Isn't it strange, the place that feels like home is your embrace...
10gc bruijn 3.1 Deel2
1.
2. In huize van der Voeten lopen de ruzies steeds
verder op. Tess blijkt een opstandige meid, en waar
ze kan vervelen verveelt ze. Misschien vind ze het
zelf nog wel het vervelendst, maar dat zal het laatste
zijn wat ze zegt.
3. “Donder op.” “Waarom?” “Waarom niet?” Connor zucht
geïrriteerd. “Dat bedoel ik, wat heb jij toch?” Tess
haalt haar schouders op. “Sorry” mompelt ze, met een
boos stemmetje. “Ik ga wel naar Tim.” vlug beent ze
langs Connor, om naar buiten te lopen en op haar fiets
te stappen.
4. “Heee lieffie!” fluistert Tim, als ze de oprit opfietst. Snel
zet ze haar fiets op slot en valt ze in zijn armen. Tim is
op het moment haar vriendje, en tot nu toe wel de beste.
Hij is lief, begripvol en ook romantieksim! “Bah, het
regent.” mompelt ze. Voorzichtig streelt Tim over haar
haren. “Mijn bubbelbad is overdekt.” Tess knikt tevreden.
5. Zo zitten ze even later in het bubbelbad, die in een
grote kas achter in de tuin staat. Tess is stil, maar Tim
blijft vrolijk praten. Er valt een stilte. “Wat is er Tess?”
vraagt hij. “Je bent anders nooit zo stil.”
6. Het stomende water verbergt haar blos. “Gewoon,
problemen thuis.” Tim haalt zijn schouders op. “Echt?”
Tess knikt en trekt zijn gezicht naar haar toe tot hij heel
dicht bij is “Echt.” fluistert ze. Ze kust hem.
7. “Gelukkig maar.” fluistert Tim, terwijl hij haar terugkust.
Zo gaan ze een tijdje door totdat Tess zuchtend naar
adem snakt. Tim lacht, maar al snel word hun
zoenpartij terug opgepakt.
8. Na nog wat 'gezelligheid' en gepraat besluit Tess weg
te gaan. Het is laat en ook al heeft Connor het
waarschijnlijk wel vertelt, ze wil haar ouders niet al te
ongerust maken.
9. “Wat is ze prachtig he?” fluistert Justin. Carine knikt. Ons
kindje. Hope brabbelt vrolijk en grijpt naar haar moeders
haar. Carine lacht. “Ontdeugende meid!”
10. “Ze is echt een kopietje van haar vader.” grinnikt
Carine. Justin knikt. “Mijn ogen, haarkleur,
huidskleur.” “Meisje toch, had je niet iets van mij mee
kunnen nemen.” lacht Carine. Ze geeft Hope een
dikke knuffel.
11. Voorzichtig legt Carine Hope daarna in haar bedje. Justin
omhelst haar. “Nu zijn we compleet.” fluistert hij. “Ja, nu
zijn we compleet...” herhaalt Carine zachtjes.