การจัดแสดงภาพของมนุษย์ในพิพิธภัณฑ์อาจหมายถึงความกระหายใคร่รู้และการบีฑาซึ่งหมายถึงการเบียดเบียน บีบคั้น หรือความเจ็บปวด ความอยากรู้หรือการบีฑานั้น ในปัจจุบันอาจมีความหมายถึงการดูถูก แต่ขณะที่ในอดีตไม่ได้หมายความเช่นนั้น ประเด็นที่น่าสนใจคือ ภาพมนุษย์ในพิพิธภัณฑ์เป็นอย่างไรบ้างหรืออาจเป็นตัวแทนของมนุษย์ที่มีการกดขี่บีฑาหรือการจัดแสดงอาจนำมาด้วยความเจ็บปวดหรือความเศร้า ...

1. มนุษย์(ส)ภาพในพิพิธภัณฑ์:ความกระหายใคร่รู้และการนีฑา
กายจัดแสดงฟาฝของภนุษม์ในฝิฝิธฟัณฑ์อาจหภามถึงควาภกยะหามใคย่ยู้และกายนีฑาซึ่งหภามถึงกาย
เนีมดเนีมน นีนคั้น หยือควาภเจ็นบวด ควาภอมากยู้หยือกายนีฑานั้น ในบัจจุนันอาจภีควาภหภามถึงกายดูถูก แต่ขณะที่
ในอดีตไภ่ได้หภามควาภเช่นนั้น บยะเด็นที่น่าสนใจคือ ฟาฝภนุษม์ในฝิฝิธฟัณฑ์เบ็นอม่างไยน้างหยืออาจเบ็นตัวแทนของ
ภนุษม์ที่ภีกายกดขี่นีฑาหยือกายจัดแสดงอาจนาภาด้วมควาภเจ็นบวดหยือควาภเศย้า
กายจัดแสดงที่เกี่มวข้องภนุษม์นั้นเกิดขึ้นภานานภากแต่ในอดีตอาจไภ่ได้ตีควาภเหภือนกันบัจจุนันนี้ ภีตัวอม่าง
ภากภามที่เกี่มวข้องกันกายจัดแสดงเยื่องยาวของภนุษม์ เยิ่ภต้นจากฝยะนยภสายียิกธาตุของเจ้าชามสิทธัตถะที่ได้ภาจาก
ชามแดนอินเดีมและเนบาลจากกายขุดค้นฝนสถูบ 2 ใน ซึ่งฟามในสถูบได้ฝนฝยะสายียิกธาตุแต่ไภ่ภีจายึกนนปอน
บัจจุนันได้นาภาจัดแสดงในฝิฝิธฟัณฑ์นิวเดลี เภื่อปู้ชภที่เบ็นฝุทธศาสนิกชนได้เห็นก็จะแสดงควาภเคายฝด้วมกายกยาน
แต่ถ้าเบ็นคนอื่นทั่วไบก็อาจคิดว่าเบ็นเฝีมงย่างกามของภนุษม์เท่านั้น
ตัวอม่างถัดภาคือ กายจัดนิทยยศกายย่างกามภนุษม์ ชื่อเยื่อง “Bodies” the exhibition ที่จัดขึ้นในบยะเทศ
เมอยภัน บี ค.ศ. 1991 ซึ่งถือเบ็นกายจัดแสดงย่างกามของภนุษม์ด้วมอากับกิยิมาต่างๆ ภากภามแล้วแต่จะเบ็นกิจกยยภ
ใด ซึ่งขั้นตอนกายทานี้ได้ใช้เทคนิควิธีต่าง ๆ ภากภาม แต่เภื่อนาภาจัดแสดงแล้วก็เกิดข้อวิฝากษ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นภากภาม
ว่านิทยยศกายนี้จัดขึ้นภาเฝื่ออะไย เฝื่อเชิญให้ภนุษม์ได้เข้าไบดูย่างกามของคนเอง เห็นกล้าภเนื้อซึ่งอาจให้ควาภยู้สึกแนน
สุนทยีมศาสตย์ได้ไหภ หยือปู้ชภจะเข้าใจและดูแลตัวเองได้อม่างไย หยืออาจจะเข้าถึงกายบลงกันย่างกามของตัวเองตาภ
หลักฝุทธศาสนาหยืออม่างไย แต่เภื่อจัดแสดงไบแล้วเกิดข้อโต้แม้งตาภภาภากภามว่าปิดจยิมธยยภหยือไภ่ซึ่งทาให้ไภ่
สาภายถจัดแสดงได้ทุกที่เฝยาะภีกายต่อต้านเกิดขึ้น
ตัวอม่างต่อภาคือ Musée de l’homme ในบยะเทศผยั่งเศสซึ่งเบ็นฝิฝิธฟัณฑ์ภนุษมชาติ ตั้งขึ้นเภื่อบีค.ศ. 1878
ซึ่งในตอนแยกภีกายจัดแสดงภนุษม์อมู่ 2 คน คือคนผยั่งเศสและคนที่ภาจากบยะเทศอาณานิคภ ซึ่งกายแสดงภนุษม์ 2
คนนี้ภีควาภแตกต่างกันอม่างภาก ฟามในฝิฝิธฟัณฑ์ภีกายจัดแสดงวิวัฒนากายของภนุษม์ว่าเยิ่ภต้นภาได้อม่างไยและ
ฝัฒนาขึ้นภาได้อม่างไย
นอกจากนั้นภีกายจัดแสดงหัวกะโหลกของนักบยัชญาชื่อดังชาวผยั่งเศส คือ René Descartes เบ็นหัวกะโหลกที่
แทนภนุษม์ที่ฝัฒนากายได้สูงสุด ในขณะที่ภนุษม์อีกคนหนึ่งคือหญิงสาวชาวแอพพยิกันซึ่งจัดแสดงในที่เดีมวกันกลันภี
ควาภต่างกันในกายจัดแสดงอม่างสิ้นเชิง ดังนั้นในบัจจุนันจึงภีกายเยีมกย้องให้มกเลิกกายจัดแสดงเธอในฝิฝิธฟัณฑ์และให้
ส่งย่างของเธอกลันบยะเทศ
จากตัวอม่างกายจัดแสดงภนุษม์ในฝิฝิธฟัณฑ์ทาให้เห็นว่าควาภคิดของปู้คนในอดีตกันบัจจุนันภีควาภต่างกัน
ภากภามเฝยาะในอดีตอาจไภ่ได้คิดว่าเบ็นกายล่วงละเภิดสิทธิภนุษมชนแต่อาจคิดว่าเบ็นกายจัดแสดงเฝื่อควาภสวมงาภ
ภากกว่า ในขณะที่ควาภใคย่ยู้ของคนอาจสย้างควาภนีนคั้นให้กันคนอื่น ๆ ภากภามได้และกายนีฑาก็อาจเกิดขึ้นได้ด้วมกาย
กดขี่คนอื่นเฝื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องกายเช่นกัน
มนุษย์(ส)ภาพในพิพิธภัณฑ์:ความกระหายใคร่รู้และการนีฑา
สุดแดน วิสุทธิลักษณ์
คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
12 พฤษภาคม 2559 ห้องคลังความรู้ มิวเซียมสยาม