Recommended
Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (20)
Similar to Muzička umjetnost u drugoj polovini 20. stoljeća.pptx
Similar to Muzička umjetnost u drugoj polovini 20. stoljeća.pptx (12)
Muzička umjetnost u drugoj polovini 20. stoljeća.pptx
- 1. MUZIČKA UMJETNOST U BOSNI I HERCEGOVINI -Druga polovina 20. stoljeća
- 2. Period nakon Drugog svjetskog rata
- 3. Muzički život Jugoslavije nakon završetka II svjetskog rata ide uzlaznom putanjom. Završetkom burnog perioda muzika počinje sve više dopirati među mase. Formiraju se brojna kulturno-umjetnička društva i različite ustanove s ciljem muzičkog obrazovanja. Usljed društvenih promjena, tehnološkog napredka i drugih vidova razvitka bosanskohercegovačka muzika, tradicionalna sevdalinka, a onda i popularna muzika su bili najzastupljeniji i dominantniji na tržištu.
- 4. Bosna i Hercegovina je u drugoj polovini 20. stoljeća bila rasadnik novih, izuzetno talentovanih izvođača i muzičkih bendova čiji rad iz tog perioda je i danas aktuelan i cijenjen.
- 5. Osnivanje Srednje muzičke škole u Sarajevu 1945. g Viša pedagoška škola u Sarajevu sa Odsjekom za muziku 1952 g. Balet narodnog pozorišta Sarajevo, Simfonijski orkestar u Mostaru 1950, 1953 g.
- 6. Sarajevska filharmonija Sarajevska filharmonija revitalizirana je 1948. godine kao simfonijski orkestar NRBiH, a od 1953. godine do danas nosi svoj prvobitni naziv. 1948. godine filharmonija je nastavila sa svojim aktivnostima. U to vrijeme Sarajevska filharmonija je izvodila simfonijsku muziku domaćih i stranih autora, ohrabrujući stvaranje novih simfonijskih djela, doprinoseći podizanju kvaliteta muzike samih izvođača i zadovoljavajući kulturne potrebe građana. Također je radila i sarađivala sa drugim institucijama i organizacijama u cilju podizanja muzičke kulture i razvoja muzičkog života.
- 7. Prvi koncert Sarajevske filharmonije nakon Drugog svjetskog rata održan je 20. oktobra 1948. godine pod dirigentskom palicom Oskara Danona. Solista na violončelu je bio Antonio Janigro iz Zagreba. Na programu su bile Uvertira iz opere Ruslan i Ljudmila od Mihaila Glinke, Koncert za violončelo i orkestar Antonina Dvoržaka, Sarka Bedricha Smetane, Noć na goloj planini Modesta Musorgskog i plesovi iz baleta "Ohridska legenda". Nakon reaktivacije Sarajevska filharmonija je značajno proširila svoj repertoar izvodeći djela ne samo stranih već i jugoslavenskih i bosanskohercegovačkih kompozitora.
- 8. Godina 1992. označila je početak agresije na Bosnu i Hercegovinu, te samim time i destrukciju svega što je građeno prethodnih decenija. Tako je i Sarajevska filharmonija prekinula sa radom na dvije godine i pri tome pretrpjela velike materijalne ali i ljudske gubitke. Nakon završetka rata, Sarajevska filharmonija se u kadrovskom smislu obnavlja.
- 10. Sarajevska opera
- 11. Sarajevska opera je zvanično počela sa radom 9. 11. 1946. godine kada je održana prva operna premijera u Sarajevu. Izvedena je opera Prodana nevjesta Bedřicha Smetane. Početak
- 12. Prvi dirigenti Sarajevske opere bili su Konstantin Bernhard (dirigovao od 1946. do 1949g.), Ivan Štajcer (od 1948. do 1974.), Mladen Pozajić (dirigovao od 1948. do 1964.), Boris Papandopulo (dirigovao od 1950. do 1952.) i Radivoje Spasić (dirigovao od 1955. do 1965.). Povremeno je dirigovao i Mladen Stahuljak koji je inače bio angažovan kao dirigent hora (djelovao u Sarajevskoj operi od 1954. do 1970.). U prvoj opernoj sezoni (1946. - 1947.) predstave je režirao Rudolf Ertl. U naredne četiri sezone opere režiraju isključivo gostujući redatelji. Od 1951. do 1971. predstave je uglavnom režirao Jurislav Korenić. Od 1956. počinje režirati Drago Fišer koji će biti redatelj najvećeg dijela predstava sve do 1992. godine.
- 13. Sarajevska opera od 1992. U proljeće 1992. godine slijedi prekid prouzrokovan ratom. U zgradu Narodnog pozorišta moglo se ući tek početkom 1994. godine, pa se počelo sa konkretnim izvođenjima arija i dueta uz klavirsku pratnju, poslije uz suradnju orkestra, pa sve do prvih premijera. Prva premijera nakon rata bila je 19. 4. 1996. kada je izvedena Mozartova opera Bastien i Bastiena. Ipak obnovljena Opera službeno je počela s radom 19. 5. 1996. premijerom opere Služavka gospodarica italijanskog kompozitora Giovannija Battiste Pergolesija. U narednim sezonama Sarajevska opera počinje s obnovom repertoara.
- 15. Osnivanje Nije rijetkost u evropskoj baštini ustupiti najljepša zdanja arhitekture upravo muzici, pa i muzičkim školama, ali u poslijeratnim godinama, nakon 1945. godine, dobiti ovakvu zgradu, djelo znamenitog arhitekte Josipa Vancaša, zgradu bivšeg samostana, bio je poseban gest u čast uzvišene umjetnosti. Ipak, prvih godina poslije Drugog svjetskog rata, koje su u Sarajevu obilježene ubrzanom rekonstrukcijom i opravkom razorenih ulica i zgrada, škola biva smještena u prostorima današnje Štrosmajerove ulice. Od 1950. profesori ulažu mnogo truda u rad škole, a njihova zalaganja su se očitovala i na pokazanim uspjesima učenika. Zbog toga već 1952. tadašnja Državna muzička škola prelazi u današnje prostorije u ulici Josipa Štadlera.
- 16. Rad u periodu poslije II svj. rata U predstojećih četrdeset godina (od 1952. do 1992. godine) u Srednjoj muzičkoj školi se dešava intenzivan pedagoški i umjetnički razvoj. Proširuje se broj odsjeka, obogaćuje profesorski kadar. Već 1955., osnivanjem Muzičke akademije i prvim završenim generacijama profesora muzike, proširuje se i kadar škole. Kao mladi profesori afirmiraju se danas eminentni umjetnici. Već prve završene generacije Srednje muzičke škole izvode bogate programe novoosnovane Sarajevske opere, Filharmonije, ali često grade i solističku karijeru.
- 17. U teškim godinama od 1992.-1995. Niti jednom nije zatvorila svoja vrata. Tadašnja direktorica prof. Farida Mušanović organizira nastavu u posebnim uslovima, pa prostor škole postaje tzv. ratna škola koja je uključivala učenike Muzičke, Elektrotehničke, Grafičke i Škole za medicinske sestre koji su živjeli na području općine Stari Grad i Centar. Kroz ratnu školu je prošlo preko 1500 učenika raznih usmjerenja. U ovom ratnom periodu, na svu sreću, nije poginuo nijedan učenik Srednje muzičke škole, ali je od snajperskog hica poginula profesorica Stoković Vesna 1993. godine.
- 18. Muzička akademija u Sarajevu
- 19. - Najviša matična glazbena visokoškolska, obrazovna, umjetnička i znanstvena institucija u Bosni i Hercegovini. Muzička akademija u Sarajevu je osnovana 20. maja 1955. godine. Osnivači nove Muzičke akademije, (tada četvrte u Jugoslaviji) koji su ujedno izvršili i izbor prvih nastavnika bili su profesori: Milenko Živković iz Beograda, Natko Devčić iz Zagreba, Dragotin Cvetko iz Ljubljane, Cvjetko Rihtman i Miroslav Špiler iz Sarajeva. U prvoj godini rada Akademije upisana su 42 studenta. Tako je krajem 1959. godine diplomiralo 12 studenata iz prve generacije. Prve godine rada Akademije protekle su u potrazi za nastavničkim i saradničkim kadrom. Akademija je otvorila područno odjeljenje u Tuzli na kojem su postojali Teoretsko- pedagoški i Odsjek za klavir (do 1987. godine).
- 20. I – Odsjek za kompoziciju i dirigovanje II – Odsjek za solo pjevanje III – Odsjek za klavir IV – Odsjek za gudačke instrumente V – Odsjek za duvačke instrumente VI – Odsjek za muzikologiju VII – Teoretsko-pedagoški odsjek Prvo pedagoško jezgro Muzičke akademije činili su profesori: Cvjetko Rihtman, Miroslav Špiler, Aleksandar Segedi, Mladen Pozajić, Božidar Trudić, Matusja Blum, Bruna Špiler i Vlasta Debelić. Do 1992. godine, na Muzičkoj akademiji školovali su se kandidati iz svih sredina bivše Jugoslavije i proizvodili stručnjaci svih profila, koji su svojim kvalitetom zadovoljavali evropske kriterije muzičkog obrazovanja i šire.
- 21. Cvjetko Rihtman Jedan od najpoznatijih muzikologa u bivšoj Jugoslaviji, istraživač folklora i kompozitor.
- 22. Akademik Cvjetko Rihtman bio je jedan od najpoznatijih muzikologa u bivšoj Jugoslaviji, istraživač folklora i kompozitor. Rihtmanovo ime zabilježeno je među osnivačima Muzičke akademije u Sarajevu, a u periodu 1955. – 1960. bio je prvi rektor ove visokoškolske institucije. Rođen je u Rijeci 1902, a preminuo u Sarajevu 1989. Studirao je teoriju muzike i kompoziciju na konzervatorijima u Leipzigu i Pragu. Studij muzikologije i kompozicije nastavlja na Schola Cantorum u Parizu. Za vrijeme studija u Parizu djelovao je kao orguljaš i voditelj hora.
- 23. Nakon oslobođenja bio je prvi direktor sarajevske Opere (1946. - 1947.), da bi 1947. osnovao Folklorni institut u sklopu Zemaljskog muzeja. Karijeru nastavlja kao profesor etnomuzikologije na Muzičkoj akademiji u Sarajevu. Angažman Ogromne zasluge pripadaju mu i kao sakupljaču i neumornom istraživaču bosanskohercegovačkog folklora. Tokom brojnih terenskih istraživanja dokumentirao je preko 7000 tradicionalnih napjeva i igara - bavio se proučavanjem polifonih vokalnih folklornih formi kakve su npr. Ganga, rera, bećarac i dr. - moderniziran je način transkripcije folklornih napjeva na nivou cijele Jugoslavije - etnomuzikologija u Bosni i Hercegovini postaje prihvaćena nauka koja se ubrzano razvijala - 1974g. Odlazi u penziju
- 24. Vojin Komadina (od 1933 — Beograd, 1997) bio je kompozitor i prvi generalni sekretar Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske. Rođen je 1933. u Karlovcu. Godine 1955. je upisao Muzičku akademiju Univerziteta u Beogradu, a 1957. prelazi u Sarajevo na Muzičku akademiju, gdje je diplomirao 1960. Po odlasku iz Beograda, jedno vrijeme živi u Tuzli, a od 1966. u Sarajevu. Vojin Komadina
- 25. • Opelo jasenovačko • Satana • Rukovet - Potkozarje (svita za mesoviti hor) • Tražim pomilovanje (1986) • Beli anđeo – freska za simfonijski orkestar (1987) • Trotinet • Koncert za klavir i orkestar br. 1 (1960) • Pogled (1963) • Telegrafske basne (1964) • Nezgoda (1961) • Koncert za klavir i gudački orkestar br. 2 (1978) • Pet preludijuma za klavir (1978) • Otac Grmeč (1979)
- 26. Bijelo dugme
- 27. ● jedna od najpoznatijih jugoslavenskih rok grupa ● osnovana u Sarajevu 1974. godine Gitarista Goran Bregović, pjevač Željko Bebek, bubnjar Goran "Ipe" Ivandić, klavijaturista Vlado Pravdić i bas gitarista Zoran Redžić bili su i ranije okupljeni u grupi Jutro.
- 28. Debitantski album "Kad bi' bio bijelo dugme", objavljen 1974. godine, sa prepoznatljivim hard rock zvukom uz primjesu balkanskog folk uticaja, donio im je popularnost širom države. Nekoliko sljedećih albuma, sa sličnim zvukom, održavali su ogromnu popularnost grupe a njihove simfonijske balade s poetskim tekstovima su hvaljene od strane kritičara. Nakon što je Bebek 1983. godine napustio grupu, istoj se pridružuje vokal Mladen Vojičić Tifa, sa kojim je bend snimio samo jedan, nazivu grupe istoimeni album. Zadnji vokal benda, Alen Islamović, pridružio se grupi 1986. godine sa kojom je snimio dva albuma.
- 29. Početkom 1989. godine Bijelo dugme polazi na dvomjesečnu turneju, ali poslije koncerta u Derventi, Alen Islamović mučen bolovima u bubrezima napušta grupu i odlazi kući u Bihać. Turneja se naglo prekida, otkazuju se koncerti u Kini i Sovjetskom Savezu, a Bregović odlazi u Pariz. Niko tada nije pomislio da će do slijedećeg koncerta najpopularnije grupe bivše Jugoslavije proći čak šesnaest godina. Željko Bebek se po izbijanju rata seli u Zagreb i nastavlja karijeru, Zoran Redžić odlazi u Finsku, a Mladen Vojičić - Tifa tek 1995. napušta Sarajevo i odlazi u Njemačku. Ipe Ivandić se po izbijanju rata seli u Beograd gdje je tragično nastradao 1994. godine. Godine 2005. sastav poduzima kratku i uspješnu povratničku koncertnu turneju nastupajući u Zagrebu, Beogradu i Sarajevu.
- 30. U periodu od 1974. do 1989. godine, grupa je izdala 10 studijska i 3 koncertna albuma.
- 31. CREDITS: This presentation template was created by Slidesgo, including icons by Flaticon, and infographics & images by Freepik Please keep this slide for attribution Hvala na pažnji!