2. Palmy
Jednymi z najpopularniejszych drzew
w Hiszpanii są palmy. Pod względem cech
morfologicznych rośliny te można
podzielić na dwie główne grupy: palmy o
liściach pierzasto- i dłoniasto złożonych.
Najczęściej spotykanym przedstawicielem
pierwszej grupy jest palma
daktylowa, drugiej zaś - waszyngtonia
nitkowata i palma karłowa.
3. Palma daktylowa
Pochodzący z północnej Afryki, nazywany palmą daktylową (inaczej daktylem) daktylowiec
właściwy (Phoenix dactylifera) chyba najdokładniej odpowiada powszechnemu wyobrażeniu o palmach.
Jest to duże, dochodzące do 30m wysokości drzewo przypominające z wyglądu "mocno wyrośniętą" paproć
drzewiastą. Podobieństwo do paproci objawia się przede wszystkim w pierzastej budowie liści. Są one
złożone z bardzo dużej ilości wąskich i długich listków i osiągają ogromne rozmiary - nawet do 6m
długości! Podobnie jak u innych palm, liście daktylowca wyrastają bezpośrednio z "pnia", tworząc na jego
wierzchołku gęsty pióropusz. Struktura tego "pnia" jest typowa dla palm - ma on postać kłodziny
zbudowanej ze zdrewniałych i ułożonych poziomo pochew liściowych (są one zwykle starannie
przycinane, dzięki czemu pień, przynajmniej z pewnej odległości, wydaje się w miarę gładki). Najbardziej
znane są oczywiście owoce palmy daktylowej czyli tzw. daktyle. Są to owalne, pomarańczowe pestkowce
zebrane w duże i gęste, zwisające grona.
4. Waszyngtonia nitkowata
Palmy o liściach dłoniasto złożonych kojarzą się z
palmami w nieco mniejszym stopniu niż te o
liściach pierzastych. Ich liście są krótsze, za to
znacznie szersze. Dzięki dłoniastej budowie
przypominają one rozpostarty wachlarz. Jedną z
najczęściej spotykanych w Hiszpanii
przedstawicielek tej grupy palm jest pochodząca z
Ameryki Północnej waszyngtonia
nitkowata (Washingtonia filifera). Jest to duża,
osiągająca 20m wysokości palma o dość
atletycznym wyglądzie. Posiada ona gruby i wysoki
"pień" zwieńczony pióropuszem wielkich,
wachlarzowatych liści. Liście te osiągają około 1m
długości i mniej więcej tyle samo szerokości, a ich
długie i cienkie listki są na końcu nitkowato
postrzępione (stąd nazwa). Pod zielonym
pióropuszem występuje gruby, żółtawobiały
"kołnierz" utworzony ze zwieszających się
zeschniętych liści. Owocostany waszyngtonii
nitkowatej mają postać zwisających gron
złożonych z bardzo licznych i stosunkowo
drobnych, kulistych jagód (pestkowców)
przypominających winogrona. Ich kolor
początkowo jest zielony, a po dojrzeniu - czarny.
5. Palma karłowa
Nieco rzadziej od palmy daktylowej i
waszyngtonii nitkowatej można spotkać w
Hiszpanii palmę karłową (inaczej karłatkę
niską - Chamaerops humilis). Jest to jedyny
gatunek palmy występujący naturalnie w
Europie. Jak sama nazwa wskazuje, palma
karłowa osiąga zdecydowanie mniejsze rozmiary
niż dwa poprzednio omawiane gatunki. Jej
kłodzina ma klasyczny wygląd, a stojące
owocostany są złożone z
kulistych, jaskrawoczerwonych pestkowców.
6. Platan klonolistny
Po palmach do najczęściej spotykanych w Hiszpanii drzew
ozdobnych należy platan klonolistny (Platanus x acerifolia). Ze
względu na częstość występowania oraz niezwykle
unikalną, jasną, odpadającą wielkimi płatami korę, drzewo to
można uznać za jedną z głównych wizytówek hiszpańskich miast
(co nawet znalazło odzwierciedlenie w alternatywnej nazwie
gatunku -Platanus x hispanica). Dzięki odpowiedniemu
przycinaniu, platany rosnące wzdłuż ulic rozgałęziają się
symetrycznie na wysokości kilku metrów, a ich
powyginane, kandelabrowate konary tworzą układ
przypominający świecznik. Wszystko to sprawia, że hiszpański
platan jest drzewem zupełnie wyjątkowym, tworzącym jedyny w
swoim rodzaju klimat i darzonym ogromną sympatią zarówno
przez mieszkańców miast jak i przez turystów.
7. Platan klonolistny należy do najpopularniejszych
drzew ozdobnych w Hiszpanii. Jest on
powszechnie stosowany do obsadzania ulic miast.
8. Cyprys wieczniezielony
O ile platana klonolistnego można uznać za wizytówkę hiszpańskich miast, o tyle krajobraz
otwartych przestrzeni zdecydowanie kształtuje tu cyprys wieczniezielony (Cupressus
sempervirens). Jego określana mianem "złożonego parasola", wysoka i bardzo strzelista
sylwetka stanowi niezwykłe ważny element śródziemnomorskiego krajobrazu. Cyprys
wieczniezielony jest również często sadzony w miastach. Po palmach i platanach jest to trzecie
najczęściej spotykane drzewo w Barcelonie. Poza oryginalnym pokrojem, bardzo efektownie
prezentują się jego licznie tworzone złote szyszki oraz niezwykle drobne łuski liściowe.
9. Licznie tworzone, stosunkowo duże szyszki
cyprysa prezentują się wyjątkowo efektownie
ze względu na kulisty kształt i złoty kolor.
Liście cyprysa wieczniezielonego
mają postać niezwykle drobnych,
ściśle przylegających do pędu łusek.
10. Sosna pinia
Sosna pinia jest dominującym dziko
rosnącym gatunkiem sosny na południu
Europy a zarazem jednym z
najpopularniejszych tam drzew
ozdobnych. Niezwykle
malownicze, parasolowate korony pinii
doskonale kontrastują z
wysokimi, strzelistymi sylwetami
cyprysów i podobnie jak one stanowią
jeden z symboli śródziemnomorskiego
krajobrazu. Szczególnie licznie pinie
występują w lasach i zadrzewieniach
śródpolnych porastających wzgórza
otaczające Barcelonę, ze względu
jednak na swój niepowtarzalny urok, są
to również drzewa bardzo popularne w
samym mieście. Można je spotkać
dosłownie na każdym kroku - wzdłuż
dróg, przy domach, w
parkach, ogrodach itp.
11. Wiązowiec południowy
Jednym z dość często występujących w Hiszpanii drzew jest wiązowiec
południowy (Celtis australis). Jego cechy charakterystyczne to m.in. wąskie
liście zakończone bardzo długim, wyciągniętym wierzchołkiem oraz
drobne, kuliste pestkowce koloru czarnego.
12. Owoce cytrusowe
Hiszpania to prawdziwe zagłębie owoców cytrusowych.
Do najczęściej spotykanych należą tu pomarańcze
i mandarynki (rodzaj Citrus). Co ciekawe, rośliny te
w większości pochodzą nie z Europy, a z Azji.
Owoce cytrusowe są zdecydowanymi liderami jeśli chodzi
o światową produkcję. Rocznie zbiera się ich
około 80 milionów ton!
13. Magnolia wielkokwiatowa
Duże rozmiary oraz liście posiada
magnolia wielkokwiatowa (Magnolia
grandiflora).
Obok wielkich kwiatów o średnicy 20-
30cm, bardzo efektownie prezentują się
również szyszkowate owoce tego drzewa.
Zawierają one dużą ilość nerkowatych,
błyszczącoczerwonych nasion.
15. Szkarłatka drzewiasta
Dość często na skwerach i w parkach można spotkać niezwykłą
roślinę o nazwie szkarłatka drzewiasta lub szkarłatka Ombu
(Phytolacca dioica). Nie dość, że posiada ona wyjątkowo oryginalny
wygląd z bardzo rozszerzonym, jak gdyby "rozlanym" pniem,
to jeszcze na dodatek okazuje się, że wcale nie jest drzewem ale...
wielką byliną! Roślina występuje naturalnie na trawiastych pampasach
z Ameryki Południowej. W Argentynie jest nazywana "Ombu",
w Kanadzie - "Piękny cień". Charakterystycznie rozszerzona
u podstawy łodyga szkarłatki służy do magazynowania ogromnych
ilości wody. Bylina jest odporna na pożary, a ze względu
na wydzielanie trującego soku - także na zakusy większości
roślinożerców.
16. Puchowiec wspaniały
Niewątpliwie jedną z najbardziej niezwykłych pod wzgledem wyglądu roślin spotykanych w
Hiszpanii jest puchowiec wspaniały (Chorisia speciosa).
To osiągające 18m wysokości drzewo liściaste pochodzi z Ameryki Południowej, a najczęściej
można je spotkać w Argentynie i Brazylii.
Szczególnie efektowny jest butelkowaty w kształcie, pokryty wielkimi kolcami pień chorisii
oraz jej przepiękne, duże kwiaty.
17. Jakaranda mimozlistna
Jakaranda mimozlistna (Jacaranda mimosifolia)
pochodzi z Ameryki Południowej. Jest to roślina
bardzo atrakcyjna ze względu na pierzaste liście
podobne do paproci oraz zebrane w wiechy,
lawendowoniebieskie kwiaty, które opadając tworzą pod
drzewami gęste dywany. Owoce jakarandy
mają postać zdrewniałych torebek, miesiącami
utrzymujących się na drzewie po uwolnieniu nasion.
