1. Թռչունի մտածմունքը
Հովհաննես Թումանյան

2. Ես ապրում էի մի փոքրիկ տան մեջ`
Առատ ու անփույթ,
Աշխարհքն ինձ համար կլոր էր անվերջ,
Կեղևը` կապույտ:

3. Նրանից հետո աչքս բաց արի
Մի փոքրիկ բնում,
Տեսա` աշխարհքը հարդից է շինած,
Ու մայրս է շինում:

4. Մի օր էլ, բնից գլուխս հանած,
Նայում եմ դես-դեն,
Տեսնեմ` աշխարհքը տերևից շինած,
Մեր բունը` վրեն:

5. Հիմի թռչում եմ հեռո˜ւ, շատ հեռո˜ւ,
Ամեն տեղ գնում,
Բայց թե աշխարհքը ինչի՞ց է շինած`
Էլ չեմ հասկանում: