15. Todas estas intervencións que vimos de citar, son en definitiva, intervencións que actúan ó mesmo tempo sobre a tarefa, sobre o fin a conseguir e sobre as necesidades dos alumnos. Por entendelo cun exemplo: O animador maniféstase do seguinte xeito: “ agora hai que estar ben alineados mentres dura o exercicio”. Da ó mesmo tempo unha consigna cualitativa acerca do movemento e tamén establece unha dependencia cos seus alumnos, o que significa que vai interesarse nas súas realizacións e no desenvolvemento da actividade realizada.
16.
17.
18. 5.1. A adquisición das motivacións. Despertar motivacións para a aprendizaxe debe considerarse como o verdadeiro obxectivo do ensinante. Incluso como obxectivo prioritario. Trátase de suscitar nos alumnos actitude de máis aceptación ante as actividades plantexadas. Establecer a motivación será o inicio, pero despois deberá ser unha acción permanente en todo o proceso de aprendizaxe.
19.
20. 5.2. A diversificación dos estímulos. Importante ter en conta a totalidade e a diversidade das necesidades e dos fins dos alumnos. Ningún estímulo nen nengunha técnica de animación ten un valor absoluto, é decir, que o que afecta a uns corre o risco de non ter ningún efecto en outros.
![Índice ,[object Object],[object Object],[object Object],[object Object],[object Object]]()