3. Οι Βενετοί Οχύρωναν τα λιμάνια και έχτιζαν τις ακροπόλεις Στρατολογούσαν το ντόπιο πληθυσμό. Εξασφάλιζαν εμπορικά προϊόντα από τις κατακτήσεις τους. Διόριζαν ανώτατο άρχοντα βενετό, τον προβλεπτή Διόριζαν βενετούς ευγενείς ως διοικητές. Ανάγκαζαν το λαό να πληρώνει φόρους.
4. Αντίσταση Οι Βενετοί πολλές φορές έπρεπε να αντιμετωπίζουν την αντίσταση των κατακτημένων πληθυσμών. Στη Ζάκυνθο η εξέγερση ονομάστηκε «ρεμπελιό των ποπολάρων» (1628). Στο τέλος η Βενετία έχασε σιγά σιγά τα εδάφη της τα οποία πέρασαν στα χέρια των Τούρκων.
5. Η Βενετοκρατία στην Κρήτη (1211). Χρειάστηκαν συνεχείς αγώνες μέχρι να σταθεροποιήσουν οι Βενετοί την κυριαρχία τους στο νησί. Κατά τη διάρκεια της Βενετοκρατίας, η διάκριση ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις ήταν σαφής. Στην ανώτερη βαθμίδα ανήκαν οι Βενετοί ευγενείς και φεουδάρχες. Ήταν καθολικοί, άποικοι ή απόγονοι αποίκων, και είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Ο τίτλος ευγενείας ήταν κληρονομικός. Αριστοκράτες δεύτερης κατηγορίας ήταν οι Κρητικοί ευγενείς. Η κρητική ευγένεια απονέμονταν με διάταγμα του δόγη σε αντάλλαγμα στρατιωτικών, πολιτικών ή και χρηματικών υπηρεσιών. Υπήρχαν ακόμη οι αστοί, κάτοικοι των πόλεων και η κατώτερη κοινωνική βαθμίδα των πόλεων και της υπαίθρου. Στις πόλεις, εκτός από τους Βενετούς φεουδάρχες, κατοικούσαν και πολλοί Ιταλοί έμποροι καθώς και Εβραίοι, αντίθετα, στα χωριά, ο πληθυσμός ήταν καθαρά ελληνικός. Οι χωρικοί κατέβαλλαν φόρους και ήταν υποχρεωμένοι σε αγγαρείες. Η αγγαρεία μάλιστα στις γαλέρες ήταν τόσο βαριά, ώστε οι αγγαρικοίαναγκάζονταν, για να την αποφύγουν, είτε να τρέπονται προς τα βουνά είτε να πουλούν τα υπάρχοντά τους πληρώνοντας αντικαταστάτες, τους λεγόμενους αντισκάρους. http://users.sch.gr/stcharist/benetokratia.htm
7. Τέλος της Βενετοκρατίας (1669) HΒενετία έλαβε αυστηρά μέτρα εναντίον της θρησκευτικής ελευθερίας των κατοίκων της Κρήτης (απαγόρευση χειροτονίας ιερέων, κατάργηση των ορθόδοξων επισκοπών και στέρηση της Ορθόδοξης εκκλησίας από την περιουσία της). Αυτό δημιούργησε μεγάλη σύγκρουση με τον ελληνικό πληθυσμό. Σε αντίθεση με τον πληθυσμό των αστικών κέντρων, οι χωρικοί υπέφεραν από την εκμετάλλευση των φεουδαρχών και των ανωτέρων εκπροσώπων του κράτους. Η καταπιεστική πολιτική της Βενετίας απέναντι στα κατώτερα στρώματα του πληθυσμού και η αδυναμία της να επιλύσει τα ζωτικά προβλήματά του, είχαν ως αποτέλεσμα οι χωρικοί είτε να αντιμετωπίζουν ευνοϊκά τις εχθρικές εισβολές στο νησί είτε να αδιαφορούν μπροστά στο ενδεχόμενο αλλαγής της κυριαρχίας. Το 1571, όταν ο τουρκικός στόλος αποβιβάστηκε στη Σούδα, καταστρέφοντας πολλά χωριά της περιοχής των Χανίων και πυρπολώντας το Ρέθυμνο, οι χωρικοί εξεγέρθηκαν και αποφάσισαν να διαπραγματευτούν με τον Τούρκο πασά και να προσχωρήσουν στην τουρκική αρμάδα. http://users.sch.gr/stcharist/benetokratia.htm
