1. ԹՌՉՈւՆԻ ՄՏԱԾՄՈւՆՔԸ
Հովհաննես Թումանյան

2. Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ՝
Առատ ու անփույթ,
Աշխարհքն ինձ համար կլոր էր
անվերջ,
Կեղևը՝ կապույտ:

3. Նրանից հետո աչքս բաց արի
Մի փոքրիկ բնում,
Տեսա՝ աշխարհքը հարդից է շինած,
Ու մայրս է շինում:

4. Մի օր էլ, բնից գլուխս հանած,
Նայում եմ դես-դեն,
Տեսնեմ՝ աշխարհքը տերևից շինած,
Մեր բունը՝ վրեն:

5. Հիմի թռչում եմ հեռո՜ւ, շատ հեռո՜ւ,
Ամեն տեղ գնում,
Բայց թե աշխարհքը ինչից է շինած՝
Էլ չեմ հասկանում: