Tribute to those who prepared and make arrange this doc

1. අසි මත් පෙස්බු රජාණන් වහන්ෙස්
ෙම්මහා භද කල්පෙය් මුලින්ම පහළ වූෙව් කකුසඳ බුදුරජාණන් වහන්ෙසේෙග් යුගයයි. එකළ මිනිසුන්ෙග්
ආයුෂ හතළිස් දහස් අවුරුද්දකින් යුක්තයි. මිනිස් ආයුෂ වසර තිස් දහ ෙවද්දී ෙකෝණාගම බුදුරජුන්ෙග්
යුගය පහළ වීය. මිනිස් ආයුෂ වසර විසිදහසක්ව තිබියදී කාශ්‍යප බුදුරජුන්ෙග් යුගය පහළ වීය.
අප සරණ ගිය ෙගෞතම බුදුරජුන්ෙග් යුගය පහළ වීෙම්දී මිනිස් ආයුෂ වසර එකසිය විස්සක්ව පැවතිණි.
එෙහත් ෙම් වනවිට මිනිස් ආයුෂ කමෙයන් අවම වී ෙගන යන බව
පැහැදිලියි. ෙම් සියලු යුග බිහි කළ බුදුවරු සම්මා සම්බුදු
රජාණන්වහන්ෙසේලාට අයත්ෙවති.
උන්වහන්ෙසේලාෙග් පධාන බුද්ධ කෘත්‍යය වන්ෙන් තමන් අවෙබෝධ කළ
ධර්මය ෙලොවට ෙද්ශනා කිරීමයි. එෙසේ ෙදසනු ලබන ඒ ධර්මය ශවණය
ෙකොට ශද්ධාව ඇතිකර ගත් ශාවක පිරිස් බිහිවන්ෙන් සම්මා සම්බුද්ධ
ශාසන තුළ පමණයි.
එෙසේ බුදු සසුනක් පිහිටුවන්නට ෙනොහැකි බුදුවරුනුත් ෙලොව පහළ වන
අතර, උන්වහන්ෙසේලා හඳුන්වන්ෙන් ‘පච්ෙච්ක බුද්ධ’ නමිනි. ෙහළබස්
වහරින් ‘පෙසේබුදු’ යැයි කියති. පෙසේබුදුවරයන් වහන්ෙසේලා පහළ වන්ෙන්
සම්මා සම්බුදු සසුනත් ජීවමානව පවතින යුගයක ෙනොෙව්. ඊට ෙපරදීයි.
අෙප් බුදුරජාණන් වහන්ෙසේ මනු ෙලොව ඉපදීමට සුළු කලකට ෙපර පවා
‘මාතංග‘ නමින් පෙසේබුදුරජාණන් වහන්ෙසේ නමක් වැඩසිට තිෙබ්.
දිනක් අනද මහෙතරුන් වහන්ෙසේ ෙගෞතම බුදුරජාණන් වහන්ෙසේෙගන් ෙමෙසේ ඉල්ලා සිටියහ.
පෙසේබුදුවරයන් වහන්ෙසේ පිළිබඳ තමන්වහන්ෙසේට කියාෙදන ෙලසයි. එවිට බුදුරජුන් අනඳ හිමිට ගාථා
වශෙයන් ‘වග්ග විසාණ’ සූතය වදාළ ෙසේක. එම ගාථාවලින් කියෙවන්ෙන් ඒ ඒ පෙසේබුදුවරයන්
වහන්ෙසේලා තමන්ෙග් අවෙබෝධය සහ අත්දැකීම් එක්ෙකොට වදාරණ ලද ගාථාවන්ය. ෙමම ගාථා අයත්
වන්ෙන් සුත්ත නිපාතයටය.
ෙමය පෙසේබුදුරජාණන් වහන්ෙසේ නමකෙග් ජීවිත කථාවය. ෙමම පෙසේබුදුරජාණන් වහන්ෙසේ පහළ වූෙය්
අපෙග් ශාස්තෘන්වහන්ෙසේ පහළ ෙවන්නට ෙපරදීයි. එනම් වසර විසිදහසක් ආයුෂ තිෙබන කාලෙය් ෙලොව
පහළ වූ කාශ්‍යප බුදු සසුෙනහි තරුණෙයක්ව පැවිදිව සිට එහිදී ඔහු විසිදහසක් අවුරුදු මහණදම් පුරද්දී
වැඩිපුර පුරුදු ෙකොට තිෙබන්ෙන් ‘ගත පච්චාගත’ වතයි.
ඒ කියන්ෙන් භික්ෂුවක් ගමට පිඬු සිඟා වඩින විට කුටිෙයන් පළමු පියවර තබන්ෙන් කිසියම් භාවනා
අරමුණකින් යුක්තවයි. ඒ භික්ෂුව පිඬු සිඟා වඩින අතරතුර මුණගැෙසන කිසිදු බාහිර අරමුණක් නිසා ෙහෝ
තම භාවනා මානසිකාරය ෙවනස් කර ගත්ෙත් නැහැ. ඒ තුළම රැඳී ඉන්නවා.
ඒ භාවනා අරමුෙණන්ම ආපසු කුටියට වඩිනවා. බාහිර ෙලෝකය හා එක් ෙනොවී සිෙතහි නගාගත් එම
කුසල අරමුණ මත රැඳී පිඬුසිඟා යෑමත්, ආපසු ඒමත් එකම අයුරින් කරන නිසා එයට ගත පච්චාගත වත
කියනවා. සැබැවින්ම ෙමය ඉතා දුෂ්කරයි. ඒ දුෂ්කර ෙද් පවා පිනැතියන් කරනවා.
ඉතින් ෙම් භික්ෂුවට එෙසේ ගත පච්චාගත වත පුරමින් පවා මහත් උත්සහ කරද්දී කාශ්‍යප බුදු සසුෙන්දී
මාර්ගඵලාවෙබෝධයක් ලබා ගන්නට ෙනොහැකි වුණා. ඒ උත්සාහය අපෙත් ගිෙය් නැහැ. අපවත් වීෙමන්
පසු ෙදව්ෙලොව උපන්නා. පෙසේ බුදුවරු පහළ ෙවන යුගෙය්දී, මනුෙලොව බරණැස රජුෙග් අගෙමෙහසියෙග්
කුස පිළිසිඳ ගත්තා. ෙම් දරුවා මහා පඥාවන්තෙයක්. පිය රජතුමා ෙම් පින්වත් කුමරා තරුණ වියට
පැමිෙණද්දී රජකම පැවැරුවා. ඔහු දැහැමින් රජකම කළා.
අවෙබෝධය පිණිස රැස් කරගත් පින විපාක ෙදන අයුරු හරි පුදුමයි. රජකම කරන අතෙර් ෙමොහු භාවනාවට
ෙයොමු වුණා. රාතියට සඳළුතලයට ෙගොඩෙවනවා. පුන්සඳ ෙදස ඇස් පිය ෙනොෙහලා බලා සිටිනවා. ඉන්පසු

2. දෑස් පියා ගන්නවා. ඒ පුන්සඳ ඡායාව සිෙතන් මතු කරනවා. ඒ අනුව සිත පිහිටුවාෙගන කසිණ භාවනාව
වඩනවා.
ෙම් කාලය සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්ෙසේ නමක් පහළ වී නැති කලක් නිසා සතර සතිපට්ඨානය,
සත්තිස් ෙබෝධිපාක්ෂික ධර්ම දන්න කවුරුත් නැහැ. කසිණ වැනි කිසියම් භාවනාවක් කිරීම තමයි
තිෙබන්ෙන්. ෙම් රජුෙග් සිත එකඟ වුණා. ටිෙකන් ටික භාවනාවට සිත ෙයොමු වුණා. ඔහු ඇමැතියකු
කැඳවා රාජ කෘත්‍යය ඔහුට භාරදී උඩු මහෙල්ම නැවතී භාවනා කරන්න පටන් ගත්තා.
අඩ මසක් ගතවුණා. රජතුමා ෙප්න්න නැහැ. රජතුමාෙග් පධානත්වෙයන් රාජකීය උත්සව තිෙබනවා.
දැන් ෙම් කිසිත් නැති නිසා රජතුමා ෙකොහිදැයි බිසව ඇමතිවරුන්ෙගන් ඇසුවා. රජකම පිළිගත්
ඇමැතිවරයා බිසවට සියලුම ෙද් දන්වා සිටියා.
“ඕෙහෝ...! එෙහමද? එතෙකොට රජකම පවරා තිෙබන්ෙන් ඔබටයි... එෙහනම් මා අයිතිත් ඔබටයි. එනිසා
ඔබ මෙග් ස්වාමියා විය යුතුයි.”
ඇමැතියා, තැති ගත්තා. බිය වුණා. කම්පා වූවා. අෙහෝ ! බිසවුන් වහන්ස, මට සමාවුව මැනව. රජතුමා මට
ෙම් රාජ්‍ය කෘත්‍ය පැවරුෙව් උන්වහන්ෙසේට භාවනා කිරීම පිණිස පමණයි. එනිසා මට එවැනි
ෙයෝජනාවකට එකඟ විය ෙනොහැකියි...!
එවිට බිසව ඇමැතිවරයට තර්ජනය කළා. ‘ඇමැතිය ෙමය ෙයෝජනාවක් ෙනොෙවයි. රජ බිසවෙග් අණක්’
ඇය ගර්ජනය කළා.
අන්තිෙම්දී බිසවෙග් අණට කීකරු ෙවන්න ඇමැතිට සිදුවුණා. ඇමැතියාෙග් රහස් කියාකලාපය ගැන
රජතුමාට සැලවුණා. රජතුමා වැරැදි අතටම හසුකර ගත්තා. වධ හිංසා කිරීමට අකමැති රජු ෙම් ඇමැතියා
රාජ්‍යෙයන් ෙනරපා ඛ්◌ැරියා.
එවිට ඇමැතිවරයා ෙවනත් පාෙද්ශීය රෙජකු ළඟට ගියා. රාජ්‍ය ෙසේවයට බැඳුණා. රජුෙග් සිත දිනා ගත්තා.
ඔහු කියනවා,
‘අෙන් රජතුමනි මට කමාවුව මැනව. මා ෙම් පවසන්ෙන් සත්‍යයක්. එනම් බරණැස නුවර රජකම ගැනයි.
ෙමය අසත්‍යයක් නම් චරපුරුෂයන් ලවා විමසා බලන ෙසේක්වා.”
පාෙද්ශීය රජු චරපුරුෂයන් යැවුවා. ඔවුන් බරණැස නුවරට ෙගොස් උමං සාරාෙගන මාලිගාෙව් රජුෙග්
යහන් ගැබින් මතුවුණා. රජු ඔවුන්ෙගන් පශ්න කළා. තමන් ෙසොරුන් බව ඔවුන් පවසා සිටියා. එවිට
බරණැස රජු ඔවුන්ට සමාවදී ධනය ද දුන්නා.
‘රජතුමනි ඒ බරණැස රජතුමා සිල්වත් ෙකෙනක්. පාණඝාත ෙනොකරන ෙකෙනක්.’ තෑගි ෙබෝග දුන් බවත්
ඒ චර පුරුෂයන් පවසා සිටියා. එයින් කරුණු තහවුරු කරගත් රජු බරණැස් නුවර මායිම් නගරයක් යටත්
කර ගැනීමට ගියා.
“ෙම් නගරය මට ඕන. නැතිනම් යුද්ධ කරනවා” පාෙද්ශීය රජු පකාශ කලා.
“මම යුද්ධයට කැමැති නැහැ. නගරය ෙදන්නම්” බරණැස් රජු කිවුවා. එෙහත් බරණැස් රජුෙග් ඇමැතිවරු
ෙමයට කැමැති වූෙය් නැහැ. දිනක් උපායශීලීව පාෙද්ශීය රජු අල්ලා ගත්තා. මහරජු ඔහුට සමාව දුන්නා.
බරණැස් නුවරට සමීප ජනපදයක රජකමට පත් කළා. ඔවුන් යාළුවන් බවට පත්වුණා.
නැවතත් රජතුමා කම කමෙයන් ෙමත්සිත දියුණු කළා. ඒ තුළින් ධ්‍යාන උපදවා ගන්නට රජතුමා සමත්
වුණා. යුද ෙකෝලාහල, ෙලඩ දුක් ආදිය නිසා උපන් සත්ත්වයා දුකට පත්ව සිටින අයුරු රජතුමාට ෙහොඳින්
වැටහුණා. උපදින තැන් ෙම් දුකට මුහුණ දිය යුතු බව රජතුමාට ෙත්රුණා.

3. ඉපදීමට ෙහේතුව විමසුවා. ඉපදීමට ෙහේතුව භවය බවත්, භවයට ෙහේතුව උපාදාන බවත්, උපාදානයට ෙහේතුව
තණ්හාව බවත්, තණ්හාවට ෙහේතුව, විඳීම බවත්, විඳීමට ෙහේතුව ස්පර්ශය බවත්, ස්පර්ශයට ෙහේතුව ආයතන
හය බවත්, ආයතන හයට ෙහේතුව සංස්කාර බවත් සංස්කාරයට ෙහේතුව අවිද්‍යාව බවත් අවෙබෝධ වුණා. ඒ
අවිද්‍යාව ඉතුරු නැතිව නිරුද්ධ ෙකොට නිදහස් වුණා. අරහත්වයට පත්වුණා. නිෙකෙලස් වුණා. පෙසේ බුදු
බවට පත්වුණා.
එෙහත් තවම සිටින්ෙන් රජ ඇඳුම ඇතිවයි. එදා ඒ පෙසේබුදුන් හස්තියා පිට නැඟී සිටියා. ඇමැතිවරු පැමිණ
ෙමෙසේ කිවුවා.
“පින්වත් මහරජ, දැන් සුදුසු කාලය පැමිණුනා. බල ෙසනගට සත්කාර කළ යුතුයි. පරාජිත ෙසේනාවට බත්
වැටුප් දිය යුතුයි.”
“පින්වත් දරුවනි මට තවදුරටත් රාජ්‍ය කෘත්‍ය අදාළ නැහැ. මං ෙම් සියලු බන්ධනයන්ෙගන් නිදහස්ව
හුෙදකලාෙව්ම ජීවිතාවෙබෝධය ලද ෙකෙනක්.”
“මහරජතුමනි අපට පුදුමයි. අප අසා තිෙබනවා හුෙදකලාෙව්ම ජීවිතාවෙබෝධය ලද උතුමන් ‘පච්ෙච්ක
බුද්ධ’ නමින්. ඒ පෙසේ බුදුරජුන් ෙමවැනි රාජාභරණෙයන් සැරසී සිටි අය ෙනොෙව්. පෙසේබුදුවරුන්
සිටින්ෙන් ෙකස් රැවුල් බාලයි.
ෙපොරවාෙගන සිටින්ෙන් සිවුරු පිරිකරයි. ඒ උතුමන් අයිතිවන්ෙන් ශමණ පිරිසටයි. රජතුමා දකුණතින් හිස
පිරිමැද්දා. එසැණින් රාජෙව්ශය ෙනොෙපනී ගියා. ශමණ වහන්ෙසේ නමකෙග් රූපයක් ෙපනී ගියා.
ඇමැතිවරු නමස්කාර කළා. පෙසේබුදුරජුන් ෙමම ගාථාව වදාලා.
සබ්ෙබ්සු භූෙත්සු නිධාය දණ්ඩං
අච්ෙහේඨයං අඤ්ඤතරම්පි ෙන්සං
න පුත්තමිච්ෙඡය්‍ය තුෙතර සහායං
ඒෙකෝ චෙර් චග්ගච්◌්‍යාණ කප්ෙපෝ
මා ඉන්ෙන් ෙම් ෙලෝකෙය් සියලු සත්වයන් ෙකෙරහි දඬුවම් අත්හැරලයි. කිසි ෙකනකුට මම පීඩාවක්
කරන්ෙන් නැහැ. ෙම් යන ගමෙන් දරුවකු වත් එක්ක යන්න කැමැති නැති මම උදවු කාරයන් ෙකොෙහොම
එක්ක යන්නද? මා හැසිෙරන්ෙන් හුෙදකලාෙවමයි. කඟෙව්ෙනකුෙග් හිස මත තිෙබන තනි ඇඟක්
වෙගයි....”
කිරිබත්ෙගොඩ ඤාණානන්ද හිමි
සකස් කෙළේ – නයනා නිල්මිණී

4. අසි මත් පෙස්බු ෙපළහර - 2
අපෙග් ස බු රජාණන් වහන්ෙස් සින් වදාරණ ලද ඒ පෙස්බු ව න්ෙග් අතත ගාතාවන් සැබැ න්ම අසි මත් !
සුත්ත නිපාතෙය් වග්ග සාණ සූතෙයහි ඇත තවත් ගාථාව සහ එහි නිදාන කථාවයි ඔබට යා ෙදන්ෙන්.
කාYHm බු රජාණන් වහන්ෙස්ෙග් යුගය පහළ වණා. පන්වත් කමෙර වසර සි දහස මහණද ප වා.
වත්පළෙවත් කළා. සමථ ද ශනා භාවනා ප කළා. ෙනා ඇල්ම ප කළා. නමුත් මඟඵල ෙනාලබාම ක ය
කර කරන ලද පන් මහිමෙයන් බඹෙලාව උපන්නා.
කල ගතෙවද්ද පෙස්බු ව න්ෙග් යුගය පහළ වණා. ෙ පන්වත් කම වා බඹෙලා න් චතව බරණැස් රජෙග්
අගෙමෙහසියෙග් කස තළ පළසිඳ ගත්තා. රජ පවලට එකත ව ෙ සිඟිත්තාට ක ත් ආදරය කළා. නමුත් ‘ෙම
ගැහැ ය ! ෙම ප ෙය ’ යන්න ෙකන් ක ෙත්ෙරන ට ද වා තළ අමුත ෙවනස ඇතවවා. එන ස්;S%ka
ප;slaෙෂ්ප මයි. මව ම ප;slaෙෂ්ප කළා. කාන්තා හඬ ඇසීමට පවා ෙ ද වා කැමැත වෙය් නැහැ.
ෙමය හැමෙදනාටම m%Yaනය වවා. ද වාට ෙප මට පවා උප ම ෙය වා. එන මවව න් ප න් ෙස්
ෙවස් ගන්වා ෙප මයි. ද වා ප න් අතෙ වැඩුණා.
ෙ කම න්ට වයස ෙසාෙලාස්වස ස ප ණ වණා. කම ට වාහය කර දමට රජතමා තරණය කළා. ඒ සඳහා
කාන්තාවන් ෙකෙරහි ඇල්ම ඇතෙවන ආකාරයට උපායන් ෙයාදන්නට රජතමා ඇමැතවරෙයක ට උපෙදස් න්නා.
ෙ ඇමැත m%ixගය සූදාන කළා. එහි පධාන අමුත්තා කමාරයායි. ෙ දකාව තරය න් වසා තබුණා. තරය
පටපස හි ගීත, වාදන, ෙග ෙසාලවන හඬ ඇෙසනවා. ඒ හඬවල් ෙගාෙර සු නැහැ. ප කටහඬවල් පමණ
අසා ඇත කම ට ෙ ශ ද අමුත වණා.
කාෙගද ඔය හඬ’ කම ඇසුවා.
කම ඔය තරය පටපස ඉන්ෙන් කාන්තාවන් යන ජාතය. ඔවන්
ඉතාමත් සුන්දරයි. පයක යි ඒ කම යන් සමඟ සතට ෙවන්න ඔබට
ප වන්!
කමාරයා තළ පරණ අපසන්න බව ඇතවණා. අර ඇමැතයාට තරවට ෙකාට
එළවා ගත්තා. ෙ ආකාරයට ෙනාෙයකත් උපl%u දගින් දගටම කරද්ද
කමාරයාට ෙමය වදය වණා. ඔහු කල්පනා කළා.
ෙමය මට මහ වදය . ෙමයින් ෙ ෙරන්න තෙබන්ෙන් එකම ෙදයයි’ සිත®
කමාරයා රන්ක ෙවක කැfඳ වා. ලස්සන ගෑණ පය අඹන්න අණ
කළා. ඒ රන්ක වා ට ටවන් වසඟවන මන ෙම හනීය සුන්දර ස්තී
පය තැනුවා. සිම ia;%S පයකට ෙනා අකමැත ෙ කම වා ෙ රන්
වට කැමැත වණා.
මම කැමැතැයි ෙ වෙග් ලස්සන පය ඇත ෙකෙන ලැෙබනවා න ’
මවපයන්ට යා සි යා. රාජෙස්වකයන් ලස්සන යහනාවක අර ia;%S පය
තබාෙගන ජනපද පරා ඇ ද ගියා. ම රට සාගල නුවරටත් ගියා. එනුවර
දාසියන් දය නෑමට ෙතාටපල ට ඇ ත් සි යා. ලස්සනට සැරසූ රථයක
බබල න් තෙබන ඒ ia;%S පය බලන්න ෙස් කාෙව ආවා.
අෙප් කම ය තර ෙ පය ලස්සන නැහැ ෙනාව. අෙප් කමා කාවෙග් ප ෙශ භාවට තරග කරන්න රන් වට
බැහැ. ඔවන් කසු කසු ගෑවා.
ඇමැතව ප ම වණා. රන් ව පරදවා එයට වඩා අතශයින්ම ෙශ භමාන පය ඇත දය ය මධුරට සාගල
නුවර සි න බව ඇමැතව දැන ගත්තා. ඇමැතව මධුරජ මුණ ගැසුණා. බරණැස රජෙග් පත් කම න්ට ම
රජෙග් දය ය ෙය ජනා කළා. රජතමා කැමැත වණා.
ඒ ෙතාරත අසා බරණැස් රජ අm%udණ සතටට පත්වණා. රන් වට වඩා සු ප කම ය තමා ෙවනුෙවන්
මධුරට රජ මැ ෙ සිට පැ ෙණන බව අසා රජකම ඉතාමත් සතටට පත්වනා. ඒ වන ට කම තනියම භාවනා
මට ප ව සි යා. හුදකලාෙ ම භාවනා ෙකාට m%;u OHdkය උපද්දවාෙගන සි කම ට දැන් සිහිෙවන්ෙන්

5. අර ලස්සන කමා කාවයි. කාම අරමුණ සිහි ම නිසා කමාරයාෙග් ධ ානය ප හී ගියා. ඔහු කම ය ගැනම සිහි
කර න් ඇය පළබඳව ම සතට ෙව න් කාලය ගත කළා.
කමා කාව පළගන්න අලංකාර උත්සවය සූදාන කළා . ඒ කටයුත පළෙයල ෙවනත
රාජ ය උoHdkෙය් ෙ ම ඩපෙය් කම ය රඳවා තබන්න කටයුත කළා. රාජ ය
උoHdkෙය් ද කම ය බැස්ස මට ඇමැතව ළං වණා. කම යට ග ස ව කථා කළා. ඇතෙල්
සිම ශ දය නැහැ. ඇමැතව තර ෙරද මෑත් කර බැ වා. එ ට ටෙ අශ්ව කරත්තය තළ
මැළ ගිය මල ෙමන් කම ය යෙගාස් ඇත ආකාරය යි.
“අෙහ අෙප් පන්වත් කම යට ෙමාකද වෙ ” ඇමැතව වැළෙපන්න පටන් ගත්තා. කම යට
හදසිෙය් ඇත ව වාත ෙර ගය න් ඇය ය ගිහිං. කම ට ෙමය දරාගත ෙනා හැ වවා.
තනියම සුසු ;හ වා.
සැබෑ ෙලාවද මම පැත ඒ ව මුණ ගැෙසන ට ඇය ය ගිහින්. මම දැ ෙ සීතල ව
මළකඳ . ඈ තළ අප ලස්සන තබුණා. ඒ ඇය වත්ව සි ය ද පමණයි. දැන් ඈ දරකඩ
ෙස් දැ ව ගිය සීතල මළකඳ . ඒ රන් වන් සම ෙවනස් ෙවලා. දෑස් යලලා ෙදෙතාල් පපරලා.
පය ෙමතර ෙ ගෙයන් ෙවනස් වෙය් කම නිසා ද?
සිත ෙවලාගත් ක තළන් කම ෙග් නුවණ නි ද ගියා. ඔහු කව ත් ෙනාසිතන ආකාරයට තය පළබඳ
සිතන්නට පටන් ගත්තා. කලබල ෙනා නිශ්ශ ද වණා. අමුතම ෙල කයක තනි වණා. ඇයි ෙ ෙශ කය හට
ගන්ෙන්....? මා ආසා කරන ෙදය මෙගන් ෙවන්වණ නිසා ෙන්ද ? ඇයි මැය මෙගන් ෙවන් වෙ ? ඇය මැ ණ නිසා
ෙන්ද ? ඇයි ඈ මැ ෙ ? ඉප න නිසා ෙන්ද? ඉප න හැෙම ටම ෙශ ක, වැළප , ෙදා නස් උ මයි.
ඉපදෙමන් නිදහස් වෙණාත් ෙ සියල්ලන්ෙගන්ම නිදහස් ෙන්ද ? ඉපදෙමන් නිදහස් ෙවන්න බැ ද?
ඔ ! උපතට ෙහ්තව නැත කෙළාත් නිදහස් ෙවන්න ප වන් ෙ . ඇයි එෙහන ඉප ෙ ? අප සංසාෙ කරප
ෙද්වල් තමයි ෙ උපත ෙගන ආෙ . භවය තමයි ඉපදමට මුල.....
කම ට l%u l%uෙයන් ප චසමුප්පාදය තමා තළන්ම අවෙබ ධ ෙවන්න පටන් ගත්තා. කට ෙහ්තව අවෙබ ධ
ෙවන්න පටන් ගත්තා. ෙහ්තව නැතෙවන ට ක නැත ෙවන බවත් ඒ සඳහා කළයුත ෙද්ත් අවෙබ ධ ෙවන්නට
පටන් ගත්තා. කම ට චතරා ය සත ය ප ණ වශෙයන් ම අවෙබ ධ වණා. හුදකලාෙ ම තනියම ධ මය අවෙබ ධ
කළ පෙස්බු ෙකෙනක බවට පත්වණා. පෙස් බු බවට පත්ව ෙමතමා සි ර දහා බැ වා. රජ ඇ ෙනාෙපනී
ගියා. ෙකස් වල් ෙනාෙපනී ගියා. කසට ෙපව වරය ෙපාරවා ගත් md;%hla අතැත ශාන්ත මු වරෙය දස්
වණා. උන්වහන්ෙස් ෙ ගාථාව වදාලා.
ෙ සිෙත් ආශාව හට ගන්ෙන් අරමුණ සමඟ එ සි න ෙකෙන තළමයි. ෙශ ක වැළැප ආද අෙන්ක
ඛයන්ෙග් උපත ඔය ආශාවමයි. ආශාෙවන් උපදන ආදනව ගැන නුව න් මසද්ද එයා එයින් නිදහස් ෙවනවා.
ඇත්තටම මම හැසිෙරන්ෙන් හුදකලාෙ මයි. කඟෙ ෙනකෙග් හිස මත ඇත තනි අඟ වෙගයි”
ස බු ෙපළහර සැබැ න්ම අසි මත්!
සටහන - නයනා නිල්
webmanager@lakehouse.lk
බත්ෙගාඩ
ඤාණානන්ද හි

6. i e ºuÚ e - 3
e шª e e æÚ i ª ºuÚ яª e ª æ e e
ºuÚ яª e ª æ e Ú eкª Úª ª. , ª ª ª
кª ºÚ ie к ª e ª æ ª e шª e ºu ª. ‘
ª ª ‘ Ú i.
î ª ª○ª e u ª e e ºeº i ª ª u ª e e
Ú к я e e æ Úæ ª e ª ºue æ æ.
e î eкe кe e Úæк æ e æ ª ºu ª.
e ºuÚ e ª ºÚ eкª eÚ e î i ºuÚ u
ª æ i e u i.
u i ª e Ê ª u ª ª e ºuÚ ºÚ
e æ ª eº ª. î e º Úæ u i ºuÚ
e ª , e ºuÚ e ª , e eº ª e ª Ú º e ªÚ
e ÚºÚ e º я ºuÚ u ºuÚ e i. ª ª Ú i
eкe e i.
i u Ú ª æÚ . i ª e e ª Ú æºu æÚ eкª
e Ú i. º æ ª i ª eº e Ú e i.
i u e ª u Ú к i Ú º æ u Ú к ‘ e ‘
ª e æÚ e . e e i ºuÚ я e .
e к ªe Ú e ºuÚ яª e æºue º æ u i. u e
i iк º æ u я ª шe u i к e ª ºue . e кe e я Úª
ÚºÚ я e ª e eº ª. , î я ª ª u ºÚ
i Úe к æ º i. ® æ î я ш ºª e ªe
ª. ® æ я e ªя Ú ª ª ш ºª Ú ª.
® æ я i Ú Ú ªя ª ª ª. я e
ª e u ª i i к e ª Ú e ÚºÚ e . e
ºuÚ ºÚ Ú e ª Ú æ æÚ e eºªe e ºuÚ я ª ª
як Ú ® º i. e як к i Ú ieкe ® º i.
e e ºuÚ e Ú º æ e я º i ª. e ª u я к i Ú
e ªe к , ª Ú яª ª ª. u e e яe i
ª ª e ª u ª.

7. i к ª. я ª e ª i ªкª ª Ú ª æ æ ª. ª æÚ
i æ i я ª ª к i e к я e , Ê eкª
® к Ê ª e , e æ æÚ ª ª. я ª к ª к ª.
.... ! к ª e eк e e к e ª. к i Úæ u ª. æºæ i e
ª u e º i ª u ª Úª º ÚÚ eк e e Ú ª к eÚ i.
...... ! Ú ª Úªe ª. e ª u i ª ª ® Ú i ª. ш e i ª.
e ªºªÚ e Úª. î i î æe
ª. u ª u e ª æº i î i
eÚ ª к eÚ .
.... ! ªяк i ª i æºu ª. ªe
º ª Úª. ª i ª
æºu ª. î i eÚ e ª ª к Ú ª
æ e e e Úæ æ u ª Úª º i.
‘ Úæ e ªя я i æ e e æ æ.
u як к æ e ª e i.
u ª Ú ª ª iк u e я u
к e eÚ æ æ. eкe e º ª ª к u i.
Úæ к u e ® æ eÚe к я ª ª e ª ª ºæ i ... “
î я ª ш ª ® æ eÚe кæeÚ ª. ªя ª Úæ æ к e
ªe ªк ª i ª.
“ ® æ i, як æ i к u eÚ . e Ú ª eш e i к
ш i. e кª eкe i ª , e i Úe к ªя e eÚ ª e кª eк
к u æ æ.
ueÚ u , ʪ к u æ æ. î º u e e ªÚ я ªe eÚ ª i.
u º ª я ª e i e ª ªя к ª к e ª. ‘ ® æ i,
к к e к ª. º ª ш eÚ eÚ ª. ª Ú º Úæ æ e e ªя
к “.
® æ кæ æ ª. я ª як ® æ eÚ ª æ æ ª. к
к ª e e e як к ª. к к кÚ e ª º e , u ºe
ª. ºe u ª ª. e i eш e к Ú ª.

8. ª ª Úæ æ º e ª. ª. i к ª i к ª к ª. i к ª i к ª
к ª. eкª eÚ Ú e ª Úæ æ i ª я e ª.
ª Ú яe i eкe к я ª ª я ª ª i ª. i
Ú , ʪ ºÚ я ª e к ª.
e я, ® æ e ª к ª ºÚ к ª. яe º
ª ª к u Úª ª. i ie ª.
Ú я ª Úu Ú к шª ª æ ª. iÚ я ª Ú я ª
e ª к ª.
‘ uº e Úæ æ ª к ªя e ® æ ª. ª.
i к i к к ª. i к i к к ª. ªя º
e ª. e i º e uÚª u æ ... “
я ª º к ª ª. Ú ª i ® æ ª ® u æ u ª. я
e Úªe ª ª к ª. e ª æ ª. Ê ª æ ª. ª
u ª.
я ª к ª к ª. º ª ª æ як к u i. æ ªя ª æ Ú ª
Ú ª ª к u i. e º æ e u æ i я e ªe . ª я
e ªe .
eкe i e кe к ªя ª ie º ªe ªe ª e ºæ æ.
як ª ª e ® к Ú? як ª ..... “
я, як ® ªшª æ ª. я ª iÚ æ Ê Úª æ ª.
æ ª ª к ª. i к ª. ª ª. я æ i ª.
я ª eк к Ú e e ª ª. я e i Úe к e ª® u Ú
æ ® ª. e i. e ªÚª º æ u ª. ªÚª
e ª i. ª e Ú i. Ú e ш i. ш e ª
i . ª e ª i. ª e ª i. ª e
кª i. кª e Ú ª º æ u ª. я º Ú ª e Ú
e ª ª eº Ú ª ª. ª х ª ® ª. ieкe ª.
ª. e ºuÚ яª e º ª.
e ºuÚ я Úu e æÚ ª. ªя к uшª ª к e ® æ ª.

9. “ Úæ я eкe e ªe . e ie i ª eº ª. e ª ie к e ª
® i Ú Ê кª Úæe ª. ª ªя я æ æ i
ie e . ª к eÚ i eº º i æ e e .’
‘ eÚ º e i я ª eº æºu ªÚ ? ª eº e ª i
º e ÊeÊкºuÚ ш e ª º i. º e æ i eкe e ªe . î
e ºuÚ eк ºª ª, i ª ª Ú ª. u i ª æe ª.”
e ª i î ª. æ eк e ªe i ª. ªя e ªe i ª.
e i к e i ª. ª æºu ª. ш e º ª.
® æ e ª u æÚ æ ª.
‘ e ª , º e e ªя æ Ú ª. uк ª к ,
º e e к ª, ie u ª æ æ .
î e ºuÚ яª e e Úª eкª æ æ ª.
e u яeя uк ªe
ªeя ºÚ Ê e
î e e х ªe
îeк Êe х ª кяe
“ u Úe ª uк ª к ie ª , eкe i ÚæÚe ® ®
ºæÚ ie ª , e ª iÚ u e ªÚ Ú e ª ª.
ª e ® e ª. Úæ iÚ ! ®
æ ie e ueÚк ªe i. к e e кe i eº i e i. “
e ªкª e ueÚк ªe Ê ª eº к e ºuÚ яª e ª i
ÚºÚ i i e i æÚ i º i i u eÚш ªe Ú e ª e
Úª ª. e ªe e ª ª Úª ª. ºuÚ e æºæ i !
к к ª - ª i

10. අසිරිමත් ඳසවේ බුදු සඳෂශර-5
අඳසේ ඾ාව්තෘන් ලශන්සවේ ඳසවේ බුදුලරයන් ලශන්සවේ නමක් ඳැලැස෕ තලත් ගාථාලක් ගැන ලදාෂා.
වවසරහි කරන ඼ද අනන්ත පුණ්‍යානුභාවාලසයන් තු එ ්ක්තරා ව්ලය පු්‍රසයක් ව්ලය වැඳ විඳිමින් ලාවය
කෂා. සේ ව්ලය පු්‍රයාසේ යතු඿ ්‍රම්‍රමසයන් ිමමා සලමින් තිබුණ්‍ා.
ඔය අතර මිිමව් ස඼ොල ද ඳසවේබුදු ලරුන්සේ තුගය ඳශෂල තිබුණ්‍ා. බරණ්‍ැව් රජුසේ අන්තඞපුරසයහි
සුරංගනාලන් විසිදශවක් සිටියා.
නමුත් ඔවුන් කිසිසලකුට පිරිමි දරුසලකු පිළිසි඲
ගත්සත් නැශැ. රජ එමාත් සේ පිළිබ඲ල
කණ්‍ව්වල්ස඼න් ඳසු වුණ්‍ා. රජකමට සුදුසු පිරිමි
දරුසලකු ඼ැබීමට නේ බිවල සිල්ලත් විය තු එය.
ඇමැතිලරු රජ එමාට උඳසදව් දුන්නා, රජ එමිම
ඔබ එමාසේ අගබිවල ඉතාමත් ඤාණ්‍ලන්තයි,
සී඼ලන්තයි , ිමවා රජ එමිම අගබිවවුන් ලශන්සවේ
පින්ලත් පු්‍ර඼ාවයකට සුදුසු ලන බල අඳසේ
වි඾්ලාවයයි ‘’ කිය඼ා.
සේ කරුණ්‍ වැ඼ වු අගබිවල මුහුණ්‍ ප්‍රීතියට ඳත්වුණ්‍ා ,
ව එටු වුණ්‍ා, උදාර ව෕ පුත් රුලනක් ඼ැබීමට , තමා
පින්ලන්තයි සිතමින් ව එටු වුණ්‍ා.
ඇය පුන් සඳොසශෝ ව්නට සුල඲ ඳැන් නා , සුදුලත් ශැ඲ උඩු මශ඼ට සගොව් සිල් වමාදන් වුණ්‍ා. ලත් පිළිසලත්
පිරුලා. සමත් ලැඩුලා.
ඇයසේ්් පුණ්‍යානුභා වාලය තතිතිවා සදතිස඼ොල දක්ලා ඳැතිර යායා.
්ක් ව්නකදී ඇය ඉව්රිසේ සදති සකසනක් සඳනී සිටියා. ඒ වත්සදවිඳු බල ඇය දැන සිටිසේ නැශැ. වත්
සදවිඳු සමසවේ ඳැලැසුලා.
පින්ලත් රාජ ව්යණිසයිම, මම ඔබ සකසරහි ඳශත් වු සිතැත්සතමි, ්ිමවා ඔබට ලරයක් සදනුභා
කැමැත්සතමි’
‘අසන් පින්ලත් සේලතාවුන් ලශන්ව , මම මශත් දුකට ඳත්ව෕ තැනැත්තියක් සලමි. පින්ලත් පුත්රුලනක්
ඳතාසගන මා උ එේ සී඼යක් දරා සිටිමි. ලත් පිළිසලත් කරමින් සමත් ලඩමි. මා සකසරහි අනුභාකේඳාසලන්
මා ශට පුත් රුලනක් ඼බා සදන ලරයක් සදන සවේක්ලා !
‘පින්ලත් රාජ ව්යණියිම , ව එටු වුල මැනල , ්ය ්සවේ ම සිදු සති වී ! ‘

11. ව්ලය වවාල ැසව් කෂ වත් සදවිඳු සමසවේ විමවා සිටියා.
‘පින්ලත්සදතිලරුිම , මනුභාස඼ොල ්ක්තරා රාජ ව්යණියක් පින්ලත් පුත් රුලනක් ඳතා
සබොසශෝ පින්දශේ කරයි සිල් ගුණ්‍දේ රකියි. සේ වවාසලන් යතු඿යා සේ අලවානය
කරා යන සදවිපුත් හූ සිටිත් ද ? ‘’
පින්ලත් ඾ක සේසතින්ද්‍රය , සමතැන සිටිනා අඳසේ මශා ඳදුම නේ සදතිපු එ සදව
බ඼නුභා මැනැල. සේ ව්ලයපු්‍රයාසේ යතු඿ අලවන් සලමින් තිස.. දැන් සමොහුසේ
අදශව ඉශෂ ව්ලය ස඼ෝකයක ඉඳදීමටයි !.
‘මශ ඳදුම , ඔබට ගැ඼සඳන්සන් ඉශෂ සදතිස඼ොලක ඉඳදීම සනොසති, ඔබට මිිමව්
ස඼ොල ගැ඼සේ’
ශ්‍රකසේසතින්ද්‍රය , මා සිතා සිටින්සන් මනුභා ස඼ොල යාමට සනොසති, මිිමව් ස඼ොල මට
පිළිකුල් , මා කැමැති උවව් ව්ලයස඼ෝකයක උඳතකටයි.
දරුල ්සවේ සනොකියන්න , සේ සදතිස඼ොලට ්න්නට ඳෂමු පින් ැසව් කරගන්නා ඼ේසේ මිිමව් ස඼ොලව් බල
අමතක සනොකරන්න. යළිත් ඔබට පින් ැසව් කර ගැනීමට අලව්ථාල ඼ැබී තිස..
අසශෝ ඾්‍ර සේසතින්ද්‍රය දව මාවයක් මාතෘ ග්භවයක ලාවය කිීමමට මා එෂ කිසිදු කැමැත්තක් නැශැ
ඇත්සතන්ම මතිකුව උඳව්න්නට මට වුලමනාලක් නැශැ.
පින්ලත් දරුල , මති කුව උඳව්න්නට ඔබසේ කැමැත්තක් නැති බල මට ලැටසශේ.
මිිමව් ස඼ොල ඉඳදීමට මවුකුවක්ම වුලමනා ද ? ඔබට ඕඳඳාතිකල මිිමව් ස඼ොල ඉඳදීමට ලාවනාල තිස..
ඔබට උඳත උරුමල තිසබන්සන් සනළුේ ම඼ක උඳදීමටයි. ්ය ඔබ විසින් සඳර වලයක කරන ඼ද පිනක්
ිමවා ඼ැසබන සදයක්.
මශඳදුම ව්ලයපු්‍රයා මනුභා ස඼ොල ඉඳදීමට කැමැති වුණ්‍ා. ඔහු සදවිස඼ොවින් චුත වුණ්‍ා. බරණ්‍ැව් රජුසේ
උදයානසයහි ගල් ත඼ාලක් මැද ඇති සඳොකුසණ්‍හි වි඾ා඼ සනළුේ සකමියක සමම ව්ලයපු්‍රයා ඕඳාතිකල
ඉඳදුනා.
්දා ශරි අපුරු සදයක් සිදුවුණ්‍ා. ්නේ අගබිවල සිහිනයක් දැකීමයි. විසි දශවක් කු඼ාංගනාලන් පිරිලරා
උයන් සඳොකුණ්‍ට ඳැමිණ්‍ ඇයට සනළුේ සකමියක සිඟිත්සතක් දකින්නට ඼ැබීමයි. ඈ ඳසුව්න උදෑවන සිල්
වමාදන් වුණ්‍ා. ලත් පිළිසලත් කෂා. සමත් ලැඩුලා පිරිව පිරිලරා සඳොකුණ්‍ සලත ඳැමිණියා. ්සවේ
ඳැමිසණ්‍ේදී ්ක්තරා මල් සකමියක ඇති විස඾ේ඿ත්ලයක් ඇය දුරදීම දැක්කා. ඇය දුලසගන සගොව් ඒ මල්
සඳොසශොට්ටුල ලැෂදගත්තා. ඒ සමොසශොසත් ඒ මල් සකමිසේ මල් සඳති ්කින් ්ක විහිසදන්නට ඳටන්
ගත්තා. රන්ලන්ඳාට සිතුමැලි සිඟිත්සතක් ඒ මල් සකමිය මැද ිමදා සිටියා.
සේ දුටු පිරිව ප්‍රීතිස ෝ඿ා කෂා. මශත් උත්වල‍රීසයන් සේ සිඟිත්තා මාළිගාලට ැසසගන යායා. සියලුම
සදනාසේ යදරය සේ දරුලාට ඼ැබුණ්‍ා. සියලුම සවේවිකාලන්සේ අතින් අත යන සේ සිඟිත්තාට යදර
වැ඼කිලි දක්ලන්නට සියලුම සදනා ්ක් වුලා.
අසන් පුසත් සමයත් කන්න , සමයත් කන්න, සමයත් සබොන්න , කියමින් ිමතරම සඳැසත්ත කරමින් යශාර
ඳාන කැවීේ ිමවා සේ දරුලාට ශැම සදයක්ම ්ඳා වුණ්‍ා. සේ කුමාරයා ඒ ලධසයන් ස.ීමමට සදොරටුල ෂඟට
දුලසගොව් ස඼ෝශ ගුලියක් සගන සවල්඼ේ කරනලා.
කිරිබත්සගොඩ
ඤාණ්‍ානන්ද හිමි

