direct zien dat er niet veel motivatie is om een geneeswijze voor kanker te
herontdekken. Helaas. Dat betekent niet dat de mensen die geld doneren aan de
Amerikaanse Kanker Vereniging daarvan op de hoogte zijn. En het betekent ook niet
dat de mensen die werken in het middenkader van de Amerikaanse Kanker Vereniging
daarvan op de hoogte zijn. Maar het betekent wel dat de mensen aan de top die de
strategische beslissingen nemen daar zeer zeker perfect van op de hoogte zijn.
Deze organisaties zijn ook niet geïnteresseerd in behandelingen voor kanker die uit de
natuur komen. Ze zijn enkel geïnteresseerd in behandelingen voor kanker die van de
chemische, farmaceutische zijde komen. Dus ze zijn helaas niet meer dan een reclame
afdeling voor de farmaceutische industrie.
Oktober is borstkankermaand. Wat zijn uw mening over de rozecampagne, zoals
ze het noemen?
Dat is een perfect voorbeeld van wat ik een ogenblik geleden verteld heb.
Borstkankermaand geneest geen enkele kanker. Wat het wel doet is een heleboel
vrouwen in hun spreekkamers te drijven om mammogrammen en andere bestralingen
te krijgen, en ze verder zo snel mogelijk in behandeling te krijgen, zodat ze zo snel
mogelijk geld gaan opbrengen voor de kanker industrie. Als je je maar realiseert dat
een vroege diagnose helemaal niet het genezingspercentage verbetert. De indruk leeft
bij de mensen dat hoe vroeger het ontdekt wordt, hoe meer overlevingskans je hebt.
Maar als je kijkt naar de statistieken, dan is daar helemaal geen bewijs van. Wat het
wel bewijst is hoe eerder dat je het ontdekt, des te eerder kun je beginnen te betalen
voor behandeling. Des te eerder begint het geld te vloeien naar de kanker industrie,
maar je kansen op overleven blijven onveranderd door de vroege diagnose.
Legt U het mij maar eens uit. Wat is het voordeel van een vroege diagnose. Er is maar
een voordeel en dat is dat er zo spoedig mogelijk geld verdiendkan worden door de
kanker industrie.
Wat we nu zien in onze Zorgorganisatie is heel wat mensen die zich tot ons
wenden om te zeggen hoe gefrustreerd ze zijn met ons gezondheidssysteem en
dat ze ook geen vrije toegang hebben tot natuurlijke supplementen. Hebt U
commentaar op deze trend bij de mensen vandaag en hoe kunnen we het
veranderen?
Ik geloof dat de doorsnee mens vandaag geconditioneerd is om veel te passief te zijn
in verband met zijn rechten. In onze generatie hebben we vergeten dat rechten niet
geërfd worden. We zouden dat graag hebben, maar er moet voor gevochten worden.
Ze moeten verdiend worden. Elke generatie moet zijn rechten verdienen. Als je niet wil
opkomen voor je rechten, en controversieel te worden en je uit te spreken en samen
met anderen vechten voor je rechten, of het nu gezondheidsrechten zijn, of vrijheid
van meningsuiting, politieke opinie, reizen, enzovoort, dan ga je je rechten verliezen.
Vandaag zijn we goed op weg om heel veel van onze rechten te verliezen. En
misschien zelfs allemaal ergens in de nabije toekomst. Hoofdzakelijk omdat we passief
zijn. We willen niet controversieel zijn. Laten we maar meedoen. Maar dan hebben we

13. uiteindelijk geen excuus als op een keer we bevolen worden om iets te doen dat niet
in ons belang is.
