1. Media, Cultuur en Identiteit
L.K.A. Engelen
Onvoltooid Verleden Tijd:
De haalbaarheid van multiculturalisme
&
De werking van een natie
Analyse van The 4400
Geschreven door
Chung Chiang Dang
0297992

2. 2
Over the last 60 years 4400 people have been abducted
All at once they were returned
With no memory of where they’ve been
They haven’t aged a day
And some have returned with new abilities
All are trying to reconnect…
…with a life interrupted.
JORDAN COLLIER
We’re not a threat. We’re salvation.
The world will have to deal with us.
* (Teaser van The 4400, aflevering 1, seizoen 3)

3. 3
Opzet
THE 4400 (USA, 2004) is een Amerikaanse serie waarin er een bal van licht arriveert op aarde.
4400 vermiste personen van alle leeftijden en achtergronden verschijnen weer terug op aarde.
Sommigen verdwenen recent en anderen waren al tientallen jaren verdwenen. Geen enkel van
de 4400 is een dag ouder geworden. Ze hebben ook geen enkel besef van tijdsverloop. Al
gauw neemt iedereen aan dat buitenaardse wezens ze ontvoerd hadden en zonder duidelijke
reden ze allemaal op dezelfde tijd, op dezelfde plek hebben laten terugkeren.
Het doel van dit werkstuk is om de The 4400 the analyseren aan de hand van een
enkele aflevering. Deze aflevering, getiteld THE 4400 SPECIAL: UNLOCKING THE SECRETS, is
een samenvatting van de twee seizoenen, speciaal gemaakt voor de kijkers als
voorbeschouwing voor het derde seizoen. Het dient daarom als een uitstekend overzicht op
het gehele 4400-wereld, waarin ik mijn betoog op een ongeremde manier binnen de kaders
van één aflevering kan houden. Ik zal hierin een tweetal theorieën behandelen om mijn
hoofdvraag te kunnen beantwoorden:
Op welke wijze botst de imagined community1
met de natie Amerika?
Ten eerste biedt de serie een interessante kijk op David Morleys concept van home2
. Op
welke wijze de terugkomst van 4400 mensen na een absentie van jaren weer in hun
samenleving zullen functioneren en wat voor gevolgen het kan hebben voor de samenleving
in het geheel. De serie biedt vele parallellen met het politieke klimaat in Amerika. THE 4400
stelt een duidelijke vraag of men in deze post-9/11 wereld multiculturalisme een haalbaar
streven is. Deze gedachtegang zal ik doorvoeren naar mijn tweede vraag:
Heeft de 4400 teruggekeerden de karakteristieken om een natie te worden? Aan de
hand van deze serie zal ik aantonen hoe interne en externe factoren de 4400; ondanks hun
huidskleur, leeftijd, taal en afkomst ze toch tot elkaar verbonden voelen.
Het concept dat ik hierbij toe zal passen is het artikel van Pnina Werbner, The translocation of
culture: Community cohesion and the force of muliculturalism in history. En het artikel van
David Morley, Belongings: Place, Space and Identity in A Mediated World. De thema komt
van Ernest Renan, What is a Nation? Ien Ang en Jon Stratton’s, Multicultural Imagined
1
Anderson, Benedict. Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism. London:
Verso 1983: 1-8; 37-46.
2
Morley, David. “Belongings: Place, Space and Identity in A Mediated World.” In European Journal of
Cultural Studies 4(4) 2001: 436

