More than Just Lines on a Map: Best Practices for U.S Bike Routes
Owen
1. رابرت اوئن
متولد سال 1771 در نیوتاون ولز و در سال 1811 در لندن چشم از دنیا فروبست. وی یک سوسیالیست و اصالحگر
انگلیسی بود و از نخستین پیشروان شرکت های تعاونی بود.
وی در سال 1111 که مدیر کارخانه نیوالنارک شد، توانست اندیشه های اصالحات اجتماعی خود را به کار ببندد.
برای کارگران خانه و مدرسه ساخت و به آموزش آنها همت گماشت.
اوئن در تصویب قانون کارگاه ها در سال 1111 نقش بسیار مهمی داشت.
او در سال 8811 یک تعاونی در اسکاتلند تشکیل داد سپس به امریکا رفت و جامعه تعاونی دیگری در ایالت ایندیانا
برپا کرد که هردو با شکست روبرو شد.
رابرت اوئن از معدود آرمانگرایانی است که زندگی مجتمع پیشنهادی اش را قبل مرگ دید.
از کتاب های رابرت می توان به انقالبی در نظر و عمل (1811)، دنیای اخالق نو (1811)، گزارش به النارک (8111)
و پژوهش هایی در اصل شکل گیری شخصیات انسان (8111) اشاره کرد.
وی در سال 8111 نظریه محیط خود را با نام New Views of Societyبیان کرد و در سال 7111 کانسپت شهری
خود را مطرح ساخت. او در واقع اعتقاد داشت که «مرد خود ساخته» که اقتصاددانان لیبرال آن را خلق کرده اند،
خواب و خیالی بیش نیست، بلکه این شرایط محیطی است که با قاطعیت سرنوشت افراد را تعیین می نماید. او بر
این باور بود که خوشبختی زمانی دست یافتنی است که همزمان با رسیدن به خوشبختی فردی، خوشبختی
اجتماعی نیز تقویت شود. شعار اصلی او این بود : «خوشبختی جهانی، از راه آموزش جهانی».
اوئن کلیسا، ازدواج و مالکیت خصوصی را دشمن انسانیت تلقی می کرد و بر خالف سن سیمون، تجار و صاحبان
صنایع را جایگزین پذیر می دانست.
دغدغه ذهنی رابرت در این سال ها این بود که چرا در انگلستان بیکاری وجود دارد؟ او دریافته بود که ماشین
نقش عمده ای در این رابطه دارد. اون اعتقاد داشت که ماشین و دانش همگی فراخوانده شده اند تا آثار مشقت بار
و ناپاک خود را برجای بگذارند.
راه حلی که او پیش گرفت بر این منوال بود که باید کار یا حرفه ای را برای فقیران و بیکاران پیدا کرد. ماشین
باید فرمانبردار کارگر باشد، نه این که براساس روال فعلی جانشین آنان گردد.
2. به اعتقاد اوئن هر برنامه ای در جهت بهبود وضع کارگران باید شیوه هایی را نیز در بر داشته باشد تا بتوان به یاری
آن، از عادت کردن فرزندان کارگران به رفتارهای زشت جلوگیری نمود و عادت های خوب را به آنان آموخت و
پیش بینی های الزم را برای آموزش و آمادگی کودکان انجام داد. بچه های بزرگتر از 8 سال به مدرسه خواهند
رفت، در سفره خانه های عمومی غذا خواهند خورد، در خوابگاه ها خواهند خوابید و پیش از پایان دوره مدرسه،
همه آن چیزهایی که به عنوان دانش ضروری است دریافت خواهند نمود. بچه های بزرگتر عادت خواهند کرد تا
در بخشی از روز متناسب با نیرویشان، در باغداری و کارهای صنعتی کمک کنند. تمام افراد در صنعت و کشاورزی
و هر بخش مفید دیگری به کار گرفته خواهند شد.
