2. Ο Ήφαιστος ήταν ο θεός της
φωτιάς και της
μεταλλουργίας, γιος του Δία
και της ‘Ηρας ή μόνο της
Ήρας, σύμφωνα με τον
Ησίοδο.
Άσχημος και
παραμορφωμένος ο θεός-
βρέφος Ήφαιστος
προκάλεσε την οργή της
μητέρας του, Ήρας που τον
πέταξε από τον Όλυμπο στη
θάλασσα όπου τον
περισυνέλεξαν η Θέτις και η
Ευρυνόμη.
Μόλις μεγάλωσε ο θεός,
έστησε το πρώτο του
σιδηρουργείο στο βυθό του
Αιγαίου, σφυρηλατώντας,
όμορφα αντικείμενα για τις
δύο Νηρηίδες που τον
ανέθρεψαν.
Όταν η Ήρα ανακάλυψε ότι
τα κοσμήματα των Νηρηίδων
τα είχε φιλοτεχνήσει ο
περιφρονημένος, από την
ίδια, γιος της τον πήρε κοντά
της στον Όλυμπο και του
προσέφερε ένα πελώριο
σιδηρουργείο και την
πανέμορφη Αφροδίτη για
σύζυγο.
2
3. Το όνομα του Ήφαιστου δόθηκε στα «Ηφαίστεια Όρη», τα
γνωστά σε μας από τη Γεωλογία «ηφαίστεια», που με τη
σειρά τους βάφτισαν και ολόκληρο κλάδο της Γεωλογίας,
την Ηφαιστειολογία.
Είναι προφανές το γιατί οι άνθρωποι φαντάζονταν ότι κάτω
από ένα βουνό που έβγαζε καπνό, φωτιά και επιπλέον
βροντώδεις ήχους είχε το σιδηρουργείο του ένας θεός.
Για τον ίδιο λόγο εκτός από το όρος Μόσχυλο στη Λήμνο,
(το οποίο επί αιώνες εξέπεμπε αναθυμιάσεις) όπου
σύμφωνα με μια παραλλαγή του μύθου είχε μόνιμο
εργαστήριο ο Ήφαιστος, υπάρχουν και άλλες εκδοχές που
θέλουν το σιδηρουργείο του Ήφαιστου να «υποκρύπτεται» σε
άλλα ηφαιστειογενή μέρη όπως στο Βεζούβιο, στην Αίτνα ή
στις Αιολίδες Νήσους.
3
6. O Βεζούβιος, θεωρείται το πιό επικίνδυνο
ηφαίστειο του κόσμου ενώ επίσης είναι ένα
από τα ομορφότερα τοπία στην Ευρώπη.
Βρίσκεται σε ένα εθνικό πάρκο και η κορυφή του
ηφαιστείου είναι ανοικτή στους επισκέπτες που
μπορούν να φθάσουν στην κορυφή του
βουνού (Gran Cono) και να παρατηρήσουν τον
βαθύ κρατήρα του. Από την κορυφή των 1281
μέτρων κανείς μπορεί να δει το πανέμορφο νησί
Capri και την Napoli. Σίγουρα κάποιος πρέπει
να επισκεφτεί την σπειροειδή διάβαση πεζών
γύρω από το βουνό και να απολαύσει ακριβώς
αυτή την εμπειρία.
6
8. Πριν από την πρώτη του έκρηξη, το θεωρούσαν σαν
ένα απλό βουνό. Ο Στράβωνας μάλιστα λέει ότι το
βουνό Ουεσούϊον (έτσι αποκαλεί το Βεζούβιο) ήταν
σκεπασμένο με ωραίους αγρούς, εκτός από την
κορυφή του, που ήταν επίπεδη, μαύρη και
σκεπασμένη εδώ και κει και βγάζει το συμπέρασμα ότι
το βουνό είχε πάρει φωτιά και είχε καεί, αλλά η φωτιά
έσβησε, επειδή έλειπε το καύσιμο υλικό. Η πρώτη
φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου, κατάστρεψε
ολοκληρωτικά και εξαφάνισε μέσα στις λάβες της
τρεις μεγάλες πόλεις, την Πομπηία, το Ηράκλειο και τις
Σταβίες. Την έκρηξη την περιέγραψε ο Πλίνιος ο
Νεότερος, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της
καταστροφής.
