Αυτοσχέδια ιστορία από τα παιδιά του Α'3

1. ‘Ο λυπημένος βασιλιάς’
Μια αυτοσχέδια ιστορία από τα παιδιά του τμήματος Α’3.
Έμπνευση μας αποτέλεσε ένας πίνακας ο οποίος μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση
σε μία εικαστική έκθεση παιδιών της Ειδικής Μονάδας
και του Δημοτικού σχολείου Αγίου Αντωνίου που επισκεφθήκαμε.
Η ιστορία σύμφωνα με τα παιδιά ,έχει ως εξής:
«Κάποτε σ’ ένα χωριό που λεγόταν Ντάνοβι ζούσε ένας καλόψυχος μα λυπημένος βασιλιάς. Ο Βασιλιάς ήταν λυπημένος γιατί
γινόταν συνέχεια πόλεμος στο χωριό του.
Δεν μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο γιατί : α) δεν είχε πολλούς στρατιώτες για να τον σταματήσει και
β)οι στρατιώτες του ήθελαν μόνο να ξεκουράζονται. Έτσι, ο βασιλιάς ανέβαινε πάνω στο κάστρο του και κοίταζε τον πόλεμο
λυπημένος, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι.
Ο καιρός περνούσε και το χωριό άρχισε να καταστρέφεται από τον πόλεμο. Τότε, ένα περιστέρι περνούσε και κρατούσε με
το ράμφος του ένα κλαδάκι ελιάς.
Οι στρατιώτες του κάστρου όταν το είδαν ήθελαν να το φάνε και του έριξαν ένα τόξο πάνω στις φτερούγες του. Το
περιστέρι έπεσε πληγωμένο κάτω στο πάτωμα.
Τότε περνούσε απ’ εκεί ο φτερωτός Ερμής ,το μάζεψε και το πήρε στον βασιλιά.
Ο βασιλιάς του έδωσε νερό και τροφή και μετά το έβαλε να κοιμηθεί. Τις φτερούγες του τις τύλιξε και τους έβαλε φάρμακο.
Μετά από λίγο το πουλί έγινε καλά και μπορούσε να πετάξει. Πήρε πίσω το κλαδί του και προσπάθησε να βοηθήσει τον
λυπημένο βασιλιά.
Τότε σκόρπισε παντού στο χωριό μικρά φυλλαράκια από το κλαδί της ελιάς.
Αμέσως ο πόλεμος αμέσως σταμάτησε επειδή ακολούθησε η ειρήνη. Με την ειρήνη θα υπάρξει αγάπη. Με τα φύλλα της
ελιάς κατάλαβαν ότι είναι λάθος ο πόλεμος, η ειρήνη είναι καλύτερη!
Ο Βασιλιάς έγινε χαρούμενος και όταν βγήκε στη σκεπή του κάστρου του φώναξε ‘ΑΓΑΠΗ’! Κι’ από τότε έζησαν όλοι καλά κι
εμείς καλύτερα!»