ภาษาไทย

1. ความน่าขบขันและความน่ากลัว

2. ความน่าขบขันของตัวละครทาให้ผู้อ่านเกิดความหรรษาได้
1.ตัวละครอาจทากิริยาหรืออาการผิดจากธรรมดา
2.ตัวละครอาจแต่งกายผิดจากธรรมดา
3.ตัวละครอาจพูดหรือทาอะไรซ้าๆซากๆ
เช่นบทละครในเรื่อง สังข์ทอง เมื่อเจ้าเงาะและรจนาออกไปอยู่กระท่อม
ปลายนาเจ้าเงาะเห็นของใช้ที่ท้าวสามนต์ประทานมาให้ก็แกล้งหยิบมา
ใช้ผิดๆเหมือนไม่รู้จักของใช้เหล่านั้น

3. 1.ตัวละครทากิริยาหรืออาการผิดจากธรรมดา
ตัวอย่างกลอนที่แสดงถึงความน่าขบขัน
แกล้งหยิบกระโถนมาโยนเล่น ทาเป็นเหมือนกับนับลูกช่วง
แลเขม้นเห็นหวดก้นกลวง เอามาจ้วงตักน้าทาท่าจะกิน
แล้วแกล้งหยิบครุตั้งบนเชิงกราน ควักข้าวสารมาใส่ก่อไฟหุง
คลี่ผ่ากุศราชออกคาดพุง กางมุ้งเสียให้ดีแต่วี่วัน
เจ้าเงาะเห็นของใช้ที่ท้าวสามนต์ประทานมาให้ก็แกล้งหยิบเหมือนไม่เคยใช้ของ
เหล่านั้น
• กุศราช
• [กุดสะหฺราด กุดสะราด] น. ผ้า
โบราณชนิดหนึ่ง มีดอกคล้าย
ผ้าลาย เนื้อหยาบหนา เช่น คลี่ผ้า
กุศราชออกคาดพุง. (สังข์ทอง).

4. ตัวอย่างกลอนที่แสดงถึงความน่าขบขัน
หรือตอนที่เจ้าเงาะออกมารับนางมณฑา เจ้าเงาะแกล้งทาเหมือนไม่รู้จัก
กราบไหว้
เมื่อนั้น เจ้าเงาะแกล้งทะเหมือนถวายตัวใหม่
เฝ้ าแต่แลมาแลไป ไม่เข้าใจนบนอบหมอบกราบ
นั่งยองยองมองดูแล้วปูผ้า พนมมือเมินหน้าท่าแบกขวาน
ราวกับจะรับศีลสมภาร พังพาบกราบกรานท่านแม่ยาย

5. ข้อกาหนด
ความขบขันต้องไม่แฝงความน่าดูถูกและต้องไม่เป็นความขบขันที่
สร้างความทุกข์ทรมานแก่ผู้อื่น ผู้อ่านจะต้องไม่รู้สึกดูถูกหรือเวทนากิริยา
อาการของตัวละคร มิฉะนั้นความรู้สึกของผู้อ่านอาจเป็นอย่างอื่นไป
เช่นเมื่อท้าวสามนต์ได้รับสารจากพระอินทร์ที่มาท้าตีคลี กวีบรรยายถาพ
ท้าวสามนต์ไว้ดังนี้

6. ตัวอย่างการสร้างอารมณ์ขันจากพฤติกรรมหวาดกลัว
เมื่อนั้น ท้าวสามนต์ตัวสั่นพรั่นนักหนา
ทาหน้าเซียวเหลียวดูนางมณฑา หูตาบ้องแบ้วเหมือนแมวคราว
เรียเมียว่าช่วยพี่ด้วยซิ สิ้นสติตกประหม่าตาขาว
ความกลัวตัวสั่นอยู่ท้าวท้าว มันทาให้หนาวสะท้านราคาญใจ
อาการกลัวลนลานขอบท้าวสามนต์เกินกว่าปรกติทาให้ผู้ชมได้รับความ
สนุกสนาน แต่ถ้าผู้อ่านมีความรู้สึกว่าท้าวสามนต์นั้นเป็นถึงท้าวแต่ทาไมทา
ท่าทางหน้าตาซีดเซียว หูตาบ้องแบว ผู้อ่านคนนั้นย่อมไม่ได้รับความสนุกสนาน
แต่อาจเป็นความเบื่อระอาก็ได้

