2. Ik heb weleens gepokerd met iemand die
Wim heet en die ik eigenlijk niet ken. In mijn
nerveuze enthousiasme over het spel stootte
ik hem af en toe amicaal aan en zei dingen
als: 'Dit is een echte wim-wimsituatie', en:
'May the best man wim'. Ik dacht er zojuist
plotseling aan terug met een mengeling van
plezier en schaamte.
3. In plaats van 'de man met het zwarte giletje'
schreef ik 'de man met het zwarte gilletje'.
Prachtig!
5. Nieuw dingetje dat we tegen elkaar zeggen
als we thee zetten:
‘Ik zal jou eens lekker verveine.’
6. Ik wil er bij dezen voor pleiten dat de olympische sport
ijsdansen, die we beslist niet mogen verwarren met
kunstschaatsen (bij het ijsdansen is het bijvoorbeeld verboden
om de vrouw boven het hoofd te tillen, al mag je haar wel om
je hals slingeren of door je benen vlechten), voortaan zonder
commentaar wordt getoond. En wel om de simpele reden dat
het dodelijk (echt dodelijk!) is als de magie van een man die
een vrouw om zijn hals slingert of door zijn benen vlecht of
sierlijk aan één arm door de lucht laat zwieren terwijl hij met
dertig kilometer per uur over het ijs raast, als die fysiek
onmogelijke choreografie die er niet alleen elegant maar zelfs
moeiteloos uitziet en die ook nog eens plaatsvindt precies op
de maat van precies de juiste muziek, als dat moment waarin
alle natuurwetten tegelijkertijd worden getart en je naar niets
minder dan een wónder zit te kijken, een fucking wonder op
schaatsen, als dát moment vergezeld wordt door een barse,
onuitgeslapen stem die zegt: ‘Eerste technische element.’
8. Een galerietje voor hipsters openen in een
oude gymzaal en dat dan noemen:
Oefening, Baard, Kunst. (nu ga ik naar bed,
doei)
9. 'Wie is de Mol begint!' gilde ik.
Het was mooi om te zien hoeveel sneller R.
daarna opruimde in de keuken.
10. Ik trok net in één ruk het hele gordijn van de
rails. Tot zover het rise & shine-gevoel van
deze morgen.
11. Ik hoor hoe R zich haastig klaarmaakt om
naar haar werk te gaan. Haar schoenen op
het laminaat, de rits van haar tas, de
koelkast die open- en dichtgaat. Zodra ik
weet dat ze haar bakje yoghurt aan het
aanrecht staat op te eten, grijp ik mijn kans.
Ik spring uit bed, ren naar de keuken en in
mijn ondergoed lees ik haar een verhaaltje
van Toon Tellegen voor. Daarna mag ze
weg.
12. We hebben al een paar
advocaatjes op en roepen dingen als:
'Geen kraan die ernaar haait!'
13. Ik herinner me ineens een gesprek dat ik
voerde met een meisje in India.
'Ik ben verloofd', zei ze.
'Oh ja?' zei ik verrast, 'gefeliciteerd! Met
wie?'
Daarop begon ze vreselijk hard te lachen. Ze
lachte zo hard dat de riksja waar we in zaten
ervan schudde.
'Nee hoor, ik ben helemaal niet verloofd', zei
ze toen ze uitgelachen was en de tranen uit
haar ogen veegde.
Ik vind het nog steeds een merkwaardig
voorval.
17. 'Ik heb 's nachts heel mijn Uggs-laarzen
volgekotst', zegt iemand in Roy Donders:
Meer Dan Stylist Van Het Zuiden. En dat vat
het programma wel zo'n beetje samen.
18. Nog geen uur na het in ondertrouw gaan,
liep ik door de Scheidingstraat in Den Bosch.
Dat voelde niet goed.
'En nu? Voelt het nu weer niet goed?' vroeg
H, toen we er aan het eind van de dag
opnieuw doorheen liepen. Het was nou
eenmaal de kortste weg.
'Nee, nu voelt het prima, alsof ik het weer
ongedaan maak', zei ik.
'Als een rits', zei H.
'Ja, als een rits.'
19. R doet aan pilates.
Ze loopt nu stormachtig door het huis,
op zoek naar haar pilatespas.
20. Ik zette iets op Facebook. Daarna wreef ik
vergenoegd in mijn handen en zei tegen R.:
'Nu is het wachten op het eerste lijkje.'
21. Ik vroeg me al een tijdje af waarom toch elk
jaar weer zo veel mensen denken dat ik ook
de Vierdaagse loop. Nader onderzoek wijst
uit dat de sportieve rugtas er iets mee te
maken heeft. De korte broek. De hoog
opgetrokken sokken.
22. Voor me in de rij bij de snackbar zong een
meisje onophoudelijk: 'Waar is de giros?
Hier is de giros. Waar is de giros? Hier is de
giros.' Maar toen ze eindelijk aan de beurt
was, bestelde ze een broodje kroket.