2. İÇİNDEKİLER
1.GENEL BİLGİ
1.1 İsimlendirme
1.2 Yapı
1.3 Genel Özellikler
2.ÜRETİM
2.1 Üreticiler
2.2 Üretim işlemleri ve İşlem Kontrolleri
2.3 Kritik Adımlar ve Ara Maddelerin Kontrolleri
2.4 Üretim Proses Validasyonu
2.5 Üretim Prosesinin Gelişimi
3. KARAKTERİZASYON
3.1 Yapının ve Diğer Özelliklerin Açıklanması
3.2 Safsızlıklar
4. ETKİN MADDENİN KONTROLÜ
4.1 Spesifikasyonlar
4.2 Analitik Prosedürler
4.3 Seri Analizleri
4.4 Kap-Kapak Sistemi
5. STABİLİTE
5.1 Stabilite Özeti ve Sonuçlar
5. 1.3 Genel Özellikler
• CAS Numarası: 25316-40-9
• Molekül Formülü: C27H29NO11.HCl
• Molekül Ağırlığı: 579.98 g/mol
• Form: Toz
• Görünüş: Turuncu-kırmızı kristal toz
• Çözünürlük: Suda çözünür, metanolde az çözünür.
• Kaynak: Streptomyces türleri ve E.coli
• PH: 4.0-5.5
• Kaynama Noktası: 810.3 °C
• Erime Noktası: 204-205 °C
• Alevlenme Noktası: 443.8 °C
• Saklama Koşulları: 2-8 °C
6. • Tanım: DNA interkalasyonu ile makromoleküler biyosentezi
inhibe eden doksorubisin HCl, antrasiklin bir antibiyotikdir ve
daunorubisinin 12-hidroksi türevidir.
• Mekanizma: Doksorubisin, transkripsiyon sırasında DNA ‘nın
açılmasını sağlayan topoizomeraz II enziminin gelişimini
durdurur. DNA replikasyonu için DNA zinciri kırıldıktan sonra
doksorubisin, topoizomeraz II-DNA kompleksini stabilize eder
ve DNA çift sarmalının yeniden oluşmasını engeller, böylece
replikasyon prosesini inhibe eder.
• Kullanım Amacı: Doksorubisin; non-Hodgkin lenfoma, çoklu
miyeloma, akut lösemi, Kaposi sarkomu, Ewing sarkomu, Wilm
tümörü ve göğüs, adrenal korteks, endometriyum, akciğer,
yumurtalık ve diğer kanserlerin tedavisi için kullanılır.
9. 2.2 Üretim işlemleri ve İşlem
Kontrolleri
A. DAUNORUBİSİNİN DOKSORUBİSİNE
BİODÖNÜŞÜMÜ
Bu proses şunları kapsamaktadır:
1) Bu buluşa ait daunorubisin içeren vektörler ile
değiştirilmiş daunorubisin üretemeyen rekombinant
konakçı hücrenin kültürlenmesi
2) Doksorubisinin izole edilmesi
10. Streptomyses türlerinin ve E.coli’nin
transformasyonu:
• E.coli kalsiyum klorid metodu ile hazırlanır ve standart
tekniklerle transforme edilir.
• S.lividans TK23, sıvı R2YE ortamında yetiştirilir ve 48 saat
sonra hasat edilir. Misel pellet iki kez %10'luk sükroz
çözetisi ile yıkanır ve Hopwood metoduna göre protoplast
hazırlamak için kullanılır. Protoplast pelletleri yaklaşık 300
mikrolitre P ortamında süspande edilir ve her
transformasyon için 50 mikrolitrelik kısımlar kullanılır.
Hopwood küçük ölçekli transformasyon metoduna göre
protoplastlar plasmid DNA ile transforme edilir. 300
C’de
R2YE ortamında 17 saat sonra, plakalar
200mikrogram/ml tiostreptan ile yapıştırılır ve spolüre
olana kadar büyümeye bırakılır.
12. Analiz:
• RP-HPLC, 0,385 ml/dak akış hızında, Vydac C18 kolon (5
mikrometre parçacık boyutu 4.6 x 250 mm) kullanılarak
uygulanmıştır.
• Mobil faz su içinde %0.2’lik trifloroasetik asit (TFA, from Pierce
Chemical Co.), mobil faz B asetonitril içinde %0.078’lik TFA
(from J: T: Baker Chemical Co.)’dır.