4. 4
Communities: Cultural Difference and National Identity in Australia and the USA. En het
artikel van Benidict Anderson, Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread
of Nationalism. De eerste twee artikelen vormen mijn basis voor het onderzoek naar Identity-
on-the-move en de laatste drie artikelen bieden interessante feedback en
achtergrondinformatie over de thema Natie.
Allereerst zal ik een samenvatting van het verhaal van THE 4400 geven. Ik neem
hierbij de focus op enkele karakters en de belangrijkste plotmomenten, omdat die een brug
vormen naar de te gebruiken theorie en mijn analyse. Daarna zal ik, aan de hand van het
verhaal, de aflevering plaatsen in de theoretische kaders, zoals hierboven beschreven.
The 4400 Special: Unlocking the Secrets
Kijkers over de hele wereld volgen het fenomeen op het nieuws. Een bal van licht arriveert op
aarde en 4400 mensen van alle leeftijden en achtergronden verschijnen weer terug op aarde.
Sommigen verdwenen recent en anderen waren al tientallen jaren verdwenen. Geen enkel van
de 4400 is een dag ouder geworden. Ze hebben ook geen enkel besef van tijdsverloop. Al
gauw neemt iedereen aan dat buitenaardse wezens ze ontvoerd hadden en zonder duidelijke
reden ze allemaal op dezelfde tijd, op dezelfde plek hebben laten terugkeren.
Een van hen is de gekleurde Richard Tyler die in 1951 in Korea werd ontvoerd. Hij
werd toen door zijn medepiloten in elkaar geslagen en achtergelaten, omdat hij een relatie had
met een blanke vrouw. Hij werd in een legertent door een fel licht meegenomen. Hij was en is
nog steeds 29.
Na een intensief onderzoek in quarantaine, worden deze mensen onder supervisie
teruggelaten naar hun land van herkomst. Velen van de mensen realiseren zich dat de wereld
een ander plek is geworden dan in hun gedachtes, Richard komt in Washington achter dat zijn
liefde al jaren is gestorven en hij geen enkele familie meer heeft. Hij vindt weer liefde in een
vrouw, nadat ze erachter kwam dat haar echtgenoot opnieuw is getrouwd. Ze blijkt de
kleindochter te zijn van zijn eerste liefde.
Twee overheidsagenten krijgen de taak om achter te komen wat er met hun gebeurd is.
Gedurende het onderzoek komen ze achter dat een klein percentage van de 4400
teruggekeerden een unieke gave hebben ontwikkeld, zoals gedachtes lezen, bovenmenselijke
krachten, en vele anderen. Ze leren om het onder controle te krijgen. Sommigen gebruiken
hun gave voor het goede en velen voor kwaad. Wanneer deze informatie vrijkomt in de media,
begint de meerderheid van de samenleving bang te worden en het geweld begint. De twee

5. 5
agenten zitten vast in het midden, tussen het beschermen van de 4400 en de rest van de
mensen.
Uiteindelijk komen de twee agenten achter dat de 4400 helemaal niet ontvoerd werden
door buitenaardse wezens, maar door de toekomstige mensen op aarde. In de toekomst lijden
de mensen zwaar van de gevolgen die we in deze tijd hebben veroorzaakt. Om dit te
voorkomen hebben ze de mensen van hun eigen verleden ontvoerd en terug laten keren met
speciale krachten om verandering teweeg te brengen, die de Apocalyps moet voorkomen.
Het conflict van de twee agenten is dat ze niet weten welke daden van de 4400 ze
moeten stoppen en welke niet. Ze kregen geen details over de grote plan. De gewone mens
wordt steeds banger voor de 4400 tot op het punt dat Jordan Collier, een rijke filantroop, de
4400 Centre bouwt. Het is een veilig oord specifiek voor zijn medemensen om veilig in te
kunnen verblijven.
Jordan Collier ziet het als zijn persoonlijke missie als leider om de mensheid van zijn
ondergang te redden. Maar voor de sceptici, wordt hij als een gevaar gezien. Daarom huurt
Collier Richard in, die ‘vroeger’ in de luchtmacht zat, om hem en de Centre te beschermen.
Maar na een geslaagde aanslag op Colliers’ leven is de scheidslijn tussen de 4400 en de rest
van de samenleving groter dan ooit. Een paar van de 4400 neemt wraak op de overheid en al
gauw lijkt een oorlog onvermijdelijk.
Maar zonder verklaarbare reden wordt elk van de 4400 over de hele wereld ernstig
ziek. De overheid beveelt om alle zieke én gezonde 4400 in quarantaine te zetten. Als reactie
hierop regelt Richard onderduikadressen over de hele wereld voor de gezonde teruggekeerden
die de quarantaine willen omzeilen. Op het eind ontdekken de twee overheidsagenten dat de
overheid zelf verantwoordelijk is voor de verspreiding van de ziekte.
De overheid vaccineerde de 4400 bij elke medische check-up in het geheim een
onderdrukkingsmiddel genaamd Promocin. Het is een middel die hun paranormale krachten
onderdrukt, maar op lange termijn dodelijke effecten kan hebben. Wanneer de 4400 weer
genezen komen ze achter dat ieder van hun speciale krachten bezitten.
Één van de 4400, die een voorspellende gave bezit, uit de laatste zin van de aflevering:
MAIA
Nothing is over. It’s just starting.
The war.

6. 6
1.
Paradigma
Deze aflevering is doorweven met kritiek op de huidige maatschappij. De referenties naar de
Bush administratie doen ons geloven dat als er nu daadwerkelijk zoiets gebeurd, de overheid
op een dodelijke manier zal antwoorden. Het verbeeldt evenzeer de hardheid van de
samenleving, die geen sympathie toont voor mensen die anders zijn.
THE 4400 laat met zijn meerdere verhaallijnen duidelijk zien welke problemen er
rondom de fysieke en mentale home kan spelen in een verharde maatschappij. Een van de
rode draden hiervoor vormt het verhaal van Richard Tyler, worstelend met zijn plaats in de
nieuwe wereld. Hij balanceert tussen de wereld van gisteren waar racisme dagelijkse kost
was, waar hij een blanke vriendin geheim moest houden; en anderzijds de nieuwe realiteit
waarin een zwarte man gelijke rechten heeft, maar waar hij zelf niemand meer over heeft. Het
probleem dat hierbij opspeelt, is de plotselinge overgang van de eerste naar de tweede situatie.
Hoe gaat THE 4400 om met deze aspecten van David Morley’s home?
Home
THE 4400 speelt zich hoofdzakelijk af in Washington, waar er angst heerst voor het
onbekende en waar een ex-soldaat als Richard niet op een heldenterugkomst of een baan in de
nieuwe wereld kan verwachten.
Vóór zijn ontvoering was zijn fysieke plaats3
als zwarte man in de luchtmacht een plek
waar hij dagelijks directe en indirect misbruik op zich kreeg toegeworpen. Hij werd als een
minderwaardige beschouwd. Maar hij hield zich staande door zich te verplaatsen naar zijn
mentale plaats, die wordt gesymboliseerd met een foto van hem en zijn blanke geliefde.
Na zijn ontvoering belandt hij in de wereld van de globale media, waar iedereen op internet
alle identiteiten van de 4400 mensen kan opzoeken. Hij kan niet meer met zijn geliefde
rondlopen zonder nagestaard te worden. Ditmaal niet vanwege zijn huidskleur of hun
interraciale relatie maar vanwege het onbegrip in hun terugkeer en de gave die sommigen van
hun hebben. Beiden verlangen naar een maatschappij waar ze als gelijke kan worden
beschouwd. 53 jaar tijdsverloop heeft voor Richard weinig veranderingen opgebracht.
3
Morley, David. “Belongings: Place, Space and Identity in A Mediated World.” In European Journal of
Cultural Studies 4(4) 2001: 425

7. 7
Wanneer ze een kind krijgen en hun baby een verschrikkelijke gave blijkt te bezitten,
brengt de postmoderne samenleving voor hen een gevoel van onveiligheid met zich mee. Ze
worden achterna gezeten door de overheid, die haar kind willen onderzoeken. Ze moeten
constant op de vlucht slaan zonder geld of toekomstperspectief. Ze voelen zich verlaten door
de wereld.
Ze besluiten om net als enkele anderen te verhuizen naar de door Jordan Colliers’
opgezette 4400 Centre. Daar zijn ze veilig van de buitenwereld, die wordt gerepresenteerd
door de overheid die hun blijft wantrouwen. Al gauw komen vele van de teruggekeerden die
zich steeds meer verwijderd voelen van de maatschappij in de 4400 Centre wonen, waar ze
een closed/gated community4
vormen. Hun nieuwe home.
4
Morley, David. “Belongings: Place, Space and Identity in A Mediated World.” In European Journal of
Cultural Studies 4(4) 2001: 432

