مصرف بیش از اندازه منابع سوختهای فسیلی به¬همراه مشکلات زیست محیطی ناشی از آن باعث رویکرد رو به رشدی به¬سمت منابع انرژی کارآمد، پاک و تجدیدپذیر شده است. هیدروژن این پتانسیل را دارد که بهعنوان سوختی ایمن، سازگار با محیط زیست و با منابع در دسترس، مورد استفاده قرار گیرد. یکی از چالشهای اساسی در استفاده از هیدروژن در وسایل نقلیه، ذخیرهسازی مؤثر و ایمن آن میباشد. ذخیرهسازی هیدروژن به صورت جامد راهحل مناسبی در رسیدن به این هدف میباشد.
ذخیره¬سازی جامد هیدروژن را می¬توان به دو دسته تقسیم کرد: یکی برپایه¬ جذبفیزیکی و دیگری برپایه جذبشیمیایی. برای جذب فیزیکی مساحت سطح ویژه بسیار بالایی نیاز است، تلاش¬های بسیاری برای ذخیره¬سازی هیدروژن در نانولوله¬ها، مواد مزومتخلخل و ساختارهای گرافنی صورت گرفته است. ولی برای ذخیره¬سازی هیدروژن در این مواد دماهای پایین و فشارهای بالایی نیاز است، از طرفی هزینه سنتز این مواد بسیار بالاست. در مورد جذب شیمیایی، کاندیداهای اصلی هیدریدهای فلزی و هیدریدهای فلزی مرکب می¬باشند. هیدریدهای فلزی بهعنوان یک گزینه ایمن، مقرون بهصرفه و متراکم در ذخیرهسازی هیدروژن مطرح میباشند. ولی بزرگترین مشکل این مواد این است که ترمودینامیک و سینتیک واجذب مناسبی ندارند.
هدف از این سمینار مروری جامع بر مباحث نظری و عملی ذخیره¬سازی هیدروژن به¬صورت جامد میباشد. این سمینار در شش فصل به نگارش در آمده است. در فصل اول مقدمه¬ای از دلایل انتخاب هیدروژن به¬عنوان سوخت جایگزین آینده بیان میشود. روشهای استفاده از هیدروژن بهعنوان منبع انرژی در فصل دوم مورد بررسی قرار میگیرد. در فصل سوم روشهای ذخیرهسازی هیدروژن معرفی میگردد. در فصل چهارم مباحث تئوریکی جذب هیدروژن روی سطح جامد مورد مطالعه قرار میگیرد. در فصل پنجم تکنیکهای عملی برای اندازهگیری هیدروژن ذخیره شده در مواد معرفی میشود و در نهایت در فصل ششم انواع جاذبهای هیدروژن مورد برسی قرار میگیرد.