3. • ВЫТОК, -у, м. 1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.
• 2. перан.; звычайна мн. (вытокі, -аў).Пачатак,
першакрыніца чаго-н. Вытокі культур.□ Многія
даследчыкі.. сцвярджаюць, што вельмі часта вытокамі
прыказак з'яўляюцца: песні, казкі, апавяданні і асабліва
анекдоты. Саламевіч.
• КРЫНІЦА, -ы, ж. 1. Натуральны выхад падземных вод на
паверхню зямлі. Мінеральныя крыніцы. Вадаём, які
ўтвараецца на месцы выхаду падземных натуральных вод.
Набраць вады ў крыніцы. □
• перан.; чаго. Тое, з чаго бярэцца, чэрпаецца што-н.;
тое, што дае пачатак чаму-н., служыць асновай для
чаго-н. Крыніца багацця. Крыніца радасцей. □
Народная, жывая мова, яе каларытная фразеалогія
з'яўляюцца асноўнай крыніцай моўных сродкаў пісьменніка.
Адамовіч. Прызнанне жыцця крыніцай мастацтва — асноўны
прынцып рэалізму. У. Калеснік.
• Спец. Пісьмовыя помнікі, дакументы, на аснове якіх пішуцца
навуковыя даследаванні. Літаратурныя крыніцы.