Ik denk dat het tijd is om wakker te worden en te beseffen dat wij het zelf zijn die
verantwoordelijk zijn voor ons leven, en dat wij zelf de sociale orde moeten bepalen
en niet diegenen ergens boven ons. We moeten de autoriteit in vraag stellen en we
moeten die heroveren. We kunnen niet zeggen: Wat ze ons ook zeggen om te doen,
dat moeten we doen want zij zijn de autoriteit. Dat kan wel zijn maar als het ons niet
aanstaat wat ze ons vertellen, laten we ze dan vervangen. Laten we een groep mensen
vinden die er anders over denken. Waarom niet zelf naar voor stappen en zelf
kandidaten worden voor een leiderschapspositie. We moeten er ons mee beginnen
bemoeien.
We hebben eenheid nodig, en we moeten naar boven kijken en leiders worden. We
moeten niet maar brieven schrijven en petities ondertekenen met de vraag: Wilt U aub
doen wat wij U vragen. Wij moeten zelf de mensen worden die de beslissingen nemen.
En dat betekent dat we een belangrijk deel van ons geld en tijd eraan moeten
besteden. Als we dat niet willen doen, dan blijven we maar passief en dan zal men ons
zeggen wat we moeten doen en dan kunnen we best maar stoppen met klagen. Ik
denk dat de tijd gekomen is om hogerop te gaan en de controle over te nemen.
Meneer Griffin, dank U.
Vertaling van : I beat cancer with vitamine B17 (Ik versloeg kanker met vitamine
B17). https://www.youtube.com/watch?v=CyvSmhrlJwE
Hi, mijn naam is Sandy en ik heb kanker verslagen met een vitamine. Volgens dr.
Krebs, kunt U dat ook. B17 is een geconcentreerde vorm van abrikozen zaden, het is
ook bekend onder de naam leatrile of amygdalin. Ik nam er 500 mg van, 2 x per dag,
en het vernietigde 5 tumors. Ik had 5 tumors, dus ben ik nu vrij van kanker.
Ik ben een moeder van 4 kinderen, en heb 2 jaar tegen kanker gevochten. Ik heb de
conventionele behandeling gedaan gedurende 2 jaar. 22 uur zakken chemo, 5 uur
zakken chemo, in het ziekenhuis verbleven elke keer. Werd naar huis gestuurd om
ziek te zijn, en terwijl ik dat deed verschenen er 5 bijkomende tumoren. Ze wilden meer
chemo doen en ik zei dat ik er genoeg van had.
Ik ben gestart met die vitamine B17 dat ik oorspronkelijk kreeg van mijn
natuurgeneeskunde dokter en ik vond het op Amazon voor een veel voordeliger prijs.
Ik wil het gewoon aan iedereen zeggen: Ik heb veel lijden gezien, volwassenen en
kinderen die afzagen gedurende de voorbije twee jaar en ik wil niet dat er nog iemand

14. moet afzien. Ik vertel gewoon mijn ervaring. Ik ben geen dokter. Ik verkoop het spul
ook niet. Ik ken de mensen ook niet die het verkopen. En B17 is NIET goedgekeurd
door de FDA.
Dus als U kanker heeft, neem uw lot in eigen hand, doe uw eigen onderzoek. Ik heb
alle informatie gevonden in dit boek : “World without Cancer” en U kan ook informatie
vinden in dit boek: Cancer step outside the box. Al wat ik weet is dat ik vrij van kanker
ben door een vitamine. En ik wil dat andere mensen het ook weten zodat ze ook vrij
van kanker kunnen worden. Dank U. Ik wens U het allerbeste.
Vertaling van : I beat cancer with vitamine B17 update (Ik versloeg kanker met
vitamine B17 vervolg). https://www.youtube.com/watch?v=K5HelY7o2IE
Hallo allemaal. Het is hier opnieuw Sandy. Heel wat mensen hebben mij gevraagd een
vervolg te doen over hoe het nu doe. Het is nu 7 maanden na mijn laatste PET scan
en ze willen weten hoe het nu met mij gaat. Dat gaat prima want ik voel helemaal niet
dat ik natuurlijk behandeld wordt. Ik neem gewoon mijn B17, 2x per dag 500 mg. Ik
zou niet durven zeggen dat het een geneesmiddel is voor kanker, maar wel dat het
kanker onder controle houdt. Ik moet het blijven gebruiken.
Ik heb heel wat kankerpatiënten ontmoet, die kanker hadden opgelopen door de
bestraling van vorige kankers. En ik heb heel veel bestralingen gehad. Ik ken een
vrouw waarbij het 7 jaar geduurd heeft voor de bestraling kanker ging veroorzaken in
haar lichaam. Dus ik zal de B17 zeker nog een tijd moeten blijven gebruiken.
Ik zal nu antwoorden op email vragen. Men wil weten wat de bijwerkingen zijn? Er zijn
er niet, ik heb er meer eetlust door, wat wellicht niet zo goed is voor sommige mensen.
Maar als je kanker hebt, en je hebt veel gewicht verloren, zoals ik, dan zou dat wel
goed zijn.
Men vroeg of er een terugval was, een terugkeer van de kanker? Nee! Het is 7 maand
geleden dat ik mijn PETscans gehad heb en ik leef mijn normaal leven, zoals mijn
dokter het me aanbeveelde. Mijn oncoloog wil niets meer met mij te maken hebben
omdat ik nu in staat ben mijn eigen kanker te behandelen, en zijn zaken werken toch
niet. Hij biedt chemo en bestralingen aan. Hij wil me eigenlijk niet meer zien. Ik schrok
ervan en ik huilde erover tegen mijn huisarts omdat ik nu geen dokter meer heb. Wat
moet ik nu doen? Mijn huisarts begon te lachen en zei: Dat is een zeer goede zaak dat
uw oncoloog U niet meer wil zien. In elk geval steunt mijn huisdokter mij enorm, en hij
moet ook flink lachen als mensen zeggen dat abrikozen zaden giftig zijn.Er zijn ook
mensen die bewijs willen hebben dat ik opnieuw kanker had.

15. (Dan toont ze een litteken op haar borst
van een port a cath. En dan toont ze nog
een tweede litteken in haar nek waar er
ook een gezeten heeft. En dan toont ze
het litteken van haar eerste port a cath op
haar bovenarm.)
En dan heb ik ook nog tattoos op haar borst die ze aangebracht hebben toen ze
bestalingen gingen doen, om te weten waar ze moesten bestralen. (Ze toont ze.)
En dan heb ik nog bijwerkingen van de conventionele behandeling. Ik heb een zeer
droge mond. Ik moet altijd water bij de hand hebben omdat mijn speekselklieren
vernietigd zijn door bestraling en chemo. (Ze drinkt.)
Ik doe het goed en ik kan je meer details geven over hoe ik de kanker opgelopen heb
in een volgende video. Het was niet van te roken of zo. Ik heb nooit gerookt, of alcohol
gedronken en toch heb ik die verschrikkelijke ziekte gekregen. Maar ik doe het nu toch
fantastisch, ik leef mijn leven, ik heb mijn 4
kinderen waar ik voor zorg en ze zijn blij
dat ze hun moeder terug hebben. En mijn
echtgenoot is blij dat hij zijn vrouw terug
heeft. Het is dankzij hem dat ik op de
hoogte was van B17, en dat ik nu weer
gezond ben. Hij is mijn held. Zie je later
nog, moet nu verder met mijn leven.
Vertalingvan : Third update (Derde opvolging).
https://www.youtube.com/watch?v=vwnRMp3JU4c
Hallo allemaal, ik heb het
opnieuw. Ik ben nu 2 jaar en 3
maand hersteld van kanker, en
als je mijn vorige video’s gezien
hebt, weet je dat het B17 was dat
me genezen heeft. Ik neem het
nog altijd om te verhinderen dat
de kanker terug komt. Ik heb heel
veel bestraling gehad, dus is het
heel waarschijnlijk dat ik terug
kanker zal krijgen van deze
behandeling.

