7. RÉXIME
Nivo-pluvial.
No curso alto é nival, con desxeo ao remate da primavera. No resto, é
pluvial co problema de que as chuvias son, na marxe dereita, entre
maio e xuño e, na parte esquerda (máis ao norte) en xullo e agosto.
Así, o río recibe durante unha longa temporada abundante auga, o
que provoca grandes e graves inundacións.
8. O Río está dividido en tres
tramos:
CURSO SUPERIOR: desde
Yibin a Yichang,
CURSO MEDIO: Yichang e
Hukou, onde o río se atopa
co lago Poyang,
CURSO INFERIOR: desde
Hukou a Shanghái, na
desembocadura.
9.
10. NACEMENTO: Meseta Tibetana (5.042 m de altitude), ao sur das
montañas Kunlun e na vertente norte das montañas Taggula.
Fórmase coa unión do Tuotou e o Donqu (Tongtian); máis abaixo
chámase Jinsha e a partir da confluencia co Min Iangtsé ou Chang-Jian.
Glaciar na cabeceira do Tuotuo
24. XEOLOXÍA
Nos 6.300 km de percorrido o río Iangtsé salva 5.042 m de altitude,
desde as montañas do Tibet ata as chairas costeiras. No seu curso
forma grandes e profundos canón, rápidos, fervenzas, lagos,
meandros, praias e illas.
Río Qumar na meseta tibetana (Qinghai).
28. Gorxa do Salto do Tigre ou Hutiao Xia (no Jinsha): un tramo duns 16 km situado
entre dúas altas montañas —o Yulong Xue Shan de 5.596 m e o Haba Xue Shan de 5.396 m
—, no que o río forma unha serie de rápidos rodeado de empinados escarpes de máis de
2.000 m de desnivel. É o canón de río máis profundo do mundo.
29. Catarata de Huangguoshu. No suroeste da cidade de Anshun, na provincia
meridional de Guizhou. A máis grande de China. Ten 77,8 m de altura e 101 m de
ancho. A súas augas precipítanse sobre un estanque chamado Xiniu, producindo un
estrondo que pode escoitarse a 5 km de distancia. Formada por oito saltos.
30. Catarata de Liusha, situada
ao oeste da provincia de Hunan,
nun afluente do Yuán. Ten unha
caída de 216 m.
Afluete do Iangtzé nas tres
Gorxas
31. Cataratas do monte Lushan na provincia suroriental de Jiangxi. Nun
afluente do Gan. Con 22 cataratas, 18 rápidos, 14 lagos e estanques. A
“Catarata do Manancial das Tres Gradas’ é a máis coñecida.
32. Cataratas do val de Jiuzhaigou (Nuorilang). Nun afluente do
Yangtsé. Na cabeceira do mesmo río están as Xiaolongtan
34. FLORA
Nas terras altas, de clima continental, abondan os
bosques mixtos (carballos, tilleiras, pradairos,
piñeiros). A continuación, bosques subtropicais
(especies das familias das cameliáceas, magnoliáceas
e lauráceas) e, no curso baixo, bosques tropicais de
tipo monzónico (perennifolias, no que abundan as
lianas, os epífitos, as palmeiras colgantes e os fentos).
41. É navegable nunha gran parte. Os grandes buques poden chegar ata
Wuhan e os menores ata Yichang. É unha das vías navegables máis
concurridas do mundo.
47. DATOS HISTÓRICOS
Hai vestixios de actividade humana na zona de hai máis de dous millóns
de anos.
Ao longo de todo o río consérvase un rico prtrimonio histórico e
cultural.
Gran Buda de Leshan
na confluencia do Min
e o Dadu
48. TRADICIÓNS E LENDAS
A Gorxa do Salto do Tigre
ten ese nome por unha
lenda que conta como
para escapar dun cazador,
un tigre saltou o canón no
seu punto máis estreito
(de 25 a 30 m).
49. CURIOSIDADES
O seu nome en Chino significa río longo.
Ao longo do seu percorrido ten varios nomes: Dangqu (do tibetano
"río dos pantanos"); máis abaixo río Tuotuo e logo Tongtian («río que
pasa polo ceo»); cando corre a través de profundos canóns río
Jinsha («río de areas de ouro»).
50. Ponte Xiling (ponte colgante
de 900 m de vao central)
O ferrocarril Qinghai-
Tíbet atravesa o val do río
Tuotuo, despois do paso
Tanggula, a 5.231 m, o paso
ferroviario máis alto do
mundo.
51. PROBLEMAS
Inundacións periódicas, algunhas con numerosas víctimas.
Construción de presas: alteran o curso do río e os ecosistemas
Contaminación, especialmente en Hubei (distrito de Shashi).
Redución de especies acuáticas: pasou de 126 a mediados de 1980 a tan
só 52 en 2002.
