2. JAPONIA
Japonia (japonisht: Nihon ose Nippon,
zyrtarisht 日本国 Nippon-
koku ose Nihon-koku) është një shtet
ishullor në Azinë lindore. Ndodhet
në Oqeanin paqësor, shtrihet në lindje
të Detit të Japonisë, Republikës
Popullore të Kinës, Koresë
veriore, Koresë jugore dhe Rusisë,
nga Deti Okhotsk në veri tek Deti i
Kinës Lindore dhe Taivani në jug.
Shkronjat japoneze (kanji) që e
përbëjnë Emrin e
Japonisë nënkuptojnë "shteti i
origjinës së diellit", që është arsyeja
pse Japonisë shpesh identifikohet si
"Toka e Lindjes së Diellit".
3. Japonia përbëhet prej më se 3,000
ishuj[1] që e bëjnë atë arkipelag. Ishujt
më të mëdhenj
janë Honshū, Hokkaidō, Kyūshū dhe
Shikoku që së bashku përbëjnë 97% të
sipërfaqes tokësore të Japonisë.
Shumica e ishujve janë malorë
dhe vullkanikë; për shembull, pika më
e lartë e Japonisë, Mali Fuxhi,
është vullkan.
Japonia renditet e 10-ta në botë sipas
numrit të popullsisë, me rreth 128
milion banorë. Zona Tokyo i Madh, e
cila përfshin kryeqytetin Tokyo dhe
disa prefektura përreth, është zona
më e madhe metropolitane në botë,
me mbi 30 milion banorë.
4. Koha Paleolitike
Koha paleolithike japoneze
(japonisht 旧石器時代, kyū-sekki-jidai)
mbulon një periudhë duke filluar diku
rreth 100,000 deri 30,000 vjet para erës
sonë, kur janë gjetur veglat e para të
hekurit, të cilat mendohet që datojnë
diku rreth 12,000 vjet para erës sonë,
në fund të kohës së akullnajave dhe
korrespondojnë me fillimin e Kohës
Mesolithike (japonisht Jōmon).
Një datë fillimi prej rreth 35,000 vjet
Par.K. pranohet më
gjerësisht. Arkipelagu Japonez unda nga
kontinenti pas periudhës së akullnajava,
diku rreth 11,000 Par.K.
Pas zbulimit të një gënjeshtere për
historinë paleolithike të Japonisë nga
një kërkues amator, shumë venda ku
janë gjetur mbetje të kësaj kohe kanë
kaluar ri-investigim të hollësishëm.
5. • Feudalizmi, ashtu si në shumë vende të tjera të globit, u zhvillua edhe në Japoni. Në njohje të
parë, Japonia është një varg ishujsh në Oqeanin Paqësorë. Jeta feudale në Japoni mori nuanca të
ndryshme nga ato të bashkësive evropiane dhe shumë shpesh, për shkak të largësisë së saj
me Shqipërinë, ajo trajtohet në mënyrë shumë të vakët në librat shkollorë ose jashtë shkollorë
shqipëtarë. Për të pasur një imazh të qartë të feudalizmit në këtë vend, duhet parë fillimi dhe
organizimi shoqëror në kohën para feudale. Si burim më i mirë mund të përdoren pjesë nga novelat
japoneze si edhe copëzat të shkruara në atë periudhë kohe.