او برای بهبود شرایط محرومان معتقد به جدا نمودن آنان از جامعه شهری آن زمان بود. برای تحول اساسی شرایط
و رفتار محرومان، می باید آن ها را از محیطی که هم اکنون تاثیر شومی برایشان دارد بیرون کشید و آنان را در
شرایط مناسبی قرار داد تا سرشت طبیعی جلوه کند.
اشتغال اصلی ساکنان در این مجموعه ها باید کشت و کار روی زمین هایی با گستره 1118 تا 1111 مترمربع
باشد.
در ایده اوئن هر دهکده از فضای ساختمانی مربع درست شده که برای پذیرفتن 1181 نفر کافی است و زمین
پیرامون آن دارای چهارصد تا ششصد هکتار گسترده است. در فضای داخلی مربع ساختمان های عمومی جای
میگیرند.
ساختمان های مرکزی دربرگیرنده آشپزخانه عمومی، انبارها و کلیه تجهیزات الزم برای آشپزخانه و گرم کردن
غذا است. در طبقه همکف آن، مدرسه برای بچه های کوچک منظور شده است که سالن مطالعه و مکانی نیز برای
عبادت در طبقه اول آن قرار دارد و باز، در ساختمانی دیگر، در طبقه همکف، مدرسه ای برای بچه های بزرگتر
سالنی برای اجتماعات ساخته شده و در طبقه باال، کتابخانه و مکان هایی برای بزرگساالن وجود دارد.
در فضاهای باز و خالی وسط مربع، قسمت هایی برای ورزش و تفریحات سالم تعیین شد که البته می باید آن ها
را مشجّر تصور کرد. ساختمان هایی که در سه ضلع دیگر مربع قرار دارند، برای سکونت، به ویژه برای خانواده ها
در نظر گرفته شده است که هریک دارای چهار دستگاه خانه است. چهارمین ضلع مربع، خوابگاه بچه های بیشتر
از سه سال است، همچنین هر خانواده که بیش از دو بچه داشته باشد، بچه های اضافی در اینجا می خوابند. در
وسط این ضلع، خانه های نگهبانان خوابگاه قرار دارد. در یک سر درمانگاه و در سر دیگر مهمانخانه ای برای
بازدیدکنندگان منظور شده است.
3. در وسط دو ضلع دیگر، خانه های ناظر و مسئول، کشیش، معلم مدرسه، پزشک قرار دارند و در سومین ضلع، انبار
ذخیره برای هرآنچه که مورد نیاز دهکده است، جای دارد. ساختمان های روستایی برای تاسیسات ضروری مانند
تولید مالت، آبجو سازی، آسیاب برای آرد و در پیرامون زمین های کشاورزی و چراگاه ها قرار دارند که گرداگرد
آنها را با درختان میوه، حصار کشی کرده اند. هریک از خانه های واقع در اضالع مربع باید یک مرد، همسر و
فرزندان کمتر از سه سال را در خود جای دهد. ویژگی های آن باید به گونه ای باشد که آسایش بیشتری را نسبت
به خانه های متداول توده ی مردم تامین نماید.
اوئن بر پایه ی اندیشه های پیشگفته، در سال 1171 کارخانه ای نمونه در اسکاتلند احداث کرد که در مجموعه
مسکونی آن 1118 نفر ساکن شدند. با آن که واحدهای مسکونی آن کوچک بود، اما کودکستان و مدرسه ای نیز
برای این مجموعه ساخته شد.
وی در سال 1811 به آمریکا رفت تا برای ایده هایش تبلیغ کند. در همین سال در زمین های نیوهارمونی در ایالت
ایندیانا، مجتمع نیوهارمونی را بنانهاد. در این مجتمع نیز آپارتمان های اعضای تعاونی پیشگفته، در بلوک مسکونی
مستطیل شکلی طرح شده و در وسط بلوک مجموعه ی خدمات جنبی و زیربنایی قرارداشت. اطراف واحدهای
مسکونی را باغ ها و فضاهای سبز پوشانده بود. کارگاه ها، صنایع و واحدهای کشاورزی با فاصله در بخش بیرونی
شهرک شکل گرفته بود.
این آزمایش سرانجام به خاطر عدم همسازی میان اعضای ناهمگن ساکن در مجموعه 111 نفری
نیوهارمونی(ممنوعیت باده نوشی و شرایط دشوار مذهبی حاکم) به شکست انجامید.
پیروان اوئن مجموعه در ساوتمپتن با نام هارمونی هال پی افکندند که تجربه ای موفق تر از نیوهارمونی بود.
موفقت های اوئن در بخش تعلیم و تربیت، سازماندهی نیروی کار و گرایش به تساوی حقوق در شهرسازی به
دست آورد. در پی تالش های او بود که نخستین مهد کودک و کودکستان، اولین مدرسه حرفه ای و اولین نظام
آموزش جمعی(شبیه مدارس شبانه روزی امروزی) پاگرفت. نخستین مدرسه خودگردان و نخستین کتابخانه عمومی
ایجاد شد و زمان کار کودکان و زنان نیز محدود گشت. او همچنین بر جنبش زنان تاثیر گذار بود. اوئن تالش کرد
در زمینه شهرسازی، جنبه های اجتماعی، اقتصادی، معماری و مالی را در هم آمیزد. در واقع او از نخستین کسانی
است که به سرشت فرایندی برنامه ریزی آگاهی داشت و متوجه رابطه بین آرایش فضایی و رفتارهای اجتماعی نیز
شده بود.
دیدگاه اوئن درباره فرد و جمع، در تعریف او از خوشبختی نمایان است. به نظر او خوشبختی در سایه ی همسو
بودن گرایش فرد با گروه به دست می آید. اوئن فردی مساوات طلب بود و عمال میخواست همه افراد را به یک
4. گونه تبدیل نماید. چندان که نسبت به تفاوت های فردی در عالم واقعیت بی توجه می ماند. شیوه ساماندهی
کمون اوئن نیز برپایه ساختار مستبدانه بود به نحوی که عمال هیچ حد واسطی میان خوشبختی جمعی و فردی،
فضای عمومی و خصوصی قائل نبود. او از این موضوع غافل بود که انسان هایی با خاستگاه های گوناگون و دلبستگی
ها و سطح سواد مختلف را نمیتوان به یک نوع زندگی همانند راضی نموند.
اوئن کوشید تا فعالیت های جامعه را به شش بخش کشاورزی، پیشه وری، صنعت، ادبیات، علوم طبیعی و تعلیم و
تربیت تقسیم نماید و برای هرکدام مدیری مسئول قرار دهد. این کار او بیشتر به تالشی مذبوحانه می ماند تا
جلوی فروریختن مدلش را بگیرد. کمون پیشنهادی او گذشته از اینکه ساختار اجتماعی محکمی نداشت و اعضای
آن پیوسته عوض می شدند، ناگزیر به ارتباط با پیرامون خود هم بود و نمی توانست از جامعه اطراف خود گسسته
بماند.
سرانجام باید گفت که عدم موفقیت های او تنها به خاطر مشکالت اقتصادی، نارسایی مدیریتی و اختالفات داخلی
نبود، بلکه از کلی نگری او درباره ی شیوه ی زندگی گروهی نیز ناشی می شد.
منابع
6381 ,1. The book of The New Moral World, Londres
6181 ,2. An Adress Delivered to The Inhabitants of New Lanark
3. 3. Courte exposition d’un systeme social rattionnel, Libelle adresse en Francias a
8481 Thiers, paris
,4. Repport au comiti de L’association pour le soulagement des Classes defavorisee
7181
,5. Bertels, Lothar ; Gemeinschaftsformen in der modernen stadt 1, Fern Universitat
8891
9591 ,6. Egli, Ernst ; Geschichte des stadtebaues, bye Eugen Rentsch Velag
.0691 ,Encyclopedia International, Gloriedl, val, 19, NewYork
محمد حسین صیادی نژاد
کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری