1. “Os latoeiros”
No século XVI comezou a estenderse o emprego do latón para a fabricación de útiles e adornos que se
facían de cobre ou bronce. Por aquel entón naceu o gremio de latoeiro. As obras que realizaron
conservaron as formas tradicionais e artísticas anteriores pero cun metal máis maleable por ser, o
latón, unha aleación de cobre e zinc. Os latoeiros podían traballar con estaño, chumbo, cobre e bronce
pero non con ouro, prata, ferro e aceiro.
No seu obradoiro, o lugar onde traballaban, facían produtos relacionados co latón. Os baldes dos
pozos, os candís para gas ou aceite, funís, formas para os doces, bandexas, empanadeiras, canadas
do leite e do viño, tanques, caldeiretas e moitos útiles máis. No mesmo local onde traballaban tiñan á
venda os produtos que elaboraban pero tamén se desprazaban ás feiras das localidades próximas
para vendelos. Os latoeiros ademais de fabricar, reparaban e tamén selaban as gretas de cacharros de
barro esmaltado usando a técnica nomeada como lañado. E utilizaban unha serie de ferramentas de
bricolaxe.
Os latoeiros chegaron a Melide, Galicia, nos anos 60, eran artesáns que loitaron por evitar que o
produto do seu oficio desaparecese para sempre, debido a diversos factores, como pode ser a luz
eléctrica ou a profusión de obxectos de plástico na década dos 60, que da lugar a desaparición de
sellas, caldeiros, funís, moldes... Aquí hai algúns latoeiros importantes de Galicia como: Alfonso
González Fernández, Emilio Mejuto Cordido e Luís Mejuto Mato.
Esta é unha mostra do museo do pobo galego sobre
este oficio, os latoeiros.
E máis imaxes e información que hai.
http://www.museodopobo.gal/web/expo-sala-oficios-latoeiros.php?acepta=1