Ang Awit ng Ibong Adarna ay isang magandang aralin.

1. Ang Awit ng Ibong
Adarna
Unang bahagi sa Paksa
-Saknong 318-359-

2. Pagbabay-bay
Nalasog- nadurog
Kawanggawa- pagtulong
Maglalaong- magtatagal
Minalas- Tiningnan; sinipat
Talinghaga’t- hiwaga
Nananangis- umiiyak
Nautas- napahamak
Gugol- bayad; kabayaran
Magpasasa- magsawa; maglunoy
Isahagap- alalahanin; isaisip
Nililiyag- Iniibig; minamahal
Lumalawig- tumatagal; lumulubha
Liyag- mahal
Namamanglaw- nalulungkot
Tigib- lipos; punumpuno
Di malirip- di maunawaan

3. Monarka- hari; kamahalan
Nabunyag- nasiwalat; nahayag ang
katotohanan
Lalang- kapangyarihan; mahiwagang
gamut
Piniging- pinakain; pinaghanda ng
makakain
Pagkaritkit- napakaganda
Maalindog- maganda; kaakit- akit

4. Mga Importanteng
Saknong
Di masukat ang paghanga
Sa nakitang talinghaga’t
Sa sarili ay nawika;
Tila Diyos ang matanda

5. “Huwag natin tutularan
ang ugaling di mainam na
kaya lang dumaramay ay
nang upang madamayan.”

6. BUOD
Si Don Juan ay nakahiga sa bundok pagkatapos
pinagtaksilan ng kanyang kapatid. May matandang
lumapit sa kanya, hinawakan, tiningnan ang kalagayan
at dahan-dahang inihiga nang mahusay pagkatapos ay
ginamutan siya.
Samantalang tinulungan ng matanda si Don Juan ay
parang panaginip lamang. Nakatindig si Don Juan at ang
dating lakas ay nagbalik. Di makapaniwala ang matanda
sa nakitang hiwaga, tinulungan ng Diyos si Don Juan.

7. •Lumapit si Don Juan sa matanda habang
umiiyak, nagpasalamat siya sa matanda at
nagtanong kung meron ba siyang iganti sa
matanda. Hindi kinakailangan ng matanda
ng kapalit dahil parte raw ito sa pagtulong
niya.
•Sinabihan ng matanda si Don Juan na uuwi
siya sa Berbanyang Kaharian agad-agad
dahil ang ama nito’y nangangailangan na
niya.

8. •Ang ibon ay nagbago na ng balahibo,
nagiging maganda na ito at umaawit ng
matamis na tinig. Tinitigan ng ibon ang
hari habang kumakanta para marinig ang
mga sinasabi niya tungkol sa kanyang
bunso na si Don Juan.
•Isa sa mga sinasabi ng ibon ay tungkol sa
pinagdadaanan ni Don Juan, tinupad niya
ang utos ng kanyang ama at iniligtas ang

9.  Tinulungan sila ng ermitanyo at pinakain,
kasayahan ang nangingibaw nung
pangyayari na iyon. Pagkatapos niyang
sinabi iyon ay nagbihis ang ibong adarna ng
napakagandang dyamante.
 Sa huli ay sinabihan niya na napahamak si
Don Juan sa kanyang sariling kapatid at
hindi ito lumaban dahil gusto niyang gawin
iyon para lang magamutan ang kanyang ama.

10. Kapag magmahal ka ba sa isang tao ay
gugustuhin mo bang mapahamak para
mapaligaya lang siya?
Gugustuhin mo bang magdurusa para
lang sa kabutihan ng minamahal mo?
“Kung sino pa yung sobra magmahal, siya pa ang
nasasaktan ng todo at iiwanan.”

11. MARAMING SALAMAT