Ou a incrible historia do coello Jarsía tamén coñecido como “A xoia de Santomé”. Un conto sen fin que relata a historia do que lle sucedeu ao coello Jarsía cun globo.
12. Pero, de súpeto, un refacho de vento empurrou con tal forza,
que levou consigo ao globo e ao coello que estaba amarrado a el.
13. O vento non parou, máis
ben foi gañando folgos, e
levou ao globo, e ao coello,
ata os montes que se vían
alá ao lonxe desde a súa
casa …, e máis alá dos
montes…, e máis lonxe…
14. Levouno tan lonxe que
atravesou, cheo de
medo, o país, o Mar
Mediterráneo, Italia,
Grecia, Rusia, os
Países Nórdicos, outro
mar, Inglaterra e
Francia
15. onde, por sorte para el,
quedou enganchado na
Torre Eiffel, de París.
17. ata que xuntou os cartos suficientes para mercar un billete de tren
(Non quixo volver en avión porque xa viaxara abondo polo aire,
aínda ao seu pesar) e volveu á casa.
18. A súa aventura foi recollida por todos os periódicos,
case todas as revistas e a televisión;
19. e aínda hoxe, que xa leva lentes porque non ve ben, tén un “sonotone” porque oe
fatal, e anda con bastón porque as pernas non lle responden tan ben como
quixera; segue a contar, día sí e día tamén, que:
20. Dunha volta,
cando aínda era novo,
cun globo de cor azul,
ou vermello, ou verde,
ou amarelo, ou…
(calquera outra cor,
según o día),
24. ata que xuntou cartos para pagar un billete de tren
(Estaba canso de voar) co que volveu á casa,
25. e foi recoñecido, e saeu nos periódicos, e nas revistas, e na televisión;
26. e aínda agora que xa vai vello, e leva lentes porque non ve ben, e tén un
audífono porque oe fatal, e camiña coa axuda dun bastón porque as pernas
non lle responden como deberan, conta, un día sí e outro tamén, que:
27. Hai moito tempo, cando
aínda era novo, cun globo
de cor laranxa, ou violeta,
ou das cores do arco da
vella; con forma de estrela,
ou de avión, ou bolboreta;
amarrado ao rabo,
30. e alí, en París, traballou de mecánico, de pallaso, de vendedor,…
31. ata que xuntou os cartos para mercar un billete de tren (Non lle
gustaba viaxar polo aire) e volveu á casa convertido en famoso,
32. e saeu nos periódicos, nas revistas e na televisión;
33. e aínda hoxe, que xa vai bastante vello e usa lentes porque non ve ben, leva un
“sonotone” porque oe fatal e usa bastón porque as pernas non lle responden
como a el lle gustaría, segue a contar, día sí e día tamén, que:
34. Hai xa ben de anos…
Cousiñas feitas na casa
Mon Daporta