3. მეუფე გაბრიელი იყო „ქართველთა შორის
წერა-კითხვის გამავრცელებელი
საზოგადოების“ ერთ-ერთი დამფუძნებელი
და საპატიო წევრი. საკუთარი სახსრებით
გახსნა რამდენიმე სახალხო და სამრევლო
სკოლა. მისი ინიციატივით ქუთაისში
დაარსდა ქალთა ეპარქიული სასწავლებელი
და სასულიერო სემინარია.1851-1858 წლებში
გაბრიელი მსახურობდა თბილისის
სასულიერო სემინარიაში ინსპექტორად და
რექტორის თანაშემწედ. ასწავლიდა ფიზიკასა
და მათემატიკას. 1851 წელს მას მიენიჭა
მაგისტრის ხარისხი.
4. გაბრიელ ეპისკოპოსის ფრაზები : 1)თუ
მარტოობასა და სიძულვილს სიყვარულით
მოვსპობთ , ჩვენ შორის მშვიდობა,
სულიერი ერთობა, სიწმინდე და
ბედნიერება დაისადგურებს !
2)ცუდადმეტყველებაა ყოველი უქმი,
უსარგებლო, უშვერი სიტყვა, რომელიც
კაცის პირიდან გამოდის
5. მეუფე გაბრიელი იყო ეროვნულ-
განმათავისუფლებელი და განმანათლებელი
მოძრაობის თვალსაჩინო მოღვაწე. იგი ებრძოდა
ცარიზმის რუსიფიკატორულ პოლიტიკას, წინ
აღუდგა იანოვსკი-ლევიცკის მუნჯური მეთოდით
სწავლებას, რომლის მიზანი იყო ქართული ენის
სრულად განდევნა სკოლებიდან. 1872 წელს მან
გაილაშქრა გიორგი მუხრანბატონ-მუხრანელის
წინააღმდეგ, რომელიც ამტკიცებდა დიდი ერების
მიერ პატარა ერების ასიმილაციისა და მცირე
ენების გაქრობის გარდაუვალობას.
6. ჯილდოები
გაბრიელ ეპისკოპოსი დაჯილდოვებული
იყო წმინდა ალექსანდრე ნეველისა და
წმინდა ანას ორდენებით. 1995 წელს
საქართველოს მართლმადიდებელი
ეკლესიის წმინდა სინოდმა იგი წმინდანად
შერაცხა.
