1. http://36dimotiko.blogspot.com
«Ανάσταση» της Νίκης ύστερα από 2.500 χρόνια
Της Μαίρης Αδαµοπούλου
Είναι έτοιµη να πετάξει ξανά, 25 αιώνες µετά τη γέννησή της. Κοιτάζει τους
επισκέπτες από ψηλά, καθώς το µπόι της φτάνει τα 4,68 µ. Και επιστρέφει σε µια
σηµαντική στιγµή:
στην επέτειο από τα 2.500 χρόνια της µάχης, της οποίας έφερε το νικητήριο µήνυµα,
εκείνης του Μαραθώνα.
2. Είναι η µαρµάρινη Νίκη του Καλλιµάχου, που από χθες δεσπόζει στην αίθουσα των
αρχαϊκών γλυπτών του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Ακρωτηριασµένη θύµα των
Περσών που κατέλαβαν την Ακρόπολη το 480 π.Χ. η Νίκη στέκεται για πρώτη φορά
µε όλα της τα κοµµάτια πάνω σε έναν σκελετό από ανοξείδωτο χάλυβα.
Και αποκαλύπτει τον κοµβικό ρόλο του Καλλιµάχου, του ανθρώπου που µε την
ψήφο του καθόρισε την απόφαση για τη µάχη των Αθηναίων εναντίον των Περσών
στον Μαραθώνα και ουσιαστικά σηµάδεψε τον ρου της Ιστορίας.
Ο Καλλίµαχος, ένας από τους εννέα άρχοντες της Αθήνας, αρµόδιος για το
στράτευµα, κλήθηκε παραµονή της µάχης µαζί µε τους δέκα στρατηγούς της πόλης
να αποφασίσει για το αν και πού πρέπει οι Αθηναίοι να αντιµετωπίσουν τους Πέρσες.
Οι πέντε στρατηγοί σκέφτηκαν πώς µια πόλη θα τα βάλει µε µια αυτοκρατορία και
προτιµούσαν να µην αντιδράσουν άµεσα, αλλά να περιµένουν να γεµίσει το φεγγάρι
ώστε να έρθουν σε βοήθεια οι Σπαρτιάτες.
Οι άλλοι τέσσερις τάχθηκαν µε τον ενθουσιώδη Μιλτιάδη. Η ισοψηφία δεν µπορούσε
να οδηγήσει σε λύση.
Ο Μιλτιάδης απευθύνεται στον Καλλίµαχο και του λέει: «Ολα κρέµονται από πάνω
σου». Και ο Καλλίµαχος έριξε την ενδέκατη ψήφο υπέρ της αναµέτρησης στον
Μαραθώνα.
Η συνέχεια της ιστορίας γράφεται στο πεδίο της µάχης. Εκεί όπου ο Καλλίµαχος,
ηγούµενος της δεξιάς πτέρυγας του στρατεύµατος, πέφτει ηρωικά και αναδεικνύεται
σε πρότυπο ανδρείας µαζί µε τους τυραννοκτόνους Αρµόδιο και Αριστογείτονα.
Πρωταγωνιστεί µαζί µε τον Μιλτιάδη στην τοιχογραφία µε την απεικόνιση της
Μάχης του Μαραθώνα στην Ποικίλη Στοά, στην αρχαία Αγορά. Και η Αθήνα για να
τον τιµήσει στήνει πάνω στον Ιερό Βράχο τον κίονα µε τη Νίκη. Ανάθηµα που δεν
πρόλαβε να µείνει για καιρό δίπλα στον Παρθενώνα, καθώς οι Πέρσες επέστρεψαν το
480 π.Χ. και κατέστρεψαν ό,τι υπήρχε στην Ακρόπολη, αναγκάζοντας τους
Αθηναίους µετά τη νικηφόρα ναυµαχία της Σαλαµίνας να θάψουν τα κοµµατιασµένα
και καµένα γλυπτά σε λάκκους.