7. ตัวอย่างกลอนที่แสดงถึงความน่าขบขัน
ขุนช้างอึดอัดให้ขัดใจ พอก้าวไปขี้ทะลักออกราดผ้า
เป็นชามชามปามลงกลางศาลา คนฮาแตกเอนระเนนไป
ลูกขุนวุ่นวิ่งทั้งศาลา เหม็นกว่าขี้หมาอ้ายหน้าไพร่
ขุนช้างแลดูเมียยิ่งเสียใจ ขี้ไหลทรุดนั่งลงทั้งยืน
ในเรื่องขุนช้างขุนแผน ตอนขุนแผนชนะความขุนช้าง ภาพของขุนช้างที่ถูก
กระทา ทาให้ผู้อ่านเกิดความสนุกสนานได้บ้าง

8. ความขบขันที่กลายเป็นความน่าสงสาร
แต่เมื่อผู้อ่านได้รู้ว่าเหตุการณ์ครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะ
ขุนแผนตัวดีมีแยบคาย อ่านมนตร์สนธยายอัดทวาร
เป่าต้องขุนช้างเข้าหว่างอก เหงื่อตกอกใจให้ฟุ่งซ่าน
หน้าแดงแสยงขนลนลาน ขอประทานฉานไม่สบายใจ
ผู้อ่านอาจจะเห็นว่าเป็นการกลั่นแกล้งของผู้ที่เหนือกว่าทุกด้าน ขุนช้างนั้นไม่มี
ทางสู้ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ นอกจากจะต้องอับอายขายหน้า ภาพของขุนช้างจึง
อาจแสดงความทุกขเวทนาได้มากกว่าจะเป็นความน่าขบขัน ความรู้สึกที่
เกิดขึ้นแก่ผู้อ่านจึงเป็นความสงสาร

9. ความน่ากลัว
เป็นการกล่าวถึงความเกรงกลัว เกิดจากการรับรู้ความน่ากลัว ซึ่งแบ่งเป็น
๓ ประเภท คือ
1.เกิดจากการหลอกลวง
2.เกิดจากการลงโทษ
3.เกิดจากการข่มขู่
บทบรรยายหรือพรรณนาที่ทาให้ผู้อ่านผู้ฟัง ผู้ดู มองเห็นทุกข์ เห็นโทษ เห็น
ภัยในบาปกรรมทุจริต เกิดความสะดุ้ง กลัวโรคภัยสัตว์ร้าย ภูตผีปีศาจ
บางครั้งต้องหยุดอ่าน รู้สึกขนลุกซู่ อ่านเรื่อง ผีต่างๆ

10. ตัวอย่างความน่ากลัว
เห็นระตูถอยเท้าก้าวผิด พระกรายกริชแทงอกตลอดหลัง
ล้มลงด่าวดิ้นสิ้นกาลัง มอดม้วยชีวังปลดปลงฯ
เมื่ออ่านแล้วคงรู้สึกอึ้ง เสียวสันหลังไปชั่วขณะ บทข้างต้นนี้
บรรยายไห้เห็นภาพได้อย่างชัดเจน ว่าท้าวกะหมังกุหนิงนั้น เพียง
แค่ก้าวเท้าผิดเพียงก้าวเดียว ก็ถูกอิเหนาแทงกริชจากอกทะลุไปถึง
หลัง ล้มลงนอนดิ้นลงไปเลยทีเดียว นึกแล้วคง สยดสยองมิใช่น้อย

11. รายชื่อสมาชิกกลุ่ม 6
รัตนาภรณ์ รณสิริชัยรัตนา ม.6/4 เลขที่1
ผกายมาศ ตั้งตรงใจสกุล ม.6/4 เลขที่3
อารยา เหล่าประชัยวัลย์ ม.6/4 เลขที่9
ธนิสร บุญประเสริฐ ม.6/4 เลขที่17
ชนากานต์ หิรัญวงศ์สว่าง ม.6/4 เลขที่33
ปวรี คาเจริญ ม.6/4 เลขที่37