NORMATIVIZACIÓN  O CASO DA LINGUA GALEGA
INTRODUCIÓN Galego instrumento eficaz  estandarización lingüística (normativización) Galego no XIX inicia a estandarización  outras linguas románicas no XVI-XVII
PLA NIFICACIÓN  PLANIFICACIÓN DO STATUS DO CORPUS (NORMATIVIZACIÓN) Aumento número  de falantes (Adquisición) Extensión de uso  e funcións Escolla variedade estándar Modernización léxico
ELABORACIÓN ESTÁNDAR (I) Proceso lento e laborioso Primeiros pasos:  S. XIX:  Fixación ortografía Elaboración dicionarios e gramáticas S. XX: primeiras propostas normas  comúns
ELABORACIÓN ESTÁNDAR (II) FASES: GALEGO POPULARIZANTE GALEGO DIFERENCIALISTA GALEGO NORMATIVO
ELABORACIÓN ESTÁNDAR (III) GALEGO POPULARIZANTE: Rexurdimento literario Refencia: lingua oral popular. Adaptación ortográfica: ortografía castelá Léxico: dialectalismos, vulgarismos e castelanismos
ELABORACIÓN ESTÁNDAR (IV) GALEGO DIFERENCIALISTA: Século XX Evitar castelanismos Introdución de cultismos Afán diferencialista: hipergaleguismos, arcaísmos e lusismos Normas pra unificazón  do idioma galego  (Seminario de Estudos Galegos)
ELABORACIÓN ESTÁNDAR (V) GALEGO NORMATIVO Século XX (década 70) Proposta da RAG: Normas ortográficas do idioma galego Normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego Créase o ILG (Instituto da Lingua Galega)
OFICIALIDADE DO GALEGO Estatuto de Autonomía: Necesidade dunha normativa 1982 Xunta de Galicia oficializa as  Normas ortográficas e morfólóxicas do idioma galego . Pasos na fixación da norma: Ortografía Selección do estándar Principios fundamentais das normas Características da norma
FIXACIÓN DA ORTOGRAFÍA 3 Criterios: Fonolóxico: 1 grafía – 1 fonema Etimolóxico: étimo latino Tradición escrita: ñ - ll
SELECCIÓN DO ESTÁNDARD Escolla da variedade dialectal Elaboración dunha variedade supradialectal Selección dos trazos: Maior extensión e número de falantes Grao de uso na literatura Harmonia coas linguas do entorno
PRINCIPIOS FUNDAMENTAIS DAS NORMAS Achegamento á lingua falada, desbotando castelanismos Procura dunha variedade supradialectal Preferencia polas formas tradicionais e aceptación de solucións consagradas polo uso literario Harmonía co resto das linguas romances
CARACTERÍSTICAS Exclusión hipergaleguismos, arcaísmos e lusismos Recurso ao galego medieval e incorporación de novo léxico
A POLÉMICA REINTEGRACIONISTA Posturas lingüísticas: Reintegracionismo: Aproximación do galego estándar ao portugués estándar Associaçom Galega da Lingua (AGAL) Estudo crítico das Normas ortográficas e morfolóxicas da lingua galega Normativa oficial:  Non negan a relación entre as linguas pero consideran o galego lingua independente. Normativa mínimos: Achegamento ao portugués no léxico Asociación Socio-Pedagóxica Galega Orientacións para a escrita do idioma Normativa de concordia

Normativización

  • 1.
    NORMATIVIZACIÓN OCASO DA LINGUA GALEGA
  • 2.
    INTRODUCIÓN Galego instrumentoeficaz estandarización lingüística (normativización) Galego no XIX inicia a estandarización outras linguas románicas no XVI-XVII
  • 3.
    PLA NIFICACIÓN PLANIFICACIÓN DO STATUS DO CORPUS (NORMATIVIZACIÓN) Aumento número de falantes (Adquisición) Extensión de uso e funcións Escolla variedade estándar Modernización léxico
  • 4.
    ELABORACIÓN ESTÁNDAR (I)Proceso lento e laborioso Primeiros pasos: S. XIX: Fixación ortografía Elaboración dicionarios e gramáticas S. XX: primeiras propostas normas comúns
  • 5.
    ELABORACIÓN ESTÁNDAR (II)FASES: GALEGO POPULARIZANTE GALEGO DIFERENCIALISTA GALEGO NORMATIVO
  • 6.
    ELABORACIÓN ESTÁNDAR (III)GALEGO POPULARIZANTE: Rexurdimento literario Refencia: lingua oral popular. Adaptación ortográfica: ortografía castelá Léxico: dialectalismos, vulgarismos e castelanismos
  • 7.
    ELABORACIÓN ESTÁNDAR (IV)GALEGO DIFERENCIALISTA: Século XX Evitar castelanismos Introdución de cultismos Afán diferencialista: hipergaleguismos, arcaísmos e lusismos Normas pra unificazón do idioma galego (Seminario de Estudos Galegos)
  • 8.
    ELABORACIÓN ESTÁNDAR (V)GALEGO NORMATIVO Século XX (década 70) Proposta da RAG: Normas ortográficas do idioma galego Normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego Créase o ILG (Instituto da Lingua Galega)
  • 9.
    OFICIALIDADE DO GALEGOEstatuto de Autonomía: Necesidade dunha normativa 1982 Xunta de Galicia oficializa as Normas ortográficas e morfólóxicas do idioma galego . Pasos na fixación da norma: Ortografía Selección do estándar Principios fundamentais das normas Características da norma
  • 10.
    FIXACIÓN DA ORTOGRAFÍA3 Criterios: Fonolóxico: 1 grafía – 1 fonema Etimolóxico: étimo latino Tradición escrita: ñ - ll
  • 11.
    SELECCIÓN DO ESTÁNDARDEscolla da variedade dialectal Elaboración dunha variedade supradialectal Selección dos trazos: Maior extensión e número de falantes Grao de uso na literatura Harmonia coas linguas do entorno
  • 12.
    PRINCIPIOS FUNDAMENTAIS DASNORMAS Achegamento á lingua falada, desbotando castelanismos Procura dunha variedade supradialectal Preferencia polas formas tradicionais e aceptación de solucións consagradas polo uso literario Harmonía co resto das linguas romances
  • 13.
    CARACTERÍSTICAS Exclusión hipergaleguismos,arcaísmos e lusismos Recurso ao galego medieval e incorporación de novo léxico
  • 14.
    A POLÉMICA REINTEGRACIONISTAPosturas lingüísticas: Reintegracionismo: Aproximación do galego estándar ao portugués estándar Associaçom Galega da Lingua (AGAL) Estudo crítico das Normas ortográficas e morfolóxicas da lingua galega Normativa oficial: Non negan a relación entre as linguas pero consideran o galego lingua independente. Normativa mínimos: Achegamento ao portugués no léxico Asociación Socio-Pedagóxica Galega Orientacións para a escrita do idioma Normativa de concordia