More Related Content Similar to โปรแกรมย่อยและฟังก์ชันมาตรฐาน... Similar to โปรแกรมย่อยและฟังก์ชันมาตรฐาน... (20) โปรแกรมย่อยและฟังก์ชันมาตรฐาน...2. .....ฟังก์ชัน ( Function) ถือว่าเป็นโปรแกรมย่อย (Sub
Program) โดยทางานเฉพาะอย่างแล้วแต่ว่าฟังก์ชันนั้น ๆจะเขียน
ขึ้นมาเพื่อเป้ าหมายใด การเขียนหรือการกาหนดฟังก์ชันขึ้นเพื่อใช้
งานนั้นเป้ าหมายก็เพื่อลดการทางานที่มีความสลับซับซ้อน ทาให้
โปรแกรมสั้นลง ประมวลผลได้รวดเร็วยิ่งขึ้น อีกทั้งยังสามารถ
นาไปประยุกต์ใช้กับงานอื่น ๆ ได้อีกในอนาคต
ซึ่งในภาษาซีจะแบ่งฟังก์ชันออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่
ฟังก์ชันมาตรฐาน (Standard Function) โดยเรียกใช้จากไลบรารี่
(Library) และฟังก์ชันที่กาหนดขึ้นเอง (User Defined Function)”
3. 1. ฟังก์ชันที่กำหนดขึ้นเอง (User Defined Function)
ในกำรทำงำนของฟังก์ชัน (Function) ที่กำหนดขึ้นเองจะประกอบ
ด้วยฟังก์ชันหลัก (Main Function) และฟังก์ชันย่อยหรือโปรแกรมย่อย
(Sub Program) จะเรียกจำกฟังก์ชันหลักไปยังฟังก์ชันย่อย ทำงำนตำม
โครงสร้ำงกำรทำงำนของฟังก์ชัน ซึ่งฟังก์ชันที่กำหนดขึ้นเองมีอยู่
3 ประเภทด้วยกัน คือ
Main ()
{
Statement;
Function();
}
6. }
void markline(int y)
/*Function call by value
*/
{ int i;
for(i=0; i<=y; i++)
printf(“-”);
printf(“n”);
}
#include<stdio.h>
void markline(int y);
main()
{ int x=20;
markline(10);
printf(“Function Main n”);
markline(x);
8. #include <stdio.h>
void getpointer(int * , char *);
int main()
{
int i = 20;
char a ='w';
printf("ntValue before calling
function i = %d a = %c ",i,a);
getpointer(&i,&a);
printf("ntValue after calling
function i = %d a = %c ",i,a);
return 0;
}
void getpointer(int *pti, char
*ptc)
{
int x;
char y;
y = 'A';
*pti = *pti + 35;
x = *pti;
*ptc = y;
printf("ntInside function value
of *pti = %d x = %d y = *ptc =
%c ", *pti, x,y);
}
9. 2. ฟังก์ชันมำตรฐำน (Standard Function)
… ฟังก์ชันมาตรฐาน คือ ฟังก์ชันที่ผู้ใช้ สามารถเรียกใช้งาน
จาก ไลบรารี่ของภาษาซีได้ทันที เช่น ฟังก์ชันทางคณิตศาสตร์
ฟังก์ชันเกี่ยวกับสตริง ฟังก์ชันเกี่ยวกับการเปรียบเทียบ ฟังก์ชัน
เกี่ยวกับการแสดงผล และฟังก์ชันเกี่ยวกับวันเวลา เป็นต้น โดยจะเรียก
ไลบรารี่ผ่านคาสั่ง #include แล้วตามด้วยชื่อของไลบรารี่นั้น ๆ ในส่วน
ของ header directive ซึ่งมีรายละเอียดดังนี้ …
11. 2.1.1 ฟังก์ชัน getchar() ใช้ในกำรรับข้อมูล 1 อักขระ โดยกำรกด Enter
2.1.2 ฟังก์ชัน getche() ใช้ในกำรรับข้อมูล 1 อักขระ โดยไม่ต้องกด
Enter
2.1.3 ฟังก์ชัน getch() ใช้ในกำรรับข้อมูล 1 อักขระไม่ปรำกฏให้เห็นใน
กำรรับข้อมูล
2.1.4 ฟังก์ชัน putchar() ใช้ในกำรรับข้อมูล 1 อักขระออกทำงจอภำพ
2.1.5 ฟังก์ชัน clrscr() ใช้ในกำรลบจอภำพ
13. 2.3.1 ฟังก์ชัน strlen() ใช้ในกำรนับควำมยำวของอักขระที่รับเข้ำมำ
2.3.2 ฟังก์ชัน strcpy() ใช้ในกำรทำสำเนำข้อควำมจำกข้อควำม
หนึ่งไปยังอีกข้อควำมหนึ่ง
2.3.3 ฟังก์ชัน strcmp () ใช้ในกำรเปรียบเทียบข้อควำม 2 ข้อควำม
2.3.4 ฟังก์ชัน strcal() ใช้ในกำรเชื่อมตั้งแต่ 2 ข้อควำมเข้ำด้วยกัน
14. 2.4.1 ฟังก์ชัน sqrt() ใช้ในกำรหำรำก (root) ที่สองของเลขจำนวนเต็ม
2.4.2 ฟังก์ชัน exp(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ ex (Exponential)
2.4.3 ฟังก์ชัน pow(x,y) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ xy
2.4.4 ฟังก์ชัน sin(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ sine ของ x
2.4.5 ฟังก์ชัน cos(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ cosine ของ x
15. 2.4.6 ฟังก์ชัน tan(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ tan ของ x
2.4.7 ฟังก์ชัน log(n) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ log ฐำน n
2.4.8 ฟังก์ชัน log10(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำ log ฐำน 10
2.4.9 ฟังก์ชัน ceil(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำปัดเศษทศนิยมของตัว
แปร x
2.4.10 ฟังก์ชัน floor(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำตัดเศษทศนิยมทิ้ง
ของตัวแปร x
2.4.11 ฟังก์ชัน fabs(x) เป็นฟังก์ชันที่ใช้หำค่ำสมบูรณ์ (absolute
value) x
16. 2.5.1 ฟังก์ชัน isalnum(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่ำข้อมูลที่
อยู่ในตัวแปรมีค่ำเป็น ตัวอักษรหรือตัวเลข
2.5.2 ฟังก์ชัน isalpha(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่ำข้อมูลที่
อยู่ในตัวแปรมีค่ำเป็นตัวอักษรหรือไม่
2.5.3 ฟังก์ชัน isdigit(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่ำข้อมูลที่
อยู่ในตัวแปรเป็นตัวเลข 0 ถึง 9 หรือไม่
17. 2.5.4 ฟังก์ชัน islower(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่ำ
ข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรเป็นตัวเล็กหรือไม่
2.5.5 ฟังก์ชัน isupper(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ตรวจสอบว่ำ
ข้อมูลที่อยู่ในตัวแปรเป็นตัวใหญ่หรือไม่
2.5.6 ฟังก์ชัน tolowre(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรเปลี่ยน
ตัวอักษรตัวใหญ่ให้เป็นตัวเล็ก
2.5.7 ฟังก์ชัน toupper(ch) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรเปลี่ยน
ตัวอักษรตัวเล็กให้เป็นตัวใหญ่
18. 2.6.1 ฟังก์ชัน atoi(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรแปลงค่ำ
ข้อควำม (string) เป็นตัวเลขจำนวนเต็ม (integer)
2.6.2 ฟังก์ชัน atof(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรแปลงค่ำ
ข้อควำม (string) เป็นตัวเลขจำนวนทศนิยม( flot)
2.6.3 ฟังก์ชัน atol(s) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรแปลงค่ำ
ข้อควำม (string) เป็นตัวเลขจำนวนเต็ม (integer) ชนิด long
integer
19. 2.7.1 ฟังก์ชัน gettime() เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรติดต่อเวลำของ
ระบบปฏิบัติกำร
2.7.2 ฟังก์ชัน getdate() เป็นฟังก์ชันที่ใช้ในกำรติดต่อวันที่ของ
ระบบปฏิบัติกำร
....ซึ่งฟังก์ชันมำตรฐำนยังมีอีกเป็นจำนวนมำก ผู้ศึกษำ
สำมำรถลองศึกษำได้จำกกำรใช้ Help เพื่อเป็นแนวทำงในกำรเขียน
และพัฒนำโปรแกรมด้วยภำษำซีขั้นสูงต่อไปในภำยหลังได้
20. ตัวแปรโลคอล (Local Varible) คือ ตัวแปรที่ประกำศภำยใน
ฟังก์ชันหลัก หรือกำรใช้งำนได้เฉพำะฟังก์ชันที่ประกำศไว้เท่ำนั้น
ตัวแปรโกลบอล (Global Variable) คือ ตัวแปรที่ประกำศไว้
ภำยนอกฟังก์ชันหลัก ซึ่งฟังก์ชันอื่น ๆ ก็สำมำรถเรียกใช้งำนตัวแปร
แบบนี้ได้
23. สมาชิก
1. นำยบุญวิเศษ แซ่ฮ้อ เลขที่ 3
2. นำงสำวฌัชรินทร์ สุขสม เลขที่ 13
3. นำงสำวไอรินทร์ นิธิภัทร์พรปัญญำ เลขที่ 14
4. นำงสำวปณิดำ ธนกิจ เลขที่ 15
5. นำงสำวมนต์นภำ อินทร์แสง เลขที่ 16
6. นำงสำวลำภิศ อุทำทิพย์ เลขที่ 18
7. นำงสำวสุปรำณี บุญมี เลขที่ 19
ชั้นมัธยมศึกษำปีที่ 6/1