12. ව්නක් ්ක්තරා ඳසවේ බුදුලරයන් ලශන්සවේ නමක් පිඬු සිඟා ලඩිේදී සේ කුමරා අව඼ටත් ඳැමිණියා. සේ
ශ්‍රමණ්‍යන් ලශන්සවේ දුටු කුමාරයා කෑ ගවා සමසශම කිවුලා.
අසන් පින්ලත් ශ්‍රමනයන් ලශන්ව සේ ඳැත්සත් ්න්න ්ඳා ! සමසශේ මිිමසුන්සගන් ශරිම කරදරයි. අරක
කන්න සේක කන්න කියනලා. කිසි ිමදශවක් නැශැ.
කුමරා දුටු ඳමණින් ඳසවේ බුදුරජාණ්‍න් ලශන්සවේ සත්රුේ ගත්තා සමොහු හුසදක඼ාසතිම ජීවිතය අලසබෝධ
කරන්න ලාවනාලක් ඇති බල. ්ිමවාම කුමරා කියූ ලදන් ඇස෕ වැණින් උන් ලශන්සවේ ඉව්රියට සනොසගොව්
සඳරෂා යඳසු ලැඩියා. කුමාරයාට සමය මශත් ප්‍රසශේලිකාලක් වුණ්‍ා.
‘’අසන්.... ශ්‍රමනයන් ලශන්සවේ නැලත යඳසු ලැඩියා , ්සශම වුසේ මා කියූ සදයට උන් ලශන්සවේසේ සිත
රිදුනා ලත් ද ? මා වමඟ අමනාඳ වුලා ලත් ද ? තරශා ගත්තාලත් ද ? ‘’
පිරිලර ජනයා සමසවේ පිළි එරු දුන්නා,
‘’කුමාරයාසණ්‍ිම , ශ්‍රමණ්‍යන් ලශන්සවේ ඔය ලසේ සුලු කතාලකින් විතරක් සනොසති ඔයිට ලඩා වැරට
බැන්නත් හිත රිේදා ගන්සන් නැශැ. තරශ සලන්සන් නැශැ. උන්ලශන්සවේ඼ා අනුභාන් ප෕ජා කරන සදයින් යැපී
සමත් සිතින් සනල ලාවය කරන්සන්’’
නමුත් කුමාරයා මවුපියන්ට වැ඼කර පිරිලර වමඟ බරනැව ඉසිඳතනයට යායා , ්ලකට ඉසිඳතනසේ ලැඩ
සිටිසේ ඳසවේ බුදු ලරයාණ්‍න් ලශන්සවේ඼ා ය. කුමාරයා ඉසිඳතනයට යාය විට ඇව් විදශා ගත් මුල ඳැටති
්ශාට සමශාට දුල ඳැන යන අතුරු දැක ඉතා ව එටට ඳත්වුණ්‍ා.
‘’අසන් අර මුලන් ශරි ව එටින් සන්ද ඉන්සන් ‘’
‘’ඔති කුමාරයාසණ්‍ිම , ඒ මුලන් ව එටින් ඉන්සන් ‘’
‘’ ඔය මුලන්ට අරකත් කන්න , සේකත් කන්න කිය඼ා ලධ කරන්න කවුරුලත් නැේද ?
‘’අසන් කුමාරයාසණ්‍ිම සේ මුලන්ට ්සශම ලදයක් නැශැ. යේ තැනක කෑමට තණ්‍සකොෂ තිසබනලා නේ
බීමට ජ඼ය තිසබනලා නේ අන එරක් නැත්නේ උන් ිමදශසවේ ලාවය කරනලා !
සමය ඇස෕ කුමාරයාසේ සිත සලනව් සලන්න ඳටන් ගත්තා. ිමදශසවේ ඇති අගය ලැටහුණ්‍ා.
වටශන - නයනා ිමල්මිණි
http://www.dinamina.lk/2009/12/02/_art.asp?fn=a0912026

13. අසිරිමත් පෙසේ බුදු ෙපළහර-6
අපෙග් ශාස්තෘන්වහන්ෙසේ වදාළ පෙසේබුදුවරයන් වහන්ෙසේ පිළිබඳ ෙතොරතුරු
ස්වල්පයක් අප දැන් දන්නවා. උන්වහන්ෙසේ තුළ ඇතිවන ඒ හුෙදකලා අවෙබෝධය
පිළිබඳ පාදක වන්ෙන් යම්කිසි අත්දැකීමක්.
ඒ අත්දැකීම ඔස්ෙසේ පඥාව ෙමෙහයවාලීෙමහි අපූර්ව කුසලතාවක් උන්වහන්ෙසේ තුළ
තිබී තිෙබනවා. ෙබොෙහෝ විට පෙසේ බුද්ධත්වය ලබා තිෙබන්ෙන් රජ පවුලක උපන්
ෙකෙනක් මයි. උන්වහන්ෙසේ ගැන සිත පහදවා ගන්නට නම් පච්ෙච්ත බුද්ධ බවට
පත්වන ඒ මුනිවරයන් වහන්ෙසේෙග් විස්මිත චරිතාපදානයන් ඒ අයුරින්ම වටහා ගත
යුතුයි.
පෙසේ බුදුවරයන් වහන්ෙසේ ගැන සඳහන් ඛග්ගවියාණ සූතෙයහි හයෙවනි ගාථාවට අයත්
කතාවයි.
බරණැස් නුවර එක රෙජක් සිටියා. ඔහුෙග් නම ඒකවජ්ජික. ෙමොහු ඉතාමත් මෘදු ගතිපැවතුම් ඇති
ෙකෙනක්. කිසි ෙකෙනකුෙග් සිත රිදවන්න අකමැති ෙකෙනක්, තමන් රෙජක් බවවත් ෙනොසලකා
ඇමැතිවරුන් කියන ඕනෑම ගමනක් යන්න ෙම් රජු සූදානම්. ෙමොහුෙග් ගුණවත්කමින් ඇමැතිවරු අයුතු
පෙයෝජන ගත්තා.
රාජපුරුෂයන් යුතු අයුතු බව ෙනොසලකා යහපත අයහපත ෙනොසලකා සුදුසු නුසුදුසු බව ෙනොසලකා
රජතුමාට කරදර කරනවා. නිතරම රජතුමාෙග් කනට ෙකොඳුරලා ෙමොනවා ෙහෝ කියනවා.
එක් දිනක් රජතුමා සිරියහන් ගැෙබහි සැතැපී සිටියා. එවිට රජතුමාට පණිවිඩයක් ආවා.
ෙද්වයන් වහන්ස මට කතා කර ගත යුතුª වැදගත් කරුණක් තිෙයනවා. එය පැවැසිය යුත්ෙත්
අනිවාර්යෙයන්ම ඔබවහන්ෙසේ සමඟ පමණයි. ඔබ වහන්ෙසේ මුණ ගැසීමට මට වුවමනායි.
පණිවිඩකරු කියූ ආකාරයට රජතුමා සිතුෙව් කිසියම් වැදගත් භාරදුන් රාජකාරියක් අරබයා යම්කිසි
කතාබහක් කරන්නට තිෙයන බවයි. රජතුමා සිරියහෙනන් නැගිට්ටා. ඇමතියා අඬගැසූ තැනට ගියා.
ෙමතරම් කඩිමුඩිෙය් කලබලෙය් බරපතල ආකාරයට පැවසූ කරුණ කුමක්දැයි ඇසීමට රජතුමාත්
විස්මෙයන් බලා සිටියා. නමුත් ඇමැතියා පකාශ කෙළේ කිසි වැදගැම්මකට නැති ෙදයක්.
තව දිනක් ෙවන ඇමැතිෙයක් කථා කළා.
ෙමය කිව යුත්ෙත් ඔබ වහන්ෙසේටමයි. ෙම් කරුණු ෙවන ෙකෙනක් සමඟ කථා ෙකොට පලක් නැහැ.
එනිසා ඔබවහන්ෙසේව මට අසවල් තැනදී අනිවාර්යෙයන්ම මුණ ගැෙසන්නට ඕන.
ඉතින් රජතුමා එතනටත් ගියා. අර ඇමැතියා උගුර පාදා රැල් බුරුල් හැරලා නළෙලහි රැළි නංවා ෙදකන්
ෙසොළවා උඩු රැවුල පිරිමැද වැදගැම්මකට නැති ෙදයක් කිවුවා.
එක දවසක් තව ඇමැතිෙයක් රජතුමාට කිවුවා ‘රජතුමනි’ මහා වැදගත් කරුණක් තිෙයනවා.
ඔබවහන්ෙසේට ෙමය සැල කිරීමට මහා උපස්ථාන ශාලාවට වඩින්න ඕන. ඔබ වහන්ෙසේ ෙවනුෙවන් සියලු
ආරක්ෂා තිෙබනවා. ෙම් කාරණාෙව් වැදගත්කම සලකා ඔබ වහන්ෙසේ වඩින්න.
කිරිබත්ෙගොඩ
ඤාණානන්ද
හිමි

