Susanna, also called Susanna and the Elders, is a narrative included in the Book of Daniel by the Catholic Church, Oriental Orthodox Churches and Eastern Orthodox Churches.

2. HOOFDSTUK 1
1 Er woonde een man in Babylon, genaamd
Joacim:
2 En hij nam een vrouw, wier naam Susanna was,
de dochter van Chelcias, een heel mooie vrouw,
en iemand die de Heer vreesde.
3 Ook haar ouders waren rechtvaardig en leerden
hun dochter volgens de wet van Mozes.
4 Joacim nu was een groot rijk man, en hij had
een mooie tuin die bij zijn huis hoorde; en tot
hem namen de Joden hun toevlucht; omdat hij
eervoller was dan alle anderen.
5 In hetzelfde jaar werden twee van de Ouden van
het volk aangesteld als rechters, zoals de Heer
sprak, dat de goddeloosheid uit Babylon kwam
van de oude rechters, die het volk leken te
regeren.
6 Deze hielden veel in het huis van Joacim; en
allen die een rechtszaak hadden, kwamen naar
hen toe.
7 Toen de mensen om twaalf uur 's middags
vertrokken, ging Susanna de tuin van haar man in
om te wandelen.
8 En de twee oudsten zagen haar elke dag
binnenkomen en lopen; zodat hun lust jegens haar
ontvlamde.
9 En zij verdraaiden hun eigen geest en wendden
hun ogen af, zodat zij niet naar de hemel zouden
kijken, noch zich rechtvaardige oordelen zouden
herinneren.
10 En hoewel ze allebei gewond waren door haar
liefde, durfde niemand zijn verdriet aan de ander
te tonen.
11 Want zij schaamden zich om hun lusten
bekend te maken, dat zij met haar te maken
wilden hebben.
12 Toch keken ze van dag tot dag ijverig toe om
haar te zien.
13 En de een zei tegen de ander: Laten we nu
naar huis gaan, want het is etenstijd.
14 Toen ze dus naar buiten waren gegaan,
scheidden ze de een van de ander, en toen ze weer
terugkeerden, kwamen ze op dezelfde plaats
terecht; en nadat ze elkaar de oorzaak hadden
gevraagd, erkenden ze hun lust en spraken ze toen
samen een tijd af waarop ze haar alleen zouden
kunnen vinden.
15 En toen het uitviel, ging ze, net als voorheen,
met slechts twee dienstmeisjes naar binnen, en ze
wilde zich graag in de tuin wassen, want het was
heet.
16 En er was daar geen lichaam behalve de twee
oudsten, die zich hadden verborgen en naar haar
hadden gekeken.
17 Toen zei ze tegen haar dienstmeisjes: Breng
mij olie en wasballen, en sluit de tuindeuren,
zodat ik mij kan wassen.
18 En zij deden wat zij hun had opgedragen,
sloten de tuindeuren en gingen zelf via de
geheime deuren naar buiten om de spullen te
halen die zij hun had opgedragen; maar zij zagen
de oudsten niet, omdat zij verborgen waren.
19 Toen de dienstmeisjes waren vertrokken,
stonden de twee oudsten op en renden naar haar
toe en zeiden:
20 Zie, de tuindeuren zijn gesloten, zodat
niemand ons kan zien, en wij zijn verliefd op u;
stem daarom met ons in en lieg met ons.
21 Als u niet wilt, zullen wij tegen u getuigen dat
er een jonge man bij u was, en daarom hebt u uw
dienstmeisjes bij u weggestuurd.
22 Toen zuchtte Susanna en zei: Ik ben aan alle
kanten benauwd; want als ik dit doe, is het de
dood voor mij; en als ik het niet doe, kan ik niet
aan je handen ontsnappen.
23 Het is beter voor mij om in uw handen te
vallen en het niet te doen, dan te zondigen in de
ogen van de Heer.
24 Toen riep Susanna met luide stem, en de twee
oudsten schreeuwden tegen haar.
25 Toen rende de ene weg en opende de tuindeur.
26 Toen de bedienden van het huis de roep in de
tuin hoorden, stormden ze naar binnen via de
geheime deur om te zien wat er met haar werd
gedaan.
27 Maar toen de oudsten hun zaak bekend hadden
gemaakt, schaamden de bedienden zich diep,
want er was nooit zo'n rapport over Susanna
gemaakt.
28 En het gebeurde de volgende dag, toen het
volk zich bij haar man Joacim verzamelde, dat de
twee oudsten ook vol ondeugende fantasieën
tegen Susanna kwamen om haar ter dood te
brengen;
29 En hij zei tegen het volk: Laat Susanna komen,
de dochter van Chelcias, de vrouw van Joacim.
En dus stuurden ze.
30 Ze kwam dus met haar vader en moeder, haar
kinderen en al haar familieleden.
31 Nu was Susanna een zeer delicate vrouw, en
mooi om te zien.
32 En deze slechte mannen gaven opdracht haar
gezicht te ontbloten, (want zij was bedekt) zodat
zij vervuld konden worden met haar schoonheid.