8. 8
2.
Karakteristieken van een nieuwe natie
De 4400 zijn als migranten in een nieuw land aangekomen waar bijna iedereen door de
bottom up politiek aan de onderkant van de samenleving belandt. Elk van de 4400 zou liever
weer teruggaan naar hun normale leven, maar het is voor hun onmogelijk. De wereld die ze
kenden bestaat niet meer. Ze moeten zich met grote moeite en tegenzin aanpassen in de
huidige samenleving. Ze leven nu in een nieuwe wereld met een nieuw leven, die ook geen
connectie meer op the American way of life nahoudt.
Nadat Jordan Collier de Centre had gestart begonnen de 4400 over de hele wereld
steeds meer te unificeren. Ze voelden zich in de Centre als een gelijke. Het gaf hun de
waardigheid en de aanmoediging die ze niet in de ‘normale’ maatschappij kregen. Hier werd
hun gave aangemoedigd en ontwikkeld. Hier behoorde elk van de 4400 tot de grote plan.
Volgens Ernest Renan zijn commonality en forgetting5
de twee essentiële basisprincipes voor
de vorming van een natie. Onder commonality verstaat hij het opheffen van het onderscheid
tussen verschillende bevolkingsgroepen, bijvoorbeeld door het aannemen van een
gemeenschappelijke religie. Ten tweede is forgetting cruciaal voor de vorming van een natie.
Wat de 4400 teruggekeerden hun onderlinge verscheiden opheft is hun niet hun gave,
die maar een klein percentage van hen bezit, maar hun gemeenschappelijk lijden. Toen ze de
ziekte kregen werd iedereen geboden om terug te keren naar de quarantaine waar ze in het
begin verbleven. Hier waren de meeste van de 4400 op eenzelfde plek aan het sterven. Dit
gezamenlijke lijden bracht hun dichter bij elkaar.
Maar het was het geweldadige optreden van de overheid dat leidde tot de eenmaking
en vorming van hun natie. Nadat de overheid verantwoordelijk werd gehouden voor de
tientallen doden, konden de 4400 alleen maar op hun eigen mensen rekenen. Het vertrouwen
in de overheid was onomkeerbaar verloren.
Het tweede principe van forgetting doelde men op dat een natie een bepaalde trauma
in het verleden moet vergeten om te kunnen functioneren. Hun geschiedenis is de ontvoering
waarin ze de verdwenen tijd niet meer herinneren. In die tijd waren ze veranderd en
teruggekeerd als pion in een plan, maar niemand van de 4400 heeft een idee hoe het zich
uitspeelt.
5
Renan, Ernest. “What Is A Nation?” Nation and Narration. Ed. Homi K. Bhabha. London: Routledge, 1990: 12