16. Op dit moment neem ik het volgende merk van B17: Apricots from God
http://www.apricotsfromgod.info/ en het werkt heel goed. En het is ook veel goedkoper.
Dit is nog een merk dat ik vertrouw.
Ik vertrouw ook Novodalin. http://www.novodalin.com/ En ook Apricot Power.
https://www.apricotpower.com/
Dat zijn de firma’s waar ik mijn B17 van koop. Dat zijn de mensen die ik vertrouw. In
elk geval werk ik niet voor ze. Om heel eerlijk te zijn, ik vind het niet fijn deze video’s
te maken, ik voel me onbehaaglijk, doe het niet graag. Maar ik moet de mensen
vertellen wat me genezen heeft. En ik weiger om geld te verdienen, omdat we gebruikt
zijn geweest door mensen die geld verdiend hebben aan hun behandelingen. Ik weiger
om geld eraan te verdienen. Ik wil enkel mijn verhaal vertellen, zodanig dat anderen
hopelijk kunnen genezen worden.
Vroeger heb ik Multiple Sclerose gehad, en men heeft me MS geneesmiddelen laten
nemen. Het was mijn oncoloog die me vertelde dat de MS geneesmiddelen die ik
moest nemen mijn kanker veroorzaakt hebben. En de diagnose was Non Hodgkin Tcell
lymphoma stage 4. Natuurlijk begonnen ze onmiddellijk met chemo en bestralingen.
Ik had toen een tumor in het hoofd (wijst achteraan het hoofd). Ik stierf bijna aan al die
behandelingen, was 2 keer aan de rand van de dood.
Toen ik onder behandeling was, was men van plan mij een stamcel transplantatie te
geven. Dus ze bereiden mij daarop voor. En ik heb er een gehad en men dacht dat dat
mijn genezing zou zijn. En ik dacht dat ook. We hadden ons er allemaal op voorbereid
dat ik genezen zou worden. Maar zelfs daarna kwam de kanker terug. Het was
verschrikkelijk. Ze hadden mij teveel van het geneesmiddel tacrolimus gegeven. Het
wordt verondersteld het immuunsysteem te onderdrukken en omdat ik nieuwe
stamcellen gekregen had, hetgeen een heel nieuw immuunsysteem betekent, en
terloops gezegd het is het immuunsysteem dat kankercellen doodt.
Omdat ik dus een nieuw immuunsysteem had, moesten ze er voor zorgen dat dit mij
niet zou doden, dus moesten ze het goed uitbalanceren, maar ze gaven teveel
tacrolimus en de kanker kwam terug: Ik kreeg 2 tumoren op mijn ruggegraat, 1 op mijn
ribbekast en 1 op mijn rug.
Toen ik mijn eerste druppels chemo kreeg, zei mijn echtgenoot: Ik WEET dat er een
natuurlijke behandeling moet bestaan, ik WEET het. We geloven gewoon dat God
gezorgd heeft voor alles wat we nodig hebben hier op aarde. We moeten het alleen
vinden. En hij vond het!!
Op dit punt aangekomen, het falen van het ganse stamcel gedoe, zijn we een
naturopatische dokter gaan zien in Arizona. En daar bekwamen we de B17. Van dat
moment af (november 2011) ben ik het beginnen nemen en in december al, was ik
plotseling herstellende! Wij waren verbaasd en zij waren ook verbaasd. Op dat
ogenblik nam ik al zo’n 70 pillen per dag. Ik vroeg aan de naturopatische dokter, terwijl
ik nog aan de tacrolimus zat, wat is de belangrijkste pil om te nemen? Want ik kan al
deze pillen niet meer nemen. Je moet ze allemaal nog nemen zei hij, inclusief de B17.
Maar ik ben gewoon met alles gestopt.
Nadat ik met alles gestopt was, kwam mijn kanker terug. Ik kreeg een tumor in mijn
bekken. Dat werd dan bestraald en nadat ze PET scans gedaan hadden, vonden ze 4
bijkomende tumoren. Een aan mijn ribbenkast en 3 in mijn lymfeknopen. Mijn oncoloog
bood me meer chemo aan, wat ik niet wilde. Op dat moment begon ik het door te

17. hebben: Toen ik aan de B17 zat, was de kanker voor het eerst weggegaan. Dus ik ben
er maar terug mee gestart.
Toen ik weer bezig was met B17, ging ik terug naar de oncoloog. Toen vroeg hij: Wat
wil je doen? Ik zei: ik wil geen chemo meer hebben. Ik heb er genoeg van. Als ik toch
moet sterven, wil ik het liefst sterk sterven, in plaats van met mijn hoofd in het toilet. Ik
vertelde hem dat ik de B17 nam. We zullen je volgen, zei hij. En dat schokte ons wel,
want als we vroeger andere alternatieve behandelingen ten berde brachten, dan
keurde hij dat volledig af als kwakzalverij. Maar deze keer aan de Colorado
universiteitskliniek van Denver, wilden ze me toch volgen hiermee.
Toen ik dus terugkeerde voor mijn PETscan, weliswaar 2 weken te vroeg, en ik wenste
dat ik toch wat gewacht had, maar ik was benieuwd of de B17 wel werkte. De tumor in
mijn bekken was volledig verdwenen. Over de tumor in mijn ribbenkast werd zelfs niet
meer gesproken. De tumoren in mijn lymfeknopen waren ook volledig verdwenen of
bijna volledig verdwenen, of toch zo klein geworden dat mijn oncoloog er niet bezorgd
over was.
Toen had ik al een nieuwe oncoloog omdat mijn vorige oncoloog naar Chicago gegaan
was om een nieuw geneesmiddel tegen kanker te maken. De nieuwe oncoloog vroeg
of ik bij een andere dokter was? Wat doe je? En ik toonde de boeken die ik in mijn
eerste video toonde en ik zei dat ik bij dokters uit deze boeken was. Hij zei: Blijf doen
wat je aan het doen bent, leef je leven, en het werkt beter dan wat wij kunnen
aanbieden.
Iedereen in de kliniek was geschokt en verbaasd omdat ze verwacht hadden dat ik al
gestorven was. Ik ben later terug naar de kliniek geweest en heb ze een pamflet
bezorgd met mijn verhaal erop, en ik gaf het aan iedereen daar die ik kon vinden. En
de verpleegsters zegden allemaal, Sandy hoe is het mogelijk dat je nog leeft? En ik
vertelde ze dat het de B17 was die het gedaan had. De patiënten in de infusiekamer
waar de chemo gegeven werd konden ons horen en ze grepen bijna naar de
pamfletten die ik bij had. Het was gewoon mijn verhaal over wat me genezen had.
Volgens dokter Krebs die het ontdekt heeft, kan het alle kankers genezen. De volgende
dag belden ze mij op en zegden dat ik dat niet meer mocht doen. En als ik het nog
deed zouden de veiligheidsdienst moeten roepen. Ik mocht ook niet meer naar de
kliniek komen, behalve dan met een doktersafspraak. Ik zei dat het oké was en de
verpleegster slaakte een zucht van opluchting. Het was ook moeilijk voor haar om mij
dat te zeggen want we kenden elkaar al 2 jaar. Het was dan ook de eerste en laatste
maal dat ik naar de kliniek geweest ben om het goede nieuws te melden.
En dus probeer ik het via deze weg te doen. Doe jullie onderzoek! Ik doe het prima.
God is goed, eerlijk, hij is goed, zelfs als ik dit niet overleefd had. We danken alles aan
hem. B17 is een geconcentreerde vorm van de abrikozen zaden en in Genesis 1.29
zegt God: Ik geef jullie deze planten met hun zaden en dit fruit met hun zaden als
voedsel. Het is nooit in mij op gekomen dat we ook de zaden verondersteld worden te
eten. Waarschijnlijk heeft hij het gezegd omdat we maar mensen zijn en niet goed
weten wat we doen. Maar we moeten dus de zaden eten. Ik ben geen dokter. Dit is
gewoon mijn verhaal, wat met me gebeurd is en wat me genezen heeft. En ik bid dat
het hetzelfde mag doen voor jullie.
Als je je kanker wil verslaan, dan moet je ervan genoeg nemen opdat het zou werken.
Blijkbaar is de hoeveelheid die ik neem, een zeer lage dosis. Je moet er voldoende
van nemen. Ik leef en doe het prima en ik ben God dankbaar voor wat hij mij gegeven
heeft. En ik hoop dat Hij jullie hetzelfde zal geven. Het beste en tot later.

18. Nog wat interessante fimpjes: https://www.youtube.com/watch?v=sKhzbcpI_ro
https://www.youtube.com/watch?v=K5HelY7o2IE&nohtml5=False
https://www.youtube.com/watch?v=CyvSmhrlJwE&nohtml5=False
https://www.youtube.com/watch?v=d-TLVypPXFs&nohtml5=False
https://www.youtube.com/watch?v=kOi-kwqTakg&nohtml5=False
https://www.youtube.com/watch?v=13RtFTt1s_g&nohtml5=False Enzovoort.
Er moeten duizenden mensen zijn die met vitamine B17 hun kanker overwonnen
hebben, maar het is zo onbekend en tegengewerkt.
Welke hoeveelheden Amygdalin werden toen gebruikt in het tegen kanker
succesvolle Richardson protocol?
Het is wel het beste dat men hiervoor zelf het boek er eens bijneemt , en men spreekt
er ook in over het te volgen dieet en de aanbevolen supplementen.

19. Wel om de ziekte te stoppen en het tij te keren, gebruikte men toch grote hoeveelheden
amygdalin:
In een eerste periode 6 of 9 of meer gram in vloeibare oplossing die rechtstreeks in de
bloedbaan ingespoten werden, per dag. Men gebruikt hiervoor ampullen met 3 gram
Amygdalin in vloeibare oplossing.
Daarna ging men over op een combinatie van injecties en tabletten. Daarna enkel
tabletten eerst 4 van 500 mg, dus 2 gram in totaal, en daarna 2 tabletten van 500 mg
of 1 gram, per dag. Bijvoorbeeld in het interview met Sandy, zegt ze dat ze op dat
moment 2 tabletten van 500 mg neemt.
Daarna ging men gewoonlijk over op tabletten van 100 mg, aangevuld met bittere
abrikozenzaden.
Het meest indrukwekkende deel van het boek gaat echter over verslagen van
door de klassieke geneeskunde totaal opgegeven en met B17 totaal genezen
patiënten met de volgende kankers:
- Borstkanker
- Longkanker
- Kanker van het spijsverteringssysteem en de voornaamste
spijsverteringsklieren. Maag, darm, rectum, anus, lever en pancreas.
- Kanker van de vrouwelijke genitaliën. Uterus, cervix, vulva, vagina, en positieve
uitstrijkjes.
- Kanker van de mannelijke genitaliën. Waaronder prostaatkanker.
- Kanker van de urinewegen. Waaronder blaaskanker.
- Huidkanker. Enkel kwaadaardige melanomen.

20. - Kanker van hoofd en nek. Waaronder neuskanker, tongkanker, keelkanker,
stembanden en amandelen.
- Kanker van het centrale zenuwstelsel. Waaronder hersenkanker.
- Botkanker.
- Kanker van de endocriene klieren. Waaronder thyroidkanker.
- Kanker van het lymfe systeem. Waaronder de ziekte van Hodgkin.
- Kanker van het bloed en de bloedvormende organen. De leukemiëen.