8
9. ..το ηφαίστειο του Βεζούβιου κοντά στη Πομπηία
αρχίζει να εκρήγνυται. Μέσα στις επόμενες 25
ώρες θα έχει αφανίσει ολόκληρη την πόλη.
Εκατοντάδες χρόνια αργότερα αρχαιολόγοι που
θα πραγματοποιήσουν ανασκαφές στην
Πομπηία θα εντοπίσουν μια ολόκληρη πόλη
μαζί με τους κατοίκους τους, ακίνητους στον
χρόνο.
Η στάχτη και η λάβα αιχμαλώτισε τον πολιτισμό
και την ζωή της ιταλικής πόλης την στιγμή που
το ηφαίστειο ολοκλήρωνε το καταστροφικό του
έργο!
9
11. Το 63 μ.Χ., δηλαδή δεκάξι χρόνια πριν τη μοιραία
έκρηξη, είχε σημειωθεί ένας τρομερός σεισμός που
ισοπέδωσε πολλούς οικισμούς, προειδοποιώντας για
την έκρηξη του ηφαιστείου.
Εκείνο το πρωινό η έκρηξη του ηφαιστείου ήταν τόσο
δυνατή, που απελευθερώθηκαν από τον κρατήρα
αέρια, ελαφρόπετρα και άλλα θραύσματα, κρύβοντας
τον ήλιο περίπου για δύο μέρες.
Στην αρχή της έκρηξης ακούστηκε μια δυνατή βοή και
έγινε ένας δυνατός σεισμός. Αμέσως μετά σηκώθηκε
ένα φοβερό σύννεφο στάχτης, το οποίο σκέπασε την
πόλη σε ύψος ενός μέτρου.
11
13. Δυο συγγραφείς εκείνης της εποχής που
παρακολουθούσαν το φαινόμενο κατέγραψαν τα
γεγονότα.
Ο Gaius Plinius Secundus ήταν ο ένας από αυτούς.
Μετά την έκρηξη του ηφαιστείου όπως γράφει
προσπάθησε με πλοία να πλησιάσει στην
παραλιακή πόλη της Ρετζίνα για να ερευνήσει το
γεγονός, όμως τα πλοία με τα οποία ταξίδευε δεν
κατάφεραν να αγκυροβολήσουν καθώς δέχονταν
επίθεση από φλεγόμενους βράχους που
εκτοξεύονταν από το βουνό.
Το επόμενο πρωινό γράφει στις σημειώσεις του η
στάχτη είχε σκεπάσει ακόμα και τον ήλιο. Ο ίδιος θα
πεθάνει στις 25 Αυγούστου από τις δηλητηριώδεις
αναθυμιάσεις.
13
14. Ο δεύτερος συγγραφέας που αντίκρυσε την έκρηξη
είναι ο Πλίνιος ο Νεότερος, μόλις 18 ετών εκείνη την
μέρα. Στις σημειώσεις του αναφέρει πως εκατοντάδες
άνθρωποι προσπαθούσαν να κολυμπήσουν σε ένα
κύμα στάχτης για να γλιτώσουν.
Περίπου 2.000 άνθρωποι κατάφεραν να επιβιώσουν
από την έκρηξη του ηφαιστείου της 24ης Αυγούστου.
Το επόμενο όμως πρωινό μια ακόμα πιο ισχυρή έκρηξη
θα τους σκοτώσει όλους ακαριαία.
Όταν η βροχή που ακολούθησε αναμίχτηκε με την
στάχτη δημιούργησε ένα είδος τσιμέντου που κάλυψε
όλη την πόλη. 13.000 άνθρωποι ο απολογισμός από
την "οργή" του Βεζούβιου. 14
15. Σήμερα ο Βεζούβιος συνεχίζει να απειλεί τις ζωές
των κατοίκων της περιοχής, με συχνές σεισμικές
δονήσεις. Παράλληλα όμως προσφέρει ένα
ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος για τις γεωργικές
καλλιέργειες.
Οι κάτοικοι της περιοχής ζουν πάντα με το φόβο
ότι κάποτε το ηφαίστειο θα “ξυπνήσει” πάλι.
Όμως μέχρι τότε ευλογούν τον Ήφαιστο και τα
καλά που καθημερινά του προσφέρει
απλόχερα.
15