سالهاست كه جامعه جهاني از يك سري از داروهاي متداول ، مرسوم و عمومي براي درمان بيماري آكنه استفاده مي نمايد . در دهه ٥٠ ميلادي با تاييد تتراسياكلين به عنوان دارويي موثر در درمان آكنه آنتي بيوتيك ها وارد سيستم درماني آكنه شدند و در دهه ٦٠ ميلادي رتين A و در دهه ٨٠ ميلادي آكوتان ، مشتقي از ويتامين A به عنوان عامل كاهنده ترشحات سبوم مورد تاييد قرار گرفت. بكارگيري ليزر در درمان آكنه در دهه ٩٠ ميلادي آغاز گشت