9. 9
Het vergeten verleden vormt voor hen een bron van collectiviteit die ze als imagined
community kunnen verenigen tot een natie. Als gevolg van dat collectieve verleden is er
sprake van een nationaal idee6
, waarbij de 4400 streeft naar een unity-in-diversity7
en het
bereiken van hun spirituele principe: Het redden van de mensheid.
THE 4400 vs. De overheid
Ze hebben net als een natie een gevoel voor gemeenschappelijke solidariteit, gebaseerd op de
gebrachte offers. Een natie wordt gekenmerkt door een gevoel van solidariteit en een
wisselwerking van dat gevoel tussen heden en verleden. Het offer van het opgeven van hun
vorige leven moet niet alleen de toekomst van hun natie veilig stellen. Maar ook de toekomst
van de wereld.
De 4400 individuen die in normale omstandigheden elkaar zouden hebben ontmoet,
zijn op het einde van de aflevering een georganiseerde gemeenschap met invloedrijke
krachten geworden. In de ogen van de overheid vormen ze een bedreiging voor de balans van
de samenleving. Na de aanslag op het leven van Jordan Collier plegen enkele van de 4400 een
wraakactie op de overheid, waarbij ze een rage bomb in een overheidsinstantie vrijlaten.
Hierdoor worden de oerinstincten van de mannen opgewekt, waardoor ze allemaal
bloeddorstige worden.
De 4400 verlangen een universalistische multiculturalisme8
. Ze eisen dat ze hun
liberale principes van individuele vrijheid kunnen waarborgen. Maar de overheid kan het hun
niet geven, omdat de gave van de 4400 een te groot risico vormen om ze gelijke rechten te
geven. De overheid voelt een noodzaak om hun in de gaten te blijven houden. Dit kan leiden
tot de veronderstelde oorlog, die de gewenste veranderingen teweeg kunnen brengen of het
Apocalyps waar men tegen vecht.
6
Renan, Ernest. “What Is A Nation?” Nation and Narration. Ed. Homi K. Bhabha. London: Routledge, 1990: 19
7
Ang, Ien and Jon Stratton. “Multicultural Imagined Communities: Cultural Difference and National Identity in
Austrailia and the USA.” In Continuum 8(2) 1994: 153
8
Werbner, Pnina. “Translocation of culture: “Community cohesion”and the force of multiculturalism in history”,
Sociological Review, 2005: 761

10. 10
Conclusie
De 4400 teruggekeerden voelen zich na hun thuiskomst in de steek gelaten door hun regering.
De meerderheid van de bevolking is bang voor hen. Richard Tyler en vele anderen hebben
geprobeerd te integreren in de samenleving maar ze krijgen de kans er niet voor. Niemand die
hun wil aannemen voor werk en iedereen die een mening over hun heeft. Ze besluiten om zich
te organiseren om tegen de vooroordelen te weren. Maar als groepering vormen ze voor de
samenleving een grotere bedreiging.
De 4400 hadden nooit een kans gehad om vredig terug te kunnen keren in hun normale
leven. Vanaf het moment dat ze uit de bal van licht verschenen, waren hun lot getekend. Ze
zijn voor de mensen slechts gasten, die zich aan de regels van de gastheer moeten houden. Ze
zouden nooit als gelijke worden gezien. Universalistische Culturalisme is in de huidige
maatschappij een onmogelijk streven.
De aflevering eindigt met de belofte van een oorlog tussen de twee naties.
De boodschap van THE 4400 is dat er grote veranderingen in de wereld moet komen voordat
de mensen met elkaar kunnen samen leven, want anders zal dat de uiteindelijke ondergang
van de mens betekenen. De politiek en de samenleving moeten meer open staan voor zaken
die ze niet begrijpen. Dat de gave van de teruggekeerden de mensen niet alleen kwaad kunnen
doen, maar ze ook kunnen helpen. Het zijn gewoon mensen zoals ieder ander die hun plaats in
de wereld proberen terug te vinden. Angst en geweld zijn niet de oplossingen voor de
problemen, maar een goede dialoog tussen de 4400 en de rest van de bevolking waardoor
essentialistische identiteiten met betreffende 4400 kunnen worden voorkomen.
THE 4400 is een pleidooi voor een multiculturele samenleving waarin de minderheid
zijn eigen identiteit kan behouden; anders zal vervreemding van de staat en geweld tot de
toekomst van THE 4400 behoren.

11. 11
Bibliografie
Anderson, Benedict. Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of
Nationalism. London: Verso 1983: 1-8; 37-46.
Ang, Ien and Jon Stratton. “Multicultural Imagined Communities: Cultural Difference and
National Identity in Austrailia and the USA.” In Continuum 8(2) 1994: 153
Morley, David. “Belongings: Place, Space and Identity in A Mediated World.” In European
Journal of Cultural Studies 4(4) 2001: 436
Renan, Ernest. “What Is A Nation?” Nation and Narration. Ed. Homi K. Bhabha. London:
Routledge, 1990: 19
Werbner, Pnina. “Translocation of culture: “Community cohesion”and the force of
multiculturalism in history”, Sociological Review, 2005: 761
http://www.usanetwork.com/series/the4400
http://en.wikipedia.org/wiki/4400