2. Roma 12:1-2 (ASND)
Kaya nga mga kapatid, nakikiusap ako sa inyo
alang-alang sa maraming pagkakataong kinaawaan
tayo ng Dios, ibigay ninyo sa kanya ang inyong mga
sarili bilang mga handog na buhay, banal at
kalugod-lugod sa kanya. Ito ang tunay na pagsamba
sa kanya. 2 Huwag ninyong tularan ang mga pag-
uugali ng mga tao sa mundong ito. Hayaan ninyong
baguhin kayo ng Dios sa pamamagitan ng
pagbabago ng inyong mga isip, para malaman ninyo
ang kalooban ng Dios – kung ano ang mabuti,
ganap, at kalugod-lugod sa kanyang paningin.
3. Romans 12:1-2 (NKJV)
I beseech you therefore, brethren, by the
mercies of God, that you present your
bodies a living sacrifice, holy, acceptable to
God, which is your reasonable
service. 2 And do not be conformed to this
world, but be transformed by the renewing of
your mind, that you may prove what is that
good and acceptable and perfect will of God.
4. ROMA 12:3-21 (ASND)
3 Sa biyayang ipinagkaloob ng Dios sa akin, sinasabi ko sa
inyo na huwag ninyong pahalagahan ang inyong sarili ng
higit sa nararapat. Sa halip, suriin ninyong mabuti ang
inyong kakayahan ayon sa pananampalatayang ibinigay ng
Dios sa inyo. 4 Kung paanong ang katawan ay binubuo ng
maraming bahagi at ang bawat bahagi ay may kanya-
kanyang gawain, 5 ganoon din tayong mga
mananampalataya. Kahit na marami tayo, iisang katawan
lang tayo kay Cristo, at magkakaugnay tayo sa isaʼt isa.
6 Ibaʼt iba ang kakayahang ibinigay sa atin ng Dios ayon sa
kanyang biyaya, kaya gamitin natin ang mga kaloob na
iyan. Kung ang kaloob ng isang tao ay pagpapahayag ng
salita ng Dios, kailangang ipahayag niya ito ayon sa
kanyang pananampalataya. 7 Kung ang kaloob niya ay
paglilingkod sa kapwa, maglingkod siya. Kung pagtuturo,
magturo siya;
5. 8 kung pagpapayo, magpayo siya nang mabuti; kung
pagbibigay, magbigay siya nang maluwag; kung
pamumuno, mamuno siya nang buong sikap; at kung
pagtulong sa nangangailangan, tumulong siya nang may
kagalakan.9 Magmahalan kayo nang tapat. Iwasan ninyo
ang masama at laging gawin ang mabuti. 10 Magmahalan
kayo bilang magkakapatid kay Cristo at maging magalang
sa isaʼt isa. 11 Huwag kayong maging tamad kundi
magpakasipag at buong pusong maglingkod sa
Panginoon. 12 At dahil may pag-asa kayo sa buhay, magalak
kayo. Magtiis kayo sa mga paghihirap at laging
manalangin. 13 Tulungan ninyo ang mga pinabanal ng
Dios na nangangailangan, at patuluyin ninyo sa inyong mga
tahanan ang walang matutuluyan. 14 Idalangin ninyo sa Dios
na pagpalain ang mga taong umuusig sa inyo. Pagpalain
ninyo sila sa halip na sumpain. 15 Makigalak kayo sa mga
nagagalak, at makiramay kayo sa mga naghihinagpis.
6. 16 Mamuhay kayo nang mapayapa sa isaʼt isa. Huwag
kayong magmataas, sa halip ay makipagkaibigan
kayo sa mga taong mababa ang kalagayan. Huwag
kayong magmarunong.17 Huwag ninyong gantihan ng
masama ang mga gumagawa sa inyo ng masama.
Gawin ninyo ang mabuti sa paningin ng
lahat. 18 Hanggaʼt maaari, mamuhay kayo nang
mapayapa sa lahat ng tao. 19 Mga minamahal, huwag
kayong maghihiganti. Ipaubaya ninyo iyan sa Dios.
Sapagkat sinabi ng Panginoon sa Kasulatan, “Ako
ang maghihiganti; ako ang magpaparusa.” 20 Kaya,
“Kung nagugutom ang iyong kaaway, pakainin mo.
Kung siyaʼy nauuhaw, painumin mo. Dahil kapag
ginawa mo ang mga ito, mapapahiya siya sa kanyang
sarili.” 21 Huwag kayong patatalo sa masama kundi
talunin ninyo ang masama sa pamamagitan ng
7. ROMANS 12:3-21 (NKJV)
For I say, through the grace given to me, to everyone who is
among you, not to think of himself more highly than he ought
to think, but to think soberly, as God has dealt to each one a
measure of faith. 4 For as we have many members in one
body, but all the members do not have the same
function, 5 so we, being many, are one body in Christ, and
individually members of one another. 6 Having then gifts
differing according to the grace that is given to us, let us use
them: if prophecy, let us prophesy in proportion to our
faith; 7 or ministry, let us use it in our ministering; he who
teaches, in teaching; 8 he who exhorts, in exhortation; he who
gives, with liberality; he who leads, with diligence; he who
shows mercy, with cheerfulness.
8. 9Let love be without hypocrisy. Abhor what is evil. Cling to what is
good. 10 Be kindly affectionate to one another with brotherly love, in
honor giving preference to one another; 11 not lagging in diligence,
fervent in spirit, serving the Lord; 12 rejoicing in hope, patient in
tribulation, continuing steadfastly in prayer; 13 distributing to the needs of
the saints, given to hospitality. 14 Bless those who persecute you; bless
and do not curse. 15 Rejoice with those who rejoice, and weep with those
who weep. 16 Be of the same mind toward one another. Do not set your
mind on high things, but associate with the humble. Do not be wise in
your own opinion.17 Repay no one evil for evil. Have regard for good
things in the sight of all men. 18 If it is possible, as much as depends on
you, live peaceably with all men. 19 Beloved, do not avenge yourselves,
but rather give place to wrath; for it is written, “Vengeance is Mine, I will
repay,” says the Lord.
20 Therefore “If your enemy is hungry, feed him;
If he is thirsty, give him a drink;
For in so doing you will heap coals of fire on his head.”
21 Do not be overcome by evil, but overcome evil with good.