• Marko Polo shkruan në librin e tij, “Përshkrimi i Botës” për disa njerëz mbresëlënës që jetonin në
lindje të Kinës. Pa dyshim që ai e kishte fjalën për popullsinë japoneze që jetonte e izoluar nga pjesa
tjetër e botës, në një varg ishujsh në Japoni. Është e pamundur të kuptosh historinë e një populli pa
ditur origjinën e tyre më parë. Në këto ishuj, në fillim jetonin një popullsi e quajtur Ainu, të cilët
zakonisht ishin peshkatarë dhe gjuetarë. Peshkimi kushtëzohej nga rrethimi i ishujve me oqeanin
dhe ishte një mjet i mirë fitimi (në aspektin ushqimor). Më pas, njerëzit që erdhën nga territoret e
brendshme, sollën me vete kulturën e orizit. Filloi kështu punimi i tokës duke formuar fshatrat, por
zejtaria dhe punimet e bronzit nuk mbetën pas. Më vonë, japonezët do të influencoheshin nga
idetë kineze, ku mund të përmendet shkrimi hilografik (Katakana dhe Hiragana, që kanë në thelb
mënyrën e shkrimit kinez), megjithatë japonezët ruajtën traditat e tyre dhe zakonet tradicionale për
shkak të izolimit të tyre në atë tokë vullkanike mbi Paqësor.
• Si një vend në pjesën veriore të brigjeve të Azisë, Japonia përbëhet nga katër ishuj të
mëdhenj, Hokaido, Kjushu, Sikoku dhe Honshu. Edhe pse tokat në këtë vend janë përgjithësisht
pjellore, relievi i pasur malor lë vend shumë pak për fushat e mbjellshme. Rreth 20 përqind e
tokave mund të përdoren për bujqësi. Në mënyrë për të fituar më shumë toka pjellore, u donte
formimi i bregoreve në kodra. Dhe si gjithmonë, në çdo vend, mungesa e tokave do të sillte luftëra
të shumta në vazhdim.
• Për të theksuar është se feudalizmi në Japoni, lindi pak më parë se në Evropë dhe përfundoi shumë
më vonë.
7. Japonia është monarki kushtetuese ku
fuqia e Perandorit është shumë e
kufizuar. Si figurë ceremoniale, kushtetuta
e favorizon si "Simbol i Shtetit dhe Unitet
i Popullit". Pushteti qëndron në duart e
kryeministrit dhe anëtarëve të Diet-ës
Kombëtare, përderisa sovraniteti i takon
popullit. Perandori luan rolin e kreut të
shtetit në çështjet diplomatike. Akihito
është Perandori aktual i Japonisë.
Naruhito si Princi i Kurorëzuar i Japonisë
qëndron si pasuesi i kurorës Perandorake.
Organi legjistlativ i Japonisë është Diet-a
Kombëtare, Parlament me dy dhoma.
Diet-a përmban: Dhoma e Përfaqësuesve,
me 480 vende, të zgjedhur me votën e
popullit çdo 4 (katër) vjet ose vota mund
të ndërrojë çdo gjë, dhe Dhoma e
Këshilltarëve që ka 242 vende, ku
mandati zgjat 6 (gjashtë) vjet. Në Japoni
ekziston e drejta e votës përmbi moshën
20 vjeçe me fletë të fshehta votimi.
Programi liberal konservativ i Partisë
Liberale Demokratike të Japonisë ka bërë
qe kjo parti të jetë në pushtet që nga viti
1995, përveç një koalicioni shumë të
shkurtër qeveritar i formuar nga partitë
opozitare në vitin 1993. Partia më e
madhe opozitare në Japoni është Partia
Demokratike Social-Liberale e Japonisë.
9. Osaka, dy ore e
gjysme nga Tokio me Shinkansen, është
shtëpia e arkitekturës tradicionale dhe i
famshëm Kalaja Osaka. Rreth 40 minuta l
arg është Himeji Kalaja, e Trashëgimisë
Botërore ndërtuar nga shekulli 14 deri
ne shekullin 17.
Nje nga vendet me madheshtore te
Japonise, Ginza gjendet në Tokio dhe
mund te krahasohet me Avenue 5 e cila
është në Nju Jork. Ky Pazar ne forme
rrethi eshte i famshëm per ngjyrat e
mahnitshme
te neoni, dhe pothuajse çdo
dyqan luksoz që ju mund ta
imagjinoni. Kjo zonë është edhe shtëpia
e disa stileve të madh
perëndimor dhe arkitekturës.