-
Enkele weliswaar ruwe maar verhelderende berekeningen:
Bittere abrikozen zaden bevatten 5% amygdalin. Zoete abrikozen zaden bevatten
0,9% amygdalin. Men moet dus de bittere hebben. Een pak met 1 kg bittere
abrikozenzaden bevat 5% amygdalin. Bevat dus 1000g x 0,05=50g amygdalin. Een
abrikozen zaadje weegt gemiddeld 600 mg of 0,6 gram. 50 gram amygdalin zit in
1000/0,6=1666 zaden. 1666/50=33 zaden/gram amygdalin.
33 bittere abrikozen zaden bevatten dus ongeveer 1 gram Amygdalin. Men begrijpt
meteen waarom de ampullen en de tabletten in verschillende sterkte bestaan, die
in eerste fase gebruikt worden. http://www.novodalin.com/b17-products.html#
http://www.novodalin.com/novodalin-500mg-tablets.html
http://www.novodalin.com/100-mg-novodalin.html

21. Want stel men moet 6 gram nemen. Als men
enkel bittere abrikozen zaden zou hebben,
dan zou dit overeen komen met 6 x 33 = 198
zaden. Dat is helemaal niet te doen, ook niet
praktisch en zelfs gevaarlijk.
Maar men kan bijvoorbeeld wat zaden (10
ofzo) malen met een molentje en het in een
yogurtje doen. Zoiets is best te doen.
Op welke manier werd Amygdalin
afgekeurd als geneesmiddel tegen
kanker?
Men grijpt altijd terug naar een antiek
onderzoek van 1953 door 2 zogenaamde
experts waarin de conclusie was: Amygdalin is onwerkzaam tegen kanker.
Deze 2 gezaghebbende medici hadden wel zelf niets getest, maar enkel de rapporten
met gunstige resultaten van andere onderzoekers "aangepast" in de slechte zin.
Er stonden immers enorme financiële belangen op het spel indien dit zou goedgekeurd
worden. Er werd geen rekening gehouden met de levens en de levenskwaliteit van
vele miljoenen mensen met kanker toen en daarna in de komende generaties. Daarna
werd het testen van Amygdalin tot op de dag van vandaag verboden in de Verenigde
Staten.
De geteste dosissen waren ook maar 1 vijftigste van wat later als een werkzame dosis
beschouwd werd. Dus veel te weinig.
Beide experten waren stevige rokers en hadden kort daarvoor het Amerikaanse
publiek gerustgesteld dat roken een onschuldige bezigheid was. Er werd zelfs gesteld
dat een pakje per dag roken, longkanker gewoon verhinderde! Dat was toevallig ook
op een moment dat de sigaretten verkoop wat begon terug te lopen door ongerustheid
bij het brede publiek over de gezondheidsgevolgen van roken.
Enkele jaren later verbrande de ene in bed door een brand veroorzaakt door zijn
sigaret. En de ander stierf ook wat later aan longkanker.
Dankzij B17 een colostoma dat terug ongedaan werd gemaakt! Bijzonder
indrukwekkend en hoopgevend is het geval van David Edmunds die in 1971
geopereerd werd aan darmkanker. De kanker was toen al uitgezaaid naar de blaas en
werd zoveel mogelijk verwijderd. Het kanker gedeelte blokkeerde de darm zelf en werd
verwijderd. Een colostoma werd uitgevoerd. Echter 5 maand later was de kanker terug
en David Edmunds werd gezegd dat hij nog enkele maanden te leven had. Mevrouw
Edmunds was echter verpleegster en had gehoord van leatril. Ze besloot het te
proberen. En 6 maand later, in plaats van te sterven, was David er bijna bovenop. Hij
werd onderzocht en het bleek dat de kanker volledig verdwenen was aan de blaas en
darm. De colostoma werd ongedaan gemaakt en de darm werd terug aan elkaar gezet.
Fantastisch!
In 2014 kwam het boek uit “Het antwoord op kanker?”, het geheim van de
abrikozenpit bij uitgeverij Aspect. Het is geschreven door Carine Franssen ISBN -
13:978-94-6153-403-3 NUR: 740