O cempernas andaba preocupado porque ten os pés un pouco delicados e quere poñer zapatos

1. Os zapatos do
cempernas
MonDaporta
COUSIÑAS FEITAS NA CASA

2. Andivo o cempernas moi perocupado
porque ten os pés, un algo delicados.

3. Uns ínchanlle co frío

4. outros coa calor

5. e os máis coa humidade.

6. Moléstanlle as areas…

7. e sempre hai un coio no que, sen querer, se bate

8. E dándolle voltas, buscándolle un amaño,

9. resolveu poñerlle remedio cun calzado.

10. E para escoller que poñer, pensou en algo axeitado,
cómodo, e que non dera alá moito traballo.

11. Mercar botas sería unha tolemia.
Tardaría unha eternidade en quitalas e poñelas.

12. Aínda que empezara a calzarse ao mencer
raro era que acabara antes de daren as dez.

13. E tardaría outro tanto en atar zapatos…
porque ten cen pernas pero só dous brazos.

14. Mercou, pensouno moito, para empezar, unhas chancas.

15. Íballe ben, pero sempre perdía algunha se apuraba.

16. En busca de solución foi á do zapateiro.
Tiña, como fora, que atoparlle arreglo.

17. E dándolle voltas a aquel enguedello

18. deron cun remedio… zapatos con “velcro”!

19. E, por fin, poido saír a correr camiños
sen ter que preocuparse nin da calor nin do frío,
nin das pozas nin dos coios, nin de se tiñan areas…
nin de perder os zapatos cando iba con présa.

20. Pero meteuse un día por un camiño malo
e estragou, nun descoido, media ducia de zapatos.

21. Quixo mercar uns pares para mentras llos arranxaban.
Tiña que facer, e non podía quedar na casa.

22. Pero que lle dixeron! Non podía creelo!
Xa ninguén facía os de aquel modelo!

23. E que iba facer, aínda tiña diñeiro,
pero non estaban os tempos para mercar outro cento.

24. -Podes darlle unha volta -díxolle o zapateiro-.
Pos uns pares distintos e daste un aire moderno.

25. Tivo as súas dúbidas. Costoulle entendelo.
Gustábanlle os cambios… Pero facer aquelo…

26. E púxose a pensar na cousa e as súas ventaxas.
Dábase un cambio e por enriba aforraba.

27. Decideuse e mercou logo os pares que quería,
calzounos, botou a andar, e sigueu coa súa vida

28. Pero xurdeu outro problema co que non contara,
case non tiña sitio, para ordealos, na casa.

29. Pero non se complicou e fixo o que xa facía antes.
Gárdaos todos nun caixón e pon en cada pé o que lle cadre.

30. Si sae do pé dereito ponno á dereita,
e se sae do pé esquerdo… na outra banda.

31. Así, calzando sempre o mesmo, parecía
que andaba de estrea cada día.

32. O seu facer marcou tendencia
e ás poucas semanas… outros aproveitaron a ocurrencia.

33. Pero non só foron bechos e xente da súa talla…

34. ata o fixeron algúns nos que el nunca pensara.

36. As fotografías foron collidas da rede. Agardo que os autores saiban disculpar o uso que lles din e doulles as
grazas por faceren posible que este traballo rematara como eu quería.
Mon Daporta