2. Բեթհովենի պապը նվագել է ջութակ, եղել երգիչ և երգչախմբի ղեկավար, հայրը նույնպես երգել է,
եղել որդու երաժշտության առաջին ուսուցիչը: Բեթհովենը վաղ տարիքից նվագել է կլավեսին,
երգեհոն, ջութակ, ֆլեյտա:12 տարեկանում գրել է իր առաջին ստեղծագործությունը:
3. 1787 թ-ին Վիեննայում կոմպոզիցիայի դասեր է առել Վոլֆգանգ Մոցարտից, ավելի ուշ` Յոզեֆ
Հայդնից և Անտոնիո Սալիերիից, 1789 թ-ին փիլիսոփայության դասախոսություններ է լսել Բոննի
համալսարանում: 1792 թ-ից մշտապես բնակվել է Վիեննայում. նա հռչակվել է որպես դաշնակահար,
ապա՝ կոմպոզիտոր:
4. 27 տարեկանում Բեթհովենը կորցրել է լսողությունը:
Չնայած ծանր հիվանդությանը, որ սահմանափակել էր նրա
համերգային ելույթները, կոմպոզիտորն ստեղծել է
կատարյալ և ոգեշունչ գործեր:Ոգեշնչվելով ֆրանսիական
հեղափոխության գաղափարներով՝ նա գրել է հանրահայտ
«Հերոսական սիմֆոնիան», որը նախապես նվիրել էր
Նապոլեոնին: Սակայն լսելով վերջինիս կայսր հռչակվելու
լուրը՝ պատռել է ընծայագիրը և սիմֆոնիան անվանել
«Հերոսական»:
5. Բեթհովենը ստեղծագործել է իր ժամանակ գոյություն ունեցող գրեթե բոլոր երաժշտական
ժանրերում: Նրա ժառանգության մեջ ամենակարևոր տեղն են զբաղեցնում գործիքային
ստեղծագործությունները՝ սոնատներ դաշնամուրի, ջութակի և թավջութակի համար,
կոնցերտներ դաշնամուրի և ջութակի համար, լարային կվարտետներ, նախերգանքներ,
սիմֆոնիաներ:
Բեթհովենը գրել է` դաշնամուրի 32 սոնատ, 10 սոնատ ջութակի և դաշնամուրի համար, 16
լարային կվարտետ, 7 դաշնամուրային տրիո:Նա ստեղծել է նաև գործիքային բազմաթիվ
մանրանվագներ, երգեր և մշակել տարբեր ազգերի ժողովրդական երգեր:
1813–17թթ-ին՝ ստեղծագործական նոր վերելքի շրջանում, Բեթհովենը գրել է իր
գլուխգործոցը՝ «Իններորդ սիմֆոնիան»: Առավել ճանաչված են նրա «Պաթետիկական
սոնատը» ու «Լուսնի սոնատը»:
6. Հայ մտավորականությունը Բեթհովենի գործերին ծանոթացել է
1840-ական թվականներից: 1911–12 թթ-ին Ռուսաստանում
Կոստանդին Սարաջևի ղեկավարությամբ առաջին անգամ
կատարել են Բեթհովենի 9 սիմֆոնիան, իսկ 1927 թ-ին
Հայաստանում առաջին անգամ հնչել է նրա Երրորդ սիմֆոնիան՝
Ալեքսանդր Սպենդիարյանի ղեկավարությամբ:
