Zasady bibliometrycznego i webometrycznego pomiaru dorobku naukowego
1.
2.
3. 1. Alain Pritchard
zdefiniował bibliometrię jako zastosowanie
matematycznych i statystycznych metod do
badania książek i innych środków
komunikacji.
4. 2. Eugene’a Garfield
• w 1955 r. zainicjował powstanie indeksu
cytowań naukowych (SCI).
• W 1963 r. powstało 102 tysiące artykułów ,
które zostały wydane w 1961 r. W
• W Filadelfii znajduje się, założony przez
Garfirelda, Instytut Informacji Naukowej
(ISI), którego zadaniem jest opracowywanie
indeksów cytowań.
5. „Zastosowanie metod matematycznych i
statystycznych do literatury naukowej.
Pozwala na ocenę wielkości "produkcji
naukowej", opierając się na założeniu, że
istotą działalności jest produkcja "wiedzy" ,
znajdująca swoje odzwierciedlenie w
literaturze.”
6. 1. Jest narzędziem, które pozwala ocenić stan
nauki i technologii na podstawie całkowitej
produkcji piśmiennictwa naukowego.
2. Jest działem statystyki, który pozwala
oceniać stan nauki i technologii na
podstawie całkowitej produkcji
piśmiennictwa naukowego.
8. Lista filadelfijska
lista czasopism naukowych opracowana i
aktualizowana przez Institute fo r Scie ntific
Info rm atio n.
zawiera tytuły czasopism, które przeszły
proces oceny i są uwzględniane przez bazy
ISI.
termin ten często jest błędnie używany na
określenie listy czasopism, które mają
obliczony wskaźnik Impast factor (IF).
wartości IF podawane są raz do roku w
bazie Journal Citation Reports (JCR) .
9. WEBOMETRIA - definicja
A. Pritcharda
„zastosowanie metod
matematycznych i
statystycznych do książek i
innych nośników komunikacji”.
10. ZALETY:
obiektywna ocena ilości wydanych artykułów
naukowych,
umożliwia wgląd na rozwój nauki w skali globalnej i
krajowej,
daje możliwość oceny bezpośredniej indywidualnej
jednostki naukowej,
możliwość porównania częstotliwość publikacji,
pomoc dla bibliotek przy wyborze zamawiania bądź
rezygnacji z prenumeraty czasopisma.
11. Wady:Wady:
Impact Factor:
Krytycy tego wskaźnika twierdzą, że jest on zanadto „mechaniczny” i
często pokazuje nie tyle wartość naukową czasopism lecz raczej
aktualnie panujące mody i trendy w nauce,
indeks Hirscha
Krytycy indeksu twierdzą, że dyskryminuje on naukowców, których
charakteryzuje zmienna jakość publikacji oraz osoby, które miały
krótkie i błyskotliwe kariery,
wskaźniki bibliometryczne opierają się na niedoskonałych bazach
danych –poprzez pomieszanie publikacji z różnych dziedzin
naukowych o odrębnej cytowalności, są trudności w obiektywnej
ocenie ,
dobór czasopism w bazie ISI jest krytykowany, ze względu na
faworyzowanie treści anglojęzycznych,
indeksowania dorobku naukowego wyłącznie czasopism nie
uwzględniając książek.