14. රජතුමා කලබල වුණා. වහාම උපස්ථාන ශාලාවට සැපත් වුණා. එහි ආසනෙයහි වැඩ සිටියා. අර ඇමැතියා
කලබලෙයන් ආවා. කිසි වැදගම්මට නැති කරුණක් කිවුවා.
ඔය ආකාරයට රජතුමා ඇතා පිට සිටිද්දීත්, රාජ අශ්වයා පිට යද්දීත් ඇමැතිවරු ෙනොෙයක් ෙද් කනට
ෙකොඳුරනවා.
දවසක් රජතුමා ෙදෝලාවක නැගී උයනට යමින් සිටියා. අතරමගදී ඇමැතිෙයක් හමුවුණා. ෙදෝලාව
නැවැත්තුවා. පණිවිඩයක් යැව්වා.
රජතුමනි ඉතා වැදගත් කරුණක් කතා කරන්නට තිෙයනවා. ෙමය කතා කළ යුත්ෙත් හුෙදකලාෙව්මයි.
ඔබ වහන්ෙසේ ෙදෝලාෙවන් බිමට සැපත් වී අසවල් ගස් ළඟට වඩින ෙසේක්වා.
රජතුමා ෙදෝලාෙවන් බැස්සා. ගස ළඟට ගියා. ඇමැතියන් ආවා. ෙදෙදනාම හුෙදකලා වුණා. ඇමැතියා
ඉතා ෙසෙමන් රජතුමාට රහෙසේ කිව්ෙව් කිසි වැදගැම්මකට නැති ෙදයක්.
දිනක් රජතුමා රාජ හස්තියා පිට නැගී ජනපද චාරිකාෙව් යනවා. ඇමැතිෙයක් රජතුමාට ෙපෞද්ගලිකව
කතා කළ යුතු යැයි දන්වා සිටියා. රජතුමා ඇතු පිටින් බැස්සා. ඇමැතියා ළඟට ගියා. ඇමැතියා අත්වල
ඇඟිලි පටලවාෙගන ශබ්ද ඇෙසන ෙලස ඇඟිලි කඩමින් මහා ගුරු ගාම්භීර ස්වරෙයන් කිසි වැදගම්මකට
නැති ෙදයක් කිවුවා.
අන්තිෙම් දී රජතුමාට ඇමැතිවරු දකින ෙකොටත් පිළිකුලක් ආවා. රාජකෘත ය පිළිකුල් වුණා. හැම
ෙදයක්ම එපා වුණා.
‘ෙමොන වදයක් ද ෙම් .. ? ෙම් ඇමැතිවරු
හදන්ෙන් එක එක්ෙකනා මට ළං ෙවන්නයි.
මුන්දෑලාෙග් අදහස හරි ආත්මාර්ථකාමියි. මට
ළං ෙවන්ෙන් මට ඇති ආදරයට ෙනොෙවයි.
මෙගන් අයුතු පෙයෝජනයක් ගන්නයි. කුමක්
ෙහෝ ලාභයක් ලබා ගන්නයි. මෙග් ළඟට
ළංෙවලා කනට ෙකොඳුරන්ෙන් මුන්දෑලාට ඇති
අසනීපය කුමක් ද ? එක එක්ෙකනා
ෙපන්නන්නට හදන්ෙන් රජතුමාට සමීප බව
දන්වන්නයි. ෙම් රජකම නිසා මං විඳින දුකක්.
රජතුමා ටිකින් ටික හුෙදකලා වුණා.
භාවනාවට ෙපළඹුණා. ඇමැතිවරු හිතු
මනාපයට රාජකෘත ය කරෙගන ගියා.
ෙහොඳට හම්බ කළා. අල්ලස් ගත්තා. වංචා
කළා. තමන්ට හිතවත් අයට තනතුරු දුන්නා.
අහිතවත් අය තනතුරුවලින් පහකළා.
දිනක් ඇමැතිවරෙයක් මහරජු ළඟට ආවා.
‘’රජතුමනි මම ඔබතුමාට අවංකවම ෙසේවය කරනවා. ෙමෙතක් කල් ඔබ වහන්ෙසේට ඇප උපස්ථාන කළ
ෙද්ට සම්මානයක් මට ඕනමයි. අසවල් ජනපදෙය් මහ ඇමැතිකම මට භාරෙදන ෙලසයි.
නෑ.. නෑ .. එෙසේ කරන්න බැහැ . ඒ ජනපදෙය් ඇමැතිකම මම ෙවන ෙකෙනකුට දීලයි තිෙයන්ෙන්.

15. ඇමැතියා කිපුණා. නිශ්ශබ්දව හිටියා. ෙකෝපෙයන් හැරිලා ගියා. ෙසේනාව සමග අර ජනපදය ආකමණය
කළා. විශාල ෙකෝලාහලයක් ඇති වුණා. ජනපදය භාර දුන් ඇමැතියයි’ විරුද්ධවාදීකම් කරන ඇමැතියයි
ඇවිදින් රජතුමාට පැමිණිලි කළා. එකිෙනකට ෙදොස් කියා ගන්නවා. අපහාස කරනවා. ෙම් ගාලෙගෝට්ටිය
රජතුමාට මග වදයක් වුණා.
රජතුමා කළකිරුණා. සඳලුතලයට පැමිණ භාවනා කරන්න පටන් ගත්තා. විසිෙරන සිත සංසිඳී ගියා. චිත්ත
සමාධිය ඇතිවුණා. සමථ භාවනාව දියුණු වුණා. සිත වැඩී ගියා. තෘෂ්ණාවට ෙහේතුව ෙසොයන්න ගත්තා. ෙම්
සියල්ලට ෙහේතුව වින්දනය බවත් ආස්වාදය නිසාම තෘෂ්ණාව හටගන්නා බවත්, තෘෂ්ණාව නිසාම ඒ
අරමුණට සිරෙවන බවත් , ඒ සිර වූ අරමුෙණන් නිදහස් විය ෙනොහැකිව ඒ තුළම ෙච්තනා පහළ කරමින්
සිත, කය වචනෙයන් කර්ම රැස් කරන බවත් වැටෙහන්න පටන් ගත්තා. රජතුමා තවත් ගැඹුරට විමසුවා.
පඥාව වැඩී ගියා. ඇල්ම නිසා හට ගන්නා සියලු ආදීනව මැනැවින් වැටහී ගියා. අවෙබෝධෙයන්ම
කළකිරුණා. ෙනොඇල්ම ඇති වුණා.
සියල්ෙලන් නිදහස් වී ගියා නිෙකෙලස් වුණා. අරහත්වයට පත්වුණා. පෙසේබුදුරජාණන් වහන්ෙසේ නමක්
බවට පත්වුණා.
ඇමැතිෙයක් දුවෙගන ආවා. රජතුමනි ඔබතුමාට කියන්න විෙශේෂ ෙදයක් තිෙබනවා.
පින්වත් ඇමැතිය ෙම් රජකම නැමැති අවුෙලන් මං දැන් නිදහස් ! ෙමය මට අකැප ෙදයක්. මට ෙමයින්
පලක් නැහැ. ඇල්ම රහිත වූ සිත මට මහ සතුටක් උපදවා ෙදනවා. ඒ විරාගී සතුට තමයි දැන් මට අයිති
ෙදය.
පින්වත් රජතුමනි, ඔබ වහන්ෙසේ පවසන දෑ ශමනයන් වහන්ෙසේට අයිති ෙදයක්. පච්ෙච්කබුද්ධ නමින්
උන්වහන්ෙසේලා හඳුන්වන්ෙන්, ඔබ වහන්ෙසේ එවැනි ෙකෙනක් ෙනොෙව්. රන් ආභරණ පැළැඳ, සිනිඳු කසී
සළු දරමින් රන් මිරිවැඩි පයලා සිටින ෙකෙනක්, ඔබ වහන්ෙසේෙගන් එවැනි ෙදයක් අපි ෙනොදකිමු.
එවිට රාජෙව්ශෙයන් සිටි ෙමතුමා හිස අතගෑවා. වස්න ෙදස බැලුවා එසැණින් ෙකස් රැවුල අතුරුදහන්
වුණා. සෘද්ධිෙයන් කසාවත් ෙපරවුණා. පාතයත් අත රැඳුණා. මිහිරි ස්වරෙයන් ගාථාවක් වදාළා.
මිතා මාත යන්ට මැදි වී සිටිද්දී ෙකළවරක් නැති ආමන්තණ තිෙයනවා. වාසය කරන තැන , ඉන්න තැන
ගමන් යන තැන , චාරිකාෙව් යන තැන කියලා නෑ. කණට ෙකොඳුර ෙකොඳුර කියනවා. ඉල්ලනවා. ෙමයට
මා කැමැති නැහැ. මා කැමැති නිදහසටයි. ඒ නිදහස මං ෙසොයමින් හිටිෙය්. ඇත්තටම මං දැන්
හැසිෙරන්ෙන් හුෙදකලාෙව්මයි. කඟෙව්ෙනකුෙග් හිස මත තිෙයන තනි අඟක වෙගයි.
සම්බුදු ෙපළහර සැබැවින්ම අසිරිමත් !
සටහන
නයනා නිල්මිණි
ලංකාෙව් සීමාසහිත එක්සත් පවෘත්ති පත සමාගම
© 2008 සියලු හිමිකම් ඇවිරිණි.
ඔබෙග් අදහස් හා ෙයෝජනා අපි අගයන්ෙනමු
webmanager@lakehouse.lk

16. අසිරිමත් පෙසේ බුදු ෙපළහර-7
අපෙග් ශාස්තෘන්වහන්ෙස් සසර පළබඳවත් නව ගමෙන් ඇත ධ තත්වය පළබඳවත් ඇතැඹුල ෙස් පස
ෙකාටයි ෙලාවට පහදා ෙදන්ෙන්. පෙස් බු ව න් පළබඳව ෙ අසි මත් වෘත්තාන්තයන් අපට දැනගන්නට ලැබුෙ
ඒ නිසාමයි.
පෙස් බු වරයන් වහන්ෙස්ලා අවෙබ ධය ලබන්ෙන් සද්ධ මශjණෙයන් ෙතාරjයි’ අප අයිත වන්ෙන් ශාවක
ගණයටයි. ශාවකයන් කරනු ලබන්ෙන් ශවණය ෙකාට දැනුම ලබා ගැනීමයි. එෙස් ලබා ගත් ධ මඥානය ඇසුෙරන්
නුවණ ෙමෙහයවා සත් ප ෂ භ යට පැ ෙණන්ට ශාවකයන්ට වාසනාව ලැෙබනවා. සත් ප ෂ භ යට පත්
ශාවකයන් තළ පළමුව පහිටන්ෙන් ෙකෙළහි ගණයි.
ෙකෙළහි ගණ දන්නා බව සත් ප ෂ භ ය හ නා ගන්නා
සළකණ ෙ . ඒ සඳහා බාහි න් ලැෙබන සද්ධ ම ශවණය
ප ස කල ාණ ත ෙස්වනය අතශයින්ම උපකා ෙ .
අභ න්තරව ඇත ෙය නිෙස මනසිකාරය න ව නුව න්
මසීම අතශයින්ම උපකා ෙ . ෙමෙස් අභ න්තර බාහිර
ෙහ්ත කාරක ධ මයන්ෙග් සෙම ධානෙයන් සත්ප ෂ
භ යට පත් ශාවකයා පෘතග්ජන භාවෙයන් අත් ද
ආ යශාවකභාවයට පත්ෙ .
Lග්ග සාන සූතෙය්හි ඇතළත් හත්ෙවනි ගාථාවට අදාළ
පවෘත්තය ෙමයයි’ එ තරා අව යක බරණැස් නුවර
හ්මදත්ත න රෙජ වාසය කළා. ෙමාහුට එක පත්
කමෙර සි යා. ෙ රජතමා ඒ පත් කමරාට අසී ත
ආදරය ද වන්නට පටන් ගත්තා. ඒ රජතමා ෙබාෙහ
ට ආහාර ගන්ෙන්, වාසය කරන්ෙන් , නිදා ගන්ෙන් ෙ
පත් කමරා සමඟයි. එනිසාම රජතමාට “ ඒකපත්තක
බඹදත් රජ’’ යන නම පටබැ ණා. එන එකම ද ෙව
සි න බඹදත් රජා යන්නයි.
දන රජතමා උද ාන ඩාවට ගියා. එදා පත් කමරාට
මාළගෙය් ඳ සි න්නට අවශ වණා. ඒ නිසාම පය රජ
සමඟ උයනට ගිෙය් නැහැ. රජතමා සාංකාෙවන් උයන ෙවත ගියා. රජතමාට කිසි සතට තබුෙ නෑ. ඒ නිසාම
පත පැ ෙය් නැත සාංකාව මග හැෙරන්නට රජ ඇත පදමට මද පානය කළා. එනිසාම කම ව අමතක වවා.
ෙ අතෙ මාළඟාෙ ෙසල්ල කර න් සි පත් කමරා හදසිෙය් අසනීප වණා. අසාධ වණා. රාජ ය
ෛවද ව න් කැඳවා පතකාර කරන්නට උත්සාහ කළත් අසා ථක වණා. ද වා ය ගියා. ඇමැතව කලබල
වණා.
‘’හ වැෙ ! දැන් අප ෙමාකද කරන්ෙන් ? රජතමා ෙ පතට ෙකායි ආකාරෙයන් මුහුණ
ෙදයි දැයි කාට න කිව හැකි ද ? හදවත පැල යා ද සිහි කල් ෙ ද ? උමතෙ ද ?
එ ට පධාන පෙර හිත ාහ්මනයා කිවවා ‘ ඇමැතව නි අපට කරන්න තෙබන්ෙන් එකම
ෙදයයි. අප ෙමය රජට ෙනාකියා සි මු. ඔහුට ෙනාකියාම කමාරයාෙග් ආදාහන කටයුත
වසන් කරමු.
පෙර හිත පධාන අමාත ම ඩලය ස් වණා. අග සව පධාන කලාංගනාවන් ස් වණා.
රජතමාෙග් තය ෙ රා ගන්නට සිතා පෙර හිත ාහ්මයාෙග් තරණයට එකඟ පත්
කමරාෙග් අවසන් කටයුත සි කළා.
උද ාන ඩාවට ගිය රජ ෙබාෙහ ෙ ලාවන් උයෙන්ගත කළා. මධ පානය නිසා එදා
ද වාව සිහි වෙය් නැහැ. ෙදවැනි දන සුවඳ පැනින් ස්නානය ෙකාට ආහාර අනුභව කරන
ෙ ලාෙ ද පත් කමාරයාව සිහි වණා.
ඇමැතව න් ෙක කමාරයා ? ඊෙය් දවස පරාම කමාරයාව ටෙ නැහැ. ෙවනදාට ව
කි බත්ෙගාඩ
ඤාණානන්ද හි

17. පැන ඇ දන හඬ ඇෙසනවා. අද කිසිව ෙනාඇෙස්. ඉ මනින් කමාරයාව ෙගන එන්න.
ඇමැතව ම බලා ගත්තා. සව තරයට මුවා ක වැග වා. සිය ම ෙදනා නිශ්ශ දයි. නැවත රජතමා
කථා කළා.
ෙමාෙක .. ෙ ? ඇයි කමාරයා ෙකාෙහ්වත් ගියාද ? ෙමාකද නිශ්ශ ද ?
එකවර සිය ෙදනාම හඬා වැෙටන්නට පටන් ගත්තා. සව පැ ණ රජතමා පාමුල වැ වැළෙපන්න පටන් ගත්තා.
ඇයි ෙ ... ඇයි වැළෙපන්ෙන් ? ෙමාකද වෙ .. රජතමා ඇසුවා..
ෙද්වයන් වහන්ස අෙප් පත් කමරා ඊෙය් අභාවයට පත් වණා. අපට හ සිත් ෙ දනාවයි. ඔබ වහන්ෙස් පත් කම ට
දැ ව අසී ත ආදරය නිසා එකවරම ෙ කාරණාව අප කි ෙ නැහැ. රජතමා දෑස පයා ගත්තා. හදවත පැල
යන තර ද ණ ව ශාල ද ෙශ කය ඉස්මත ෙ ආවා. ස , මස්, ඇට , ඇට කන ෙ දනාව
පැන නැංගා , රජතමා ෙශ කය ම න්නට ෙවර වඩද්ද ඇඟ ම ල් ෙකලන් යන අයු හැෙම ම බලා සි යා. .
රජතමා ඇස් ඇ ෙය් නෑ. ෙබාෙහ ෙ ලාව ඒ ඉ ය ෙ ම සි යා.
තය යනු ඇත නැත යන ෙදය බව ෙත් ගන්නට රජතමා මහන්සි ගත්තා. ම මෙයන් ෙ දනාව
තනී ගියා. ෙශ කය අඩු වණා. මානසි අපහසුතාවය සංසිද ගියා. සිත එකඟ ගියා. රජතමා සිතන්නට පටන්
ගත්තා.
ඔ , මරණයට පත් ම උපන් ෙමාෙහාෙත් සිටම තෙයන එක . ෙමය ධ මතාවය . උපන් සත්ත්වයට ෙමයින්
ෙදන්න පළෙවළ නැහැ. ඉපදම ඇත කල්හී ජරා මරණ තෙබනවාමයි. උපදන්ෙන් ම නිසාද ? උපන් සත්ත්වයා
තළ පැහැදළ ධත්වය තෙබනවා. ෙමාහුන් ඉපද සි න්ෙන් ඒකාකා ෙලස ෙනාෙවයි. ෙමයට ෙහ්තව තමා තළ
සකස් ව ක ම පාකයන්ෙග් ෙවනස්කම බව පැහැදළයි. භවය ඇත කල් හී ඉපදම සි ෙ . ෙකෙන තළ උපත
ප ස ක ම සකස් වන්ෙන් යමකට සිර සි ටයි. උපාදාන ඇත ටයි. එෙස් න උපාදානය ඇත කල්හී භවය
ඇත. ෙ අයු න් ‘ෙමය ඇත කල් හී ෙමය ඇත’’ යන ධ මතාවයත් ‘ෙමය උපදන ට ෙමය උපද’ යන
ධ මතාවයත් වැටෙහන ආ ය න ාය රජතමාට අවෙබ ධ මට පටන් ගත්තා.
රජතමා තළ සමා යත් පඥාවත් මැන න් වැ ගියා. ෙලාෙවහි පැවැත්ම තළ තෙබන්ෙන් ආස්වාදයට මුලා සි ම
නිසා ආදනව වැළඳෙගන සි ම බව මැනැ න් පස ගියා. ආස්වාදෙයනුත් ආදනවෙයනුත් නිදහස් ම ප ස
අවෙබ ධෙයන්ම ඒවා අත්හළ යුත බවත් රජතමාට පස වණා. අවෙබ ධෙයන් කළකි ම ඇත වණා. රාගය ඇත
වණා. සියල්ෙලන් නිදහස් ගියා. නිෙකෙලස් වණා. අරහත්වයට පත් වණා. පෙස්බු රජාණන් වහන්ෙස් නම බවට
පත් වණා.
උන්වහන්ෙස් ෙ ගාථාව වදාළා
යහ තයන් අතර සි ද්ද ෙකළ ෙසල්ල වලට යි සිත ඇද යන්ෙන්. කාම සැපයටමයි සිත ඇද යන්ෙන්. ද වන්ට
මැද සි ද්ද දාරක ෙප්මයමයි බලවත් යන්ෙන්. ඒ ෙහ්○්තෙවන් තමාට පය වන ෙද් අහි ගිය ට ෙස ක
හුෙලන් පහර කන්නට ෙවනවා. මං එයට කැමැත නැහැ. එය මට පළකල් ඇත්තටම මං හැසිෙරන්ෙන්
හුෙදකලාෙ මයි. කඟෙ ෙනකෙග් හිස මත තෙබන තනි අඟ වෙගයි.
ස බු ෙපළහර සැබැ න්ම අසි මත්!
සටහන - නයනා නිල්
webmanager@lakehouse.lk

18. අසිරිමත් පෙසේ බුදු ෙපළහර-8
අපෙග් ශාස්තෘන්වහන්ෙස් පෙස් බු ව න් පළබඳව කරනු ලබන අතශයින්ම ලභ ච තාපදායන් ගැන සිත
පහදවා ගැනීෙමන් පවා අපට පන් ස් කර ගන්නට ප වනි.
ෙ මහා භ කල්පෙය් තන්වැනිව පහළ වෙය් කාශ ප න ස මා ස බු රජාණන් වහන්ෙස්ය. එකල නිසුන්ෙග්
ආයුෂ වසර සි දහස ව තබුණා. ෙබාෙහ පනැතයන් කසුප් බු සසුෙන් පැ දව පන් ස් කර ගත්තා. එ
යහ වන් පස් ෙදෙන කසුප් බු සසුෙනහි පැ ද වණා. සීල ස පත්තෙයහි පහි යා. පළෙවත් ප වා.
නමුත් ෙ පන්වත් ස්වා න් වහන්ෙස්ලා නිවන් අවෙබ ධ කරන්ෙන්
ප ෙ කෙබ ෙයන් බව උන් වහන්ෙස්ලා දැන සි ෙය් නැහැ.
පා ථනාවන්ට සීමා ෙකාට වාසය කෙළ් නෑ. අද අදම චතරා ය සත ය
අවෙබ ධ කර ගත යුතයි යන අවංක අදහසින් මහණද ප වා.
ගතප pdගත වතත් ප වා. නමුත් උන් වහන්ෙස්ලාට ඒ තෙය්ද
මා ග ඵලාවෙබ ධය ඇත කර ගන්නට බැ වණා. මරණෙයන් පසු
ෙද ෙලාව උපන්නා.
වසර දහස් ගණන දව සැප ඳ න් ෙද ෙලාව වාසය කළා. ෙගෟතම
බු සසුන පහළ මට ෙපර පෙස් බු ව න්ෙග් යුගය උදා වණා. අර
දව පතයන් පස් ෙදනා ෙද ෙලා න් චතව ෙජ ෂ්ඨ දව පතයා
බරණැස රජ පවෙල් උපන්නා. අෙන හතර ෙදනා පාෙද්ශීය රජ
පවල්වල උපන්නා.
සසෙ කළ පන් අනුව පාෙද්ශීය රජ පවල් වල කමාරව යහ වන්
බවට පත් වණා. ෙ සතර ෙදනා පියස භාෂණ, රාජ උත්සව ආදයට
කැමැත වෙය් නැහැ. ඔවන් හුෙදකලා ප සරයට ආසා කළා.
ම මෙයන් බණ භාවනාවට ෙයාමු වණා. රාජ සැපෙයහි ඇල්ම අඩු
වණා. ෙ හතර ෙදනා ව න් වර එකත ෙවන්ෙන් බණ භාවනා මටයි.
පණ මහිමය නිසා අපහසුතාවෙයන් ෙතාරව ත්ත සමා ය වැඩුණා.
පඥාවත් වැඩුණා. සමථ ද ශනා භාවනාවන් මුහුකරා ගියා. හතර ෙදනා ෙවන ෙවනම හුෙදකලා ෙ ම චතරා ය
සත අවෙබ ධ කළා. නිෙකෙලස් බවට පත් වණා. පෙස් බු වරයන්වහන්ෙස්ලා බවට පත් වණා.
දන මුන් වහන්ෙස්ලා තම තමන් පැ සසර ගමෙන්ද කරන ලද පන් මහිමය ෙමෙනහි කළා. කසුප් බු සසුෙන්
තරන් පස් ෙදෙන ම එකට මහණද ප අයු දැන ගන්නට ප වන් වණා. දැන් හතර එ සි නවා.
පස්වැනියා ෙකාෙහ්දැයි බැ වා. දැන්ඔහු බරණැස් නුවර රජ බවට පත් දැහැ න් රජ කරනවා.
ඒ බරණැස් නුවර රජතමාට මෑතක සිට බලවත් පශ්නය ඇත වණා. එන රාතී මධ ම යාමෙය් තන් වර ම
යට පත් අවද මයි. රජතමාට නින්ද නෑ. කෑ ගහනවා. ඇතැ ට උඩු මහලට වෙගන යනවා. රජතමා ෙ
ෙහ්තෙවන් බලවත් පඩාව න්දා. හිතට සිම සතට තබුෙ නැහැ. සුවදායක නින්ද ෙනාමැත නිසා
රජතමාෙග් මුහුෙ ෙවනස ඇත වණා. ෙමය පෙර හිත දැ කා.
පන්වත් ර ජ වන් වහන්ස, ඔබ වහන්ෙස්ට සිය ත්ත පඩාව තෙබනවාද ? ෙ දනාකා ක ණ
තෙබනවාද ? ඔබ වහන්ෙස් සුවෙස් සැතෙපන ෙස් ද ?

19. ආචා යපාදෙයනි, මා ෙමෙත සඟවා සි ක ණ ඔබ ෙසායා ගත්තා. කලක සිට මා හට
සුව නින්ද නැහැ. රාති මධ ම යාමෙයහි සිය අද්භත ය ජනක ෙදය න් තන්
වතාව අවද ෙවනවා. ඇතැ ට මට කෑ ගැෙසනවා. ෙමය ෙර ගය දැයි මට
ෙනාවැටෙහ්.
ර ජ වන්වහන්ස ෙ ගැන කල්පනා ෙනාකරන ෙස් වා ! මා අපෙග් ෙ ද ශාස්තය අනුව
සි ඇත කාරණාව වහා ෙසායා ගන්න .
නමුත් පෙර හිත ාහ්මණයාට සි ක ණ ෙසායා ගන්නට ෙනාහැ වණා.
පන්වත් රජතමනි, මා ඊෙය් කළ පකාශය අනුව ක ණ ෙසායා බැ වා. ඔබ වහන්ෙස්ෙග්
තයට බලවත් අන්තරාය තෙයනවා.
ෙ සඳහා සුභ නැකත බලා යාගය කළ යුතයි.
ඔබ ඕනෑම යාගය සූදාන කරන්න. රජතමා වා.
රජතමනි යාගය සඳහා ෙමෙත ගණන් ඇතන් මට ලැෙ වා. අසුන්, ගවයන්, එ වන්, බැට වන්, ඌරන්, කකලන්
මට ලැෙ වා. ෙමෙත පමණට රන් ද මා ක ය මට ලැෙ වා.
යාගය ප ස සිය කටයුත ලහි ලහිෙය් සූදාන ෙවනවා. සිය ගණන් සතන් යාගය ප ස එ ස් කරන්න
පටන්ගත්තා. ගාල් කරන සතන් එක හ න් කෑ ගසන්නට පටන් ගත්තා.
බවන් වඩ න් සි පෙස් බු ව න් ෙ පත ටවා. ‘අෙහ ! අපෙග් සෙහ දර බරණැස් රජතමා සත්ව ඝාතනය
ෙකාට මහා යාගයකට සූදාන ෙවනවා. එයට ෙපර අප ඔහු කගත යුතයි’.
රාජාංගනෙයහි ශාන්ත ඉ ය ෙවන් යුතව පාතා ඇතැතව පඬු සිඟා ව න ශමනයන් වහන්ෙස්ලා සි නම
ද න්නට ලැබුණා. රජතමාෙග් සිෙතහි උන්වහන්ෙස්ලා පළබඳව ෙගෟරවය උපන්නා. මහත් ස්ෙන්හය හට ගත්තා.
මාළගයට වඩ මවාෙගන ආසන වල වඩා හි වා දානය පජා කළා.
පන්වත් ශමනයන් වහන්ස ඔබ වහන්ෙස්ලාෙග් ඉ ය ඉතාමත් ශාන්තයි. ඇවත පැවත පිය ජනකයි. මම
කැමැතයි න ෙගාත් දැනගන්න.
පිය රජතමනි අප හතර ෙදනාම ‘සි දසා’ න න් හැඳන්වවාට කම නැහැ.
‘සිව දසා. . .. ? ඇත්තටම ශමණයන් වහන්ස එහි ෙත් ම කම ද ?’
මහරජ උතර, නැෙගනහිර, දකණ, බටහිර යන සි දශාව තළ අපට භය ෙහ තැත ගැනීම ෙහ ඇත ෙවන සි
ක ණ ෙනාෙපෙනන නිසයි සි දශාව න න් අප හ න්වන්ෙන්.
ස්වා නි සි දශාව තළ ය තැත ගැනී ඇත ෙනාවන්න ෙහ්තව කම ද?
රජතමනි, අප ෛමතී භාවනාව කරනවා. ක ණා භාවනාවත් කරනවා. අනුන්ෙග් සැපෙයහි සතට ම න මුදතා
භාවනාවත් කරනවා. ෙල ක සත්ත්වයා තම තමන්ෙග් ක මානු පව උපත ලැබූ බව සිහි ෙකාට උෙප් ෂා
භාවනාවත් කරනවා. ෙ නිසයි අපට සි දශාව න් භය හට ෙනාගන්ෙන්.
ඉතන් රජතමා හ්ම හාර භාවනාවන් වඩන්න පටන් ගත්තා. ෙකන් ක රජෙග් සිත තළ සතන් ෙකෙ මහත්
දයානුක පාව ඇත වණා. ෙසෙනහස ඇත වණා.
රජතමා උඩු මහල් තලෙය් සිට භාවනාව දයුණ කළා. ෙකන් ක සමා ය බලවත් වණා. ධ ාන උපදවා ගත්තා.
ෙ සිය ෙදයට ෙහ්තව ඉපදමයි. ඉපදම නිසාමයි ෙමම ඇස කණ නාසය දව කය මනස ලැබුෙ . ෙ වා නිසාමයි
ජරා මරණ ෙශ ක වැලප ෙදා නස් සුසු ෙහළ හට ගත්ෙත්. ෙමවැනි උපත ලැබුෙ ම නිසා ද ? ෙ
අයු න් මසද්ද රජට ප චසමුප්පාදය වැටෙහන්න පටන් ගත්තා. එය හට ගන්නා ආකාරයත් නි ද්ධ වන
ආකාරයත් වැටෙහන්නට පටන් ගත්තා. චතරා ය සත අවෙබ ධ ෙවන්න පටන් ගත්තා. රජතමා ෙහ්ත ඵල දහ න්
බත්ෙගාඩ
ඤාණානන්ද හි

20. හටගත් සියල්ෙල් ඇත අසාරවත් බව වැටහුණා. එහි ෙනweල්ම ඇත වණා. ඒ සියල්ෙලන් නිදහස් වණා. අරහත්වයට
පත් වණා. පෙස් බුද්ධත්වයට පත් වණා.
උන් වහන්ෙස් ෙ ගාථාව වදාළා.
සතර දශාවටම මා ෙමත් සිත පත වන නිසා සිම ගැ ම ඇත වන්ෙන් නෑ. මා තළ ෙමත් සිත පැතර ම නිසා
හටගත් රාගි සතට තෙබනවා. මට ලැෙබන ඕනෑම ෙද් න් යැෙපන්න ප වනි. මෙග් සිත කය වචනය යන
තෙදා න් භය හට ගන්ෙන් නැහැ. තැත ගැනීම නැහැ. ඇත්ෙතන්ම මං හැසිෙරන්ෙන් හුදකලාෙ මයි.
කඟෙ ෙනකෙග් හිස මත ඇත තනි අඟ වෙගයි.
ස බු ෙපළහර සැබැ න්ම අසි මත් !
සටහන - නයනා නිල්
webmanager@lakehouse.lk