3. 33 Daarom huilden haar vrienden en iedereen die
haar zag.
34 Toen stonden de twee oudsten midden tussen
het volk op en legden hun handen op haar hoofd.
35 En huilend keek ze omhoog naar de hemel,
want haar hart vertrouwde op de Heer.
36 En de oudsten zeiden: Terwijl we alleen door
de tuin liepen, kwam deze vrouw binnen met
twee dienstmeisjes, sloot de tuindeuren en stuurde
de dienstmeisjes weg.
37 Toen kwam een jongeman, die verborgen was,
naar haar toe en ging bij haar liggen.
38 Toen wij, die in een hoek van de tuin stonden,
deze goddeloosheid zagen, renden we naar hen
toe.
39 En toen we ze samen zagen, konden we de
man niet vasthouden: want hij was sterker dan wij,
opende de deur en sprong naar buiten.
40 Maar nadat we deze vrouw hadden
meegenomen, vroegen we wie de jongeman was,
maar ze wilde het ons niet vertellen: van deze
dingen getuigen we.
41 Toen geloofde de vergadering dat ze de
oudsten en rechters van het volk waren; daarom
veroordeelden ze haar ter dood.
42 Toen riep Susanna met luide stem en zei: O
eeuwige God, die de geheimen kent en alle
dingen weet voordat ze plaatsvinden:
43 U weet dat zij een vals getuigenis tegen mij
hebben afgelegd, en zie, ik moet sterven; terwijl
ik nooit zulke dingen heb gedaan als deze
mannen kwaadwillig tegen mij hebben bedacht.
44 En de Heer hoorde haar stem.
45 Toen zij daarom ter dood werd gebracht,
wekte de Heer de heilige geest op van een jonge
jongen, wiens naam Daniël was:
46 Die met luide stem riep: ik ben vrij van het
bloed van deze vrouw.
47 Toen draaide het hele volk zich naar hem toe
en zei: Wat betekenen deze woorden die u hebt
gesproken?
48 Hij stond in hun midden en zei: Bent u zulke
dwazen, zonen van Israël, dat u zonder onderzoek
of kennis van de waarheid een dochter van Israël
hebt veroordeeld?
49 Keer terug naar de plaats van het oordeel,
want zij hebben valse getuigenissen tegen haar
afgelegd.
50 Daarom keerde het hele volk zich opnieuw
haastig om, en de oudsten zeiden tegen hem:
Kom, ga bij ons zitten en laat het ons zien,
aangezien God u de eer van een ouderling heeft
gegeven.
51 Toen zei Daniël tegen hen: Zet deze twee ver
van elkaar opzij, dan zal ik ze onderzoeken.
52 Toen ze dus van elkaar werden gescheiden,
riep hij een van hen en zei tegen hem: O jij die
oud bent geworden in goddeloosheid, nu zijn je
zonden die je eerder hebt begaan aan het licht
gekomen.
53 Want u hebt een vals oordeel uitgesproken en
de onschuldigen veroordeeld en de schuldigen
vrij gelaten; alhoewel de Heer zegt: De
onschuldigen en rechtvaardigen zult gij niet
doden.
54 Welnu, als u haar hebt gezien, zeg mij dan:
Onder welke boom zag u hen samenkomen? Die
antwoordde: Onder een mastiekboom.
55 En Daniël zei: Heel goed; je hebt tegen je
eigen hoofd gelogen; want zelfs nu heeft de engel
van God het vonnis van God ontvangen om u in
tweeën te snijden.
56 Hij zette hem daarom terzijde en beval de
ander te brengen, en zei tegen hem: O gij zaad
van Chanaän, en niet van Juda, schoonheid heeft
u bedrogen en lust heeft uw hart verdorven.
57 Zo hebt u met de dochters van Israël
gehandeld, en zij zijn uit angst met u meegegaan,
maar de dochter van Juda wilde uw
goddeloosheid niet tolereren.
58 Vertel mij nu: Onder welke boom hebt u hen
samengebracht? Die antwoordde: Onder een
steenboom.
59 Toen zei Daniël tegen hem: Welnu; U hebt
ook tegen uw eigen hoofd gelogen: want de engel
van God wacht met het zwaard om u in tweeën te
snijden, zodat hij u kan vernietigen.
60 Daarop riep de hele vergadering met luide
stem en prees God, die hen redt die op Hem
vertrouwen.
61 En zij kwamen in opstand tegen de twee
oudsten, omdat Daniël hen uit eigen mond had
veroordeeld wegens valse getuigenissen:
62 En volgens de wet van Mozes deden zij met
hen wat zij kwaadwillig van plan waren hun
naaste aan te doen: en zij brachten hen ter dood.
Zo werd het onschuldige bloed dezelfde dag nog
gered.
63 Daarom prezen Chelcias en zijn vrouw God
voor hun dochter Susanna, haar man Joacim en al
haar familieleden, omdat er geen oneerlijkheid in
haar werd aangetroffen.
64 Vanaf die dag had Daniël een grote reputatie
bij het volk.