• Elüsyon, %20'den %60'a değişen oranlardaki faz B'nin faz A
içindeki linear gradyanı ile 33 dalikada gerçekleşir ve 488
nm'ye (bant genişliği 12 mikrometre) ayarlanmış bir dizi diyot
dedektörü ile izlenir.
• ε-rhodomycinone, daunorubicin ve doxorubicin (10
micrograms/ml in methanol), kültürlerinden izole edilen
metabolitlerin miktarını ölçmek için harici standart olarak
kullanılır.
13. B. DOKSORUBİSİNİN FERMANTASYONU
Bu proses şunları kapsamaktadır:
1) Bu buluşa ait vektörler ile değiştirilmiş rekombinant
daunorubisin üreten konakçı hücrenin kültürlenmesi
2) Doksorubisinin izole edilmesi
16. 2.4 Üretim Proses Validasyonu
• İşlem parametreleri ve in-proses testler dikkate alınmış ve
üretim prosesinin amacına uygun olduğu belirlenmiştir.
17. 2.5 Üretim Prosesinin Gelişimi
• Konakçı hücreler, daunorubisin veya doksorubisine
duyarlı olabilirler ve bunları belirli bir miktar ihtiva eden
ortamda büyüyemezler ya da ikisine karşı da dirençli
olabilirler.
• Bu buluş, DNA'larında daunorubisin ve doksorubisin karşı
direnç kazandıran genleri içerir.
18. 3. KARAKTERİZASYON
3.1 Yapının ve Diğer Özelliklerin Açıklanması
Log Kow: 1.27
Buhar basıncı:250
C’de 2.5x10-23
H-Bond Donor: 6
H-Bond Acceptor: 12
Glukoform: Doksorubisinol ve 7-deoxglilona ’a değişerek
glukuronik asite bağlanır ve safra ile atılır.
20. • Solvent Artıkları Sınırı: aseton %0.5’ten fazla olamaz,
aseton ve alkolün total miktarı %2.5’ten büyük olamaz.
21. 4. ETKİN MADDENİN KONTROLÜ
4.1 Spesifikasyonlar
TEST SPESİFİKASYON SONUÇ
Görünüş Turuncu-kırmızı,
kristal toz,
higroskopik
uygun
Miktar Tayini 98.0-102.0 Uygun
Ph 4.0-5.5 Uygun
Safsızlıklar
Her bir impürite %0.5’den fazla
olmamalı
uygun
Etanol %0.1’den az olmalı uygun
Su 0.1g’da belirlenmeli
ve %4’ü aşmamalı
uygun
Bakteriyel
Endotoksin
2.2 IU/mg’daz az
olmalı
uygun
22. 4.2 Analitik Prosedürler
Görünüş: Organoleptik Kontrol
Tanımlama:
1-Infrared absorption spectrophotometry (Comparison: doxorubicin
hydrochloride CRS)
2-0.5ml nitrik asit R'de 10mg çözülür, 0.5ml su R eklenir ve 2 dk alev
üzerinde ısıtılır. Ardından soğutulur ve gümüş nitrat çözeltisi R1 eklenir,
beyaz bir çökelek oluşur.
pH : 4.0 to 5.5.Dissolve 50 mg in carbon dioxide-free water R and dilute to
10 ml with the same solvent.
İmprüte: Sıvı Kromatogrofisi
Solvent Artığı: Gaz kromatografisi
Miktar Tayini: HPLC
23. 4.3 Seri Analizleri
•Seri analizleri yapılmıştır ve sonuçlar verilen
spesifikasyonlara uygundur.
4.4 Kap-Kapak Sistemi
•Hava geçirmeyen bir kapta saklanmalıdır. Eğer madde
steril ise; steril, hava geçirmeyen ve kurcalamaya dayanıklı
bir kapta saklanmalıdır.
24. 5. STABİLİTE
5.1 Stabilite Özeti ve Sonuçlar
• Düşük konsantrasyonlarda ışığa duyarlı olmasına rağmen,
doksorubisinin klinik dozlarında önemli bir fotodegredasyon
yoktur ve uygulanması esnasında çözeltilerini ışıktan korumak
için özel bir önleme gerek yoktur.
• 250
C’de mini PVC paketlerinde saklandığında %9’luk sodyum
klorür çözeltisinde 24 gün stabil kalabilir.
• Doksorubisinin stabilitesi büyük ölçüde pH ile ilgilidir ve düşük
pH’larda daha stabildir.
• Ph'nın düşüşü çözeltilerindeki, pozitif yüklü düz eksenli
filtredeki adsorbsiyon ve çökme ile gerçekleşen doksorubisin
kaybını azaltır.